Jeetje mina, dan is morgen alweer de laatste dag van April!!! De tijd vliegt voorbij in deze intense dagen en tijden. Ik heb vandaag op mijn werk afspraken gemaakt voor een betere en gezondere werkverdeling voor mij. Want ik trek het domweg niet langer zo. Ik was aardig aan het verzuipen met alle fysieke gevolgen van dien. Na een weekend weg met heeeel veel rust zat ik gisteren na 2 uurtjes werken alweer in tranen…. En ook Fysio McKenzie-Bart gaf aan dat het zo dweilen met de kraan open was…. Dus trok ik aan de bel en maakte ik vandaag nieuwe werkafspraken. En ja, dat kost even wat extra tijd om dingen uit te leggen bij het overdragen aan collega’s. En nee, veel kan ook NIET overgedragen, maar door een actie “krijg weer overzicht door een to-do en prio-lijstje, neem tijd die mailbox door te spitten en stap af van dit moet NU…..” voelde ik de rust IN mij weer terug keren en kon ik zelfs met een glimlach afsluiten vandaag en mijn lieve collega Marian een fijn weekend wensen. Zo fijn je zelfs in deze coronatijden gesteund te voelen he!! Morgen weer een nieuwe (werk)dag!!!
Vanmiddag bracht ik ook een bezoek aan mijn fietsenmakersheld. De trappers rammelde wat en bleek alleen de ketting wat aangespannen te moeten worden. Tja na al die kilometers fietsen afgelopen weekend was dat ff nodig dus. En omdat ik over 2 weken 250 km van het pieterfietspad ga fietsen wilde ik zowiezo dat mn fiets in topvorm zou zijn. Nieuwe achterband want het canvas was zelfs al zichtbaar bij de anti-lekband die er op lag. Haha, tja… het enige nadeel als je zoveel kilometertjes wegtrapt dat dat dus slijt he #grijnzzz
En vanmiddag nam ik ook de tijd om naar mijn huisje in aanbouw te gaan kijken. En in gedachte te zien wat daar straks dus te zien zal zijn <3 En met “W’re all going home” van The Wanderer John fantaseerde ik er heerlijk op los <3 Mijn Home daar wat langzaam vaste vormen krijgt <3
Dit worden mijn muren
, Ik sta in mijn tuintje , stukje achter het huis en een stukje ernaast. Ik zie de tuinstoel met blauwe kussens al klaar staan om heerlijk in schaduw of zon te kunnen zitten. En op de gele zand komt mijn schuurtje
!!
Ondanks alle werkdrukte voor en na mijn sessie bij Fysio fietste ik ook nog 33 km en genoot ik van een BBQ in Venray. Op de weg terug naar mijn huisje fietste ik geheel ontspannen inmiddels met de ondergaande zon in mijn rug op mijn gemakje over allerlei binnen en achterafweggetjes die ik ontdekt heb. Achter de dorpen door zo in een rechte lijn van Venray naar Sevenum. Ik zag vaders met dochters samen op wielrentocht, moooiiii en wandelende gezinnetjes die genoten wan het laatste warme uurtje voor zonsondergang, soms met en soms zonder hun hondjes. IK fietste onder een douche door die de weg als voetenbad bestempeld had en kon een lach echt niet onderdrukken. Ik genoot van de muziek in mijn oren en blèrde heerlijk hardop mee. Toen ik achter Horst langs fietste zwaaide ik in gedachte naar een voor mij dierbaar mens waar ik volgende week weer een bakkie ga doen. Heerrrlijk om soms ook even niet-werk gerelateerde contacten te hebben en even over heel andere dingen te kletsen ook!! Ik kijk er naar uit!! Het laatste weggetje leid langs mijn nieuwe vogelvriendjes. Ik stop deze keer niet maar zwaai ook hier in gedachte en stuur ze mijn lichte en warme ondergaande zonne-groet.