Corona avonturen 21 april

Ik zie de toekomst weer glimlachend tegemoet!

En ik heb zo’n donkerbruin vermoeden dat dat met enige regelmaat niet alleen een glim- maar ook een schater-lach zal zijn #grijnzzz

Het was voor het eerst sinds enige tijd dat ik weer eens in de armen van een man lag. Een man waar ik op speciaal verzoek naar toe mocht zelfs. En hij had de ruimte om dat zelf VANDAAG nog te doen. En zo kwam het dat ik vandaag al in zijn ogen keek en uit de kleren ging. Een mooie man ook nog!!! Een stuk jonger dan ik, maar ik moet zeggen met een heleboel ervaring. Het is maar goed dat we alleen in het gebouw waren want ik kon toch echt af en toe een kreun niet onderdrukken. Ook zijn soort humor toverde steeds weer een lach op mijn gezicht. Een beetje pijn is fijn…. jajaja Maar ook zijn adviezen waren bijzonderrrr, ” sluit je ogen maar dan kun je het beter voelen” …. was er zo een bijvoorbeeld. De meest bizarre standjes kwamen voorbij en gebruikte hij het bed wel op heeeeel bijzondere manieren ook. Zijn armen beschermend om me heen om te zorgen dat ik niet zou vallen. En wat in het begin toch echt wel heeeel spannend voor me was, daar kon ik voluit mee lachen in de herhaling. Hij gaf me op een briefje dat ik er thuis nog van na kon genieten en liet me zien HOE. We spraken af elkaar donderdag weer te zien en het nog eens dunnetjes over te doen 😉 Je begrijpt dat zijn naam nu in mijn agenda staat!! En bij mijn vertrek verzekerde hij me nog ” ik ga je mailen”.

Een ervaring rijker en met prachtige beloftes keerde ik huiswaarts met dus een brede glimlach op mijn gezicht en een opborrelde schaterlach bij wat zou volgen nog!! Ja….

Wat zou volgen bedacht ik op de fiets, was het schrijven van deze blog…..

Want nu wil je als lezer natuurlijk graag weten waar en bij wie ik was en hoe ik aan zo’n bijzondere afspraak wist te komen op een corona-dinsdag!!! En ja DAT begrijp ik!! Ik zou het ZELFS begrijpen als je me benijd om de kans die IK kreeg en jij niet!!!!

Het begon allemaal met een Videocall met een lieve jonge dame die precies wist wat ik nodig had en zei; “dat ik ik voor je regelen!!! En al snel terug kwam met de boodschap dat ze iemand gevonden had die vanmiddag al aandacht aan me kon besteden op gewenste en noodzakelijke manieren!!

OK…. even alle gekheid op een stokje…. en de dubbelzinnigheid de nek om draaien #grijnzzz Die lieve jonge dame was mijn fysio die aangaf dat het krachtsverlies vanuit mijn nek en schouder nu ECHT te lang duurde en ik daarmee onder de regeling viel voor clienten met blijvende klachten als er niet NU iets gedaan zou worden. En dus kon ik vanmiddag nog terecht bij een mcKenzie therapeut. Leuke kerel die met humor de pijnlijke behandelingen wist toe te passen. De knijpkracht meting aan het begin en halverwege lieten geen verbetering zien, maar toen ik wegging was er overduidelijk spraken van een verschil. En de soms eeuwigdurend lijkende hoofdpijn was ook weg dank zij een langdurige intensieve nekmassage. Het kraken was doodeng maar ook dat verliep goed en met resultaat dus!!! Oefeningen op dat briefje mee naar huis en een herhaling van de behandeling op donderdag.

Het leven is 1 groot avontuur!!! Zelfs in Coronatijden!!! En met het uitzicht op herstel glimlach ik blij en opgelucht. De schaterlach hoort bij jou gedachten en reactie tijdens het lezen van de eerste helft van deze blog. Want zeg nou eerlijk…. je dacht VAST niet aan een omschrijving van een fysiobehandeling hè!! 😉