Categorie: Dagdagelijkse dingen

Geplaatst op

Middagje ziekenhuis…..

Tjonge jonge jonge zeg, hoe 5 minuutjes in gesprek met een arts je een hele middag kan kosten!!! hahaha gelukkig hoefde ik niet te gaan hooien zoals mij pa altijd zei 😉
 
Vroeg in de middag stapte we in de auto om naar ziekehuis Venlo te gaan dus. Ik zou de uitslag gaan bespreken van het polsonderzoek ivm vermoeden carpaal tunnel syndroom. En omdat het echo gedeelte van het onderzoek geheel nieuw is en alleen in Venlo sta ik dus in Venlo ingepland ipv mijn “thuisziekenhuis”. Ruim voor we via de A73 echter Venlo bereikte stonden we al stil in een enorme file. De stilstaande file werd langzaam een heeeeeel langzaam rijdende file. Maar ondanks de zeer ruime tijd die we ingepland hadden voor de rit naar Venlo stonden we om half 3 nog op ruime afstand van het ziekenhuis en was wel duidelijk dat ik de gemaakte afspraak niet netjes op tijd zou gaan halen.
 
Bah…. ik baal er altijd van als mensen te laat komen op hun afspraak, maar vind het nog veeeeel erger als ik zelf ergens te laat kom dus. Ik belde vanuit de auto naar de poli Neurologie om mijn verlate aankomst in ieder geval te melden bij de receptioniste aldaar. Ik kon op dat moment niet weten dat het niets uitmaakte want er werd me NIET verteld, “oh Mw maakt u zich geen zorgen de specialist loopt enorm uit met zijn planning”.
 
Er bleek net voor de brug een enorme vrachtwagen met 2 aanhangers op zijn kant te liggen, dwars over de middenberm heen blokkeerde hij dus aan beide kanten een aantal rijbanen. WAT een ravage zeg!!! Zover ik kon zien echter gelukkig geen gewonden. Nou ja, en rommel kan opgeruimd worden toch?! En wachtende mensen in de file leren geduld te hebben, hihihi 😉
 
Eenmaal in het ziekenhuis moest ik bij de poli ook nog een uur wachten voor ik aan de beurt was bij de neuroloog om de 1e uitslag te bespreken. Zoals verwacht was er met de echo en het EMG in de pols niets gevonden wat afwijkt of pijn/problemen kan verklaren. De pijn die het EMG veroorzaakte vond hij opmerkelijk en niet goed verklaarbaar. Hij gaf aan dat dat normaal niet het geval en de bedoeling is. Hij bood er zelfs zijn excuses voor aan. En dat vond ik dan weer opmerkelijk ???? Hij vroeg me of ik niet toch iets als pijnstiller wilde ivm de nog steeds aanhoudende maar wel minder wordende klachten en pijn. Hij gaf aan dat pijnstilling zou ontspannen en dat dat belangrijk was. Ik bevestigde dat ik dat idd wist en besefte maar dat ik andere methoden toepaste ivm ontspanning en pijnbestrijding en daar prima mee uit de voeten kon. Dat ik mijn best doe de juiste balans te houden en niet over grenzen te gaan en dat ik daar voldoende hulp bij krijg.
Voor nu is in ieder geval een scan van de nek aangevraagd, de oproep en de bijbehorende afspraak om deze te bespreken ontvang ik vanzelf. Afwachten wanneer dat zal zijn dus.
Nou en om dat alles te bespreken zat ik dus 5 minuutjes binnen.
 
Tot zover het ziekenhuisverhaal voor nu…..????
 
De terugweg kostte dus ook geruime tijd omdat de file gevolgen zich inmiddels over meerdere snelwegen verspreid had via op en afritten.
De middag is om!! En nu kan het aftellen naar een weekendje weg beginnen 🙂 Maar daarover later meerrrrrrrrr
Geplaatst op

Over intoleranties, allergieën en vriendschap

Vanmorgen even na 8ten zat ik al op mijn fiets om aan een dagje Amsterdam te beginnen. Nog even snel bij Janlinders binnen gewipt voor wat leesvoer onderweg. Superrrrr handig hoor dat die zijn openingstijden verzet heeft op zondag van 8 tot 8, hahha, Dus behalve leesvoer ook een lekker verse jus meegenomen. Een dagje Amsterdam is altijd weer een feestje!! Niet dat ik heel veel van Amsterdam zie dan hoor, hahhaha, nee  veel meer dan het station  is het meestal niet. Maar ja, ik kom dan ook niet voor Amsterdam maar voor mijn vriendin!!!

We hebben zo in de afgelopen jaren een beetje een soort van gebruiken gekregen. Een van die gebruiken is een heerlijke lunch ergens om onder het genot van een hapje en een drankje bij te kletsen over van alles en nog wat, wat ons na aan het hart ligt. Vroeger deden we dat aan het water ergens, in het Amsterdamse bos bv of gewoon ergens in de stad na een leuke markt.
Die marktjes weten we nog steeds wel te vinden….. maar de lunch is tegenwoordig steevast bij Carolien thuis! Waarom vraag je je misschien af???? Nou simpel…… door allergieën en intoleranties dus!!!

Misschien heb je het al eens eerder in een van mijn stukjes gelezen, maar die allergieën en intoleranties zijn alleen een probleem als ik niet THUIS eet zeg ik dan. Want thuis kan ik alles maken wat ik lekker vind en weet ik precies wat ik wel en niet moet nemen en gebruiken. Want hoe zeer de diverse koks, restaurants etc ook hun best doen, het gaat nogal eens mis!!! En dat komt door de combinatie van Gluten/tarwe vrij- lactose vrij en soja vrij. Het eerste wat meestal klinkt is “onbegonnen werk!!” Nou…… daar is dus duidelijk 1 hele grote uitzondering op!! Want behalve thuis eet ik heeeeel erg graag bij mijn vriendin Carolien dus!!!

Ze weet als geen ander hoe ze geweldig lekkere dingen kan koken en bakken die echt 100% glutenvrij zijn. En als ik langs kom voegt ze met t grootste gemak van de wereld daar de lactose en sojavrije opties aan toe hoor!!! Weet je dat ik alleen bij haar op bezoek geniet van een lactose vrije echte Italiaanse cappuccino??!!! Verder durf ik die echt nergens anders te drinken hoor!!!

Om jullie allemaal even lekker te maken bij het fotootje een uitleg wat ze allemaal weer met het grootste plezier gemaakt had….. want jaja…. Ze heeft er net zo veel lol in dit voor elkaar te krijgen als dat ik dat thuis heb!!!
Ik kreeg dus bij aankomst zo’n heerlijke lactose vrije echte Italiaanse cappuccino. Daarbij een heerlijke plak cake (van glutenvrij meel, eieren en appelmoes) met verse aardbeien!!!
Voor de lunch een echt Limburgs aspergesoepje ( met oa rijstroom en gerookte kipfiletreepjes omdat ik geen vlees/ham eet). Daarna een stukje van de broccoli aardappelquiche ( ook weer met rijstroom natuurlijk) en een overheerlijke pollo tonnato ( gerookte kipfilet met tonijnsaus) met ruccola en glutenvrij stokbrood. En ik had zelfs nog plek voor de toast met kaas. Daarbij dronken we een heerlijk bubbeltje. Hemels dus!!!!

Voor de terugweg vanavond gaf ze me nog zo’n heerlijke lactose vrije echte Italiaanse cappuccino mee met een plak van de cake. En maar goed ook!!! Want dat maakte al het oponthoud en de vertragingen meerrrr dan goed. Moe maar voldaan ben ik weer thuis nu, langer onderweg geweest vandaag dan dat ik in Amsterdam was. Maar ach joh…… het was het weer meerrrrr dan waard!!!

Geplaatst op

draadjes en garen spinnen

Heel langzaam ben ik aan t herstellen van een vermoedelijke nekhernia. De onderzoeken en dus ook de bevindingen zijn nog niet echt afgerond en bekend. Het is de molen van bureaucratie en wachtlijsten in de reguliere zorgverlening. Gelukkig heb ik mijn weg naar de juiste hulp wel gevonden bij Rob van Acu-Balance. Zijn acupunctuur behandelingen die hij aanvult met van alles uit zijn homeopathische trukendoos heeft me in ieder geval superrrr goed geholpen e.e.a weer op de rit te krijgen. En ja….. ik zit nog deels in de ziektewet, en nee….. ik ben zekerrrr nog niet pijnvrij!!!, maarrrrr ik merk hoe snel mijn lijf al zelf weer kan herstellen na een paar uurtjes werken op kantoor en aan de pc. Ik heb geleerd hoe ik op de hapto manier de pijn kan omarmen en het zo zachter kan maken. En ik heb weer een nieuwe stap gezet in het kiezen voor mezelf. Wat best lastig is soms hoor als er ook allerlei family-perikelen spelen ???? En dan bedoel ik niet alleen het superrr mooie maar ook spannende feit dat ik net weer opnieuw Oma werd en binnen kort NOG een keertje voor nr 2 dit jaar!!! 2 prachtige nieuwe kleinkinderen. I love it <3 Zo’n kleintje op de arm kunnen houden, jaaaaa daar doe ik het OOK voor natuurlijk!!!

Maar ik heb dus weer een afspraak bij Rob van Acu-balance deze vrijdag avond bij zijn praktijk locatie in Arcen. De andere keren combineerde ik een uurtje op kantoor in Horst met het fietsen naar Arcen en het thermaal bad aldaar om de dag dan af te ronden met acupunctuur en een fietstochtje terug naar huis. DAT ga ik deze vrijdag dus anders doen, jaja!!!!

Ivm het pinksterweekend is het niet toegestaan vouchers of bonnen te gebruiken voor entree bij Thermaal bad Arcen. Ok…….. dus maak ik een ander plannetje!!! Ik moest er even op broeden, hahahha, maar heb het weer mooi in het garen kunnen hangen hoor!!! Het eerste draadje loopt via mijn fiets van thuis naar kantoor in Horst.  En daar kan ik me echt even als een spin in t web voelen, mijn ding doen om het vervolgens even na de middag los te mogen laten. Genoeg garen gesponnen voor Proteion!!! Mijn 2e draadje loopt dan van Horst naar Arcen waar ik ergens in de loop van de middag neer ga strijken op een heerlijk terrasje. In gezelschap van mijn nieuwe boek Godin op hoge hakken. Ik heb slechts de tijd gehad voor de eerste deel van dit geweldig mooie boek van Michelle Shanti. Hooggg tijd om dat nu eens in alle rust verder te kunnen lezen. Even geen nieuwe kleinkinderen, geen manlief aan de bank gekluisterd, geen zoonlief weer thuis onder moeders vleugels, maar alleen die Godin dus…. Me-time!!!! Ondertussen mailde ik met Jordy van Hotel Rooland, de buurman van mijn afspraak met Rob bij Acu-balance. De chefkok ging helemaal akkoord als ik al wat eerder wilde eten, en dus heb ik zomaar ff chique een tafeltje gereserveerd om na al mijn leesplezier de innerlijke mens te kunnen verzadigen. Tja, zo vindt het een en ander dus onlosmakelijk verbonden met elkaar zijn draai en wikkelen de draden zich als een mooie vlecht tot 1 mooie beleving weer.

En als t goed is barst t onweer los als ik lekker binnen zit bij Rob, werkend aan de juiste balans. Het regenpak in een tas en de vraag of dit uit de tas moet voor het 3e draadje terug naar huis. We zullen het gaan zien en beleven, maar hoe het ook uit gaat pakken, nat pak of niet…….  Dit 3e draadje zal luid en duidelijk het weekend inluiden!!! Ieder met zijn natje en droogje en alles wat nodig is!!!

Geplaatst op

Missie geslaagd!!!!

Vandaag was echt zo’n dag waarop ik zou zeggen, nou….. ik neem de bus wel een keertje. Jeetje wat een buien zeg!!! Maar tja…… er reden geen bussen!!! Dus stond ik op tijd op en met hulp van buienradar kon ik precies uitkienen hoe ik tussen 2 buien door naar kantoor kon fietsen. Met de ondersteuning in de hoogste stand vlogen mijn voeten rond op de pedalen en was ik binnen een half uurtje al op de plaats van bestemming!! De 1e missie van deze dag was daarmee meerrrr dan geslaagd ????

De 2e missie van vandaag was om geen 2 maar 3 uur proberen te werken met de bewuste en noodzakelijke afwisseling. Helaas is deze missie wat minder goed geslaagd ☹ Bijkomend voordeel was dat ik een extra half uurtje over hield om mezelf even te vermaken in de Lidl ???? voor ik naar mijn afspraak bij acu-balance toe ging. Ook nu weer wist ik tussen de buien door te navigeren.

En die afspraak wil ik eigenlijk niet de 3e missie noemen, het voelt immers niet als uitdaging of opdracht maar meer als een gunst of gift waarin ik iets mag ontvangen. ALS het al een missie is, dan is het een missie in goed voelen en vervolgens benoemen en goed proberen te verwoorden van WAT ik precies voel of ervaar. Tja en je snapt vast dat DAT een missie is die me op t lijf geschreven is he, iets vangen in woorden #grijnzzz Rob licht veel toe en legt veel uit en het lijkt hem niet te deren dat ik hem de oren van t hoofd blijf vragen naar hoe, wat en waarom’s. In de behandeltijd van een uur blijft meestal wel een minuutje of 10 over. Ik vertelde hem eerder al over de dove tenen ten gevolge van de mislukte herniaoperatie van 20 jaar geleden. Niets aan te doen is mij ooit verteld. Ik heb me daar jaren geleden al bij neergelegd maar Rob lijkt het te zien als zijn persoonlijke missie en uitdaging om hier verandering in te brengen in die 10 verloren minuutjes. De vorige keer zette hij speciaal hiervoor dus een paar extra naaldjes. En ik wist werkelijk niet wat me overkwam, ZOOOOO warm als de 3 tenen werden en hoe enorm groot ze voelde, en aanwezig. Daar kon ik op geen enkele manier omheen!!!! En eerlijk waar, het resultaat is onwerkelijk maar waar!!! Geen 3 dove tenen maar nog maar 2!!! Dus werden ook vandaag de 10 “verloren”minuutjes besteed aan die nu nog 2 dove tenen. Omdat vandaag een andere behandelinsteek gekozen was had ik al wat naaldjes staan in de lijn naar de dikke dove teen waardoor deze alleen maar dover voelde dan normaal, iets wat overigens geheel naar verwachting ook zo zou moeten uitwerken hoor. Maarrrrr zo legde hij uit, staat de rechter duim ook voor de linker dikke teen en dus verfraaide hij deze duim met zijn naalden. Oeffff ik voel ze nog!!! En de inmiddels mij bekende vraag; EN?? Voel je iets veranderen??? Uhhhh, ehhh, Ja zei ik verbaasd. Ik had ergens verwacht dat de tenen weer warm en groot zouden worden, maar het tegenovergestelde was het geval. Dus ik zei, ze worden niet warm zoals de vorige keer……. En ik zocht naar de juiste woorden….. Ik voel een kouwe tocht. Ja!! Dat is t!! Alsof de nagel van mijn dikke teen een raampje is wat open staat en de tocht naar binnen laat!!! JA!!! Zoooo voelt het zei ik. Ik zag de warme lach op zijn gezicht en wist dat hij me serieus nam. Wat een bijzonder mens die Rob van Acu-Balance zeg!!! En ja….. ik kan en mag er zijn wie ik ben!!! En hij helpt me via mijn eigen lijf de balans te herstellen. Hoe mooii he!!!! Dus….. ook de 3e missie is zeeerrrrrr zekerrrr geslaagd.
Misschien begrijp je dat de volgende missie me gestolen kon worden en het me niet uitmaakte HOE ik thuis zou komen. Het regende en ik trok vrolijk wat regenkleding aan. Glimlachend stapte ik in de regen op mijn fiets, wederom de ondersteuning op maximaal. Maar ondanks de regenbroek en regencape kwam het water echt door alle kiertjes gewoon naar binnen. Met een BIG smile van oor tot oor fietste ik zo door de plensbui heen die naar beneden kwam. Opvallend hoe menig auto voor me stopte zodat ik door kon peddelen waar ik normaal echt wel moet stoppen voor passerende auto’s, haha. Echt kleddernat nog voor ik op de helft van mijn weg te gaan was. Met voeten die sopte in mijn schoenen alsof ik aan het waterfietsen was. De extra flappen van mijn regenbroek leken zoooo handig, maar wat bleek de oorzaak van de natte voeten kwam niet van boven maar van beneden. Alles en overal was het nat, zo boven zo beneden gaat hier dus zeker ook gewoon op hoor ???? En dus stel ik vast dat ook deze missie geslaagd genoemd mag worden, want het ging ff niet om droog thuis komen, maar om HAPPY thuiskomen!!!!! Missie geslaagd!!!

 

Geplaatst op

In a hartbeat

Ken je dat? Dat je hart een slag overslaat omdat je ergens enorm van schrikt???
Dat overkwam me dus vandaag, pffffff Toch wel iets wat niet al te vaak moet gebeuren hoor!!! Zo toch ook even in de spiegel gaan kijken of het me een grijze haar heeft opgeleverd ????  Maar eerst even mijn verhaaltje van vandaag waar ik achteraf echt enorm opgelucht om kon lachen!! #grijnzzz

Al jaren heb ik de gewoonte om zo op mijn eigen wijze het nieuws te volgen. Ik houd er niet van om ongevraagd bedolven te worden onder negatieve energy en dus kijk ik bv geen nieuws op de TV, kijk ik eigenlijk überhaupt al ruim 15 jaar geen TV meer. Voor mij dus geen verstand op 0 en avondje zappend op de bank. Maar ik kan wel echt genieten van een zelf gekozen film of docu en ik lees dus veel, bij voorkeur digitaal want mijn boekenkast puilt inmiddels al uit met boeken waar ik beslist geen afstand van wil nemen maar natuurlijk wel met regelmaat ff uitleen ????.  Niet alleen boeken maar dus ook het nieuws lees ik bijna altijd digitaal.

Al een half jaar ofzo begin ik mijn zondag met het kijken en luisteren naar de Vodgasten. Soms onderweg in de trein tijdens een dagje op pad, soms thuis op mijn vertrouwde plekje aan de keukenbar. De onderwerpen die vaak stof tot nadenken geven en die ik dan ook meestal wel met een brede glimlach op mijn gezicht afsluit. Vandaag dus lekker thuis een half uurtje vol over gratis geld. Iedereen heeft wel zo van die vaste gewoontes, zo ook ik natuurlijk!!! Na de Vodgasten maak ik meestal even tijd om mijn mailbox door te spitten en weer spamvrij te maken zodat ik daarna in 1 oogopslag kan zien wat de nog te lezen interessante mailtjes en nieuwsbrieven zijn voor later op de dag. Een van die mailtjes is de infomail van onze regionale krant De Limburger. Superrrrr handig omdat ik daar heel handig in kan koppen snellen en helemaal zelf kan bepalen in wat voor nieuws ik me wil laten onderdompelen in tekst of korte videootjes. In praktijk betekend dat meestal dat ik dus een hele rits aan koppen lees zonder echt door te klikken en slecht 1 op velen is voor mij de moeite waard om meer van te willen weten. Het lijkt echt een beetje op een routine die je soms doet met het bekende verstand op 0, haha.  Dus dan kun je misschien voorstellen wat er gebeurt als je van verstand op 0 stand doorschiet naar het andere uiterste van opperste schrik en zielenkreet van ongeloof. Tja niet gek dat je hart dan letterlijk een slag over slaat toch???
Op de afbeelding van dit verhaaltje van vandaag zie je hoe mijn scherm er uit zag net 1 seconde voordat ik bleef hangen in dat andere uiterste, een moment die een hartenklop lang duurde maar tegelijk een eeuwigheid leek.  En misschien kun je zelfs raden welke van de koppen dat eeuwigdurende gevoel in die hartenklop veroorzaakte…….. Gelukkig duurde het slechts weer een volgende hartenklop om op de regel van de kop te klikken en in 1 oogopslag te zien dat er in ieder geval NIET de naam stond die ik hier ook NIET wilde zien staan!!!! Ik merkte ook toen pas hoe zeer in mijn adem ingehouden had tijdens die paar hartenkloppen. Opgelucht ademde ik uit en samen met een diepe zucht van opluchting verliet de angst die me even gevangen had mijn lijf. PFFFFFF

Het verhaal van Kama en zijn meisje aan de oever waar ik me de afgelopen weken zo enorm mee verbonden voelde zal dus NIET het laatste zijn wat ik mag lezen vanmijn favoriete Vlaams- Nederlandse schrijver Geert Kimpen. En ja hij zal zekerrr nog even zijn liefdevolle leven kunnen voortzetten om niet alleen Michelle gelukkig te maken maar ook zijn vele lezers en lezeressen. Hoe blij je kan zijn als je ergens een naam NIET ziet staan he!! Het was de gemiste hartenklop meeeeerrrrr dan waard hoor!!! En zelfs een grijze haar was aanvaardbaar geweest maar die zat er gelukkig niet ????

Ondersteund door WordPress