E'Anna's wereld, The Universe
Het huisje waar ik nu woon ligt in Sevenum. Het is een klein maar fijn appartementje in een verbouwde schuur die ooit aan het woonhuis lag van de familie Linders. Een familie die al generaties in deze boerderij woont. Zoooo lang in ieder geval dat het pad wat naast het huis loopt door de gemeente ooit gedoopt is tot het Lindersstraatje.
Nadat in een aantal spectaculaire achtervolgingen 3x auto’s het huis met pui en al binnen gereden waren heeft de huidige familie Linders besloten te gaan verbouwen en het voorhuis te verlaten. Ze wonen nu mooi en riant in de verbouwde schuur. Alles echt zelf gedaan met hulp van familie en bekenden. Ieder jaar iets he!!! Zo ook de appartementjes die ze op de zolder van die enorme schuur gerealiseerd hebben en waar ik er dus eentje van heb. Van alle gemakken voorzien die noodzakelijk zijn ????
Eenmaal verhuisd ben ik nu mijn draai aan het vinden en de omgeving aan het ontdekken.
Afgelopen zondag wandelde ik al langs de Blakterbeek met mijn date en genoot van het uitzicht en de bijzondere bankjes langs het wandelpad. Vandaag bewandelde ik het hele Lindersstraatje in de namiddagzon en genoot van wat daar te zien was!!! Zie fotootjes!!!
Morgen weer een nieuwe dag <3
Terwijl de vogeltjes voor mijn tuindeuren op en neer wippen van tak naar tak en ik geniet van een pauze en een kopje thee voel ik me wel heeeel erg gelukkig. Ik heb wat langer gedaan over het in en op ruimen van mijn spulletjes door de gebroken en gekneusde ribben. Maar ik kan met recht zeggen dat dit tijdelijke woonplekje echt al helemaal mijn “Home” is. Er is zelfs al een plekje vrijgemaakt voor de hometrainer zodat ik ook zonder hobbels of de kou buiten lekker door kan blijven fietsen.
Mijn slowcooker staan aan, mijn nieuwe boek ligt klaar om verder in te lezen, op reis in het leven van Roy, waar ik me in delen zo enorm in herken…… ik ben pas op blz 57 maar ik weet nu al dat dit een van mijn favoriete boeken en schrijver gaat zijn. Dank je wel dus Alex dat je dit boek hebt uitgegeven voor ons als “reislustige en onszelf zoekende lezer” <3
Nog 2 tassen verhuisspul te gaan…… maar die staan er morgen ook nog he!! Relax time voor nu verder vandaag!!!
Ongelooflijk, op n terrasje met de zon op mn rug.
Ongelooflijk hoe je hier dus in het zonnetje kunt schaatsen!!!!
Ongelooffflijk hoe bizarre anders de energy hier voelt dan elders in de stad.
ONgelooflijk dat een plastic bekertje halfvol met lauwe rosé wel 14 dollar kost!!!
Ongelooffflijkkk maar we hebben kaartjes voor een plekje in de lift naar het uitkijk platform “on top of the Rock”.
Ongelooflijk moooiii toen een Libelle besloot even bij me te landen
Ik kijk terug op een turbulente en emotionele week. De 1e week met mijn stappen op een nieuw pad. De kogel ging door de spreekwoordelijke kerk, Ik wil alleen verder!! Maar tegelijkertijd ook de wens dat op een liefdevolle manier te doen, dat afronden van een levensfase. Het was een week van diepe gesprekken en diepe stiltes…. Van diepe emoties en diep nadenken. Het was een week van weinig uurtjes slaap en weinig goed gevulde borden. Want hoe zeer ik op mijn best deed… vaak kreeg ik geen hap weg en joeg de slapeloosheid in combinatie met een pijnlijke onderrug me het bed steeds weer uit. Ik probeerde wel goed voor mezelf te zorgen…. Maar dat lukt gewoon even niet iedere dag. Ik mag me gelukkig prijzen met de lieve vrienden om me heen. De een belt uren en uren met me zodat ik mn verhaal kwijt kan en geeft me goeie tips voor mijn TO_DO lijstjes. De ander vergezelt me op een dagje thermen om toch die broodnodige ontspanning te krijgen en ook hier kon ik opnieuw de kluwens aan gedachte en emoties wel kwijt. Ik merk hoe het me helpt mijn verhaal steeds opnieuw te vertellen, het schept helderheid, als troebel glas in woelig water waar je echt niets meer door kan ontwaren of zien. Het glas wat langzaam boven water gehaald wordt en ontdaan van de nodige waterdruppels die het totaalbeeld nog steeds in stukjes breekt. Ik voel hoe ik me langzaam weer “heel” kan voelen. En de onzekerheid plaatst maakt voor een enorme rust en een “WETEN” dat het goed is. Ik weet wat is los laat, en ik weet deels wat ik er voor terug krijg. Ik weet dat het niet alleen mij ook verdriet zal doen en ik kan alleen maar hopen dat ik die ander niet TE veel verdriet zal doen om te dragen…… Ik weet niet wat de toekomst me gaat brengen, ik weet alleen wat ik hoop dat ik nog zal mogen leren en ontdekken. En ik vertrouw dat dat wat bedoeld is voor mij nog op mijn pad langs zal komen. Gevraagd en ongevraagd! Mijn ziel koos er voor dit leven zo intens als maar mogelijk te kunnen ervaren…. En ja….. ik ben daar zekerrrr nog niet meer klaar!!!
Vanmiddag las ik in een bericht van een bijzondere tempelpriesteres, Michelle Shanti hoe zij een intense ervaring had met hulp van weer een andere tempelpriesteres. De woorden die door haar gezegd werden wil ik hier graag herhalen. Want ze zijn niet alleen voor hen van toepassing maar zekerrr nu ook op dit moment voor MIJ. En ja…. Wie weet dus ook wel voor jou <3
‘To let go of the past consciously, is to create your future consciously. Not necessarily the future you wished for or desire, but the one you know in your heart you’re destined to fulfill.’