De avond valt in….. Ik zit na een prachtige dag op mijn eigen plekje aan de bar en de windgong tingelt er heerlijk op los door de tafelventilator die me enige verkoeling brengt. Het was een warme, intense maar zeerrrrr verhelderende dag vandaag. Mijn fietsdoel en het thema van vandaag was de kunstroute “Schijt aan de grens” Geboren uit het gebrek aan samenwerking tussen 2 provincies als het gaat om het creatief uiting geven aan dat wat in een mens kan leven. Maar zeker ook over de psychologische grenzen van een mens , ook als het gaat om liefde, genot en zinnelijkheid. Een thema wat wel aansluit bij mijn proces in het NU en dus besloot ik dat dit vandaag wat extra aandacht mocht krijgen en de kans om eens extra te onderzoeken waar mijn grenzen dan liggen.
Het zonnetje vandaag heeft zijn best gedaan om uiting te geven aan mijn innerlijke hitte en me voorzien van een licht rood tintje waar nog blanke huid zichtbaar was en een donkerrroodbruin kleurtje voor het meer geharde zonne deel in mij.
Terwijl ik naar de 1e kunstroute locatie fiets doemt de eerste vraag in me op. “WAT is grensoverschrijdend”? De afgelopen weken en maanden waren een aaneenschakeling van hormonen die meer en minder de pan uit rezen. Met als gevolg grensoverschrijdende emoties. En ja ik heb die ook grensoverschrijdend geuit. Het schaamrood voel ik nog op mijn kaken als ik er aan terug denk. En nee…. Dat is niet te verdoezelen onder mijn zongebruinde huid van vandaag . Ik mag me wel heeeel gelukkig prijzen met de bijzondere mensen om me heen die dat blijkbaar volledig begrijpen. En waar ze het niet begrijpen dus voor lief weten te nemen. Gelukkig heb ik niet aan alle emoties en gedachte uiting gegeven in woorden en wist een deel zijn weg te vinden via mijn creatieve energy. En dat is dan ook meteen wat zo herkenbaar aanwezig was op de route van vandaag. Kunstenaars die daar ieder op hun eigen wijze uiting aan wisten te geven. Inspirerend, herkenbaar, WARM als mijn interne hitte dus.
Vanuit de 1e locatie Geijsteren fietste ik door naar Overloon waar ik midden in een heel warm bad terecht kwam. WAT een sfeer, WAT een energy, WAT een mooie mensen!!! Bekende en onbekenden trof ik er en raakte aan de praat met ze. Mensen uit de tijd van voor mijn huwelijk van nu…… meer dan 30 jaar geleden trof ik ze en nu dus opnieuw, alsof het de dag van gisteren was, zo warm was hun groet en hand op mijn schouder…… wow….. Ik genoot van de creativiteit en openheid om me heen. Een speciaal onderdeel van de dag wist ik op voorhand zou een muzikaal intermezzo zijn op het programma. Allemaal liedjes en teksten die als centrale thema dus weer die grenzen opzochten van verleiding en zalige zonden. En ik wist dat mijn zeeerrrr gewaardeerde collega maar bovenal ook een van mijn grote muziekhelden daar onderdeel van zou zijn. Huub Janssen met zijn lied over een lang vervlogen puber liefde die weer even in beeld kwam. Huub…. Ik heb weer van je genoten!!! Het spatte er weer van af hoor!!! Dank je wel!!!
Ook liet ik me even gaan bij het schrijven van een ondeugend kaartje voor aan de slingers met verzwegen of slechts in stilte heimelijk gedachte zalige zonden…. En legde ik de kaartjes van het duiveltje in mij naast dat van het engeltje in mij. Het kaartje wat als basis er onder lag zo liet de man me zien was HOPE <3 Jaja…. Het komt allemaal GOED met mij #grijnzzz ondanks… of misschien wel dankzij…. de dingen die op de kaartjes stonden, haha Self indulgence en Gratitude. Met andere woorden….. (genotzucht en dankbaarheid) Oefffff dan staat me nog heeeeel wat te wachten dus ?! Maar ik weet…… hoe spannend dingen misschien nog zullen zijn voor me….. ik ga ze met 2 handen aannemen en de grenzen opzoeken om ook daarin mijn leven te verrijken.
