Na een redelijk goeie nacht met voor de verandering weer eens genoeg uurtjes slaap stond ik toch al heel vroeg naast mijn bed. Dankzij de acu-balance sessie van afgelopen vrijdag voel ik me prima. Mijn interne kacheltje is redelijk op peil, zo ook mijn emo-moodswings en alleen mn rechterschouder zeurt wat pijnlijk op de achtergrond. Eigenlijk was het plan een begin te maken met opruimen en verzamelen wat mee mag naar mijn nieuwe woonplek straks. Toch besluit ik na mijn 1e bakkie koffie anders….. op mijn weg naar thuiskomen bij mezelf liggen nog wat dingen te doen….. Ik kan het (nog) niet precies benoemen maar luister dus naar mijn innerlijke stemmetje wat me verteld dat het naar zee wil. Nu mijn treinabbo nog niet opgezegd is hoeft me dat niet veel extra te kosten en dus smeer ik boterhammen en zet ik koffie voor in mijn reisbeker.
En zo stapte ik dus vanmorgen in alle vroegte in de eerste trein richting strand. 3 uur later drink ik mijn cafeïne vrije cappuccino met havermelk op de pier in Scheveningen.
Daarna loop ik over het wandelpad in de richting van de haven. Een wandeling die ik al meer dan 30 jaar graag maak. Heel vaak alleen, maar in de afgelopen jaren ook vaker met mijn lief. Er is niet heel veel veranderd lijkt het en tegelijkertijd ook juist wel. Het sjofele strandtentje destijds aan het einde, solbeach, is nu n sjieke retro strandtent en beslist niet meer aan t eind van het pad, eerder halverwege. Terwijl ik verder wandel kijk ik om me heen en het valt me op dat er niemand alleen zit of loopt. Ik ben de enige zo lijkt het. Ik zie een stel samen aan n tafelbbqtje. De herinnering die opwelt doet pijn en ik slik de snel opkomende tranen weg. Het zijn mooie herinneringen. En ik wil daar geen verdrietig laagje overheen leggen. Ik loop verder over het pad en loop bij de “Fat mermaid” het strand op. Het bediend terras loopt hier ver door op het strand zelf. Ik kies n 2 persoons bankje met een klein tafeltje. Doe mijn schoenen uit en voel het warme zand onder mn voeten. Met mijn rug naar de horeca en mensen en mijn blik gericht op de zee kan ik me even helemaal alleen wanen met de rollende golven voor me die breken op t strand en daar langzaam maar gestaag steeds uitwaaieren. Ik geniet van het gevoel alleen met mezelf te zijn. De zee voor me en het warme zonnetje in mijn rug. De enige die me op dit moment komt vergezellen is een grote zeemeeuw die voorbij trippelt, zijn kop even draait om me aan te kijken en dan doorloopt. Hij lijkt te begrijpen dat ik even alleen wil zijn. Terwijl ik daar zo zit weet ik dat deze dag hoort bij het onderweg zijn naar thuiskomen bij mezelf, “Home”. Om thuis te kunnen komen maakte ik de keuze alleen verder te willen. Bij die keuze hoort ook loslaten, loslaten wat is geweest en de mooie herinneringen wel kunnen koesteren, zonder pijn of verdriet. Ja vandaag mag dat verdriet even…. Daarom ben ik nu hier. En met mijn rug naar alle mensen laat ik mijn tranen vrij.
Een vraag doemt op voor mijn geestesoog, dik gedrukt in hoofdletters; waarom ben ik zo graag alleen? Waar velen om mij heen dat eenzaamheid noemen en dat werkelijk zo voelen, ben ik degene die opgelucht kan ademhalen in het alleen zijn en dan pas echt in mijn kern kan ZIJN en voel hoe ik BEN….. Wie weet vind ik t antwoord daarop straks wel als ik in t museum beelden aan zee ronddwaal….
Terwijl ik relaxed en lui op mijn strandbankje lig te genieten van een drankje schiet me ineens te binnen dat ik op weg hier naar toe in de trein een flesje parfum vond in de stoel waar ik wilde gaan zitten. Ik stopte het gedachteloos in mijn tas en vergat het… tot nu!! Nieuwsgierig pak ik dus nu t flesje uit mijn tas. Het is best flink bekrast maar nog zeker niet leeg. Gucci Guilty Intense lees ik. Het flesje ziet er stoer en mannelijk uit, dus ik neem aan dat het een mannengeur is. Natuurlijk neem ik nu de tijd eens te googlen. En met wat ik lees aan beschrijvingen en reviews trekt een golf aan warmte door me heen. En nee die zijn zekerst niet van de opvliegers. Er zit een sterke ondertoon en belofte in. En de combinatie van het vinden van dit flesje, het moment waarop en de inhoud van de omschrijving die tezamen zo veelbelovend en spannend voelt. Ja….. Jeetje…. Dat beloofd dus wat, pfffff wie zou het daar NIET warm van krijgen 😉 ik ga het hier niet letter voor letter in woorden uitdrukken wat er zoal in mijn gedachte en beleving voorbij kwam. Lees de beschrijving…. Verplaats je even in mij…. En gebruik je fantasie ????????
Gucci Guilty Intense Pour Homme EdT
Ongedwongen. Individueel. Hedonistisch.
Geurnoten: Roze peper en frisse Italiaanse citroen zorgen voor een pulserend begin. Oranjebloesem, neroli en Franse lavendel worden in het hart verrijkt met bloemige accenten en zoete honing. Mannelijk, rijk cederhout en een vleugje leernoten geven de compositie een indrukwekkende signatuur.
Topnoot: Lavendel, Citroën
Hartnoot: Oranjebloesem
Basisnoot: Cederhout, Patchoeli
Gucci gebruikt de bekende verstrengelde G’s als symbool en presenteert ons een held die dit symbool ziet als een uitnodiging om te provoceren, om tegen de heersende conventies in te gaan. Voor deze hedendaagse non-conformist staat Gucci voor een krachtige mix van spanning, verleiding en sensualiteit. Gucci Guilty is een geur waarin deze man zichzelf instinctief herkent. Onze held tilt deze uitdaging naar een hoger niveau met Gucci Guilty Intense. Het hedonisme dat de Gucci Guilty man uitstraalt is superverleidelijk. Hij weet heel goed dat macht een spel is… een spel dat hij maar al te graag speelt.
( extra toevoeging: Hedonisme is een term die een bepaalde filosofische leer en een bepaalde levenshouding aanduidt. In beide gevallen geldt de opvatting dat genot (in algemene zin) het het hoogste levensdoel is. Het hedonisme betekent binnen de leer van de ethiek dat genot het hoogste goed is.)
Toen ik daarna blozend omhoog keek naar de hemel en daar een prachtige engel zag voelde de belofte als bezegeld. Er wordt op zo’n bijzondere manier voor me gezorgd! En ja ik weet dat deze belofte aansluit bij waar ik naar zoek, de zachtheid om te ervaren in mij….
Het museum bracht me zoals verwacht ook wel een aantal eye openers en inzichten, puur door te lezen en vervolgens te kijken voelde ik hoe de bedoeling en ervaring van de kunstenaar zijn weg vond in mijn eigen verhaal en beleving. Dat wat het me bracht aan inzichten moeten nog even indalen. Ik neem het mee op weg naar thuiskomen bij mezelf; “Home”
