Veen, Peel, Kunst & Me

Zaterdag…. Een dag door dimensies en meer…

Nadat ik afgelopen week minder fijn nieuws kreeg in het ziekenhuis was het even zoeken naar EN een nieuw plan de campagne, EN het behouden van mijn balans in het geheel. En nee, dat viel niet mee eerlijk gezegd!!! Maar OK….. Voor vandaag had ik al langer een mooie beleving op mijn agenda staan, de kunst en muziek in de Tuinen in Nederweert. Iets waar ik enorm naar uit gekeken heb omdat het vorig jaar zo mega mooi was om mee te mogen maken midden in de lockdowns en meer van 2020. Het was nog fris toen ik om 10.00 op mijn fiets stapte om op pad te gaan. Voor de heen weg koos ik voor een avontuurlijk pad midden door Veen en Peel. Dik en dubbel genieten en het was me al snel duidelijk….. vandaag was WATER mijn element om te helpen alles weer goed te laten stromen. Niet alleen dat mooie stromende water door beken en meer , maar ook de poelen met modder en kuilen met water die ik moest zien te omzeilen om verder te kunnen.

Hmmm ja…….Denk dat ik er op beide manieren inmiddels wel goed in ben geworden daar in te laveren en mijn weg te vinden. Hmmm en was er niet iemand met verstand van zaken die me zei dat water het vuur even kon doven, fijn die natuurarts van me die mijn inzichten zo mooiiii weet aan te vullen en complementeren ook. Een avontuur dus dat pad naar die tuin.  En die ook nog eens heel veel mooie plaatjes opleverde…

Kunst in de tuinen…. Wowwww ja, bizarrrrr hoeveel inspiratie het me weer mocht brengen om mijn eigen creatieve energie stroom niet te laten stagneren door zwaarmoedige toekomstbeelden waar ik toch ECHT mee uit de voeten moet zien te komen. Veel te zien… veel te beleven…. Maar Handen, Muziek, Water en circels stonden voor mij centraal. Ook ideetjes gezien wat er mogelijk is met de vleugels die in t zout liggen <3 Wederom hier de fotootjes

Ook mijn weg terug naar huis was bijzonderrrr

Vorig jaar toen ik het natuurgebied de Groote Peel bezocht was veel afgezet… niet bereikbaar…. Ach ja….. die Corona he…. Zelfs midden in de natuur. Oa in de uitkijktoren aan de rand van het natuurgebied, Dicht getapete met linten want tja…. Op trappen omhoog en omlaag kun je de 1,5 meter niet garanderen he….. oefffff Nu zag ik de toren op mijn terugweg in de verte liggen en besloot te gaan kijken . Want zo bedacht ik….. hoog tijd om de verschillende dingen vanuit een ander perspectief te kunnen bezien. En ja hoor OPEN!!! 5 plateau’s 106 treden om boven te komen. WAT een uitzicht!!! Zie fotootjes…. Maar vooral het besef dat als je er boven kunt gaan hangen je een ander perspectief hebt dan daar beneden. En dat dat een ander (in)zicht geeft ook. Wowwww HOE mooi weer wat het me bracht aan inzichten en wijsheid ook. IK kan er mee verder, IK ga doorrrr

En terwijl jij wellicht geniet van mijn geschoten plaatjes geniet IK van mijn eigen WIJSheid. OK wandelen bij uitzondering op een dag die goed voor me is met de juiste schoenen, maar het fietsen blijft wel mijn ding en uitlaatklep. Je wil niet weten wat er aan dieren voorbij kwam vandaag op mijn pad. Vooral de bosuil met zijn trage vleugelslag die laag vlak voor me overvloog maakte diepe indruk op me. Een kwakende kikker en heeeeel veeeel vlinders.

Klaar om verder te gaan en mijn stappen op het levenspad te zetten.

Nieuwe sporen…..

Anders dan de voetsporen gisteren was daar vandaag mijn wandel date, om samen te gaan genieten van wat een winter-wonder-wereld ons vandaag liet aanschouwen.

Het zonnetje scheen en verwarmde onze blozende gezichten….. Onder een blauwe hemel met hier en daar prachtige witte wolkjes zochten we onze weg door de sneeuw. En we hebben genoten!!!!! Van elkaars gezelschap, van die schouder om even op uit te huilen ook. Van die arm om je heen soms. Van die lach om samen te delen en daarna met rode oortjes aan de koffie ook. Voeten die ontdooien en er voor elkaar kunnen en mogen zijn. Een stukje leven om te delen. Oef ja, dat is soms fijn <3

Geniet op je gemak van alle plaatjes die we zagen en ik vast wist te leggen!!!

Het “liep” allemaal een beeeetje anders……

Vanwege Corona kon ik dus NIET naar Fysio, NIET naar Osteo en geen Acu…. Maarrrrr had ik wel een goed advies en plan. Zorg voor ontspanning!!! En dat kon in dit geval voor mijn nekklachten het beste door te gaan wandelen. Alleen uiteraard!!!! En dus zou ik vandaag uit 2 etappes van het Petranpad een stuk gaan lopen. Ik dacht echt GOED voorbereid te zijn, jaja!!…… Ik had zelfs de 2 etappes geprint in mijn zak toen ik vanmorgen op mijn fiets stapte om naar mijn “Startpunt” te gaan in Castenray. En maar GOED dat ik die bij me had hoor, hahahha

Ik zette mijn fiets bij de kroeg en de kerk en stapte vol goede moed de weg over om te beginnen aan mijn wandeltocht. Een kilometer of 10 was de bedoeling en dan met de bus terug naar dit punt om mijn fiets weer op te pikken en terug naar huis te fietsen. En ja hoor, het eerste paaltje met nummers en het logo van Petranpad  en de pijl om te volgen. Al snel liep ik dus het dorp uit. Muziek in mijn oren van The Wanderer en Tim Akkermans en op het ritme stevig de pas erin. Een heerlijk zonnetje verwarmde mijn gezicht en een warme sjaal mijn nek en schouder. Ah kijk!! Daar was het volgende paaltje al. Nog wat verder rechtdoor blijkbaar ???? En vrolijk wandelde ik verder….. Ik raakte wat afgeleid…. Door vogels, vlinders, een poes die heerlijk in het zonnetje lag, verscholen in de berm, zwartgrijze lammetjes, een mooi paard in de wei die langzaam met me mee liep…. Ik langs de kant van de weg, het paard in zijn weide….. Owww wacht ff…. Daar stond weer een paaltje met nummers zag ik ineens….. He??? Hoe kan dat nou??? Er stond  geen logo op van het Petranpad??? HUHHH??? Verbaasd stond ik daar bij dat paaltje dus en zocht in mijn jaszak naar mijn printjes van deze wandeling van vandaag…..  Ik begon daar midden tussen al die weides keihard te lachen toen ik zag wat er gebeurd was……. Ik was gewoon VEEEELLLLL te ver doorgelopen!!! Ik had met mijn gemijmer gewoon aan aantal paaltjes gemist!!!! Dus ik keek op mijn geprinte kaartje zag de nummertjes en had al heel snel helder dat ik gewoon een doorsteek kon maken om de juiste route weer op te kunnen pikken. Ah en dat was dan ook nog een mooi bospad!! Yesss FIJNNNN

En dus dacht ik met die doorsteek weer op het juiste te pad te belanden. Maar niets bleek minder waar…….. Want ik liep vast op een aantal hekken die mijn bospad en doorsteek blokkeerden met allerlei bouw werkzaamheden van het een en ander….. Hmmmmm…. Ik liep terug en mijn logisch denkend brein vertelde me dat ik gewoon wat andere bospaden kon volgen volgens het principe ga gewoon 3x links af en je bent weer op t juiste pad. Nouuuuuuu DIE vlieger bleek dus niet op te gaan, Whahahahaha

En zo kwam het dat ik dus verdwaalde in het bos……. En ik me zelfs begaf op verboden terrein, de wet overtrad maar ook weer back on track kwam!!! Ik kwam op een soort van bospad Tsplitsing waar ik moest kiezen …. Iene miene mutten? Wie van de drie?? En na heel veel bospaden besloot ik toch maar mijn hulp te zoeken bij google maps….. Haha…. Tja….. jammer dan!!!! Zelfs daar waren mijn bospaden geheel onbekend blijkbaar. En zag ik dat goed???? Vertelde mijn telefoon me nu dat ik in den Bosch was??? Ja in t bos ja…… Wowwww wat een meesterlijke toevalstreffer zeg!!! Dus zo slofte ik inmiddels best wel moe van bospad naar bospad. Op een door de storm omgewaaide dikke boom nuttigde ik mijn meegebrachte keto lunch en was ik blij met mn fles water ook ????. En ik besloot de zon maar eens goed in een vaste hoek te gaan houden en zo toch een keer het bos uit te kunnen komen….. En ja hoor… DIE methode werkte!!! Terug in de bewoonde wereld van akkerlanden en boerderijen Vond ik zowaar weer een paaltje met nummers EN het Petranpad

logo. Je zou het bijna NIET geloven he!!!! En deed mijn maps het ineens ook weer en zocht ik mijn weg naar een bushalte.  Inmiddels had ik 12 kilometer gelopen en vond ik het wel welletjes!! Het waren slechts 2 bushaltes terug naar mijn fiets, hahahha en ik besloot dat ik toch ECHT wilde weten waar het nu mis was gegaan.  En fietste de wandelroute nog eens helemaal na. Ja….. inderdaad dus….. ik had lopen dromen!!!!

Ach ja joh….. zolang je in deze Corona tijden nog kunt dromen is het zo erg nog niet he!!!

Ik ben wel benieuwd of al deze IN en ONT spanning morgen ook herstel van mijn nek en schouder laat zien ……

Ik heb een nieuwe hobby

Ik heb een nieuwe hobby…………. En het enige wat ik er voor hoef te doen is de ene voet voor de andere te zetten…..

Nee ff serieus,…. Dat is natuurlijk NIET zo #grijnzzz
Ik zal het je vertellen…..

Ik fiets de laatste jaren echt heel erg veel…. Ken zo’n beetje alle knooppunten in ruim 100 km omtrek en verder zelfs. Lopen was nooit mijn sterkste kant en dus genoot ik van de vrijheid via het fietsen! Toch probeerde ik ook het lopen wel op te bouwen en oa voor mijn reis naar USA en alle Nationale parken daar vond ik het echt belangrijk ook letterlijk uit de voeten te kunnen. Ik probeerde allerlei wandelschoenen en uiteindelijk vond ik een manier om met mijn steunzolen in een paar oude stappers aan de wandel te kunnen door deze oude stappers een 2e ronde te geven door er geheel nieuwe zolen onder te laten maken door een opperbeste schoenoplapper in Venray.

Recent werd ik door heel het Corona virus weer even flink op mezelf teruggegooid en kwamen de nekklachten van een jaar geleden in volle hevigheid terug. Daarnaast zorgde Corona er voor dat ik als mens ook gewoon probeerde aan mijn behoefte te voldoen te ontspannen in de natuur en was het voortzetten van het wandelen waarmee ik in Lottum begon ook hier heeeeel gemakkelijk net achter mijn huisje het wandelgebied in te lopen. Ik heb zelfs al een favoriet bankje met uitzicht, hahhahaha!!!!

Vandaag was ik op de koffie bij een bijzonder mens ( jaja koffie met 1,5 meter en Keto chocolaatjes) en vertelde hij me over een wandeling van ruim 110 km in deze Regio. WOwwwwww!!! Het Petranpad dus….. Vanavond in mijn avondwandeling rondje Sevenum kwam ik zowaar een bordje van dat pad tegen. Nou DAT kan natuurlijk GEEN toeval zijn. En dus ging ik even googlen en vond een website van iemand die het hele pad in kaartjes had uitgewerkt. Heee…… dacht ik….. maar dat kan dus in de combi met bus-OV en wandelen!!!! Want ja….. ik heb wel gemerkt dat dat wandelen ERG goed is om te ontspannen en VEEELLL beter is voor mijn nek en schouder klachten dan fietsen!! En het “toeval wil” dat ik van de week mijn buidel-heup-tasje ophaalde in Venray

Dus…….. ik heb een nieuwe hobby!!!! Ik ga aan de wandel!!!! Morgen de 1e etappe van het Petranpad van IJsselsteijn bushalte via Veulen ( langs mijn toekomstige huisje)  naar de bushalte aan de weg tussen Castenray en Horst. Fototelefoon mee, en een lunch en water in dat heuptasje. Mijn boots aan en een spijkerbroek ipv de rokjes die ik tegenwoordig meestal draag, hahha. Even een dagje buiten de tijd, weg van alles, weg van Corona… gewoon even ik, mijn voeten en dat pad om te lopen….

Corona perikelen

Vrijdagmorgen al voor 5 uur schoot ik wakker. En het eerste wat ik dacht was ” oja…. vandaag ga ik naar de sauna!!!!”

Nou….. dat zou nog heel veel voeten in aarde hebben en nog al wat 5en en 6en verder wist ik dat mijn saunabezoek echt heeeel anders zou verlopen dan gedacht. En voordat ik überhaupt aan sauna kon gaan denken was er nogal wat aan corona commotie op kantoor. Ik was voor half 7 al op kantoor en kon dus lekker vroeg aan de slag met mn werk. Al was dat werk die vrijdag echt geheel anders dan gepland en verwacht. CORONA IN THE LEAD. dus ik printte, vouwde, vulde en beplakte, stoeide met etiketten instellingen van honderden cliënten, liep naar Appie en haalde nog een pak postzegels en sloot bere trots mijn pc af om half 1. KLAAR om naar de sauna te gaan dus!!! Dacht ik……

Het waaide…. het regende met vlagen…. en ik fietste heel stoer van Horst naar Grubbenvorst om daar de pond de Maas over te nemen….. tja…. Jammerrrrr dan… HOOG waterrrr en dus GEEN pond. Ik besloot nog niet op te geven, ik wilde immers naar mijn welverdiende sauna middagje ???? Maar ook in Lottum en Grubbenvorst stroomde datzelfde water door de Maas. Maar geen brug was mij te ver die middag en dus was het Velno waar ik er over kon. En zo werd het dus 15.30 ipv 13.30 eer ik aankwam bij Thermaal bad Arcen. Dankzij de Corona maatregelen ( max 100 gasten tegelijk ) moest ik even op mijn beurt wachten en werd daarna beloond met een weldaad aan rust in het sauna gedeelte. Waar ik ronde na ronde steeds slechts 1 of 2 andere mensen trof maar vaak ook de sauna helemaal voor mezelf had. Ik ontdekte een miniatuur sauna tuintje waar afkoelen in de frisse buitenlucht een weldaad voor mijn lijf was en ik heerlijk wolken kon kijken op een van de bedjes. Vol verbazing keek ik niet alleen naar de prachtig voortbewegende wolken die een spel speelden van steeds weer veranderende figuren, maar ook naar het spel van de zilveren energy waar ik zo van kan genieten. De kleine puntjes en streepjes die als bliksemschichtjes door de lucht schieten. Het lijkt een chaos zonder richting maar ik weet dat als je vooral NIET focussed de patronen zichtbaar worden en die los rondschietende bliksemschichtjes ineens samenvallen in een enorme vortex. Ik ken die patronen want ik heb er al vaker van genoten en me er in mee laten nemen. Maar op dat moment, die vrijdagnamiddag is het anders. Intenser!! Ik moet meer mijn best doen om me niet meteen in de vortex op te laten nemen en in het hier en nu en het moment te blijven daar in dat kleine sauna tuintje. En dat komt deels omdat ik me enorm ZEN voel, de stilte en rust in mezelf is weldadig. Maar ik zie en voel ook de hogere intensiteit van die energy om me heen. Ieder zilver bliksemschichtje is intenser en dus het patroon, de vortex ook! En dan werkt dat niet als een optelsom aan energy maar  het verheft zich naar de hogere macht. In een ooghoek zie ik een man de tuintrap afkomen. Hij kijkt even rond en verdwijnt weer. En ik laat me daarna even gaan en laat me meenemen in de kolk aan energy.

Enige tijd later waarschuwt mijn lichaam me dat mijn buitenkant voldoende is afgekoeld en ik weer aan een nieuwe sauna ronde kan beginnen. De zojuist opgedane nieuwe inzichten neem ik met me mee de bamboe sauna in om ze nog eens even in alle rust daar langs mijn geestesoog te laten gaan. “Herkauwen” noem ik dat dus lachend in en om mezelf. Van die andere dimensie meenemend naar deze.

Behalve de max 100gasten corona richtlijnen zie je ook in de rest van onze leefgemeenschap hoe aan richtlijnen invulling wordt gegeven. Zo heb je dus de “minimaal 1 meter afstand houden, geen geld uitwisselen via handcontacten en de sociale-onthouding adviezen. Het is idd rustig op de weg en in het OV en ik zie buschauffeurs achter rood met witte linten om hun persoonlijke ruimte van die meter te kunnen garanderen voor zichzelf. En wat de sociale onthouding betreft….. naast heerrrlijk ALLEEN wandelen vandaag en morgen ga ik genieten van de online contacten, lekker beeldbellen met de koffie, uitgebreid bijkletsen met de lunch, en keto tapas bij een video-call. Ik kom dit weekend echt NIETS te kort en tel mijn zegeningen.

Fijn weekend iedereen!!!