En ik zag een gezicht,
Een gezicht wat zich tekende met rimpels,…
Kleine rimpeltjes langs mijn ogen……
Iets grotere rimpels over mijn voorhoofd… als een soort groeven lopen ze door mijn huid en gezicht.
Ik kijk naar mijn handen….. en zie hoe de aders zich aftekenen onder de huid, als dikke kabels vinden ze hun hun weg onder een zilverachtige huid. Ik zie hoe het licht zich weerspiegeld op die huid met duizendeneen fijne rimpeltjes. Ik vind het MOOI.
Mijn blik gaat weer van mijn handen naar mijn gezicht.
Ik zie kleine lachrimpels langs de mondhoeken en mijn lippen. Ik zie de groefjes langs de lippen en onder mijn neus. In gedachte liefkoos ik ze en vind ik ze mooiiii.
Ik kijk naar het gebruinde gedeelte hoog op mijn torso. Net boven mij borsten en onder mijn kin en nek. Het is roodbruin en ook hier zie ik ze zilverachtige schimmen en rimpels van een huid die heeft genoten van zon en de jaren.
En ja….. ik zie hoe mijn lijf zich ouder toont… ik ben er trots op, blij mee!!!
Het is mijn lijf wat een verhaal kan vertellen, over wat was…… vol van avonturen….
Maar ook gaat het verhaal over wat nog kan zijn, vol van verwachting, hoop, beloftes en nog veel meer avonturen!!!
Die handen vol rimpels die samen met de ogen en kraaienpootjes uitkijken naar een toekomst vol van beloftes….. Hoopvol, trappelend van ongeduld naar het volgende avontuur. In het zilver van de maneschijn en de glans van mijn huid.
Ik hou van het leven!! Van het NU, het verleden en de toekomst. En alles wat daar bij hoort.
