Soul Body Fusion

Vandaag deed ik voor het eerst weer iets waarvoor ik in dit leven ben… Een taak die bij mijn zielenopdracht hoort. Ik voel me helemaal warm vanbinnen gloeien van TROTS dat ik wederom een stap gezet heb op mijn levenspad. Ik wil je er graag over vertellen al wordt het misschien wel weer een LANG verhaal #grijnzzz

Het is alweer ruim 15 jaar geleden dat ik de ruimte kreeg om de spirituele wereld verder te gaan verkennen en ontdekken dan dat ik tot dan toe gedaan had. Dat ik aura’s en energy kon waarnemen om me heen was heeeellll gewoon voor me, maar dat er nog zoveel meer te ervaren was, was nieuw. Het begon allemaal met een reiki inwijding. Jeetje mina wat werden de luiken daarmee open gezet zeg. Ik hervond een nieuwe energetische balans en mijn echte ontwikkeling begon. En hoe!!! In een sneltreinvaart dat wil je niet weten!!! En ik wist dat dat nodig was om te komen waar nodig om mijn zielenopdracht te kunnen volbrengen. Die opdracht fladderde door mijn hart en ziel als vlinders, met een zelfde diepe liefde als sommige andere vlinders dat kunnen ???? “E’Anna, jij mag mensen helpen in het over gaan” dat was de fluistering vanuit die fladderende vlinder vleugels. Tja…. Je begrijpt misschien dat is destijds dacht dat het zou gaan om mensen die het aardse leven verlaten. En ja ik begon steeds meer sprits te zien en voelen ook waar dat niet altijd fijn was hoor. Zo reden we eens naar Zuid Frankrijk en gebeurde er vlak voor ons een ongeluk waarbij de bestuurder op slag dood was en ik hem verdwaasd boven de auto zag, zoekend naar de verklaring van wat er gaande was. Het was de 1e die ik hielp in het over gaan………

Ik deed enorm veel in die ontwikkeling, schreef er veel over en kon steeds vaker echt iets betekenen voor mijn medemens. Bijna alles vanuit een uitwisseling van energy en zelden voor geld want dat voelde niet goed voor mij.

Ik begon ook aan mijn eigen trauma verwerking…. En ontmoette zo ook weer bijzondere lichtwerkers op mijn pad.  Zoals bij een cursus tot facilitator van Soul Body Fusion. Bijzondere mensen met veel licht in hun hart en ziel.  SBF was iig een methode die ERG bij me aansloot. Het zet mensen in hun EIGEN kracht en in hun eigen balans.

En naast mijn werk in de zorg en mijn volwassen gezin deed ik dus heel veel en heel breed echt VAN_ALLES!!! Tot 2,5 jaar geleden…… Door een enorme hormoon disbalans kwam in in een DIEP dal en stopte mijn lichtwerk direct en compleet. Gelukkig kreeg ik hulp van mijn natuurarts en wist ik mezelf op de rit te houden. En ik leerde de wereld door een nieuwe bril te zien. Een bril vanuit mijn eigen IK op een geheel nieuwe manier. Ik besloot alleen verder te gaan om nog wat nieuwe levenservaringen op te kunnen doen vanuit die nieuwe visie. En ook weer andere vlinders te mogen ervaren vanuit die andere beleving.  En kijk waar ik nu sta!!! Op het mooiste plekje op Moeder Aarde waar ik gewoon oprecht blij en trots kan zijn met en op mezelf.  Zelfs in deze maffe gekke wereld om ons heen kan ik vertellen dat ik intens gelukkig kan zijn en enorm mooie mensen heb mogen ontmoeten, ja….. DANKZIJ die enorm gekken wereld dus. En ja…. Ik sta klaar voor mijn medemens op vele manieren…. Maar deed dat niet meer zoals voorheen vanuit het licht werk… Oeffff

Tot ik op Faceboek een andere mooie lichtwerker voorbij zag komen. Een die een beetje MOE gewerkt was vanuit de manier waarop HIJ zijn lichtwerk doet. En ik “zag en voelde” dat een onbalans daarin mede oorzaak was. En ik bood hem mijn hulp aan.

Vandaag was het zover we hadden een live maar op afstand sessie van Soul Body Fusion afgesproken. Ik als facilitator hoef daar niet zo heel veel voor te doen, Ik nodig slechts zijn hogere ik en ziel uit om de energy weer meer in balans te brengen, de verbindingen te herstellen waar nodig en te zorgen voor rust. En ik mag dan “toekijken” En wowwwww wat was het weer intens MOOIII Ik had zijn stem al eventjes gehoord en kon daardoor zijn vibratie NOG beter aanvoelen. Vanuit een hoge chakra boven hm liep een soort pijllijntje tot onder basis chakra en door naar zijn voeten. De spiraal aan energy die om hen heen slingerde in alle kleuren die door zijn aura liepen. Hier en daar duwde de spiraal de dingen recht die een beetje uit het lood waren geraakt. Wat vond ik het bijzonder dit mee te mogen maken. En te voelen hoeveel verder ik ben op mijn pad en zielenopdracht. Door het werk wat ik aan mijn eigen hart en ziel gedaan heb de afgelopen maanden.

Dankbaar dat Ge op mijn pad kwam met zijn vraag om wat rust en hulp. Ge je bent een bijzondere lichtwerker , een mooie ziel, maar pas ook op jezelf en je eigen balans. Als je wil kunnen we dit net na kerst bv een keer herhalen. Laat maar weten <3

En dat “over gaan”….. dat gaat over de tijd waar we NU inzitten en de tijd die om de hoek ligt….

Vriendschap

Vriendschap mag een onderdeel van Universele allesomvattende liefde zijn.
En dat maakt echte vriendschap ook zo fijn.

De momenten waarin je van alles kunt delen,
van feestjes tot samen buiten spelen.

Samen uitbundig lachen en vrijuit plezier maken,
of die ander diep in zijn hart en ziel weten te raken.

En op die dagen dat het allemaal wat minder gaat,
weten dat die ander er altijd voor je staat.
en je hoeft er niet eens om te vragen
om even wat verdriet samen te dragen.
Uithuilen op die schouder van hem of haar,
vanuit vriendschap sta je daar natuurlijk voor klaar!!
De wereld staat dan even helemaal stil,
totdat je daarna weer verder wil.

DAT zijn de dingen die een speciale band creëren,
DAT is het soort liefde in vriendschap wat ik wil eren!!

DAT is waar ik het Universum op mijn blote knieën voor DANK,
als ik weer klaar ben met een potje gejank.

Die alles omvattende liefde in al zijn facetten,
die je soms ZO aan het denken kan zetten.

Om daarna vanuit je denken naar je hart te gaan,
en te weten waarom wij samen in dit NU bestaan.

Over de grote vragen in dit leven…..

Vanochtend zit ik op kantoor en in de gemeenschappelijke ruimte zitten een aantal verpleegkundigen die na hun routes nog wat napraten. Ik geniet van de gulle lachjes in alle toonaarden die zo mijn kantoor binnen komen rollen. En ik bedenk hoe enorm fijn het is dat de sfeer van voorheen weer steeds vaker GEWOON aanwezig kan zijn.
Het lachen verstomd….. ik voel hoe de sfeer ineens omslaat. Intonaties en klanken veranderen. Een van de dames verteld over een terminale cliënt. Het valt me op met hoeveel zachtheid in haar stem de andere verpleegkundige vraagt hoe het nu gaat met deze oude dame. Een heel verhaal volgt waarin ik ook bij haar hoor hoe de emotie haar stem doet trillen. Een verhaal over weten dat je afscheid moet gaan nemen en nog niet los kunnen laten. En dat iedere dag van achteruitgang als het stelen van weken  aan levenstijd wordt ervaren. Oefffff

’S middags op mijn fiets snuif ik de geur op van pas gemaaid gras. En geniet ik van een berm vol met ieniemienie volop bloeiende gele bloemetjes. Steeds is er wel weer iets om voor te stoppen en af te stappen. Een kleine rups die de weg oversteekt, een witte vlinder die in de varens aan het spelen lijkt te zijn. Ook geniet ik vandaag weer van de laagvliegende  en enorme zwermen van zwaluwen. Wat zijn het toch prachtige vogeltjes <3 Hoe sierlijk en synchroon ze in hun vlucht zijn. Een grote witte ooievaar die met zijn enorme vleugelslagen hoog over vliegt. En dat alles maakt dan ook dat mijn fietstochtje van een half uurtje woon/werkverkeer uitloopt in ruim anderhalf uur.

Niet alleen door de wereld om ons heen die ons zo enorm probeert mee te sleuren in van alles en nog wat waar zovelen echt niet blij van worden, maar ook door de tendens en snelheid van het leven vergeten we zo vaak te genieten van kleine dingen. Zeker sinds ik verhuisd ben zoek ik de plekjes en momentjes om te vertragen en ja… soms zelfs doe ik een poging STIL te staan en te verstillen….. Het zijn die momenten waarop ook wel vragen voorbij komen.
Die vragen van vandaag wil ik met jullie delen.

Als ik zou weten dat vandaag mijn laatste dag zou zijn in dit aardse leven van me…….

–  Waar zou ik de dag dan mee af willen ronden??

–  En wat heb ik in dit leven NIET gedaan wat ik wel wilde doen maar de tijd niet nam ( of had, kreeg ,creëerde… nee geen smoesjes aan jezelf vertellen dus )

Terwijl ik verder fiets schuift dat leven van me in flarden aan herinneringen aan mijn geestesoog voorbij. Ik heb zeer bewogen jaren die achter me liggen. Jaren die me hebben gemaakt tot wie ik NU ben. En ik voel me een mooi en goed mens. Ik voel me zeker ook een heel rijk mens met al die mooie momenten, avonturen, reizen, de mooie mensen die in mijn leven kwamen. De dingen die we deelden. De gave en giften die me gegund waren. De ervaringen en innerlijke groei die me ten deel vielen. Ik vraag me nog maar eens oprecht en eerlijk naar mezelf af of ik daadwerkelijk iets gemist zou hebben als DIT mijn laatste dag zou blijken te zijn. Het JA en NEE kruisen elkaar tegelijkertijd door mijn hart en ziel. Een JA op het weten hoe ik deze dag af zou willen ronden en het NEE op de 2e vraag erna of ik iets gemist heb.

Ik ga dat hier niet in geuren kleuren verder vertellen hoor, dat blijft bij moooiiie plaatjes in my mind 😉 Soms moet je wensen en dromen ook NIET te letterlijk uitspreken he…. en alleen als wens der gedachte het Universum in sturen…

Stel jezelf ook eens zo’n soort vraag en als er geen NEE op volgt ga dan als de wiedeweerga aan de slag er alsnog een dikke vette NEE van te kunnen maken…… (zonder smoesjes)

Passie spelen Tegelen

Lieve mensen die mijn berichtjes hier lezen op mijn blog . Velen van jullie kennen me niet in Real Life omdat we een andere gemeenschappelijke deler hebben…. De wereld om ons heen waar we op dit moment in leven. De een noemt het het licht tegen het duister, de ander benoemt Cabal of een derde kijkt vooral naar politiek en de Covid maatregelen….. Ik respecteer eenieder om zijn overtuigingen en geloof…. Ook als je wel gelooft in de prikjes of onze politieke leiders…. Want waar het MIJ om gaat is het contact met de MENS die we zijn <3

Vandaag was een bijzondere dag voor me…….. Ik kwam even helemaal LOS van alle dagelijkse beslommeringen, los van de kopzorgen en los nog zo veel meer van wat er speelt in mijn leven van dit moment.
Ruim 1,5 jaar geleden kocht ik kaartjes voor de passiespelen die in het voorjaar van 2020 plaats zouden vinden in Tegelen. Ik was er al eens geweest en wilde erg graag opnieuw ervaren wat het verhaal van de laatste dagen van Joshua in ons aardse bestaan voor me betekende. Ik die zo vaak en zoveel lijntjes voel ook met Maria zijn moeder en ook Maria Magdalena als zijn geliefde. Destijds had ik niet kunnen weten hoe DAT uit zou gaan pakken en wat het idd daadwerkelijk met me zou doen. WOWwww

De groep mensen die daar vandaag stond en ons het verhaal lieten meebeleven zijn in mijn beleving allemaal enorm bewust van de boodschap die ze brachten. Het was werkelijk fenomenaal hoe ze het voor elkaar kregen de lijntjes van dat aloude verhaal door te trekken naar de wereld waarin WIJ nu leven en “vechten” voor onze rechten, vrijheid en meer… En hoe in beeld gebracht werd hoe een groot deel van de bevolking klakkeloos mee gaat in wat er van bovenaf geroepen wordt. Hoe synchroon de stenen opgepakt werden om een vrouw te stenigen die niet netjes meeliep in het gareel. Ook hier was de vergelijking naar het nu sterk voelbaar. Ik ging helemaal STUK toen de (wapen)stokken geheven werden en er een agressieve strijd in beeld werd gebracht. Overbodig hier de vergelijking naar het NU te trekken he….. En wat was ik blij met mijn dierbare bijzondere vriendin naast me die me met haar arm om me heen wist te troosten. Ook lieten de verhaallijnen me zien hoe enorm sterk wij als vrouwen toch kunnen zijn al noemen ze ons het zwakke geslacht….
En dat dat mooie plaatje aan het einde de staande ovatie voor de helden op het podium en Maria Magdalena met een kleintje op haar arm, naast Joshua…. mooier en dubbelzinniger kan ECHT niet ♡

De voorstelling vandaag kwam DIEP bij me binnen en heeft me meerrrr dan geraakt.
Maar wat het OOK gedaan heeft is mijn vertrouwen in een goede afloop in dit leven versterkt. IK weet nu met NOG meer zekerheid…. “het komt GOED”

Over herinneringen en metamorfoses en being @HOME

Vandaag kwamen er bijzondere herinneringen voorbij.
Ik werd wakker uit mijn droom in Externsteine. Een droom over toen……. Het waren herinneringen die zo levensecht in het nu leken te zijn dat ik geschrokken overeind schoot en mijn benen en rug betaste… toen gingen mijn handen naar mijn buik en daarna naar mijn gezicht. Ik keek om me heen niet wetende waar ik nu eigenlijk precies was. Oja….. HOME….Ik trilde over heel mijn lijf van schrik. Maar de enorme energie die nog door me heen ging alsof ik nog bij externsteine stond was ook nog voelbaar in mijn kruinchakra. Voorzichtig stapte ik mijn bed uit, zoekend naar balans en liep ik naar de badkamer om in de spiegel te kijken….. oefffff ja…. Ik was weer in het NU!!!
Vanwaar de schrik vraag je je misschien af…… Nou dat zal ik je vertellen!!!
Het is inmiddels bijna 15 jaar geleden dat ik externsteine bezocht. Het was in de begindagen van mijn echte spirituele ontwikkeling. Ook toen al was de energy enorm sterk voelbaar voor me daar in het Teutoburgerwald. En HOE graag had ik dat daar boven op die stenen willen ervaren, maar helaas… dat zou me niet lukken ☹ Ik was al blij als ik dat kleine stukje zonder scootmobiel kon lopen ….
DIE dag, DAT bezoekje daar, is een van de druppels geweest die mijn emmer heeft doen overlopen!! Ik was er zo ENORM klaar mee met dat lijf van me!!!!! En het is dan ook daarna dat het roer om ging!!! Niet meteen rigoureus…. Alhoewel….. ja eigenlijk WEL rigoureus, in de keuzes die ik maakte en beslissingen die ik nam. Als zou het nog jaaaaaren duren voordat dat ook zijn weerslag vond in mijn lijf. Ik noem het even in vogelvlucht……. Ik verkocht de scootmobiel en kocht een fiets. Je begrijpt dat destijds 1 km al een hele prestatie was. Ik besloot een andere rol in de samenleving te willen vervullen en zocht naast mijn vrijwilligerswerk en stichting een baan waar ik aangenomen werd via de extra subsidie die men daar bij kreeg voor mij als arbeidsgehandicapte. Ik ging naar mijn huisarts en gooide al mijn medicatie bij hem op het bureau en zei “dit moet ANDERS”. Hij stuurde me naar de specialisten die vervolgens niets vonden. Het was zo’n 6 a 7 jaar na de 1e omslag dat ik mijn eerste stappen zette in de alternatieve geneeswijzen op zoek naar mijn gezondheid. Zo ontdekte ik dat ik een aantal intoleranties en voedselallergieën had en begon ik aan de race tegen de weegschaal. Ik woog 150 kilo, had nog steeds best veel medicatie en begon aan mijn Paleo avontuur. Dat deed ik een jaar of 4 a 5 en viel 35 kilo af. Ik breidde mijn fietstochtjes uit van 1 naar 50 kilometer en het lukte me zelfs korte wandelingen te maken (met de juiste schoenen) Het is nu 2,5 jaar geleden dat ik begon aan het keto bestaan en eigenlijk is DAAR de grote doorbraak gekomen. Met hulp van mijn natuurarts en met name acupunctuur kwamen mijn hormonen weer in balans, veranderde mijn stofwisseling en groeide ik verder door naar een gezonde balans. De reuma raak ik er niet meer door kwijt…. De enorme reacties door mijn auto-immuunziekte zijn er wel mee naar de achtergrond verdwenen, samen met nog veeeel meer kilo’s die als sneeuw voor de zon wegsmolten door het vetverbrandende ketonenstofje in mijn lijf ???? Ik moet wel erg mijn best doen voldoende te eten om niet onder de 70 kilo te komen. Hmmmm….. 70 kg…… dat woog ik zelfs als 12 jarige al niet meer…….
Na die droom van vanmorgen heb ik zo dus na lopen denken over die afgelopen jaren…. En wat er zoal voorbij kwam. Wat een bijzondere reizen ik heb kunnen maken over moeder aarde om nog veel meer bijzondere krachtplekken te kunnen ervaren. De wereld is zoooooo moooiiiii als je weet waar je moet zijn he!!! Wat een mega bijzondere mensen ik heb mogen ontmoeten en wat een geweldige veranderingen ik voor mezelf heb kunnen en mogen realiseren. Ik voel me intens dankbaar en dus rolde er geen tranen van verdriet maar van dankbaarheid over mijn wangen toen ik een kaarsje op stak bij een van mijn bijzondere schatten meegenomen na een van die bijzondere wereldreizen.
Wetende dat voorlopig mijn nieuwe HOME het allerbelangrijkste plekje op moeder aarde voor me zal zijn en ik nog niet klaar ben met het creëren van deze bijzondere plek. Er mogen nog wat puntjes op de I of zullen we zeggen wat stipjes in de spiraal???