21 maart 2016, omniversum

In mijn levensovertuiging en geloof is reïncarnatie een wezenlijk onderdeel van de Cyclus waarvan dit huidige Leven een onderdeel is.
Zo geloof ik ook in meer dimensies en worden in mijn overtuiging meerdere levens niet lineair beleefd. Dit zijn slechts enkele puzzelstukjes van mijn persoonlijke geloof en overtuiging. Mocht je je hier een voorstelling van kunnen maken of er in ieder geval voor open staan dan kan ik je misschien een beetje meenemen in wat me vandaag overkwam.

Ik zat dus samen met manlief bij het Omniversum en keek naar onderstaande film. Geweldig hoe je meegenomen word door het enorme beeld waar je als het ware onderdeel wordt van de film. Je wordt er in meegezogen. Ik genoot van de film en liet me ook meenemen inderdaad. Maar op 1 specifiek moment gebeurde er iets met me dat veeeeel verder gaat dan je “gewoon” mee laten slepen in een groot scherm/beeld film. In de film lieten ze beelden zien van een deel van de Grand Canyon, diep uitgesleten en in die diepte een kolkende rivier met hele kleine bootjes die wild rond geslingerd werden. Ik werd ineens overspoeld door een enorme golf aan emoties. De golf was zo enorm en intens dat al mijn spieren verslapten. De intensiteit was zo enorm dat ik meteen wist dat dit uit een ander leven moest komen, een herinnering ofzo. Ik zag het beeld op de koepel geprojecteerd en tegelijkertijd zag ik eroverheen een ander beeld met andere bomen langs de rotsen en het water. Er was meer water….. maar de pieken aan weerzijden waren hetzelfde. Ik zie het NU nog voor me, zo sterk werd het andere beeld op mijn netvlies gebrand. Een volgende golf overspoelde me, emoties maar t leek tegelijktijdig ook water.. Zo heftig dat t mijn keel leek te verstikken. tegelijk gaf de rafter in de film een enorme kreet van Triomf waar de adrenaline van af spatte. Ik voelde ook dit in de golven mee opgenomen worden die door me heen sloegen. Er ontsnapte een kreet aan mijn keel en ik barste in tranen uit. WAT een ontlading was dat zo ineens ff zeg. Ergens heb ik toen de film in het hier en nu voor een kort stuk gemist. Wel zag ik een man op n houten vlot die aan land krabbelde en moeizaam opstond en zijn armen in de lucht hief en ook bij hem ontsnapte een enorme kreet waar die van mezelf dus gesmoord mijn mond verliet echode de zijne door de Canyon.

Of je het nu een spontane regressie, herbeleving of WAT dan ook wil noemen……. t was ENORM en INTENS. Het was bijzonder en een kadootje om te mogen meemaken.

https://www.youtube.com/watch?v=ZwbEJELcj8g

Laat je meevoeren door drie sportieve teamgenoten die zich samen al fietsend, wandelend en varend een weg banen door Amerika’s meest ongerepte parken, waaron…
YOUTUBE.COM

3 februari 2016

Terugkijkend op n mooi weekend zijn we nu terug onderweg van zuiditalie naar t noorden. En dat is geen enkel probleem met de huurauto die we meekregen zaterdag, een grote Audi A3 op diesel. Spiksplinternieuw met slechts 280 km op de teller. Dat zijn er morgen bij inleveren 1650. Vooral Wilbert geniet van t rijden in deze mooie auto, ik op een heel andere manier zeker ook! Onderweg picknicken op de achterbank met zelfgemaakte broodjes gezond van Italiaans brood. Dat rijd lekker door. Vanmorgen vertrokken we met prachtig weer en volop zon. De navigatie stuurde ons net buiten Ortona over smalle hobbelige weggetjes door een gebied vol van glooiende heuvels bezaaid met wijngaarden. Een jong hert met n prachtig nog klein gewei springt voor ons de weg over en verdwijnt meteen weer in de wijngaard. Omdat de wijnranken flink gesnoeid zijn zie ik hoe het witte staartje op en neer gaat als het hert zigzaggend zijn weg zoekt. Ik geniet van binnenweggetjes en alle uitzichten. We volgen daarna een heel stuk de tolweg langs de kustlijn. De middellandse zee strekt zich uit zover je maar kunt kijken. Met langs de hele kustlijn waar huizen staan steeds stukken golfbrekers die gemaakt zijn van flinke brokken steen en rots. Ze steken wit en grijs af tegen de aanrollende blauwe golven. De zon weerspiegeld glinsterend op t kalme wateroppervlak. Het lijkt wel vloeibaar zilver! Halverwege onze route veranderd ineens het weertype. Door de laaghangende bewolking prikt nog steeds af en toe een zonnestraaltje. Het resultaat is n prachtig defuus licht wat op n bijzondere manier voor weer nieuwe lichteffecten zorgt. De huizen hier zijn vaak vrolijk van kleur, soms zie je groen of roze met meestal rode daken. Maar het meest zie je rode aardetinten, oker en geel. En met dat geel doet de zon in dit defuus licht dus iets bijzonders. Op deze geel getinte huizen, maar ook op het vele geelgetinte riet langs de wegen, lijkt t defuus zonlicht te weerkaatsen. Als n soort spiegel effect wordt t licht terug gekaatst in een poging de laaghangende bewolking te verjagen lijkt het wel. Een prachtig licht en kleurenspel om te bewonderen. Ik kijk mijn ogen uit en geniet. Mijn gedachte dwalen af naar t voorbije weekend. De reden dat we hier nu rijden door dit prachtige land Italie. Mijn 1e ontmoeting met een heel bijzonder mensenkindje , net 2 weken oud maar al maanden voel ik het contact met haar. Zielsconnectie. Hoe bijzondere haar vast te kunnen houden. …. en ik bedank in gedachte haar beschermengel, haar oudtante. Een bijzonder mens bij leven en n bijzondere spirit nu ze weer aan de andere zijde is. Ik ben dankbaar voor mijn mogelijkheden in deze bijzondere contacten en communicatie vormen. Intens gelukkig met mijn leven. Ik laat de traan die in mijn ooghoek opwelt over mijn wang rollen. Die hoeft niet weggepoetst wat t is n traan van puur intens geluk en dankbaarheid te zijn wie ik ben.

6 december 2015, schildpad

Ze is nog niet klaar, schildpad uit speksteen. Ze hoort bij de afsluiting van mijn reis en godinnensplinter belevenissen. Hieronder de tekst van de schildpad orakelkaart.

Schildpad… Grote Moeder, voed mijn geest, kneed mijn hart, opdat ik jou ook kan dienen.

In Indiaanse leringen is Schildpad het oudste symbool voor Moeder Aarde. Het is de personificatie van godinnenenergie, van de eeuwige Moeder uit wie ons leven voortkomt. We worden geboren uit de baarmoeder van de Aarde en onze lichamen zullen naar haar bodem terugkeren. Schildpad vraagt ons de Aarde te eren en acht te slaan op de cyclus van geven en nemen. We moeten op onze beurt aan de Moeder geven zoals zij aan ons heeft gegeven.

Schildpad heeft een omhulsel dat haar lichaam bescherming biedt. Aarde past al eeuwenlang dezelfde soort bescherming toe om het hoofd te bieden aan schendingen van haar lichaam. De bescherming van Moeder Aarde heeft plaatsgevonden in de vorm van veranderingen in de Aarde, nieuwe plantengroei, aanwas van nieuwe landmassa’s ten gevolge van vulkaanuitbarstingen en klimaatveranderingen. Net zoals Schildpad heb je schilden die je beschermen tegen pijn, afgunst, jaloezie en de achteloosheid van anderen. Van de gewoontepatronen van Schildpad kun je leren hoe je deze bescherming moet gebruiken. Als de handelingen of woorden van anderen je kwellen, is het tijd om in jezelf te keren en eer te bewijzen aan ge gevoelens. Als je aangevallen wordt, is het tijd om waarschuwend van je af te bijten.

Als je het Schildpadsymbool hebt gekozen, wordt er van je gevraagd je innerlijke bron van scheppende kracht te eren, je in de Aarde gegrond te voelen en te toestand met moederlijk mededogen te observeren. Maak gebruik van de energie van water en waarde, de twee thuishavens van Schildpad, om harmonieus met je situatie mee te drijven en om in een houding die kracht uitdrukt je voeten stevig op de grond te zetten.

Schildpad is een geweldige leraar waar het gronden betreft. Je zou zelfs wel eens je ruimtevaartneigingen te boven kunnen komen als je je richt op de kracht van Schildpad. Als je gegrond bent, plaats je je gedachten en handelingen in het brandpunt van je aandacht en verminder je je vaart tot een tempo dat heelheid garandeert.

Schildpad vertelt je ook dat je met de stroom mee kunt drijven, dat je deze niet hoeft aan te sporen sneller te gaan, zoals ook wel blijkt uit het tempo dat Schildpad aanhoudt. Graan dat te vroeg geoogst wordt, is nog niet rijp. Als het echter de kans krijgt om zich in zijn eigen snelheid, in zijn eigen tijd te ontwikkelen, zal iedereen van de zoete smaak ervan kunnen genieten.

Schildpad begraaft haar gedachten, net zoals haar eieren, in het zand; zij laat het aan de zon over de kleintjes uit te broeden. Dit leert je om eerst eens goed over je ideeën na te denken alvorens ze aan het daglicht bloot te stellen. Lees de fabel over de schildpad en de haas nog eens en maak dan voor jezelf uit of je je op Schildpad wilt richten. Het is niet altijd goed om door groter, sterke en sneller te zijn een doel te bereiken. Wie weet wordt er bij aankomst wel gevraagd waar je geweest bent en ben je dit vergeten. Als dit het geval is, kan je vroegtijdige aankomst je wel eens het gevoel geven dat je niet op tijd bent.

Als je de Schildpadkaart trekt, voorspelt deze een tijd waarin je verbinding krijgt met de kracht van de Aarde en de Moedergodin in jezelf. De kaart herinnert je eraan dat je in Moeder Aarde een bondgenoot hebt. Het doet er niet toe welke situatie je voor jezelf hebt geschapen, vraag haar om hulp en overvloed zal je deel zijn.

foto van Mijn weg naar de engelen, oei ik groei spiritueel.

4 november 2015, Tulum

Het einddoel van onze reis en ons avontuur. Tulum Mexico. Voor mij een bijzondere dag met een lang verhaal. Het gaat voor mij niet alleen om die bijzondere dag maar om de weg er naar toe. Maar dat lees je straks misschien wel in mijn boek over die weg….. in Godinnen in Maanlicht

Bijna anderhalf jaar geleden besloot ik in het volgen van de maanmaanden om iedere maan te onderzoeken welke godinnensplinters ik kon ontdekken in mij die paste bij de maan van dat moment. Deze te doorleven en er van te leren wat er te leren viel. Heel veel bijzondere dingen kwamen op mijn pad en werden zo op een bijzondere manier in het (maan)licht gezet. Vanaf de eerste maan waarmee ik dit begon was me al heel helder dat ik dit af zou gaan ronden tijdens mijn bezoek aan Tulum Mexico. Een reis die toen al in de planning lag ja Die reis komt nu al heel dichtbij en dus ook de afronding van een bijzonder stuk van mijn leer- en levenspad. En NEE natuurlijk is t daarmee niet klaar!! Misschien zijn er nog vele godinnensplinters te ontdekken in mij. En zeker blijf ik de maan volgen, iedere maanmaand weer. Maar iets wat ZOOOO duidelijk een begin had verdient een mooie afronding. En een betere godinnensplinter dan de Nederlandse Maan Godin Tanfana ( godin van transformatie)deze maan maand kan ik me niet wensen om me in de voorbereiding er naar toe te ondersteunen en sturen. Samen met haar totemdier de vlinder.

En terwijl ik gisteren aan het lezen was in weer een ander nieuw boekje over Tulum en haar tempels las ik over de tempel of the Frescoes. Een tempel waar diverse muurschilderingen nog zichtbaar zijn . Een van de afbeeldingen is de Goddess of the Moon- Ix-chel ( waar ook een regenboog bij is afgebeeld) met naast haar de God of Rain- Chaac en ook Creator God- Izamna. Het eerste puzzelstukje van de afronding wordt langzaam helder. Ik kan beginnen met het schrijven van wat richtlijnen voor een persoonlijke ceremonie. Ik voel me verheugd!!!

Het is in mijn hoofd nog een warboel aan puzzelstukjes…… die ik nog kan gaan plaatsen en begrijpen, aan elkaar kan gaan leggen en zelfs nog verschuiven. Heerlijk, altijd al van puzzels gehouden!!
Om een aantal van de puzzelstukjes aan woorden toe te vertrouwen nu ……..
• Tulum had voorheen een andere naam, Zama-xamanzama. Ik voel hoe de trilling van het woord resoneert……… Deze naam is een afgeleide van Zamal wat zoveel betekend als Dawn. Dit puzzelstukje verteld me dat het niet alleen om een afronding gaat maar ook om een nieuwe dagenraad, een nieuw begin?
• Ik word OMA, en het zou me niet verbazen als de kleine hummel in onze vakantie  op een andere manier van zich laat horen. Oma worden…. Een nieuw begin van een nieuwe levensfase. Niet alleen voor de baby maar ook voor mij
• Vanuit de numerologie, maar ook vanuit de mayakalender worden levens in fases opgedeeld, ook daar sta ik slechts enkele stappen verwijderd van die nieuwe volgende fase.
• Het pad in Tulum loopt via de Tempel of Wind, langs de tempel of Descending God, met boven de ingang daar een door alle deskundige onverklaarbare afbeelding, langs een afgesloten Castle naar de Tempel of Frescoes waar je uiteindelijk langs the royal Castle komt waar vooral de God of Descending vereerd werd. Dat pad heeft een bedoeling…….
• Op de dag dat we daar zijn is het 19 november, eerste kwartier en nog 6 dagen te gaan tot volle maan….. uhhhh , nog geen idee met dit puzzelstukje

 

29 september 2015, Bloedrode volle maansverduistering

Wat verteld nu eigenlijk die bloedrode volle maansverduistering aan mij????
Het zegt mij “niet mee bemoeien”!!!
En ja dat behoeft wat uitleg en toelichting 🙂

Niet mee bemoeien betekend dat ik me niet ongevraagd druk hoef te maken om wat een ander misschien nodig heeft aan hulp, of sturing, goede adviezen etc.
Niet mee bemoeien betekend dat die ander ook recht heeft op dat pad van ervaren, groeien en ontwikkeling.
Niet mee bemoeien betekend dat jij pas onderdeel van dat pad van die ander bent als er om gevraagd wordt.
Niet mee bemoeien betekend dat je daarin vertrouwd op synchroniteit en signalen van de spirits.
Niet mee bemoeien betekend ook meer rust voor mezelf, meer ruimte voor andere dingen, dus ook voor je innerlijke kind wat wil spelen en de ruimte nodig heeft.
Niet mee bemoeien betekend dus ruimte voor jezelf, je innerlijk kind en weer nieuwe groei en ontwikkeling van je IK!!