Vanavond was ik op het Swolgens Filmfestival.

Ik genoot van de korte film van Wiek Lenssen over het kerkhof in Horst en herkende wat namen uit mijn stamboom van moederslijn, LEUK!!!!!

Daarna de film over Rozen en het dorp waar ik sinds heeeeel kort woon, Lottum, en jeetje wat voelt het GOED daar NU onderdeel van te mogen uitmaken <3

Maar de highlite van de avond, de film van Wiek Lenssen over de Peel, bijna een uur die in een poep en een zucht omvloog!!!! Onder de indruk van de manier waarop mijn geboortegrond in beeld werd gebracht. De details, een gevangen moment van bijzondere lichtval , nog los van de bijzondere verhaallijn…..

Ik ben er trots op een nazaat te zijn van een van die pioniers die in de peel in het Ysselsteynse een gemengd bedrijf probeerde te runnen en jaren later als kind op de lagere school vanaf een ander adres het kippenbedrijf, maar nog steeds met een varken idd #grijnzzz

Het Griendtsveense kwam voorbij, waar we fietsten, speelden en op avontuur gingen, evenals de ruilverkaveling in het IJselsteijnse…. De vele vennen waar ook kikkers zaten en we op zoek gingen naar de kikkerdril en mijn broers kikkers opbliezen met rietjes  waar ik als kind dan al om kon gruwelen!!! Dierenbeulen!!!! Riep ik dan machteloos en rende huilend naar huis.

Ook ik heb de voorliefde voor de natuur in mijn genen zitten en van mijn vader meegekregen.

We hadden een moeilijk leven….. maar ik neem hem nu toch nog steeds jaarlijks mee op een fietstocht door de peel op zijn verjaardag, of anders in het vroege voorjaar, eendjes kijken en zien hoe de natuur weer tot leven komt.

Wiek Lenssen, Dank je wel voor dit stukje talentvol en natuurgetrouw in beeld gebracht erfgoed. Ik heb er INTENS van genoten!!!

Maria Magdalena, the Movie 2018

Vandaag had ik een bijzonder fietsdoel; Reuver en de servicebioscoop daar om een film te gaan kijken. Maria Magdalena!!
En behalve dat ik vandaag genoot van zon, wind en fiets genoot ik dus ook van deze film. En wil ik je graag vertellen wat ik er van vond en hoe ik het beleefde.
In het interview wat ik ook toevoeg hier kun je al horen en zien dat het hier niet gaat om het standaard verhaal zoals we dat leren vanuit de bijbel en de testamenten.
De film laat ons een beeld zien van een eenvoudig en armoedig joods leven in vissersdorpjes en de rol die vrouwen in die tijd hadden. Het laat zien hoe een jonge vrouw haar draai niet kon vinden in dat leven en erg ongelukkig was. Het is bijzonder mooi in beeld gebracht maar ook duidelijk een sterk geromantiseerd verhaal wat getoond wordt. Maarrrrrrr het gaat mij er persoonlijk ook niet om of het verhaal klopt met de bijbel, of het verhaal overeenkomt met wat toen realiteit was. Ik was gewoon benieuwd hoe de filmmakers met cast en crew in beeld hadden gebracht hoe Jesus door de ogen van Magdalena gezien en ervaren werd….. mogelijk….. Ik wilde weten of er momenten in de film zouden zitten die me zouden raken, die iets in me teweeg zouden brengen, een herinnering los zouden maken misschien wel…….

Ik werd dus daar in die pluche stoel met een drankje voor me meegenomen naar een ver verleden en liet me meedrijven op wat de filmmaker me te bieden had. Een verhaal vol van emotie, vol van zachtheid ook!! Naast alle worstelingen waar deze en gene door heen gingen. Niet alleen Maria Magdalena dus, maar bv ook Jesus zelf als Messias. Het maakte hem menselijk en dat raakte me idd wel ja. Maar er was slechts 1 moment waarop mijn diepste wezen geraakt werd, waarop de tranen over mijn wangen rolde vanuit een diep begraven herinnering op zielsniveau. Het kwam aanrollen als een golf bij de woorden van Jesus tegen Maria Magdalena “be my hands”. Waarop de golf me overspoelde toen ze het water instapte en de vrouwen die daar stonden te wachten mocht dopen. Terwijl ze de woorden herhaalde die Jesus ook tegen haar gesproken had;” I baptise you with light and with fire, I baptise you to be born anew, awake, and ready for the day to come.

Blijkbaar op zielsniveau dus zeker al aanwezig in mij, maar nu ook voor de rest van dit leven in mijn hart gegrift, dat ENE moment. <3

Samen Alleen

Vol trots wil ik jullie laten zien wat mijn jongste zoon als regiseur aan het maken is. Een korte film waarin autisme een rol speelt.

Kijk en luister, lees verder op zijn crowdfunding pagina.

Ga jij hem steunen???

www.samen-alleen.nl

 

Film première Ascent

Vanmiddag was ik dus bij de Première van Ascent. Een foto-film. Bijzonder!!! Een aaneenschakeling van beeld en geluid. Soms op het scherpst van de snede in balans in beeld en geluid, ritme. Dat waren bij uitstek de momenten waarop ik voelde dat de film me optilde en meenam. Toch bleef een gevoel van “teveel en te snel” … Geen tijd om over sommige dingen na te denken, terwijl ik dat WEL graag zou willen want er kwamen boodschappen voorbij en vooral diep binnen. Een film die ik vaker zou willen zien om het te kunnen omvatten en doorvoelen. De onderliggende boodschappen te grijpen en begrijpen.

Dit stond erover op internet bij een aankondiging van de Premiere:
Een speciale avant-premiere van de film Ascent met een nagesprek met Fiona Tan (regisseur) en Anna Beerens (Japanologe).
Mount Fuji, de heilige Japanse vulkaan, zit in ieder beeld van deze caleidoscopische fotocompilatie. Balancerend tussen documentaire en fictie, wordt dit experiment op de soundtrack leven ingeblazen door de herinneringen van een Engelse vrouw aan haar overleden Japanse geliefde, die ooit de vulkaan beklom. Ontroerend en filosofisch.

Achter grijze mistflarden, in sprookjesachtige landschappen, op alledaagse familiekiekjes, telkens is daar Mount Fuji, de Japanse berg met grote symbolische betekenis. Alle beelden in Ascent zijn echt, maar het verhaal is verzonnen. Na History’s Future verkent Fiona Tan opnieuw de mogelijkheden van het medium film. De basis is een montage van duizenden foto’s met de beroemde vulkaan, bijeengebracht uit een groot aantal bronnen, van het Izu Photo Museum tot amateurfotografen. Op de expressieve soundtrack klinken de stemmen van de fictieve hoofdpersonen.

Duizenden mijlen van Japan ontvangt een Engelse vrouw een pakket met de fotoverzameling en notities van haar overleden Japanse partner. Het verslag van zijn beklimming van Mount Fuji zet een stroom van gedachten en associaties in gang. Hoe hoger hij komt, des te breder wordt het blikveld van deze bespiegeling op onder meer fotografie en film, herinnering en rouw, eeuwige verandering, de essentie van de kersenbloesem en hoe sommige dingen het best te zien zijn van veraf.