Ik zit in mijn caravan en geniet van een heerlijke rustige middag alleen. Ik surf wat op internet, kook mijn keto maaltijd, lees een uurtje, neem een wijntje, schrijf weer een stukje en hoor hoe de wind buiten tekeer gaat. Tja je hoort in zo’n caravan zowiezo veel meer buitengeluiden dan in een huis hoor!! Ook dat is meestal wel genieten, zoveel vogels als hier aan de rand van het bos wel niet zitten en zich laten horen…. En als je naar buiten kijkt zie je al snel een voorbijsprintende eekhoorn die van boom naar boom spurt. Maar ook konijnen en egels heb ik al volop kunnen spotten. Zelfs een miertje kwam even bij me binnen kijken ???? Maaarrrrr als het regent lijkt het wel alsof de hagel op de caravan roffelt, ik wil dus niet weten hoe het klinkt als het ECHT gaat hagelen. Met de storm nu wordt ik af en toe uit mijn rust opgeschrikt met een KEIharde POK op het dak van mijn nieuwe plekje. Dat zijn de eikels en zelfs walnoten die met deze sterke wind van de bomen losgerukt worden en een stukje meezeilen op de windvlaag die ze lostrok. Terwijl ik op mn laptop zit te schrijven kijk ik af en toe dankbaar naar mijn rechterpols. Goh…. Wat is ie toch mooi, mijn schrijfveer!! En ik tik weer verder. Een enorme windvlaag haalt me uit mijn verhaal….. ik kijk omhoog door het dakraam van de caravan en zie de takken van de boom die erachter staat vervaarlijk dichtbij komen. Wowwww Ik vertrouw er maar op dat het allemaal OK is. Het is niet de eerste storm en zal zeker niet de laatste zijn hier op de camping. En deze caravan staat er al een jaar dus…… Daar is vast wel over nagedacht!! Ik ben er nog niet toe gekomen ook mijn creatieve energy anders dan met schrijven te laten stromen. Op de een of andere manier wil dat nog niet zo op gang komen. Maaarrr ik bedenk me wel dat ik alle dieren hier die ik hoor en zie wil gaan vangen op papier, in tekeningen, in aquarel en in verf. En ook kwam ik met het inpakken afgelopen week mijn oude encaustic spullen weer tegen die al erg lang ongebruikt zijn. Ook daar wil ik weer mee aan de slag dus. Misschien kan ik daar de storm in proberen te weergeven. Nu de storm IN mij een heel eind uitgewoed is komt er vast weer ruimte ook voor deze dingen. Voor nu houd ik het dus even bij alleen het schrijven…. En ik kijk nog een keer naar mijn pols….. ja… wat is ie mooi he!!!!
