E'Anna

Vandaag was dus weer een dagje ME-time, ik zat om 8.00 al op de fiets richting Wijchen. Een super mooie weg van ruim 45 kilometer om te gaan genieten bij de Thermen van Berendonck met alweerrrrrr een vrijkaartje #grijnzzz En dat bleek GENIETEN in dikgedrukte hoofdletters. Wat is het hier moooiiiii zeg, en wat een bijzonder sfeertje ook! Oosterse sferen in alle vormen en maten. Bekijk de fotootjes maar die ik via Internet verzameld heb voor bij dit verhaal van vandaag. Want er is hier een belangrijke huisregel; alle elektronica moet UIT!!! En dus vooral ook geen smartphones toegestaan, zelfs niet in de locker en omkleedruimtes. En in plaats van buienradar kijk je dus gewoon naar de wolken boven het meer ????

Het was gezellig druk vandaag op de wekelijkse badkleding woensdag. Nadat ik mee was gewandeld met een rondleiding wist ik van alle ins&outs en genoot ik van de diverse baden, de stoomsauna en de ijskoude stortwaterval uit de enorme lotus, WOwwwww. Ging naar mijn geboekte behandeling en vond daarna de benodigde rust aan het einde van de middag op een stil en overdekt stukje terras aan het meer. Met niemand om me heen kon ik even rustig schrijven en ook terug gaan in herinnering naar mijn hot-stone body massage.

Afgelopen zaterdag ontdekte ik tijdens een snoezel meditatie moment tijdens een korte massage dat ik geen of maar moeilijk zachtheid toelaat voor mezelf door een opgebouwd afweerschild. Dit heeft met gebeurtenissen uit mijn jeugd te maken. DE gebeurtenissen hebben een goeie plek gekregen. Ik was me alleen niet bewust van dat afweerschild EN die behoefte aan zachtheid. Ik begreep ook ineens waarom ik altijd NEE heb gezegd tegen massages. Dat komt dus veeeeel te dicht bij mijn kern en ZIJN om me veilig te kunnen voelen. En ook in dit aspect zal mijn hoog gevoeligheid een extra complicerende factor zijn. Ik nam me dus ook voor om dit nieuwe inzicht verder te willen onderzoeken. Immers ook IK verdien het zachtheid te ontvangen en er van te genieten!! Toen ik voor vandaag dus een massage wilde boeken sloeg echter de twijfel toe!!! Was het wel slim in combi met de huidige homeopathische behandeling van mijn overgangsklachten??? En vervolgens de vraag aan mezelf, he meisje…. Is dit nu serieus een vraag of toch weer vluchtgedrag??? En dus vroeg ik advies aan mijn Acu-held. Daarna boekte ik dus last minute een korte hot-stone massage van 25 minuten. En net voor ik vandaag aankwam bij de Thermen hoorde ik de ping van mijn mailprogramma met de bevestiging van de toegevoegde reservering. OEF… spannend!!

Om 3 uur ging ik richting salon en nam plaats in de wachtruimte. Mijn hart sloeg op hol toen ik ook mannelijke medewerkers zag rondlopen en me realiseerde wat dat betekende…… Geen seconde had ik er bij stil gestaan!! Meisje meisje meisje zei ik tegen mezelf. Als het Universum dat zo wil……. Komt ook DAT dus gewoon GOED. Nou…. Antwoordde ik aan mezelf…. Toch ga ik dan niet mee denk ik :-S. Gelukkig was het Daphne die me kwam halen en alleen de naam al stelde me gerust en gaf me een veilig gevoel ( zo heet ook onze engelen-dochter dus ook). En ik  dacht aan het advies van m’n Acu-held “de nadruk ligt op ontspannen, (meer hoeft niet)”

Ik ben de uitdaging aangegaan. En ja… ik heb me kunnen ontspannen. En al was mijn afweerschild er nu op voorbereid en kon niet misleid worden, ik voelde hoe de warme zachtheid via de warme massageolie en de zachte handen binnen sijpelde. Het enige wat ik deed was ontspannen en me bewust open zetten. Ik had in de wachtruimte anderen horen zeggen “Dat was snel voorbij he!!” Maar voor mij leek dit half uurtje een halve eeuwigheid. Toen het sein kwam dat ik klaar was en voorzichtig mocht gaan zitten ging het bijna mis. Gelukkig had Daphne dat meteen in de gaten en deed er alles aan om te voorkomen dat ik van de tafel af tegen de vlakte zou gaan. Mijn bloeddruk was als reactie op de behandeling wel ERG sterk gezakt zei ze. En na een extra moment van rust,  nam ze me bij de arm totdat ik voor in de salon in een stoel gezet werd met water. Veel water EN een sauna verbod voor de rest van de dag.

De milde sauna’s die ik nog had willen proberen bewaar ik dus voor de volgende keer, want jaja ik heb NOG een vrijkaartje voor deze sauna en dus NOG een reservering staan!!!

Ik heb genoten van deze wellnessdag vol van ME-time en ging vanavond weer op de fiets terug naar huis. Mijn verhaal weer ouderwets gepend in het notitieboekje wat ik deze keer heel bewust had meegenomen. Ik kan het iedereen aanraden!! Dagje wellness in de Berendonck is zoveel meer dan gewoon een dagje vrij-vakantie- of MEtime. Een dagje hier is lief zijn voor jezelf!! En dit gedichtje uit het Happinez Holiday boekje sluit daar naadloos op aan!!

Lief zijn voor jezelf

Doe het zomaar,
zomaar een moment,
zomaar ergens.
Leg je handen op je hart
en voel de warmte
en de zachte druk
en wees je bewust
van je ademhaling.

Zeg tegen jezelf:
Laat me zacht zijn voor mezelf.
Ik accepteer mezelf.
precies zoals ik hier en nu ben.

 

 

Ik merk dat ik de laatste jaren steeds vaker zielen ontmoet die ik her-ken. En met het “zien” van die zielen vallen puzzelstukje van herinneringen op hun plek. Herinneringen aan andere levens. Ik zeg bewust niet “vorige levens”, want het voelt niet altijd als vorige of eerder maar als een eeuwige circel in spiraalvorm die uit verschillende lagen bestaat ofzo zonder echt een volgorde. Dat is waar mijn boek straks over mag gaan dus. Over die spiraal aan levens van mijn ziel. Maar dat is niet waar ik vandaag over wilde schrijven….. Voor nu denk ik na over een andere vraag. ….

De zielen die ik her-ken hebben ook allemaal hun leven en rol in het NU. Met de meeste kon ik een bijzondere vriendschap opbouwen. Of eigenlijk hoefde dat niet eens  WAS dat er al meteen! En van deze bijzondere vrienden en vriendinnen had ik dan wat te leren, soms tegen wil en dank. Zielen – lessen zal ik ze maar noemen. Ook andersom was ik vaak met n reden in hun leven gekomen. De synchroniciteit in alle ontmoetingen is me steeds wel duidelijk geweest. Een van die bijzondere zielen is mijn (half)broer. En ondanks de andere rol en ons gedeelde verleden is hij bovenal een bijzondere vriend voor me.

Je zult je misschien afvragen HOE ik ze dan herken…… Dat heeft te maken met het gegeven dat ik aura’s waarneem. En bij de zielen die ik her-ken zie ik n bepaalde energielaag .  In het begin had ik dat nog niet zo door en zag ik dat slechts als onderdeel van een aura. Maar “voelde” ik alleen de her-kenning samen met een onverklaarbaar “weten” in combinatie dus met die Puzzelstukje aan herinneringen. Het zilverblauwe laagje ben ik onze zielen energie gaan noemen.

Recent kreeg ik dus weer een zielen-les op mijn bordje….. En het was er een waar ik flink bij heb moeten slikken!!! Het is de eerste die ik her-ken waarvan ik nu weet dat ik weer los zal moeten laten. Hij is er even…..in dit leven…. en wandelt dan verder om er nog voor vele anderen te kunnen zijn. En waarschijnlijk is zijn rol nog vele malen belangrijker dan “gewoon” een bijzondere vriendschap zoals bij de anderen. Hij helpt me op geheel eigen wijze, die naadloos aansluit bij wie IK ben, door deze fase van mijn leven in het NU; de overgang. Ook dat laatste woord alleen al heeft zovele betekenissen. En ook hier vallen Puzzelstukjes op hun plek. Niet uit andere levens….. maar vooral in DIT leven.

Ook hier weer synchroniciteit ten TOP.
*mijn ontmoeting met Michelle via het nieuwe boek van Geert, de schrijfworkshop waar ik me in n opwelling voor opgaf terwijl ik geen boekschrijfplannen had, en daarna toch dat inzicht” ja ik heb n verhaal te vertellen”!!!
*de complete blokkade vanuit mijn nek waardoor ik geen letter kon vastleggen op welke manier dan ook, de keuze voor acupunctuur ipv zombiepillen, en nu de explosie aan hormonen in de overgang.

De boodschap komt binnen…. Eerst DIT en dan past dat boek. Je mist nog wat Puzzelstukjes fluistert mijn gids via ons “lijntje”

Dus steeds als ik hem in dit “even” nu zie glinstert zijn zilverblauwe randje en voel ik een diepe dankbaarheid om wie hij is en wat hij voor me betekend in het proces NU. Ik kan me veilig voelen in die overgang, ongeacht WAT me overspoeld, welke gedachte zich aan me opdringt, of hoe zeer ik mezelf soms ook kan verliezen. Ik ontvang en hoor de juiste handreikingen en adviezen van een ziel met oneindig veel geduld en begrip. En al zijn ze niet altijd makkelijk, ik pak ze op en ga er mee aan de slag.  En zelfs als ik fouten maak is dat niet erg. Dan her-pak ik me en begin gewoon opnieuw, een ervaring rijker.

Ondanks dat ik weet dat dit “even” iets is waar ik ongelooflijk dankbaar voor ben, voel ik ook de pijn. De pijn van het los moeten laten. Het is niet dat ik niet wil of kan loslaten, want wat is dat IS….. Ik vraag me af waarom de dankbaarheid niet voldoende is om er geen pijn bij te hoeven voelen. Wat zit er achter de pijn? Die vraag stelde ik mezelf dus gisteren…….

Vandaag heb ik een dagje ME-TIME in de thermen. Gisteren heb ik in weer n spontane opwelling een uurtje snoezelen geboekt die oa bestond uit een gedeeltelijke body massage. En vandaag in de thermen terwijl ik dus voor t eerst in mijn leven een body  massage toelaat (het waarom daarvan is weer een ander verhaal) ervaar ik een deel van het antwoord op mijn vraag van gisteren. Het is de zachtheid!!!

Het is ook de zachtheid die ik zie en voel bij die ziel “voor even”. De Puzzelstukje nu zijn wel een soort herinneringen. Die zachte zuiverheid in die andere omgeving, waar ik niet alleen ben, niet alleen een IK, een ego, een mens in 3D. Waar we niet lopen en toch bewegen. In de zuiverheid van het licht gewoon ZIJN. En het was dus de zachte aanraking in de massage die dit stukje herinnering en antwoord in me los maakte. De zachtheid die ik zo enorm mis dat als ik hem voel, ervaar of herinner dat het gemis me PIJN doet! Een zachtheid die er misschien wel vaker is maar waar mijn afweergeschut maakt dat het me zelden bereikt.

Door de herbelevingen die onderdeel zijn van  mijn “overgang” weet ik dat de veroorzakers van dat afweergeschut me geen pijn meer bezorgen. Dat heb ik op een goeie manier  de juiste plek gegeven. Zonder in de gaten te hebben dat het daarmee dus niet klaar is. Ook IK verdien de zachtheid  in het NU zonder dat afweergeschut. Door de combi van meditatie en massage was mijn afweergeschut even misleid en weet ik nu dat er nog genoeg werk aan de winkel is. Gelukkig heb ik al een afspraak staan bij de juiste man daarvoor; Boy “mijn” praktijkondersteuner. Hoezo synchroniteit??? Hij heeft dan wel niet dat zilverblauwe randje maar het is de meest geschikte persoon die ik me maar voor kan stellen, en dat heb ik helemaal zelf mogen ervaren vorig jaar.

Wat een dagje ME-time me weer mocht brengen daar in de thermen is opnieuw verbazingwekkend. Met een hart vol van liefde voor al die zilverblauwe zielen, en dus ook voor mezelf leg ik zo mijn pen weer neer, naast het boekje waar ik vandaag ouderwets in heb zitten schrijven omdat je hier in de thermen volledig OFFline bent. Om zo met de trein weer naar huis te gaan en deze gedachtespinsels te digitaliseren op de tablet die ik net voor vertrek nog snel meegritste. Toeval???