Categorie: Spiritueel werk

Geplaatst op

Soul Body Fusion

Vandaag deed ik voor het eerst weer iets waarvoor ik in dit leven ben… Een taak die bij mijn zielenopdracht hoort. Ik voel me helemaal warm vanbinnen gloeien van TROTS dat ik wederom een stap gezet heb op mijn levenspad. Ik wil je er graag over vertellen al wordt het misschien wel weer een LANG verhaal #grijnzzz

Het is alweer ruim 15 jaar geleden dat ik de ruimte kreeg om de spirituele wereld verder te gaan verkennen en ontdekken dan dat ik tot dan toe gedaan had. Dat ik aura’s en energy kon waarnemen om me heen was heeeellll gewoon voor me, maar dat er nog zoveel meer te ervaren was, was nieuw. Het begon allemaal met een reiki inwijding. Jeetje mina wat werden de luiken daarmee open gezet zeg. Ik hervond een nieuwe energetische balans en mijn echte ontwikkeling begon. En hoe!!! In een sneltreinvaart dat wil je niet weten!!! En ik wist dat dat nodig was om te komen waar nodig om mijn zielenopdracht te kunnen volbrengen. Die opdracht fladderde door mijn hart en ziel als vlinders, met een zelfde diepe liefde als sommige andere vlinders dat kunnen ???? “E’Anna, jij mag mensen helpen in het over gaan” dat was de fluistering vanuit die fladderende vlinder vleugels. Tja…. Je begrijpt misschien dat is destijds dacht dat het zou gaan om mensen die het aardse leven verlaten. En ja ik begon steeds meer sprits te zien en voelen ook waar dat niet altijd fijn was hoor. Zo reden we eens naar Zuid Frankrijk en gebeurde er vlak voor ons een ongeluk waarbij de bestuurder op slag dood was en ik hem verdwaasd boven de auto zag, zoekend naar de verklaring van wat er gaande was. Het was de 1e die ik hielp in het over gaan………

Ik deed enorm veel in die ontwikkeling, schreef er veel over en kon steeds vaker echt iets betekenen voor mijn medemens. Bijna alles vanuit een uitwisseling van energy en zelden voor geld want dat voelde niet goed voor mij.

Ik begon ook aan mijn eigen trauma verwerking…. En ontmoette zo ook weer bijzondere lichtwerkers op mijn pad.  Zoals bij een cursus tot facilitator van Soul Body Fusion. Bijzondere mensen met veel licht in hun hart en ziel.  SBF was iig een methode die ERG bij me aansloot. Het zet mensen in hun EIGEN kracht en in hun eigen balans.

En naast mijn werk in de zorg en mijn volwassen gezin deed ik dus heel veel en heel breed echt VAN_ALLES!!! Tot 2,5 jaar geleden…… Door een enorme hormoon disbalans kwam in in een DIEP dal en stopte mijn lichtwerk direct en compleet. Gelukkig kreeg ik hulp van mijn natuurarts en wist ik mezelf op de rit te houden. En ik leerde de wereld door een nieuwe bril te zien. Een bril vanuit mijn eigen IK op een geheel nieuwe manier. Ik besloot alleen verder te gaan om nog wat nieuwe levenservaringen op te kunnen doen vanuit die nieuwe visie. En ook weer andere vlinders te mogen ervaren vanuit die andere beleving.  En kijk waar ik nu sta!!! Op het mooiste plekje op Moeder Aarde waar ik gewoon oprecht blij en trots kan zijn met en op mezelf.  Zelfs in deze maffe gekke wereld om ons heen kan ik vertellen dat ik intens gelukkig kan zijn en enorm mooie mensen heb mogen ontmoeten, ja….. DANKZIJ die enorm gekken wereld dus. En ja…. Ik sta klaar voor mijn medemens op vele manieren…. Maar deed dat niet meer zoals voorheen vanuit het licht werk… Oeffff

Tot ik op Faceboek een andere mooie lichtwerker voorbij zag komen. Een die een beetje MOE gewerkt was vanuit de manier waarop HIJ zijn lichtwerk doet. En ik “zag en voelde” dat een onbalans daarin mede oorzaak was. En ik bood hem mijn hulp aan.

Vandaag was het zover we hadden een live maar op afstand sessie van Soul Body Fusion afgesproken. Ik als facilitator hoef daar niet zo heel veel voor te doen, Ik nodig slechts zijn hogere ik en ziel uit om de energy weer meer in balans te brengen, de verbindingen te herstellen waar nodig en te zorgen voor rust. En ik mag dan “toekijken” En wowwwww wat was het weer intens MOOIII Ik had zijn stem al eventjes gehoord en kon daardoor zijn vibratie NOG beter aanvoelen. Vanuit een hoge chakra boven hm liep een soort pijllijntje tot onder basis chakra en door naar zijn voeten. De spiraal aan energy die om hen heen slingerde in alle kleuren die door zijn aura liepen. Hier en daar duwde de spiraal de dingen recht die een beetje uit het lood waren geraakt. Wat vond ik het bijzonder dit mee te mogen maken. En te voelen hoeveel verder ik ben op mijn pad en zielenopdracht. Door het werk wat ik aan mijn eigen hart en ziel gedaan heb de afgelopen maanden.

Dankbaar dat Ge op mijn pad kwam met zijn vraag om wat rust en hulp. Ge je bent een bijzondere lichtwerker , een mooie ziel, maar pas ook op jezelf en je eigen balans. Als je wil kunnen we dit net na kerst bv een keer herhalen. Laat maar weten <3

En dat “over gaan”….. dat gaat over de tijd waar we NU inzitten en de tijd die om de hoek ligt….

Geplaatst op

Over de gitaar enzo

Ik leef, voel en beleef soms intens…. Yeh, I know…….

Gisteren ging ik op reis in mijn verleden en wist na de dromen van afgelopen nacht hoe ongelooflijk mooi het is nu gouden randjes toe te kunnen voegen aan donkere herinneringen. Wowwww wat voel ik me dankbaar <3 Vandaag stond vooral in het teken van muziek op de achtergrond van mijn werk, waarin ik af en toe wegdreef op weer andere herinneringen. Die allemaal draaiden op gitaarmuziek.  Ik had gisteren staan kijken naar 2 mooie exemplaren en een fotootje van een wel heel talentvol kereltje. Want ja…. OOK op fotootjes is soms meer te zien dan alleen het plaatje van een kind met een gitaar. Natuurlijk voegde het verhaal wat me verteld werd ook het een en ander toe door mijn eigen inlevingsvermogen en het oppikken van onuitgesproken woorden. De diepe onvoorwaardelijke liefde van een vader voor zijn zoon. Met bewondering denk ik dus ook DAAR aan terug.

Ook mijn eigen stukjes verleden rondom dat thema gitaar. De tijd in dat ene bandje , ik en mijn basgitaar tussen de mannen…. En dan ook jaaaaren daarna mijn aller aller eerste LIVE concert… van Toto, in Maastricht!!! Wowwwww wat werden daar gitaarsolo’s ten gehore gebracht zeg!!!! Een blauwe maandag bezat ik ook een klassieke gitaar…. Waarom die niet bij me paste vraag ik me NU nog wel eens af…… Heel even komt de gedachte voorbij om dit misschien wel weer op te gaan pakken…. Maar nee….. immers met die reumahanden van me zou ik veeeel te veel en vaak dan over mijn grenzen gaan, hhahahha  IK zal het bij mijn handgemaakte Indian Flute houden dus.

Dan komt dat mooie plaatje voorbij…. Ja…. Gitaar, ja …. Wat een wijsheid in 1 oogopslag. Het is inderdaad wat ik voel!!! Het moment is BIJNA daar…. Ik heb de eerste o-zo belangrijke stappen al gezet. Ik ben er KLAARRRRR voor <3

Geplaatst op

Blz 2 in het boek 2021

2-1-2021
Vandaag heb ik een reis gemaakt…. Een heel bijzondere reis… Maar laat ik je eerst vertellen hoe dat zo kwam…..
In de afgelopen weken heb ik namelijk weer 2 mensen op mijn pad getroffen die ik op zielsniveau herkende uit de tijd van MU ( Lemuria) Bij de een was het me al snel duidelijk welke taak hij destijds had. Hij was wat men een “Dromer” noemde. Ik mocht hem en zijn gezin eind 2020 nog voor de feestdagen ontmoeten en ik ben er van overtuigd daarmee nieuwe vrienden voor het leven te hebben gemaakt.
Hoe anders liep het met die andere ziel die mijn pad kruiste…. De zielsherkenning was groot!! Aan beide kanten….En dat gaat zoals ik inmiddels wel weet gepaard met diepgaande gevoelens en emoties. Hoe lastig ook om te blijven uitleggen en vol van geduld en begrip te blijven. Die ander was er ECHT van overtuigd dat ik de liefde was waar hij zijn hele leven al op gewacht had. En dat kan natuurlijk heeel strelend zijn voor mijn eigen Ego en mensenhart maar hoe meer ik probeerde uit te leggen dat ik het anders zag, ervaarde en beleefde… hoe dwingender en respectloze hij werd. En al hebben we dan die gezamenlijkheid in het oude MU toch moest ik rigoureuze beslissingen nemen en het was dus met pijn in mijn hart en ziel dat ik hem blokkeerde en vroeg me met rust te laten.
Zoals ik al eerder vertelde ben ik een boek aan het schrijven over mijn tijd in het oude MU en over de zielen die ik er kende en die ik nu aan het her-ontmoeten ben. Voor de een zal het een mooi sprookje zijn om straks een keer te kunnen lezen. Voor de ander zal het mede herkenning zijn van wat er in het eigen bewuste en onbewuste geheugen op zielsniveau ligt opgeslagen.
Toen ik Johan en zijn gezin ontmoette en zo dus zijn bijzondere aura kon “lezen” hielp me dat de herinneringen aan hem in het oude MU helderder te krijgen. Het lezen van zijn aura is als het lezen van een boek waarin zijn deel van het verhaal geschreven staat, niet in woorden maar in emoties, blikken, vergezichten en Inzichten. En Johan toonde me zijn aura als een boek wat ruim opengeslagen was om in te bladeren.
Dit was bij die andere persoon niet zo…. Er kwam wel informatie bij me binnen, maar beperkt en fragmentarisch…… Pijnlijk bedolven onder de emoties die hij in het NU niet wist te scheiden. Nadat ik op 1 Januari besloot alle banden te verbreken bleef ik met vele vraagtekens achter, want ik wist wel dat ook HIJ destijds een sleutelfiguur was en een belangrijke rol heeft in het verhaal wat ik te vertellen heb. Het boek wat ik aan het schrijven ben…….
Gisteren was ik op bezoek in mijn voormalige huis, bij mijn ex-partner en jongste zoon om samen de eerste dag van dit nieuwe jaar te vieren. Met slecht een paar uurtjes geslapen op een ongemakkelijke bank was het niet moeilijk om vanmiddag bij thuiskomst tot een diepe innerlijke rust te komen via Meditatie. En dat is waar mijn reis van vandaag begon. Geen Covid paspoort benodigd, geen enkele positieve PCR test van belang. Ik reisde vanuit de diepe meditatie via de dimensies terug naar het oude MU om op onderzoek uit te gaan en mijn vragen en missende puzzelstukjes te ontdekken. En wowwwww wat was het weer intens die beleving.
Ik zweefden door de tuinen, bracht een bezoekje aan de tempel van Licht en bezocht de stad in het centrum van de berg, op zoek naar hem…… The Keeper of Balance and Order En terwijl ik zocht begreep ik de link naar het nu en zijn persoon, maar ook de link naar onze huidige maatschappelijke situatie. Het maakte mijn bezwaarde hart en ziel wat lichter…. Opnieuw in de tuinen genoot ik van de nektar van bloemen, snoof ik de geur aan energy op bij rijkelijk geurende bomen en in de tempel van licht dompelde ik me even helemaal onder om te baden in licht en zo geheel opgeladen met ook deze energy weer de terugreis te aanvaarden. Klaar om mijn licht opnieuw in het hier en NU in 3 D te laten schijnen. We hebben nog een lange weg te gaan…….
Rossig en fysiek intens moe vertel ik nog even mijn verhaal van vandaag en ga ik het zekerrrrr niet te laat maken vandaag.
De 2e bladzijde van het boek 2021 is beschreven. Het was een prachtige reis om over te vertellen en schrijven weer. En wat de Zondag gaat brengen??? Dat zien we morgen dan wel weer!!!
Geplaatst op

Time, Home, en diepe dankbaarheid

TIME

Gisterenochtend voor dag en dauw vertrok ik, in het donker nog! En zojuist kom ik thuis aan, en het is donker. Slechts 35 uur tussen deze 2 momenten en het lijkt een tijdsspanne die niet in uren uit te drukken valt. Of dit komt door de vertragingen en slowmotions die zich voor deden of door de intensiteit waarmee ik de dingen beleefden en de tijd stil deed staan…. Misschien beide…… Het vreemde is eigenlijk wel dat het zo haaks staat op wat je normaal hoort over tijdsbeleving. Zo zegt men immers als iets moeilijk of vreselijk saai is dat het eindeloos lijkt te duren, en heb je het ergens naar je zin of ben je druk bezig dan vliegt de tijd. Met dat uitgangspunt zouden de afgelopen 2 dagen dus in een poep en een zucht om gevlogen moeten zijn. En dat is dus niet zo, integendeel!!

Het bevestigd mijn gevoel dat er iets “vreemds” of misschien liever gezegd “Nieuws” aan het gebeuren is in onze dimensie en onze beleving. Hmmm, een onderwerp om binnenkort nog eens op terug te komen en ja…. Ook te verwerken in mijn boek waar de tijdbeleving van Lemuria toch ook heel anders was. Terug naar het hier en nu en de draad van mijn verhaal van vandaag en gisteren!!

HOME

Ik kom dus net binnen en plof op mijn stoel.  Eerst maar eens een bak ECHTE lekkere koffie #grijnzzz Ja…. MIJN stoel, haha al is dit een tijdelijke woon en verblijfplaats het voelt eigen, veilig en thuis. HOME bij en met mezelf, IN mezelf ook vooral. Ik voel de lichtheid in mij na tintelen die gisteren tijdens een intens mooi en intiem concert ontstaan is. Nee…… ik ga niet meteen door springen naar het hoogtepunt van mijn verhaal. Dus terug naar mijn vertrek van gisterenochtend!

Vrijdagochtend op t mooiste moment van weer een nieuwe dag… bij t krieken van die dag dus . Het eerste licht veelbelovend zacht roze aan de horizon wat zorgt voor een bijzondere lichtval. En ik zat op mijn fiets om te starten met een veelbelovende bijzondere dag. Een wel heel wonderlijke verrassing die mijn pad kruiste. Letterlijk ♡ Want 2 jonge hertjes sprongen een meter of 3 voor me het bos uit om het fietspad en de weg over te steken in n paar sierlijke sprongen. Het leek even alsof alles om me heen vertraagde en dat eerste licht in slowmotion weerkaatste in de ogen van het 2e hert wat twijfelend zijn hoofd draaide en me een moment aankeek. Zou het idd zijn springmaatje volgen. Ik bewonderde de flanken die trilden door het aanspannen van de spieren om de sprongen te kunnen maken. Prachtig hoe gracieus ze dat toch doen. Mijn dag kon al niet meer stuk zo veelbelovend als die was…. maar deze ervaring zorgt voor een gouden randje.
Hoe mooi kan het zijn he!!

Maar OK…. Laat ik mijn best doen van deze 35 uur niet meteen een heel boekwerk te maken maar mijn best doen het kort te houden. Uhhhh tja…. Ik beloof niks he!! 😉

Na een paar uurtjes werken op kantoor besloot ik dat ik niet langer kon wachten!!! Ik wilde naar Amersfoort waar mijn avontuur in de start van dit veelbelovende jaar zou plaats vinden. Maar dat kon niet met lege handen!! Immers ik ging 3 bijzondere mensen bedanken en wilde dat op mijn eigen manier doen natuurlijk. Dus liep ik tegenover kantoor het kadowinkeltje in en een paar deuren verderop de bloemenzaak ook om daar mijn rozen te kopen, Mooi, vol, intens wit met een teer randje groen en in de bloei van hun leven om vooral NU van te genieten en klein en teer maar “for ever” beschermd in een mooie glazen tube.

Tevreden met mijn aankoop pakte ik de fiets en vertrok naar het Venloose om daar mijn fiets bewaakt te stallen en de treinreis naar Amersfoort aan te gaan dus. De incheck in het NHhotel verliep vlekkeloos en ik kreeg een kamer op de 6e verdieping met een prachtig uitzicht op de opkomende volle maan. In gedachte nam ik nog even het korte stukje door van wat ik wilde benoemen bij het bedankje wat ik zo graag uit wilde spreken en dus overhandigen.  Pffff zoals gewoonlijk was ik echt STIK zenuwachtig daarvoor maar wist ik dat op het moment dat Nikos me de ruimte zou geven ik mijn verhaal zou doen en geen mens zou merken hoe enorm spannend ik dat wel vindt. Ik spreek voor volle zalen, ja voor radio en TV soms zelfs, en nog nooit hebben mensen aan me gemerkt wat het van binnen met me doet. Tja….. ook iets wat ik aan mijn verleden te danken heb, hahaha

Via mail was aangegeven dat we voor het concert vanaf 19.15 welkom waren om vooraf een drankje te doen enzo. Je begrijpt dat ik als ECHTE fan dus als eerst naar binnen stapte, haha, ja buiten personeel dan natuurlijk!! Toen het zaaltje open ging vond ik een fijn plekje naast een mama met haar Auti?-dochter. Tja, en ook DAT kan GEEN toeval zijn he!! Bijzonder, een mama die ook via deze weg en muziek healing zoekt voor wat haar zo innig lief is. Wat heerlijk om te kunnen genieten van wat ik zag gebeuren in hun aura’s. Bijzonder!!!! En wat was ik blij de 3 lieve en bijzondere mensen waar ik vandaag speciaal voor kwam te kunnen zien, knuffelen en zelfs even tijd te hebben voor wat korte gesprekjes zo voor en na.  De muziek van The Wanderer via mijn oortjes doet  veel met me, was life-saving idd. Maar daar Live aanwezig weer in de energy die het veroorzaakt, de golven aan diepe liefde, compassie en meer…. De stardust die vanuit de aura’s en energy verspreid werd over het publiek. Ze hebben er misschien geen weet van…… maar dat is niet erg want het gaat om hetgeen het doet en als een rimpeling in water door de mensen wordt meegenomen. Ook ik heb me er in ondergedompeld en voelde met de minuut hoe zeer het weer lichter in me werd, hoezeer het verlossing bracht en hoe diep het gevoel van liefde in me doordrong. Ze waren mijn reddingsboei in het afgelopen jaar en ik heb met hun hulp mijn hoofd boven water kunnen houden, steeds weer als de storm te heftig werd. Ieder op hun specifieke wijze, heel bijzonder!!! Nikos in de start van mijn online kennismaking met “these waters”

Het water waar ik me zo veilig en thuis in voel. Al heel snel daarna ook take 11B met W’re all going home in het langzame tempo

, waarbij ik de rust kon bewaren als de golven me overspoelden, mijn reddingsboei om keer op keer te luisteren en de storm te doorstaan en me letterlijk hier in DIT leven te houden zonder er uit te stappen …….. En mijn heilige pleister op de wonde voor iedereen en alles wat me pijn deed; The other side of the river van Victor

Het nummer zonder tekst, slechts de toetsen die weerklinken, van klein, fijn en teer naar intens en heftig, zooo moooi en helend ook. Ik kan in woorden niet voldoende uitdrukken wat het voor me betekend, en ook de rozen zeggen niet alles….  Maar het is OK…. Onze zielen weten…..

Al na een paar nummers gaf Nikos me de ruimte mijn verhaal te doen en kreeg ik de kans dat af te ronden met mijn bedankje via de rozen for NOW&FOREVER. En ook die boodschap zal misschien pas achteraf binnengekomen zijn. ( of nog niet, hahaha)

Na een fijne nacht in het NH heb ik lopen nagenieten in de oude binnenstad van Amersfoort en ook Denbosch, me compleet afsluitend van alle mensen om me heen, nog even lekker in mijn eigen bubbel met de energy van vrijdagavond en de muziek in mijn oren die maakte dat ik die energy NOG beter en langer vast kon houden ook daardoor. Alle problemen op het spoor negerend ook genoot ik van de dag en genoot ik na van wat me weer was geschonken. En kijk ik vooruit naar 2 februari waarop ik wederom in Amersfoort zal zijn en ze weer ga ontmoeten die 3! Al zegt my guts feeling me dat het dan een “ander” verhaal gaat zijn…… dusssssss….. wordt vervolgd!!

Ben je nu wel HEEEL nieuwsgierig geworden??

Dan is dit de link naar hun website en dit naar de FBpagina

 

Geplaatst op

Dag buiten de tijd

25 juli
Dag buiten de tijd
Waar sta ik nu en waar wil ik naar toe is DE vraag die bij vandaag past, want dat is wat de Maya’s zich met name ook afvroegen op deze dag buiten de tijd. Een dag na het afsluiten van een Maya kalenderjaar en een dag voordat het nieuwe jaar begint.
Ik eet vandaag een eenpersoons paella . Alle restjes die er in verwerkt zitten staan symbool voor het afgelopen jaar. Ik voeg last minute nog wat recente ervaringen toe en neem dat tot me, soort van herkauw van wat was….. En ja het bekomt me prima, het merendeel was ook prima. Sommige dingen heb ik van geleerd. Anders gezegd, soms moet je de kruiden anders gebruiken zodat het je beter smaakt ???? De rode draad van afgelopen jaar was zeker het voor mezelf kiezen, en het voor mezelf zorgen. En ja…. Ik heb wel wat stappen gezet!!!! Ben trots op waar ik nu sta!!! En ik geniet van wie ik nu BEN. Ik heb heel recent nog ervaren hoe ik geraakt kan worden door mijn verleden en het toch ook weer los kan laten. Het mag er zijn want het maakt me tot wie ik nu BEN.
Waar wil ik naar toe????
Hahah het eerste wat in me opkomt bij die vraag is “naar ons USA avontuur!!!! Samen….. leven , genieten, ervaren vanuit hart en ziel. En ieder moment daarin voelen wat het hier en NU is en wat de bijzondere linkjes zijn naar wat ooit was door vele andere levens en dimensies. Op de toppen van intens genieten en ervaren, bewust en onbewust. En er dan over vertellen in mijn “verhaaltjes” en het zo delen met wie het maar wil lezen. Het woorden geven aan…. is voor mij het enige doel daarin. En zo ga ik weer nieuwe ankers slaan op plaatsen door tijd en dimensies heen zoals ik al vaker en eerder deed.
Maar natuurlijk is dit nieuwe Maya jaar pas net begonnen als we weer terug komen van ons USA avontuur. Ook daar hoort dan die vraag nog bij ”waar wil ik naar toe…” Ik laat het op me af komen en bewandel het pad stap voor stap. En op dat pad ligt eerst nog de maansverduistering van aankomende vrijdag waarin ik alvast de verbinding kan leggen met de Orion Map en ons USA avontuur, een 1e anker zeg maar ???? in een nieuw Maya jaar.

En ik kijk dus ook uit naar mijn “Orion- wandeling”; Betatakin- Canyon the Chelly- The 3 mesa’s, Wupatki, Walnut canyon, Homol’ovi . Wonderlijk hoe al deze plaatsen bijna als vanzelf op onze route samenvallen.

En terwijl ik zo aan het schrijven ben WEET ik ineens het antwoord op de vraag waar ik mee begon; “Waar sta ik nu en waar wil ik naar toe”….. Ik sta in mijn centrum en ik ga er een Universeel jaar van maken. Letterlijk en figuurlijk

Ondersteund door WordPress