Dag: 5 oktober 2019

Terug op mijn meest favoriete plekje in Scheveningen van deze nazomer!!! Maar nu dus niet op t strandzand maar binnen bij een vuurtje ♡ Het is HIER dat ik straks de zon onder wil zien gaan!!!

Vandaag was t element vuur blijkbaar belangrijk voor me…. Vertrok ik vanmorgen nog met een stevig vuur IN me, op zoek naar een fris zeebriesje en andere manieren dat vuur te temperen nu ik het zonder de hulp van m’n Acu–held wil doen….. Bleek bij aankomst hier aan zee hoe enorm juist dat vuur me aantrok!!! En het leek zelfs een beetje speciaal voor mij dat er echt overal vuurtjes aangestoken waren #grijnzzz, want alle 3333 11 strandentocht wandelaar en kijkers zaten OF binnen OF liepen op het strand dus. En terwijl mooie warme herinneringen en gedachten langs mijn geestesoog gleden werd ik tot in mijn ziel verwarmd. Vandaag lijkt een soort van tegenhanger van de herbelevingen in de afgelopen zomer. Ik wandelde 10 km mee op het betonnen strandpad hier, van t ene uiterste terug naar het andere uiterste. Op zoek naar, en deze warmte herkennend dacht ik aan mijn sauna issue. …. Mijn wens om over de schaamte heen te kunnen stappen en verlost te worden van de badkleding noodzaak dagen. Ik heb al wat stappen gezet….ik herken mn issue, ERKEN hem ook!! Verzin geen smoesjes en lulkoek redenen meer en ben op n punt dat ik weiger akkoord te gaan met de beperkingen die het met zich meebrengt. En vervolgens heb ik nu om hulp gevraagd en heb a.s. maandag dus de 1e coaching. Weer een held om toe te voegen aan mijn rijtje, moet alleen n leukere afkorting bedenken voor coaching-held ……. My buddy-hero #grijnzzz. Maar dus Ja, idd de koe bij de horens en door pakken, dat is wie ik als mens nu wil zijn nu ik al mijn keuzes geheel alleen kan maken! Ik voel me stoer en sterk en tegelijk klein en kwetsbaar. En dat kan en mag!!! Maar mijn streven is per November een abbo te nemen bij Anco, een sport-fitness-zwem en alllll-in abbo, inclusief dus die sauna waar badkleding zelfs verboden is. Haha In het kader van lief zijn voor mezelf en goed zorgen ook voor dit meisje dus.

Als ik de betekenis van het element vuur opzoek valt het puzzelstukje op zijn plek…. ja!!! Idd die past als gegoten!! Ik lees: Vuur staat voor transformatie. Vuur staat ook voor passie, levenskracht, actie en daadkracht. Vuur heeft een veranderend karakter. Overal waar vuur is – groot of klein – is er een verandering in de manier waarop energie is vastgelegd. Vuur laat zich niet aan banden leggen. Vuur bepaald zelf wat het doet en is lastig te bestrijden of temperen. Ik lees óók: De drijfveer dingen anders te (gaan ) doen.
Ja…. Ik ben blij met mijn VUUR dag vandaag 🙂 En of mijn rode konen nu zijn van de zon, het vuurtje op m’n tafeltjes, het wijntje wat ik dronk, mijn hormonen of aan de mensen aan wie ik vandaag dacht….. het mag en kan ALLEMAAL ♡

On my way….
Vanmorgen even na 7 stapte ik op mn fiets richting station. Het is echt duidelijk Herfst. Het is nog kil en klam en de schemer doet erg hard zijn best om over te gaan naar helderder daglicht. Het eerste stuk van mijn pad vandaag voert me door het bos. Het licht van de straat lantaarns gaat bijna geheel verloren in het groen en geel gekleurde bladerendek. Maar eenmaal door dit donkere stuk wordt ik verwelkomt door het ochtendgloren tegen een blauwgrijs met roze getinte wolkendek. Zonder me al te veel te haasten sta ik n klein half uurtje later mooi op tijd voor m’n trein op het juiste perron. Ik verbaas me hoe druk het al is op dit vroege uur van een vrije dag. De rugzakken en het soort schoenen vertellen me dat de meeste van hen wandelaars zijn die net als ik op pad zijn voor een dagje ontspanning.
Mijn 1e overstap is een easy one. Ik spring zo de trein uit naar de aan de overkant klaar staande trein. Dat zou echt iedereen kunnen in die 3 minuten overstaptijd! Ook in deze trein is het gezellig druk en zitten groepjes mensen lekker te babbelen en lachen. Ja…. Een fijne sfeer om deze dag mee op pad te zijn. Terwijl ik mijn tekst hier op mijn tablet typ klinkt een klaterende lach van n jonge vrouw en even later een vriendelijke conducteursstem door de luidsprekers. Een opgetogen kind die van mama blijkbaar even mag bellen met hun reisdoel over aankomsttijd. En een salvo aan welkoms groeten en geknuffel als de groep voor me aangevuld wordt met nog 2 reizigers die op het nieuwe station waar we zojuist stopten zijn ingestapt. Heel even zijn de 2 nieuwe reizigers het middelpunt van de groep en worden de laatste nieuwtje uitgewisseld. Maar al snel vervalt de groep in vele vrolijke gesprekjes en gelach.
Ik richt mijn aandacht weer even op mezelf en bedenk dat over een week mijn vakantie echt begonnen is. Met op vrijdagavond eerst het concert van de Wanderer, op zaterdag een dagje stad en op zondag vertrek richting de park-sleep-fly in Brussel om op maandagochtend naar New York te vliegen. Ik moet nog even gaan kijken of mijn reisblog nog ergens in bijgewerkt moet worden. Misschien straks op t strand eens even naar kijken. En onze versie van n roadbook vraagt nog wat puntjes op de welbekende I ook….
In Breda stroomt de trein echt VOL. Nog n uurtje, dan sta ik op t strand bedenk ik opgetogen. Mijn interne hitte door de hormonen is vandaag erg hoog, dus ik kan wel n wat frisser zeebriesje gebruiken. Ik vermoed dat de drukke en hectische week die ik achter de rug heb van invloed was bij het opstoken van dat interne vuurtje. Ik ben trots op mezelf en waar ik nu sta… nog werk zat aan de winkel hoor…. maar vandaag even niet. Eerst weer even mijn balans herstellen Eens kijken of een dagje chillen aan t strand daar aan bij kan dragen
I’m on my way