Nieuwe ronden nieuwe kansen <3

Een paar jaar geleden kocht ik een tuin-boedha. Voor buiten dus….. Nu ik ga verhuizen wil ik hem graag meenemen als ik hem op kan knappen. Door weer en wind is er wat slijtage. Ik vermoed dat het een gietsel van beton is.

Dus ik vroeg me af waarmee zou ik hem kunnen behandelen, schilderen zodat ie nog wat jaartjes meekan???

Voor nieuwe rondes en nieuwe kansen!!! Eerst maar eens voorbehandelen. Want dat is belangrijk zeggen de kenners ♡

Vandaag dus alles in de primer en het prachtige hoofd een 1e laag betonverf. Met iedere streek die ik zette voelde ik mijn liefde via de kwast overvloeien. Wowww wat een mooie ervaring weer dit zoooo bewust te mogen voelen ♡

Heaven on Earth & Fire

Moe en enorm voldaan zit ik met vuurrode wangen, in mijn pyama achter mijn laptop. Net thuis na een fietstochtje waarbij ik het vuur uit mijn sloffen heb getrapt. Oefffff  Vuur wat vandaag duidelijk mijn thema was en dat dus nagloeit op mijn wangen, maar ook INside of me……

Mijn dag begon relaxed, en ipv als een idioot op te gaan ruimen voor het bezoek wat ik verwachtte deze ochtend bleef ik in mijn bed en haakte nog een stukje aan mijn nieuwe projectje. Hoe mooiiiii kan een dag dan vervolgd worden met een bijzondere koffie date en een kort wandelingetje door het natuurgebied hier.  De tijd vloog letterlijk voorbij en op enig moment moesten we toch echt afscheid nemen  wat ik had nog een andere date…. Al was die weer van geheel andere orde. En het is over die date waar ik je in dit verhaal graag over wil vertellen!!!

Een geboortedag herdenken doen we allemaal op onze eigen manier. En zeker na ruim een jaar Corona gedoe heeft iedereen denk ik wel ervaren dat je geboortedag vieren een andere inhoud kreeg. Voor de een betekende dat geen familiefeest, de ander geen vrienden bbq in de tuin en de volgende geen feestje in de plaatselijke kroeg bv….. En dan gaat het me er ff totaaallllll niet om of je nu een zogenaamd wakkere bent, of schaap of welke titel je maar ook wilt of kunt bedenken. Ik ken voor nu even slechts 1 benaming, gewoon JIJ als MENS hebt ervaren dat de wereld is veranderd!!!

Sinds mijn keuze verder alleen door het leven te willen gaan heb ik enorm veel nieuwe mensen leren kennen. Veel daarvan heb ik aan datzelfde corona te danken als die de verjaardagsfeestjes zo heeft beïnvloed. Dus zoals met zoveel dingen….. ieder nadeel heeft z’n voordeel. Alles gaat om balans… Yin en Yang. Na mijn strijdersperiode vorig jaar in de Hofstad en de spoedwet die er TOCH doorkwam verplaatste ik mijn strijders aandacht naar het regionale en bezocht een bijeenkomst in een bijzondere garage in Tegelen. Wowwww wat weer een mooie mensen groep trof ik daar!!!! Door omstandigheden en keuzes die ook met balans te maken hebben bleef het bij die ene keer…… En toch was dat blijkbaar voldoende voor Sil om het contact met mij niet geheel los te laten en was het ZELFS genoeg voor haar om mij te vragen  haar geboortedag mee te vieren op wel heeeeel bijzondere wijze!!!!

En zo kwam het dus dat ik vandaag de ene bijzondere date inruilde voor een volgende bijzondere date en stapte ik 2e helft van de middag op mijn fietsje om naar Sil te gaan. Bij de maas genoot ik nog even van wat schotse hooglanders om vervolgens aan te komen het bijzondere huisje van Sil wat ze deelt met een wel heeeeel bijzondere dame…… Sky. En ik kan je vertellen!!!! Sky is echt DOLLLLLL op stokken , onvermoeibaar en heeeeeel enthousiast!!!!! Met zijn viertjes , 3 mensendames en de hondendame stapten we weer op het fietsje om een heeellll bijzonder plekje in het bos te gaan innemen. WE hebben niet alleen onze hart energy gedeeld, ook onze verhalen, de BBQ en de warmte van een heerlijk vuurtje daar op de vuurplaats. Een gevuld BBQtje en heerlijke hartverwarmende gesprekken, koffie uit een pruttelpotje en een wijntje. Heaven on Earth, midden in de natuur. Wowwwwww dit ga ik never nooit niet meer vergeten lieve dames <3 Wat een overeenkomsten, wat een herkenning, wat een warmte, zoooooo moooiiiii, zo vol vuur om een leven vol liefde te leven, en dat te delen vanuit verbinding <3 Ik voel me vereerd jullie als vriendinnen in mijn hart te mogen sluiten. Met oprechte diepe dankbaarheid. Ik geniet en gloei nog wat na terwijl ik de fotootjes bekijk….. wowwwww ja………

Glimlach

Ik woon in het Noord Limburgse en kom zelden tot nooit iemand tegen in openbare gelegenheden die geen mondflap draagt. Je ziet ze hier zelfs in grote getalen , in de auto, op de fiets of gewoon te voet BUITEN!!!! In winkels vaak wel argwanende blikken en heel af en toe boze opmerkingen. Na een periode van winkelangst wist ik over die drempel heen te stappen en ik moet echt zeggen dat het personeel van met name de Jumbo hier superrrrrrr lief is. Jan Linders, Kruidvat en Action hier in het dorp ook, en ja zelfs bij Xenos een dorp verderop kennen en herkennen ze me.
Bij de Huisarts kom ik al maanden niet meer…. Gek genoeg wordt het daar ondanks mijn duidelijk psychische oorzaak niet geaccepteerd 🙁 Duidelijk hoe dat kan he…….. ( insiders kennen het antwoord) Bij mijn natuurarts is het geen enkel probleem of überhaupt onderwerp van gesprek. Op mijn kantoor ligt een A4 uitgeprinte uitzonderingsafbeelding van rijksoverheid en heb ik verder geen toelichten nodig gehad. Maar ja…. hoef mijn kantoor dan ook slechts te delen met mensen die me KENNEN……Met mijn fysio ging ik het gesprek over mijn achterliggende verhaal aan en ook daar ben ik welkom ZONDER!!! ZELFS in de wachtruimte.
Ik heb een wereldje om me heen gecreëerd wat haalbaar en aanvaardbaar is voor me. Toch mis ik de lachende gezichten om me heen vaak. Ik houd van een mooie glimlach en nu zie ik vaak alleen een paar doffe ogen bij mensen die zich door het leven van NU worstelen.
 
Tot vandaag!!! Ik liep de wachtruimte van de fysio in en zag daar zowaar iemand zitten ZONDER mondflap. Wowwww…. Ik nam plaats, keek haar aan en schonk haar mijn mooiste glimlach. Ik zag haar ogen oplichten en kreeg een prachtige glimlach terug. Vervolgens zeiden we bijna tegelijk, hoi, wat fijn om je glimlach te kunnen zien!!!! En wat fijn als afspraken zo net voor de middag al enigzins uit aan het lopen zijn joh!! We hebben even ouderwets gezellig zitten kletsen over het leven van NU en hoe we daar mee om proberen te gaan.
 
Vervolgens loop ik echt al de hele dag mee te zingen en voel de danssprongetjes van opwinding en blijdschap om die ene medemens die ik vandaag mocht ontmoeten!!! En behalve dat mooie gesprek de glimlach die we elkaar konden schenken <3

Mijn drang om te slopen En……. Mijn drang om te creëren

Er zijn maar weinig mensen die me kennen zoals Wilbert….. de vader van mijn kinderen, mijn beste maatje, maar ook mijn ex dus…..

Er zijn er maar weinig die mijn creatieve proces zo goed kennen als hij… tja…. Wat wil je ook na 30 jaar he

Er zijn er maar weinig ook die samen met mij op pad kunnen als er weer een ideetje aan het borrelen is….

Er zijn er maar weinigen die dan lachend zeggen…. “ojeeee, gaan we weer slopen!!!! En dan breed lacht!!

Laat ik het je even uitleggen voor je compleet verkeerde gedachte over me gaat krijgen en BBB ( Build Back Better) associaties ???? terwijl ik zoooo veel liever ga voor de LLL ( Live Life in Love)

Kijk….. dat creatieve proces van mij ontstaat vaak in stapjes… Ik zie iets…. Voel iets…. En wil dat in beeld of vorm uitdrukken…. Want woorden schieten te kort!!! Dan vormt zich in my mind een soort van basis met een sausje van hart en ziel. En net als met het koken van een culinaire maaltijd vraagt dat tijd en aandacht, finesse en een finishing Touch. Ik voel en proef de materialen die ik wil gebruiken…… Ik droom alvast hoe het er uit zou mogen zien….. Ik bouw in gedachte dat beeld op uit stukjes… een beetje van dit, een beetje van dat, een snufje van dat er nog bij en een sprankeltje nog toegevoegd met……

En IN dat proces ging ik dan vaak op zoek naar die elementen, die snufjes en die sprankeltjes. En heeeeel vaak kwam ik dan dingen tegen terwijl we samen door de action liepen bv en ik iets zag en een deel van dat winkelitem herkende als mijn elementje….. Maar ja…. Slechts een deel dus….. en dan ging ik staan kijken….. of ik het kon “slopen” op een manier dat dat ene element veilig, heel en mooi zou blijven.  Na een aantal jaren leerde hij die blik in mijn ogen herkennen…. Want dan strooi IK dus sprankels van enthousiasme en hoop in de rondte…. Hahahhah En na een tijd ging hij dat liefkozend benoemen als “ojeee….. gaan we weer slopen???”

Op DIT moment zit ik ook weer in zo’n creatief proces…. Met thema LIEFDE… want zeg nou zelf….. wat is het dat we het hardste nodig hebben in de wereld van NU??? Juist!!!! <3 LIEFDE <3

Morgenmiddag ga ik mijn tafelblad gieten met de Epox en wil ik dus ook een mooie liefdes piramide maken. De 3 edelstenen liggen als klaar….. maar de andere snufjes en sprankeltjes die daar bij horen had ik nog niet gevonden. Tot ik vandaag bij Kruidvat was om een soapbar te kopen en ik dit fotohartje zag dus…… Ik heb wel 10 minuten voor dat rek gestaan. Met dat fotohartje in mijn handen…. Want het ging me niet om de fotofunctie, hoe mooi die ook is/was….. het ging me om de inhoud!!!! DE glinsterende inimini rode hartjes. In gedachte ZAG ik ze al in mijn piramide dus. Maar ja…… HOE ging ik dat dan aanpakken he…. Dat slopen van dit bijzondere fotolijstje…. Vol van vertrouwen in mijn “sloop-kunsten” kocht ik dit bijzondere hart fotolijstje en ging er vanavond mee aan de slag!!!! Uren en uren en uren ben ik bezig al met een stokje door het gaatje waar ik het stopje uit gefriemeld had. En het lukt me!!!! Maar heb nog wel ff werk dus….. <3 In liefde en met geduld <3

Benieuwd naar die piramide van liefde??? Nog ff geduld!!!

I Am Me, Emmy

Nog nasnikkend van de huilbui in mijn droom wordt ik wakker. Ik voel hoe de pijn en de paniek nog aan de randjes van mijn wakker bewustzijn kleven. Ik open mijn ogen en zie licht binnen sijpelen langs de randjes van mijn verduisteringsgordijnen. Ik sluit mijn ogen en keer weer even terug naar binnen. Op zoek naar de reden van mijn verdriet en de blinde paniek. En zo vind ik de droom terug waar ik zojuist uit wakker werd…. In een wereld waar ik mezelf volkomen kwijt ben.
Ik loop door de gangen…. Op zoek naar de juiste kamer…. MIJN kamer. We hebben een nieuwe : ” opdracht” van onze opdrachtgever. En ik wilde iemand iets laten zien wat ik eerder al geschilderd had. Ik woon in een huis met nog heel veel andere bijzondere mensen creatief, excentriek, niet de middenmoot. De algemene ruimtes staan vol met materialen. Het staat vol, ongeordend, chaos overheerst hier. Ik herken mijn gang niet. En kan de deur naar mijn kamer niet vinden. Het schilderij wat ik wilde laten zien staat op mijn kamer. Ik weet hoe het eruit ziet, maar kan het in slechts woorden niet omschrijven en dus wilde ik het laten zien. Heel even zoekt die ander met me mee maar al snel is diegene verdwenen, terug naar zijn eigen opdracht. Ik voel hoe de paniek opborrelt. Ik stop met rennen… kijk om me heen om te zien of ik in rust wel iets in de ruimte herken zodat ik weet in welke gang ik moet zijn. Ik denk het te weten en loop die gang in. Opnieuw iemand die me wil helpen voor even….. om mijn schilderij te kunnen zien. Opnieuw doe ik een poging te vertellen over dat schilderij maar het beeld en de woorden vervagen. De paniek groeit…. Ik kan mijn kamer niet vinden…….. En dat is ongeveer waar ik wakker werd.
Terwijl ik woorden geef aan mijn droom doorvoel ik ook weer wat er zoal langs kwam aan emoties en rollen tranen over mijn wangen. Ik weet dat ik echt niet alle symboliek uit mijn droom begrijp, maar veel is me helder. Het zijn dromen als deze die me helpen te beseffen waarnaar ik onderweg ben en met wie….. Me, Myself & I
I Am Me. Emmy !!!