Categorie: Dagdagelijkse dingen

Geplaatst op

Vandaag keek ik in de spiegel…..

En ik zag een gezicht,

Een gezicht wat zich tekende met rimpels,…

Kleine rimpeltjes langs mijn ogen……

Iets grotere rimpels over mijn voorhoofd… als een soort groeven lopen ze door mijn huid en gezicht.

Ik kijk naar mijn handen….. en zie hoe de aders zich aftekenen onder de huid, als dikke kabels vinden ze hun hun weg onder een zilverachtige huid. Ik zie hoe het licht zich weerspiegeld op die huid met duizendeneen fijne rimpeltjes. Ik vind het MOOI.

Mijn blik gaat weer van mijn handen naar mijn gezicht.

Ik zie kleine lachrimpels langs de mondhoeken en mijn lippen. Ik zie de groefjes langs de lippen en onder mijn neus. In gedachte liefkoos ik ze en vind ik ze mooiiii.

Ik kijk naar het gebruinde gedeelte hoog op mijn torso. Net boven mij borsten en onder mijn kin en nek. Het is roodbruin en ook hier zie ik ze zilverachtige schimmen en rimpels van een huid die heeft genoten van zon en de jaren.

En ja….. ik zie hoe mijn lijf zich ouder toont… ik ben er trots op, blij mee!!!

Het is mijn lijf wat een verhaal kan vertellen, over wat was…… vol van avonturen….

Maar ook gaat het verhaal over wat nog kan zijn, vol van verwachting, hoop, beloftes en nog veel meer avonturen!!!

Die handen vol rimpels die samen met de ogen en kraaienpootjes uitkijken naar een toekomst vol van beloftes….. Hoopvol, trappelend van ongeduld naar het volgende avontuur. In het zilver van de maneschijn en de glans van mijn huid.

Ik hou van het leven!! Van het NU, het verleden en de toekomst. En alles wat daar bij hoort.

 

Geplaatst op

Balance

Ik was de afgelopen dagen weer even flink uit balans.  Er gebeurde wat dingen die me eventjes compleet onderuit schoffelden. In mijn opkrabbelen wist ik van de diepe pijn die het me gebracht had toch ook weer wat dingen om te zetten naar mooie inzichten en wijze lessen. Niet alleen bijzondere vriendschappen helpen me daarbij door er voor me te ZIJN. Zo kwam mijn blog van E’Anna bv weer even onder de aandacht om opnieuw op te pakken en via mijn schrijfels ook mijn creatieve balans te kunnen behouden.  Ook edelstenen hebben hun aandeel in mijn balanceren in dit leven.

Omdat mijn hormonen ook hun balans wat kwijt waren droeg ik al een poosje mijn merkaba van maansteen bij me. Vandaag plaatste ik deze terug in de pendel zodat deze weer compleet is als pendel samen met de zonnesteen. En terwijl ik daarmee aan het prutsen was voelde ik hoe het herstellen van de balans in de pendel ook iets deed in de disbalans IN mij. En dus besloot ik de pendel vandaag bij me te dragen. Ze gaat nog een paar daagjes met me mee op pad ja!!!

WAT fijn….
om een echt maanmeisje te zijn

Maar zo samen in balans
ontstaat pas de ECHTE kans

Geplaatst op

Veen, Peel, Kunst & Me

Zaterdag…. Een dag door dimensies en meer…

Nadat ik afgelopen week minder fijn nieuws kreeg in het ziekenhuis was het even zoeken naar EN een nieuw plan de campagne, EN het behouden van mijn balans in het geheel. En nee, dat viel niet mee eerlijk gezegd!!! Maar OK….. Voor vandaag had ik al langer een mooie beleving op mijn agenda staan, de kunst en muziek in de Tuinen in Nederweert. Iets waar ik enorm naar uit gekeken heb omdat het vorig jaar zo mega mooi was om mee te mogen maken midden in de lockdowns en meer van 2020. Het was nog fris toen ik om 10.00 op mijn fiets stapte om op pad te gaan. Voor de heen weg koos ik voor een avontuurlijk pad midden door Veen en Peel. Dik en dubbel genieten en het was me al snel duidelijk….. vandaag was WATER mijn element om te helpen alles weer goed te laten stromen. Niet alleen dat mooie stromende water door beken en meer , maar ook de poelen met modder en kuilen met water die ik moest zien te omzeilen om verder te kunnen.

Hmmm ja…….Denk dat ik er op beide manieren inmiddels wel goed in ben geworden daar in te laveren en mijn weg te vinden. Hmmm en was er niet iemand met verstand van zaken die me zei dat water het vuur even kon doven, fijn die natuurarts van me die mijn inzichten zo mooiiii weet aan te vullen en complementeren ook. Een avontuur dus dat pad naar die tuin.  En die ook nog eens heel veel mooie plaatjes opleverde…

Kunst in de tuinen…. Wowwww ja, bizarrrrr hoeveel inspiratie het me weer mocht brengen om mijn eigen creatieve energie stroom niet te laten stagneren door zwaarmoedige toekomstbeelden waar ik toch ECHT mee uit de voeten moet zien te komen. Veel te zien… veel te beleven…. Maar Handen, Muziek, Water en circels stonden voor mij centraal. Ook ideetjes gezien wat er mogelijk is met de vleugels die in t zout liggen <3 Wederom hier de fotootjes

Ook mijn weg terug naar huis was bijzonderrrr

Vorig jaar toen ik het natuurgebied de Groote Peel bezocht was veel afgezet… niet bereikbaar…. Ach ja….. die Corona he…. Zelfs midden in de natuur. Oa in de uitkijktoren aan de rand van het natuurgebied, Dicht getapete met linten want tja…. Op trappen omhoog en omlaag kun je de 1,5 meter niet garanderen he….. oefffff Nu zag ik de toren op mijn terugweg in de verte liggen en besloot te gaan kijken . Want zo bedacht ik….. hoog tijd om de verschillende dingen vanuit een ander perspectief te kunnen bezien. En ja hoor OPEN!!! 5 plateau’s 106 treden om boven te komen. WAT een uitzicht!!! Zie fotootjes…. Maar vooral het besef dat als je er boven kunt gaan hangen je een ander perspectief hebt dan daar beneden. En dat dat een ander (in)zicht geeft ook. Wowwww HOE mooi weer wat het me bracht aan inzichten en wijsheid ook. IK kan er mee verder, IK ga doorrrr

En terwijl jij wellicht geniet van mijn geschoten plaatjes geniet IK van mijn eigen WIJSheid. OK wandelen bij uitzondering op een dag die goed voor me is met de juiste schoenen, maar het fietsen blijft wel mijn ding en uitlaatklep. Je wil niet weten wat er aan dieren voorbij kwam vandaag op mijn pad. Vooral de bosuil met zijn trage vleugelslag die laag vlak voor me overvloog maakte diepe indruk op me. Een kwakende kikker en heeeeel veeeel vlinders.

Klaar om verder te gaan en mijn stappen op het levenspad te zetten.

Geplaatst op

Over herinneringen en metamorfoses en being @HOME

Vandaag kwamen er bijzondere herinneringen voorbij.
Ik werd wakker uit mijn droom in Externsteine. Een droom over toen……. Het waren herinneringen die zo levensecht in het nu leken te zijn dat ik geschrokken overeind schoot en mijn benen en rug betaste… toen gingen mijn handen naar mijn buik en daarna naar mijn gezicht. Ik keek om me heen niet wetende waar ik nu eigenlijk precies was. Oja….. HOME….Ik trilde over heel mijn lijf van schrik. Maar de enorme energie die nog door me heen ging alsof ik nog bij externsteine stond was ook nog voelbaar in mijn kruinchakra. Voorzichtig stapte ik mijn bed uit, zoekend naar balans en liep ik naar de badkamer om in de spiegel te kijken….. oefffff ja…. Ik was weer in het NU!!!
Vanwaar de schrik vraag je je misschien af…… Nou dat zal ik je vertellen!!!
Het is inmiddels bijna 15 jaar geleden dat ik externsteine bezocht. Het was in de begindagen van mijn echte spirituele ontwikkeling. Ook toen al was de energy enorm sterk voelbaar voor me daar in het Teutoburgerwald. En HOE graag had ik dat daar boven op die stenen willen ervaren, maar helaas… dat zou me niet lukken ☹ Ik was al blij als ik dat kleine stukje zonder scootmobiel kon lopen ….
DIE dag, DAT bezoekje daar, is een van de druppels geweest die mijn emmer heeft doen overlopen!! Ik was er zo ENORM klaar mee met dat lijf van me!!!!! En het is dan ook daarna dat het roer om ging!!! Niet meteen rigoureus…. Alhoewel….. ja eigenlijk WEL rigoureus, in de keuzes die ik maakte en beslissingen die ik nam. Als zou het nog jaaaaaren duren voordat dat ook zijn weerslag vond in mijn lijf. Ik noem het even in vogelvlucht……. Ik verkocht de scootmobiel en kocht een fiets. Je begrijpt dat destijds 1 km al een hele prestatie was. Ik besloot een andere rol in de samenleving te willen vervullen en zocht naast mijn vrijwilligerswerk en stichting een baan waar ik aangenomen werd via de extra subsidie die men daar bij kreeg voor mij als arbeidsgehandicapte. Ik ging naar mijn huisarts en gooide al mijn medicatie bij hem op het bureau en zei “dit moet ANDERS”. Hij stuurde me naar de specialisten die vervolgens niets vonden. Het was zo’n 6 a 7 jaar na de 1e omslag dat ik mijn eerste stappen zette in de alternatieve geneeswijzen op zoek naar mijn gezondheid. Zo ontdekte ik dat ik een aantal intoleranties en voedselallergieën had en begon ik aan de race tegen de weegschaal. Ik woog 150 kilo, had nog steeds best veel medicatie en begon aan mijn Paleo avontuur. Dat deed ik een jaar of 4 a 5 en viel 35 kilo af. Ik breidde mijn fietstochtjes uit van 1 naar 50 kilometer en het lukte me zelfs korte wandelingen te maken (met de juiste schoenen) Het is nu 2,5 jaar geleden dat ik begon aan het keto bestaan en eigenlijk is DAAR de grote doorbraak gekomen. Met hulp van mijn natuurarts en met name acupunctuur kwamen mijn hormonen weer in balans, veranderde mijn stofwisseling en groeide ik verder door naar een gezonde balans. De reuma raak ik er niet meer door kwijt…. De enorme reacties door mijn auto-immuunziekte zijn er wel mee naar de achtergrond verdwenen, samen met nog veeeel meer kilo’s die als sneeuw voor de zon wegsmolten door het vetverbrandende ketonenstofje in mijn lijf ???? Ik moet wel erg mijn best doen voldoende te eten om niet onder de 70 kilo te komen. Hmmmm….. 70 kg…… dat woog ik zelfs als 12 jarige al niet meer…….
Na die droom van vanmorgen heb ik zo dus na lopen denken over die afgelopen jaren…. En wat er zoal voorbij kwam. Wat een bijzondere reizen ik heb kunnen maken over moeder aarde om nog veel meer bijzondere krachtplekken te kunnen ervaren. De wereld is zoooooo moooiiiii als je weet waar je moet zijn he!!! Wat een mega bijzondere mensen ik heb mogen ontmoeten en wat een geweldige veranderingen ik voor mezelf heb kunnen en mogen realiseren. Ik voel me intens dankbaar en dus rolde er geen tranen van verdriet maar van dankbaarheid over mijn wangen toen ik een kaarsje op stak bij een van mijn bijzondere schatten meegenomen na een van die bijzondere wereldreizen.
Wetende dat voorlopig mijn nieuwe HOME het allerbelangrijkste plekje op moeder aarde voor me zal zijn en ik nog niet klaar ben met het creëren van deze bijzondere plek. Er mogen nog wat puntjes op de I of zullen we zeggen wat stipjes in de spiraal???
Geplaatst op

Lionsgate 8-8

Vandaàg geen veelzeggende spreuken, plaatjes of fotootjes die ik maakte maar slechts woorden. Woorden die wellicht wel tot de verbeelding spreken…….. woorden die misschien duidelijk maken hoe belangrijk ook deze dag weer voor me is.
De dag startte onstuimig, in- & outside. Niet alleen voor mij maar in ons hele Universum, op alle maar denkbare lagen woed de energetische storm. Ik probeer dus ook om zoveel mogelijk in het oog van de storm te blijven. In het oog waar de stilte weldadig aandoet. En waar ik dicht bij mijn kern van ZIJN kan blijven.
Als je nu denkt dat ik dus stil in een hoekje thuis bleef vandaag heb je het mis.
Deze bijzondere 8e augustus riep me naar buiten!!! Tegen de wind ik fietste ik naar Deurne waar 2 dingen op we zouden wachten. En idd!!! Een dierbare vriendin die ik na zooo lange tijd weer even kon omarmen. Ze vertelde me haar verhaal van afgelopen jaar…. ja…. WAT een herkenning hoe ook zij de storm doorstaat en mee gaat in de torenhoge versnellingen die energetisch ontstaan. En zo volgen we het pad dat ons getoond wordt. Een pad waarin afscheid nemen en loslaten centraal staat, maar zeker ook het steeds weer ontvangen van hoop, gelòof en overtuiging via pure liefdes energy vanuit de totale eenheid van ZIJN. En ja…. natuuurrrrlijk mag je dit gezever en gezweef vinden. Als je maar probeert dat te vinden vanuit het respect voor mij als jou medemens ????
Behalve mijn ontmoeting met Eli was er ook de drumcircel. Ik legde mijn lijntje mee die Moeder Aarde rond ging. Dat voldeed voor mij ????
Ik had gedacht een andere sfeer te vinden op de beurs daar vandaag. Een van gelijkgestemden… Een van liefde en eenheid. Helaas moest ik al snel na binnenkomst vaststellen dat het niet zo was als ik verwacht had. Een gedeelte van de mensen die er rondliep ziet zichzelf als de wakkere/de wappie en hebben de overtuiging meer en beter te weten dan de domme slapende meute. En zo wordt er veel met de vinger gewezen naar elkaar door de wakkere wappies en de slapende schapen…… De verdeel en heers techniek werkt daardoor steeds beter, de mensheid wordt tegen elkaar uitgespeeld, zelfs binnen wat men gelijkgestemden noemt. Er is een stemmetje in mij wat me iets anders verteld…. En dus zoek ik verder naar wat werkelijk bij me aansluit, waar ik me thuis voel en waar ik samen de eenheid mee kan creëren die nodig is op die andere lagen. Om samen de stormen mee te doorstaan. Gelukkig heb ik er al een aantal gevonden ???? ❤
Na mijn korte bezoek aan de beurs in Deurne paste ik mijn voornemens aan en ging NIET naar Venray om nieuwe “gelijkgestemden” te ontmoeten, maar zocht ik mijn weg in Moedertje natuur. Ik zwierf door de bossen en eindigde op het terras in de tuinen van Toon Kortooms. Ook deed ik daar weer nieuwe inspiratie op voor in mijn eigen stukje moeder Aarde tuin en mijn idee daar een buiten-huiskamer te creëren.
Ja….. het was een enerverende dag, maar ja…. Wat wil je ook op 8-8 he, Een nieuwe maan die de opening van weer een leeuwenpoort versterkt. Dat geeft een boost aan leeuwen energy die maakt dat ik het liefst een strijdkreet in gebrul ten gehoren zou willen brengen. In plaats daarvan ga ik opnieuw naar die kern, dat oog van de storm, de diepe stilte en bereid me voor op wat nog allemaal komen gaat.
Lieve lieve lezer…. Weet dat je altijd ELKE vraag aan me stellen mag……. Of het antwoord je gaat bevallen kan ik niet beloven…. Maar vertrouw erop dat echt alles goed gaat komen…..
Ondersteund door WordPress