Maand: maart 2020

Geplaatst op

Het bubbelt en het bruist… Over zilverblauw en gouden sparkels

Het zijn Corona-tijden!! En ik moet je eerlijk zeggen dat ook als je er niet letterlijk ZIEK van wordt je er toch ook “ziek” van kunt geraken. Ik was er even flink mijn balans door kwijt, net als vele anderen met mij…… Corona doet iets met de psychische belasting van mensen die niet te testen is zoals het wel of niet hebben van het virus…… Corona laat vele kanten zien van dingen die gebeuren en ontstaan in ons maatschappelijk leven. Mooie en minder mooie of fijne dingen, zekerrrrrr. Maar ik wil vandaag vooral even mijn verhaal vertellen van het mooie, het bijzondere, het intense en de magie die daar bij komt kijken!!!!

Na een intens mooie avond gisteren ( en dat gewoon door een mooie chat, jaja…) werd ik vanmorgen met een telefoon naast mijn kussen wakker. Hahah, in slaap gevallen tijdens die chat, oeffff wat zal hij wel niet denken, ???? Tijd om mijn nieuwe werkplek hier thuis te her-inrichten!!! En terwijl ik dat doe denk ik na over de afgelopen 2 Corona weken. Heel de wereld ging op z’n kop!!! Maar KIJK eens hoe snel we hier op geanticipeerd hebben!! Ik kijk naar mijn werk, naar mijn collega’s  en hoe snel er zoooo enorm inventief en met heel het hart en meer creatief met zorgvragen omgegaan werd. Andere manier van werken, ja tuurlijk!! En het maximaal haalbare werd bedacht en meteen uitgevoerd. En ja, ik zag ECHT wel wat dat onze mensen kost aan inzet en energy!!! Ik ben zooooo enorm trots dat ik er kan en mag zijn voor die mensen die met dat enorm grote hart nu zooooo hard en creatief aan het werk zijn!!!! En ondanks mijn eigen fysieke klachten zocht ook ik naar manieren er toch te kunnen zijn om mijn collega’s te kunnen ondersteunen en er te zijn voor wie dat nodig had!!! En ik kan gelukkig als collega E ‘Anna dus wat voor ze betekenen, zowel de zieke collega’s als de nog werkenden. Maar als ik dan de deuren achter me dicht trek, de mail afsluit en de telefoon uit zet springen ook bij mij de tranen wel in m’n ogen en laat ik m’n eigen verdrietjes ook maar even gaan.  Ik ben echt heeeeel blij dat ik alleen ben nu maar mis wel mensen om me heen die me benaderen als de mens E’Anna ipv de collega. Gelukkig heb ik m’n muziek, mijn fiets en mijn creativiteit. Ennnn dat ene chatmaatje dus….

Nadat ik gisteren een uitgebreide sessie had met fysio via Video-call en vanmorgen een uitgebreid consult via telefoon met een podo therapeute weet ik hoe ik weer letterlijk mijn stappen kan en mag zetten. Slimmigheidjes om toe te passen en dingen waarmee ik dus uit de voeten kan. En DAT lucht op en maakt ruimte, ruimte om het bruisen van mijn eigen energy weer te voelen en ervaren, en ruimte om het creatieve proces ook weer op gang te krijgen. Ruimte om mijn eigen stardust te voelen, ervaren en beleven, het bubbelen en bruisen dus.

En terwijl ik dus aan mijn nieuwe aangepaste werkplek thuis werkte, en heeel veeel telefoontjes had, pruttelde er een vers aspergesoepje voor later vandaag. En vanmiddag bracht ik een deel van die soep in een heerlijk zonnetje op mijn fiets even naar mijn moedertje. Ik zette het pannetje in haar schuurtje, stuurde handkusjes door het raam en  fietste weer terug met de muziek in mijn oren die al bijna een jaar zoooooo enorm belangrijk voor me is. Eenmaal weer thuis ving ik de zilveren sparkels in het watertje achter mijn huisje, de Blakterbeek… En de zilverblauwe sparkels uit mijn eigen aura die vandaag weer zo vrij konden bubbelen en bruisen werden bekroond met de gouden stardust uit die van The Wanderer. WOW wat een mooi bericht vandaag van hem en zijn brothers!!! Een Coverfoto, machtig mooi interview maar bovenal de healing die het mag brengen als je er voor open staat <3 Lees hier meer daar over en geniet van interview en muziek.

Laat ik deze blog dan afsluiten met nog een inkijkje in mijn hart en ziel

Want het feit dat ik vandaag weer kan bubbelen en bruisen heeft niet alleen met het hervinden van balans te maken….. Niet alleen met collega’s die nieuwe manieren van werken weten te realiseren. Niet alleen met aspergesoepjes en healing Music met golddust. Het heeft ook te maken met het maanmeisje IN mij….. en hoe dat maanmeisje zich durft te laten zien, heeeeeel voorzichtig aan een bijzonder ander mens. En dat dat zoooo ontspannen kan dat ze er zelfs bij in slaap kan vallen ???? Ja mijn hart klopt en fladdert voorzichtig verkennend naar wat is en kan zijn….. Zou dit de man kunnen zijn die de maan voor en in mij weet te omarmen???  En wat dat gaat bijdragen en/of betekenen in Corona tijden???? We gaan het beleven!!! Maar voor NU borrel en bruis ik nog ff door!!!

Geplaatst op

Weekend bezigheden!!!

Ik heb weer een geweldig mooi en creatief projectje bedacht. Alhoewel…. Misschien mag dat “je” er wel van af #grijnzzz

Ik woon dus sinds kort aan de rand van het dorp Sevenum in een klein maar fijn appartementje. De eigenaren zijn al jaaaaren en jaaaaren aan het verbouwen en doen ALLES zelf of via vriendendiensten. De van ouds her boerderij met flink wat land er om heen bestaat uit een paar bouwvallige schuren, wat akkerland en een stuk bos. De grote schuur die ooit aan het huis vastlag is inmiddels geheel omgebouwd tot hun privé woning en erboven hebben ze 3 appartementjes gerealiseerd dus die verhuurd worden. Een daarvan dus aan mij ????

Rondom op het terrein vind je zo dus ook een verzameling aan stapels en bergen. Een berg zand, maar bv ook een berg oud ijzer, een berg met betonresten, een berg aan plastic gerelateerde zaken, een berg dus voor van alles en nog wat. Boven op een berg die voor mij niet geheel duidelijk van 1 soort was lagen een paar ijzeren standaards van het een of ander. Een hanger en een staander voor kaarsen, een ronde waar vermoedelijk ooit een schaal op paste, en zo nog een paar dus van groot tot kleinere formaten.

In een van de afgelopen dagen toen ik moe en vol van zorgen thuis kwam stond ik nog wat om me heen te kijken en te twijfelen wat ik zou doen, naar binnen of nog even het wandelpad op naast het huis naar “mijn bankje”…. Zo stond ik dus wat dromerig om me heen te kijken, mijn hoofd nog vol met Corona en werk vraagstukken en met een denkbeeldige voet al in moedertje natuur om tot mezelf te komen toen mijn blik over die berg ging met die ijzeren frames dus. En in die fracties van die seconde dat mijn oog er aan voorbij gleed zag ik ineens de potentie van wat oud ijzer leek!!!

Ik appte dus met de zoon des huizes en vroeg hem of er buiten op de diverse bergen nog spullen lagen die voor hergebruik waren, of dat alles mettertijd toch gewoon opgehaald zou worden en afgevoerd?! Hij zou het eens overleggen met moeders…. Want die heeft hier de boks an zoals ze dat hier noemen….. En zo kwam het dat de volgende ochtend moeders de vrouw ineens naast me stond toen ik mijn fiets aan het repareren was. Ik schrok me een hoedje, want ik had haar niet aan horen komen door de muziekdopjes in mijn oren. Dus ik legde aan haar uit waar ik interesse in had en waarom… ja… die crea-bea drive van mij dus, haha. Ze keek een beetje moeilijk want ze snapte er niks van wat ik er nou mee wilde…. Bood me zelfs als bonen touw aan van de rol toen ik vertelde dat ik daar macramé ideetjes bij had. Nou ja…. In ieder geval…. Wat ik graag wilde hebben moest ik vooral in mijn eigen schuurtje zetten om zo op die manier veilig te stellen dat het niet per ongeluk idd meegenomen zou worden als het moment daar was dat het afgevoerd zou worden de ene of andere berg. Zo gezegd zo gedaan!!!!

En dus stond vandaag in het teken van fase 1 van mijn nieuwe crea-project. Een waar ik toch zekerrrr een jaar de tijd voor heb want in dit iniminihuisje waar ik nu woon is geen plaats voor wat ik achter mijn geestesoog aan creatieve uitwerking zag, hahah Dat wordt toch ECHT iets voor in mijn nieuwe huisjes straks in t Veulen. En dus fietste ik vandaag naar Venray om daar macramé resten op te halen zodat ik wat testdingen kan doen, en liet ik me uitgebreid op de hoogte brengen van hoe om te gaan met oud ijzer, roest en mooie nieuwe laklagen. Ik voelde me een hele klusser al daar bij de Hubo hier om de hoek. Heb maar meteen een pasje aangeschaft ook!! Haha Een bestelling mega Rol macrame koord gedaan uiteraard na een zoektocht op internet waar dat betaalbaar was, hihi en dan nu wachten op de dag van morgen waarop ik met de staalborstel in de weer ga die ik maar meteen bij Hubo meenam ook #grijnzzz

Geplaatst op

Mijn OMAD feestmaal van vandaag

Proficiat!!! Zei ik tegen mezelf vanavond. Want met TROTS kan ik vertellen dat ik vandaag voor het eerst in JAAAAAAAREN geheel vrij was van farmaceutische medicatie. Jaja, ik neem wel alternatieven, supplementen en ik eet natuurlijk Keto ook. Dus ik ging om 17.00 nog ff naar de supermarkt om voor mezelf het lekkerste etentje OOIT te kunnen gaan maken als een soort van Trofee moment. IK had mazzel want in de koeling “zonde om weg te gooien” lagen roodbaarsfilet (2 stuks) en gamba’s!!!! Ook nam ik een gele paprika en een venkel mee. De rest had ik in huis schatte ik zo in. En dit is wat ik vervolgens maakte:

Ik maakte wat paneer van een snee geroosterd brood van de warme bakker, van de lowcarb FITMIK Dat mixte ik door een flinke portie gedroogde en gerapste Italiaanse kaas en de gerapste schil van een limoen. Een theelepel kruiden van Jonnie Boer uit het Skandinavische blikje Lemmon Pepper. Dat werd dus t krokante laagje op de vis die 10 minuutjes in een oven ging van 200 graden en nog 5 minuutjes onder de gril. De tomaatjes die ik erbij in de schaal deed werden zo heerlijk gepoft ook.

De gamba’s bakte ik aan met kruiden van Jonnie Boer uit t Japanse blikje Shichimi Togarashi, deed er daarna wat kokosroom bij met gember, knoflook, kurkuma, chili, mosterdzaad en wat himalaya zout.

In een andere pan bakte ik een chalot, 1/8e gele paprika, en ¼ venkel in stukjes en bluste dat af met een bloep lacto free kookroom, 2 ijsblokjes witte wijn en een scheut van de gerapste gedroogde Italiaanse kaas en liet dit 10 minuutjes inkoken en zo dus garen. En voegde last minute nog een geknipt bosuitje bij.

Bij het opscheppen legde ik wat rauwe zeekraal waarover ik de sauzen dus schepte naast mijn overheerlijk visje  met de gepofte tomaatjes uit de oven.

WAT een OMAD feestmaal weer!!! En nu ECHTE Koffie met cacao en room als toetje TOE ( Ook geleerd van slimme mensen ???? die weten wat lekkerrrr is!

Hier de waardes van het brood van de warme bakker en van crackers uit dezelfde serie. DE laagste van de supermarkt zitten nog altijd op t dubbele!! 12 gr Koolhydraten per 100 gram

Geplaatst op

Het “liep” allemaal een beeeetje anders……

Vanwege Corona kon ik dus NIET naar Fysio, NIET naar Osteo en geen Acu…. Maarrrrr had ik wel een goed advies en plan. Zorg voor ontspanning!!! En dat kon in dit geval voor mijn nekklachten het beste door te gaan wandelen. Alleen uiteraard!!!! En dus zou ik vandaag uit 2 etappes van het Petranpad een stuk gaan lopen. Ik dacht echt GOED voorbereid te zijn, jaja!!…… Ik had zelfs de 2 etappes geprint in mijn zak toen ik vanmorgen op mijn fiets stapte om naar mijn “Startpunt” te gaan in Castenray. En maar GOED dat ik die bij me had hoor, hahahha

Ik zette mijn fiets bij de kroeg en de kerk en stapte vol goede moed de weg over om te beginnen aan mijn wandeltocht. Een kilometer of 10 was de bedoeling en dan met de bus terug naar dit punt om mijn fiets weer op te pikken en terug naar huis te fietsen. En ja hoor, het eerste paaltje met nummers en het logo van Petranpad  en de pijl om te volgen. Al snel liep ik dus het dorp uit. Muziek in mijn oren van The Wanderer en Tim Akkermans en op het ritme stevig de pas erin. Een heerlijk zonnetje verwarmde mijn gezicht en een warme sjaal mijn nek en schouder. Ah kijk!! Daar was het volgende paaltje al. Nog wat verder rechtdoor blijkbaar ???? En vrolijk wandelde ik verder….. Ik raakte wat afgeleid…. Door vogels, vlinders, een poes die heerlijk in het zonnetje lag, verscholen in de berm, zwartgrijze lammetjes, een mooi paard in de wei die langzaam met me mee liep…. Ik langs de kant van de weg, het paard in zijn weide….. Owww wacht ff…. Daar stond weer een paaltje met nummers zag ik ineens….. He??? Hoe kan dat nou??? Er stond  geen logo op van het Petranpad??? HUHHH??? Verbaasd stond ik daar bij dat paaltje dus en zocht in mijn jaszak naar mijn printjes van deze wandeling van vandaag…..  Ik begon daar midden tussen al die weides keihard te lachen toen ik zag wat er gebeurd was……. Ik was gewoon VEEEELLLLL te ver doorgelopen!!! Ik had met mijn gemijmer gewoon aan aantal paaltjes gemist!!!! Dus ik keek op mijn geprinte kaartje zag de nummertjes en had al heel snel helder dat ik gewoon een doorsteek kon maken om de juiste route weer op te kunnen pikken. Ah en dat was dan ook nog een mooi bospad!! Yesss FIJNNNN

En dus dacht ik met die doorsteek weer op het juiste te pad te belanden. Maar niets bleek minder waar…….. Want ik liep vast op een aantal hekken die mijn bospad en doorsteek blokkeerden met allerlei bouw werkzaamheden van het een en ander….. Hmmmmm…. Ik liep terug en mijn logisch denkend brein vertelde me dat ik gewoon wat andere bospaden kon volgen volgens het principe ga gewoon 3x links af en je bent weer op t juiste pad. Nouuuuuuu DIE vlieger bleek dus niet op te gaan, Whahahahaha

En zo kwam het dat ik dus verdwaalde in het bos……. En ik me zelfs begaf op verboden terrein, de wet overtrad maar ook weer back on track kwam!!! Ik kwam op een soort van bospad Tsplitsing waar ik moest kiezen …. Iene miene mutten? Wie van de drie?? En na heel veel bospaden besloot ik toch maar mijn hulp te zoeken bij google maps….. Haha…. Tja….. jammer dan!!!! Zelfs daar waren mijn bospaden geheel onbekend blijkbaar. En zag ik dat goed???? Vertelde mijn telefoon me nu dat ik in den Bosch was??? Ja in t bos ja…… Wowwww wat een meesterlijke toevalstreffer zeg!!! Dus zo slofte ik inmiddels best wel moe van bospad naar bospad. Op een door de storm omgewaaide dikke boom nuttigde ik mijn meegebrachte keto lunch en was ik blij met mn fles water ook ????. En ik besloot de zon maar eens goed in een vaste hoek te gaan houden en zo toch een keer het bos uit te kunnen komen….. En ja hoor… DIE methode werkte!!! Terug in de bewoonde wereld van akkerlanden en boerderijen Vond ik zowaar weer een paaltje met nummers EN het Petranpad

logo. Je zou het bijna NIET geloven he!!!! En deed mijn maps het ineens ook weer en zocht ik mijn weg naar een bushalte.  Inmiddels had ik 12 kilometer gelopen en vond ik het wel welletjes!! Het waren slechts 2 bushaltes terug naar mijn fiets, hahahha en ik besloot dat ik toch ECHT wilde weten waar het nu mis was gegaan.  En fietste de wandelroute nog eens helemaal na. Ja….. inderdaad dus….. ik had lopen dromen!!!!

Ach ja joh….. zolang je in deze Corona tijden nog kunt dromen is het zo erg nog niet he!!!

Ik ben wel benieuwd of al deze IN en ONT spanning morgen ook herstel van mijn nek en schouder laat zien ……

Geplaatst op

Ik heb een nieuwe hobby

Ik heb een nieuwe hobby…………. En het enige wat ik er voor hoef te doen is de ene voet voor de andere te zetten…..

Nee ff serieus,…. Dat is natuurlijk NIET zo #grijnzzz
Ik zal het je vertellen…..

Ik fiets de laatste jaren echt heel erg veel…. Ken zo’n beetje alle knooppunten in ruim 100 km omtrek en verder zelfs. Lopen was nooit mijn sterkste kant en dus genoot ik van de vrijheid via het fietsen! Toch probeerde ik ook het lopen wel op te bouwen en oa voor mijn reis naar USA en alle Nationale parken daar vond ik het echt belangrijk ook letterlijk uit de voeten te kunnen. Ik probeerde allerlei wandelschoenen en uiteindelijk vond ik een manier om met mijn steunzolen in een paar oude stappers aan de wandel te kunnen door deze oude stappers een 2e ronde te geven door er geheel nieuwe zolen onder te laten maken door een opperbeste schoenoplapper in Venray.

Recent werd ik door heel het Corona virus weer even flink op mezelf teruggegooid en kwamen de nekklachten van een jaar geleden in volle hevigheid terug. Daarnaast zorgde Corona er voor dat ik als mens ook gewoon probeerde aan mijn behoefte te voldoen te ontspannen in de natuur en was het voortzetten van het wandelen waarmee ik in Lottum begon ook hier heeeeel gemakkelijk net achter mijn huisje het wandelgebied in te lopen. Ik heb zelfs al een favoriet bankje met uitzicht, hahhahaha!!!!

Vandaag was ik op de koffie bij een bijzonder mens ( jaja koffie met 1,5 meter en Keto chocolaatjes) en vertelde hij me over een wandeling van ruim 110 km in deze Regio. WOwwwwww!!! Het Petranpad dus….. Vanavond in mijn avondwandeling rondje Sevenum kwam ik zowaar een bordje van dat pad tegen. Nou DAT kan natuurlijk GEEN toeval zijn. En dus ging ik even googlen en vond een website van iemand die het hele pad in kaartjes had uitgewerkt. Heee…… dacht ik….. maar dat kan dus in de combi met bus-OV en wandelen!!!! Want ja….. ik heb wel gemerkt dat dat wandelen ERG goed is om te ontspannen en VEEELLL beter is voor mijn nek en schouder klachten dan fietsen!! En het “toeval wil” dat ik van de week mijn buidel-heup-tasje ophaalde in Venray

Dus…….. ik heb een nieuwe hobby!!!! Ik ga aan de wandel!!!! Morgen de 1e etappe van het Petranpad van IJsselsteijn bushalte via Veulen ( langs mijn toekomstige huisje)  naar de bushalte aan de weg tussen Castenray en Horst. Fototelefoon mee, en een lunch en water in dat heuptasje. Mijn boots aan en een spijkerbroek ipv de rokjes die ik tegenwoordig meestal draag, hahha. Even een dagje buiten de tijd, weg van alles, weg van Corona… gewoon even ik, mijn voeten en dat pad om te lopen….

Ondersteund door WordPress