Nee nee…. Niet van huis er haard hoor, maar met mijn werk. In het kantoor gebouw waarin wij zitten werd het steeds leger, en dus mogen we een paar maatjes kleiner met kantoor Dit komt door diverse reorganisaties en een aantal kleinere sub-locaties bv.
Verhuizen heb ik in mijn leven wel vaker gedaan…. Maar verhuizen met mijn werk? … NEE.
Kijk, verhuizen VAN werk is een ander verhaal, dan neem je alleen jezelf mee en begin je ergens anders gloedje nieuw. Vroeger kocht je dan bv zelfs een nieuwe blanco agenda #grijnzzz.
Dat gaat nu dus allemaal NIET op . Ook de bomvolle agenda gaat mee 😉 We tellen af!!! Nog minder dan een maand te gaan. Maar ik denk dat ik al zo goed als verhuisklaar ben hoor.
Gelukkig doe je verhuizen met je werk niet alleen natuurlijk. Want iedereen bij ons op kantoor gaat verhuizen. Ook de mensen die er alleen een soort van flexwerkplek hebben. Een hele verdieping die naar Horn verhuisd, Team Venray die natuurlijk in Venray blijven, en een flink aantal flexers die nog geen idee hebben wat het nu moet gaan worden. Gelukkig sta ik er niet alleen voor als het gaat om mijn werkgebied van thuisbegeleiding en krijg ik volop hulp van een lieve collega Elisabeth en heeft ook opruimwonder Dory me enorm geholpen toen ze tijdelijk bij ons op kantoor vervangend werk kon doen. Zo heb ik vandaag bv met mijn collega van team Venray heerlijk door het gebouw lopen “shoppen” wat we allemaal mee gaan nemen naar onze nieuwe kantoorruimtes. Tja…. Dat mag je natuurlijk niet iedere dag he!! Lijstjes gemaakt en briefjes geplakt. En het allermooiste schilderij in het hele gebouw van de muur gehaald en bij mijn bureau gezet!!
Langzaam raken de kasten leeg. Wordt er uitgezocht, opgeruimd en weggedaan…. Veeeeeel weggedaan! Net als bij een verhuizing van huis en haard hoort dat er hier ook echt helemaal bij. Terugblikken, keuzes maken, even stilstaan bij herinneringen etc etc. Zo vonden we bv een oude filmcamera van “voor mijn tijd” thuisbegeleiding. Ik nam de oude camera’s mee naar huis en bekeek de bandjes die nog te bekijken waren. De thuisbegeleiders maakte er een soort home video training mee binnen het werk bij cliënten thuis. Maar ook waren er opnames van vergaderingen en scholingen bij. Hoe mooi om te zien dat vragen zich door alle tijden heen blijven herhalen!!! En hoe mensen in teams toch steeds mee blijven denken en bewegen met wat er aan beleid wordt uitgezet.
De kogel is dus door de kerk, de (voormalige Vredes) kerk is verkocht en wij verlaten het schip 😉 NEEE niet het zinkende schip, maar het schip wat in ons binnen tuintje staat. En toen ik vandaag naar buiten liep draaide ik me nog eens om en keek naar het gebouw. Niet alleen heb ik daar alweer ruim 11 jaar gewerkt, ook kwam ik er vroeger toen het nog kerk was. Vooral voor kerst want dan was er zo’n mooie kerststal die een hele wand besloeg, daar keek je als kind echt je ogen uit!! En de liedjes die daar gezongen werden kende ik tenminste, en ik hoefde er niet te biecht. Een kerk waar je kon ontspannen. Ik kwam er graag!!! Dat gold toen, maar zeker ook nu nog. Want ik hou van mijn werk en van de mensen.
Never a dull moment dus bij ons op kantoor zo voor de grote MOVE.
al buiten de kern van dorpen en huizen zie je echt zoveel meer aan natuur en vogels die ik bij mij achter het huis echt niet tegen kom. Van veldmuisjes, tot eekhoorns. Van Grote roofvogels waarvan ik de naam niet durf te bepalen op zweefafstand tot reigers in een sloot. En dan al dat jong grut!!! Huppelend en spelend in de weides. Geiten, schapen met lammetjes en ook de kalfjes en veulens zag ik dartelen. Dus werd tegen de wind in trappen op tempo afgewisseld met langzaam uitrollen en genietend kijken naar wat er zich in de wei afspeelde.
hoofd naar me. Ik schudde mijn hoofd terug en lachte. Zo speelden we even ons spel samen van actie reactie en mijn hart vulde zich met pure blijdschap en liefde voor dit mooie paard en haar aandacht voor mij. Met een hartengroet nam ik afscheid.
iste treinstel zit kun je gewoon lekker blijven zitten al zegt de planner iets anders. # Grijnzzz En zo genoot ik dus met mijn upgrade kaartje vanuit mijn prinsessenstoel 1e klas van een prachtig uitzicht en een heerlijke ochtendzon die de dag al vroeg zijn warmte gaf. Zeker achter glas was het ondanks het vroege uur goed toeven. En niet alleen mijn treinstel reeg de route aaneen, ook werden heel snel de uurtjes aaneengeregen die het duurde om van Deurne in Amsterdam te komen.
Ik maak graag plannen…. Want het maken van plannen is voor mij vaak al een deel van het avontuur wat gaat komen!! En omdat ik wist dat het vandaag zo geweldig mooi weer zou worden was ik al druk aan het zoeken geweest naar de combi in fietsmogelijkheden, treinen en museumjaarkaart. Ja , inderdaad, ik maakte dus plannen!! En toen ik gisteren avond naar bed ging was ik dus ECHT van plan om met de trein richting Nijmegen te gaan met fiets en fietskaartje, om vervolgens te gaan genieten van de omgeving daar en Afrika Museum en Heilige landstichting aan te doen. Om vervolgens de maas zo’n beetje af te zakken . Mooie oefening zullen we maar zeggen om te kijken hoe dat nu bevalt, de fiets mee in de trein. En ja, ik had natuurlijk wel gelezen dat je geen fietstassen op je fiets mag hebben bv…… dus zat mijn lunch , wat drinken en wat lekker netjes in een rugzak achterop de fiets toen ik vanmorgen ging. Ik ging om even voor 10.00 thuis de poort uit met mijn fiets en alles wat maar nodig was. De eerste uitdaging was een fietskaartje kopen bij het station. Ik had er van alles over gelezen maar werd er niet heel veel wijzer van. Dus had ik in ieder geval mijn blauwe anonieme kaartje bij me om daar een fietskaartje op te zetten dus.. Maar bleek dat ik voor 6,10 gewoon een kartonnen dagkaartje kreeg . Restte me alleen nog de incheck van mijn #vrijreizen voor ik perron 2 op liep met mijn fiets. En terwijl ik daar ruim op tijd stond om richting Nijmegen te gaan voelde ik hoe een harde windvlaag aan mij en mijn fiets rukte. En die windvlaag blies zo in 1 zucht al mijn plannen mijn hoofd uit!!! Ik draaide me met mijn fiets om en verliet het perron en stak over naar perron 1, de trein naar Venlo. Want in een flits werd het me duidelijk, van Venlo uit was terug fietsen appeltje eitje met de wind in de rug!! En alsof de machinist speciaal MIJ een plezier wilde doen stopte de trein met de deuren waarop een fiets staan precies voor mijn neus <3 Bij het instappen merkte ik dat het nog wat praktische vaardigheden vraagt om soepel en handig in te kunnen stappen met een fiets, Wel prettig is de lage instap van Arriva moet ik zeggen, je rolt je fiets bijna gewoon zooooo naar binnen. Maar dan….. :-s Meteen na mij stapte een jonge man in, ook met fiets en die draaide als een volleerd fiets trein reiziger zijn fiets in 1 beweging om, klaar om weer zo zijn fiets eruit te rollen dus J Zo stonden we dus fiets aan fiets jong en “oud” lekker te kletsen tot we in Blerick waren. (Ik had in de gauwigheid maar besloten daar uit te stappen want dan fietste makkelijker dacht ik hahahah) In Blerick rolde ik met alle gemak mijn fiets dus zoooo de trein weer uit!!! Maar toen…. Daar stond ik , op perron2 met alleen een trap in 2 zeeerrr schuine delen naar beneden, zonder fietswielgleuf of wat dan ook!! Ik keek nog eens zoekend om me heen… maar nee, nergens een lift ofzo….. Aan de overkant op perron 1 waren een man of 6 aan het werk. Nou ja werk… druk in overleg zullen we maar zeggen, met bezems en harken enzo in de hand. Ik zag wel dat er een overgang was met een pad over het spoor maar daar stonden grote verbodsborden bij met poppetjes erop. … hm tja… duidelijk niet de bedoeling dus….. Nogmaals keek ik zoekend om me heen op het volle perron. Op perron 3 zou zo een intercity naar Schiphol komen en dat verklaarde meteen ook alle koffers die mensen bij zich hadden #grijnzzz. Ik riep naar de mannen aan de overkant en probeerde gebarend te vragen of ik met mijn fiets gebruik mocht maken van de overgang. Het antwoord was heeeeel duidelijk. Geen sprake van!!!!! Een aantal mensen om me heen werden plaatsvervangend boos en ik kreeg de meest uiteenlopende reacties en adviezen. Van “gewoon DOEN” tot “dan toch maar de trap”. En uitspraken die ik hier maar niet zal gaan herhalen ;-). Ik antwoordde met mijn grootste glimlach; welnee ik neem de trein naar Venlo zo wel en ga daar wel van het perron af. Nog vele adviezen en opmerkingen volgden….. tot de trein van perron 3 er aan kwam en wederom recht voor mijn neus de wagon stopte met het fietssymbool op de deur. Zonder verder na te denken stapte ik dus MET mijn fiets daar in. Nog lang geen volleerd fiets trein reiziger natuurlijk, en zeker niet met de hoge instap van een NS intercity!! In Sevenum heb ik een hele rist mensen laten wachten om met fiets en al de afdaling weer te nemen richting perron. En deze keer zonder ook maar een enkele opmerking dus. Goh wat een geduld had iedereen zeg!!
