E'Anna

Na een korte en onrustige nacht was het nog pikkedonker buiten toen ik klaar wakker overeind zat in mijn bed. 5.00 op de klok….. Tja…… dan maar eruit dus om er het beste van te gaan maken vandaag he, dacht ik. 24 uur van misverstanden en miskleunen…. en dat had zich dus gisterenavond al ingezet….. vandaar die korte slechte nacht. En dat mijn vrije dag nog zooooo druk en hilarisch zou worden had ik vanmorgen zo vroeg dus ECHT niet kunnen bedenken!!

Ik startte mijn dag in slowmotion met het maken van mijn keto ontbijtje. Pancakes met blauwe bessen die aan al mijn eisen voldeden ( lacto-, soja-, tarwe-vrij en ketoproof) ik hoorde hoe net voor de dagenraad de vogels begonnen te fluiten en langzaam werd de wereld om de caravan heen lichter en voelde ik hoe ook mijn innerlijk IK ook wat lichter werd. En met de verfrissende douche daarna spoelde ik de laatste restjes zwaarte weg en sprong ik op mijn fiets richting mijn voormalige woonplaats. Ik nam mijn werklaptop mee om tijdens het draaien van een wasje ter plaatse wat te kunnen werken. Dat lukt op de camping niet door het wisselvallige bereik. Met mijn muziekhelden in mijn oren waren de bijna 15 kilometer ook zo weer afgelegd en stond ik veeeeeel te vroeg aan de gesloten poort van mijn voormalig adres. We hadden deze ochtend een afspraak samen bij de bank, dus mijn ( nog steeds) lief wist dat ik zou komen. Eenmaal achter bij de gesloten poort appte ik hem dus met de vraag of hij achter even open wilde maken. OK!! Was zijn antwoord…… maar het duurde en duurde en duurde. Dus ik appte NOG maar een keertje…. “ik sta er al he…” oeps , ja DAT had hij dus niet begrepen. Hahahhaha

Omdat we nog meer dan een uur hadden tot onze bankafspraak besloot ik alvast op mijn werklaptop in te loggen en zo al iets te kunnen doen….. Terwijl de was dus al draaide zette ik de laptop aan om te beginnen. Maar ja….. met een lege batterij in mijn werktelefoon is inloggen geen optie, hahahha. Tja…. Soms lopen dingen dus anders……. Na 2% batterij bleek OOK nog eens een update echt dringend EEERST te moeten gebeuren…. Pffff ja….. EN had ik een muisje wat dus beslist niet goed werkte!!!  Dan maar eerst een rondje dorp voor de bank.

Je begrijpt dat er als eerste een nieuwe muis gekocht werd zodat ik bij terugkomst toch zeker aan het werk kon!! Daarna in de richting van een nieuwe zaak waar vanalles mogelijk was mbt leer. Ook het herstellen van oude schoenen dus. Het lopen wil weer ff niet zo goed lukken en zelfs met mijn nieuwe steunzolen kreeg ik het niet voor elkaar dit jaar de juiste pas erin te vinden. Dus was ik blij dat ik het advies van de Podo therapeut nog niet had opgevolgd en mijn oude schoenen nog werkeloos in een hoekje stonden en niet in de kliko!! En nu bracht ik die oude getrouwen dus naar die leerzaak met de vraag ze nog voor 1 stadwandelvakantie op te lappen en de ingescheurde stukken te herstellen. Dan kunnen ze daarna weg, mijn wandelwolkies zei ik….. Wegggg zei hij….. waarom??? En ik liet hem zien dat ook de zolen erg dun waren en scheef afgesleten hier en daar. Hij trok zijn wenkbrauwen op en keek me opgetogen aan. Maarrrr mevrouw….. zei hij , ook DAT kunnen we verhelpen hoor!!!! Verbaasd keek ik hem terug aan en zei, maar dat zijn toch van die zolen die je niet KAN verstellen??!! Hij lachte en keek me vrolijk verder aan, maarrr natuuurrrrrlijk wel!!! Ik vermoed dat het zijn vrouw was die achter in het atelier aan het werk was want anders was ik spontaan gevallen voor deze man met zijn krullende grijs haar en zijn mooie grijze ogen en zijn volle sprankelende lach!!! Hij begon me uitgebreid te vertellen HOE hij die zolen voor me kon herstellen, kijk… gewoon tot daar alles eraf, en dan bestel ik hele nieuwe zolen … en een beetje lichter ook zodat je NOG makkelijker loopt zegt ie….. OEFfff ja, toen was ik OM he!! Ik liet mijn schoenen daar, kreeg een mooi groen bonnetje mee en heb een “date” met hem voor volgende week woensdag, op afhaaldag ????

En nu zou je denken…. Ze heeft alweer een A4tje volgekletst t zal wel bijna klaar zijn….. maar niets is minder waar!!!

Door mijn uitgebreide gesprek met de leer-meester waren we echt maar kantje boord om op tijd bij onze afspraak bij de bank te zijn. Even stevig doorstappen dus het centrum door en werden we vriendelijke ontvangen door de balie medewerker van de bank, 1 minuut voor tijd, pfffjewww. Goede morgen, zei hij vriendelijk, U heeft vast een afspraak om 10.00 he!! We keken elkaar verbaasd aan en zeiden dus , ja inderdaad. Al snel kwam er een andere jonge man aan die zich voorstelde en ons meenam naar een spreekkamertje. Nu achteraf kan ik met zekerheid vaststellen dat dit een van zijn eerste klantgesprekken geweest moet zijn, misschien zelfs wel zijn allereerste!!!! En kan ik ook met zekerheid zeggen dat waar ik zo hartelijk om kon lachen en nog steeds, de jonge man zich waarschijnlijk heeeeeeel ongemakkelijk heeft gevoeld, Ochermmmmm.
Ik zal niet teveel in details treden maar bij het opheffen van de gezamelijke en/of rekening ivm de scheiding dus moesten natuurlijk wat officiële stukken gemaakt worden om te ondertekenen. Ipv de datum van vandaag stond er bv de geboortedatum van mijn ( nog steeds) lief. Oepssss….. maar goed dat ik ff GOED las. Tja en dan dat doorlopend krediet he….. kon dat wel mee over op 1 naam??? Haha hadden we vooraf al gegrapt…. Tja ze mogen het ook houden hoor ???? Maar ok, toen hij na overleg de gespreksruimte terug in kwam was het moeilijk moeilijk tot ik zei, zullen we die dan gewoon even op onze 2 namen laten staan, die gaan we toch aflossen als het huis geregeld is…. Weer zo’n kip-ei verhaal he!! Zijn ogen werden groot….. ooo… uhh…. Jaaaa , Dat is dan wel een goed plan zei hij!! Ach ja meneer zei ik vergoelijkend, ik begrijp dat niet alle scheidende mensen hier zo makkelijk met elkaar omgaan hoor. Toen de fout hersteld was, en alle benodigde documenten getekend hadden we nog 1 vraagje…… Toen hij het antwoord op zijn scherm wilde laten zien door dat scherm te draaien ging er dus een half glas water wat ik eerder gekregen had om en liep over tafel zo op mijn lange broek dus. Hahahahha wat een paniek om wat water zeg!!! Ochermmmmm…..  En als kers op de taart bleek ook nog eens bij “thuis”komst dat hij iets vergeten was te regelen en alle rekeningennummers uit de app verdwenen waren. OEFFFFF. Nog maar een keer terug dus om dat nog even te regelen. Hahahahah. Ja ik kan er nog steeds om lachen!! Ik kon daarna dus echt lachend wat werk verzetten aan mijn laptoppie.

Wat begon als een zware dag kreeg in ieder geval op vele manieren een lichtere staat van ZIJN.

En baas boven baas was ik ook nog eens 5 minuten voor de start van een buiige namiddag gewoon weer lekker op mijn eigen plekje. Met weer tijd ZAT voor dit mooie verhaaltje.

 

Vanmorgen na wat ik nauwelijks een nacht kan noemen zwaaide ik mijn benen t bed uit om onder mijn inimini douche echt even wakker te worden. En terwijl ik onder de douche sta laat ik de afgelopen nacht even de revue passeren. Opnieuw heb ik weer een zielenmaatje gevonden waar ik me meteen helemaal veilig en thuis bij voel. Mijn gids kreeg dus gelijk…. Er liggen nog puzzelstukjes op mijn pad voor mijn boek…. Ik geef het even de tijd!!

Met een hoofd vol watten fiets ik naar kantoor waar nog een werkopdracht op me wacht. Omdat ik in de caravan geen goed bereik heb kon ik een verslag niet afmaken zoals afgesproken met collega’s en dus moest ik een uur eerder mn bed uit om wel aan die belofte te voldoen. Voordat mijn collega’s om 8.00 aan hun werkdag zouden beginnen wilde ik dat verslag wel AF hebben idd. En dat lukte!!! Met slecht een speling van 4 minuten , maar toch!! Daarna moest ik mijn beste beentje voor zetten en de trappers flink rond trappen, tegen weer en wind in richting mijn voormalige woonplaats, in de richting van my worst nightmare… de tandarts. Er moesten 2 kiezen opnieuw gevuld worden!!! Brrrrrr en als er iets is waar ik bang voor ben…… dan is dat de tandarts!!! Jaja daar is een tattooshop echt NIKS bij hoor, Whahahhaha. Doorweekt en als een verzopen kat kwam ik aan. De tandarts wist in NO-time zijn werk te doen en ik stond met 20 minuten al weer buiten!!! Het was inmiddels opgeklaard, met hier en daar een wolk zag het er naar uit dat het een prachtige herfstdag zou gaan worden. En het werd oprecht een bijzonder mooie dag hoor!!!

In de middag dus met onze kleine meid die al grote zus is, onze kleindochter die we ophaalden. En omdat het zo’n heerlijk weer was liepen we van speeltuintje naar speeltuintje samen en maakte we fotootjes van al wat we zagen in het gras op die veldjes. En ondertussen appte ik op mn gemakje met mijn nieuw ontdekte zielenmaatje…. Hoe mooi kan een middag dan zijn he!!!

Ook was het weer genieten om even met z’n allen aan tafel te zitten en samen te eten.  Niet echt culinair hoor, whahahaha… allesbehalve….. maar t was weer lekkerrrrr en gezellig bovenal.

En voor nu….. ga ik op tijd mijn bed in, bijslapen, hahahhaha.
Welterusten met een speciale groet aan mijn nieuw ontdekte zielenmaatje dus

Ik zit in mijn caravan en geniet van een heerlijke rustige middag alleen. Ik surf wat op internet, kook mijn keto maaltijd, lees een uurtje, neem een wijntje, schrijf weer een stukje en hoor hoe de wind buiten tekeer gaat. Tja je hoort in zo’n caravan zowiezo veel meer buitengeluiden dan in een huis hoor!! Ook dat is meestal wel genieten, zoveel vogels als hier aan de rand van het bos wel niet zitten en zich laten horen…. En als je naar buiten kijkt zie je al snel een voorbijsprintende eekhoorn die van boom naar boom spurt. Maar ook konijnen en egels heb ik al volop kunnen spotten. Zelfs een miertje kwam even bij me binnen kijken ???? Maaarrrrr als het regent lijkt het wel alsof de hagel op de caravan roffelt, ik wil dus niet weten hoe het klinkt als het ECHT gaat hagelen. Met de storm nu wordt ik af en toe uit mijn rust opgeschrikt met een KEIharde POK op het dak van mijn nieuwe plekje. Dat zijn de eikels en zelfs walnoten die met deze sterke wind van de bomen losgerukt worden en een stukje meezeilen op de windvlaag die ze lostrok. Terwijl ik op mn laptop zit te schrijven kijk ik af en toe dankbaar naar mijn rechterpols. Goh…. Wat is  ie toch mooi, mijn schrijfveer!! En ik tik weer verder. Een enorme windvlaag haalt me uit mijn verhaal….. ik kijk omhoog door het dakraam van de caravan en zie de takken van de boom die erachter staat vervaarlijk dichtbij komen. Wowwww Ik vertrouw er maar op dat het allemaal OK is. Het is niet de eerste storm en zal zeker niet de laatste zijn hier op de camping. En deze caravan staat er al een jaar dus…… Daar is vast wel over nagedacht!! Ik ben er nog niet toe gekomen ook mijn creatieve energy anders dan met schrijven te laten stromen. Op de een of andere manier wil dat nog niet zo op gang komen. Maaarrr ik bedenk me wel dat ik alle dieren hier die ik hoor en zie wil gaan vangen op papier, in tekeningen, in aquarel en in verf. En ook kwam ik met het inpakken afgelopen week mijn oude encaustic spullen weer tegen die al erg lang ongebruikt zijn. Ook daar wil ik weer mee aan de slag dus. Misschien kan ik daar de storm in proberen te weergeven. Nu de storm IN mij een heel eind uitgewoed is komt er vast weer ruimte ook voor deze dingen.  Voor nu houd ik het dus even bij alleen het schrijven…. En ik kijk nog een keer naar mijn pols….. ja… wat is ie mooi he!!!!