Waar is het beter toeven dan in bos en grotten met warm zomer weer!
Vandaag was ik in een prachtig natuurgebied in Mechernich-Dreimühlen, Duitsland waar de Kakusgrotten te vinden zijn, verscholen in de bossen. Bereikbaar gemaakt met vele trappen, soms gehouwen uit de rots of aangelegd, met een veilige reling erlangs.
Terwijl ik het bospad opliep zag ik de 20 meters hoge steile rotswand tussen de boomtoppen opdoemen. De verrassing en mijn kleine avontuur begonnen pas echt toen het bospad mij om de rots heen leidde naar de ingang van de grot. Een enorme boom die versmolten leek met de rots naast de ingang van de grot vulde mijn blikveld. Voorzichtig legde ik mijn handen op boomstam en rots en voelde hoe in golven de energy door me heen ging. Alles tintelde en heel even, in een flits zag ik mezelf daar staan met een kring druïden om me heen. Je moet weten dat ik me voorgenomen had drummetje, flute, wichels etc etc mee te nemen, maar was deze dus vergeten. Op dat moment wist en voelde ik dus ook dat het prima was om er gewoon te ZIJN…… Voorzichtig liet ik de boom en rots weer los en stond even beduusd om me heen te kijken, onder de indruk van wat ik zojuist gevoeld had.
Langzaam liep ik daarna de grot in en voelde al bij de eerste stap hoe de koelte me omarmde. Binnen hing een hele zachte energy, aards ( versterkt door de geur van mos en bladeren), maar enorm sterk. Wat sloot deze energy mooi aan bij de rotsboom buiten. Het was een feest om daar in die grot te staan temidden van het spel van licht door zonnestralen die door de diverse spelonken binnen vielen. Met de dansende glimmertjes die meegolfden op de lichtstralen. Ik keek op mn gemak om me heen en genoot!! Ik klauterde hier en daar voorzicht wat omhoog om in een volgende kamer alles net vanuit n andere hoek te bekijken. Via een andere opening verliet ik deze 1e grot en liep over het bospad verder rondom de rotsen. Soms klauterde ik een van de rotsen op, om ergens naar te kijken, een foto te nemen of gewoon…. zomaar. Na een korte wandeling vond ik de 2e kleinere grot. Wat een verrassing weer. Ook hier weer die bijzondere energy, al was deze toch “anders”. Lichter….. terwijl er minder licht naar binnen viel ook hier weer een prachtig lichtspel om van te genieten. Een mooie uitkijkplaats tussen 2 omhooglopende rotsen gaf een wijds gezicht van t bos beneden me. Op een van de foto’s van deze grot zag ik achteraf de felblauwe orb staan die prachtig paste bij de kleuren van de rotsen die soms helder oplichtte als de zonnestralen erop vielen en ze als in een soort spiegel oplichtte. Magisch om naar te kijken. Vol van de opgedane energy en indrukken vervolgde ik het bospad weer terug naar de auto.
Wat een geweldig bezoek was dit met een geweldige magische ervaring weer .
Malta, we zijn er voorjaar 2015 een week geweest maar er was toen 1 tempel die we niet konden bezoeken ivm werkzaamheden. De hele tempel, of wat er van over was eigenlijk, werd overkoepeld om beter te beschermen tegen weer en wind, zon, regen etc. Tarxien is naar men zegt een tempel van de moedergodin die 5000 jaar geleden daar aanbeden werd. De sfeer die ik ervaren heb en de beelden erbij vertellen me echter iets anders dan de boekjes en artikelen erover. Voor mezelf is dat ook meteen de reden dat ik de twijfel of mijn fantasie zo rijk is aan de kant kan schuiven. Dan zou ik immers veel meer zien van wat er geschreven wordt. Eigenlijk ook nu weer te bizar voor woorden, al begint het wel op een vreemde manier te wennen dat dit me steeds overkomt. Ik noem het zelf een soort van time and dimension shifting. Ik herinner me de eerste keer dat het me bewust en wakker overkwam in Engeland bij Thor Glastenbury een paar jaar geleden. Daar begon ook het bewust ankers leggen van hier naar daar. Inmiddels zijn er al een aantal van deze ankers gelegd. Steeds op plaatsen waar ik naar toe “geroepen” wordt. Zo werd ik dus ook naar Malta “geroepen” door Hypogeum en Tarxien. En toen er geen geld voor was kwam dat samen met de meest onwaarschijnlijke aanbiedingen dus. Zoals ik al vertelde was Tarxien dus dicht maar liet ik na ook toen een bijzondere ervaring mijn anker achter in het Hypogeum. Deze ondergrondse tempel ligt een straat verder dan Tarxien, ze horen bij elkaar. Maar ook nu weer anders dan dat er in boeken en artikelen staat.
Tarxien, het hele complex is dus overkoepeld door een enorm doek in een koepelvormige stalen constructie, een soort koepeltent met maanvormige openingen rondom aan de onderkant. Een pad met hekwerk wat om het hele complex heen loopt, en een pad waardoor je het idee hebt dat je midden door de tempels wandelt. En op sommige stukken sta je ook inderdaad midden in ronde ruimtes die onderdeel van het tempel complex waren. mijn wederhelft laat me altijd heerlijk in mijn wezen als we op dit soort bijzondere plaatsen zijn. Hij wacht geduldig iedere stap van mij af en kijkt toe, zonder al te veel vragen. Op de een of andere manier “ziet” ie het aan me…….
Ik liep dus dat gloednieuwe houten pad op en nam de tempelresten voor me onder de koepel aandachtig in me op. Terwijl ik er langzaam naar toe liep kwamen die eerste indrukken binnen en kon ik voorzichtig aftastend de sfeer proeven. Het was hier licht, heel licht. Onaards licht. Ik voelde hoe de tempel energy als de aanraking van een veer op huid een lichte tinteling veroorzaakte. Langzaam liep die tinteling in kringen als een spiraal omhoog door mijn lijf. Ja… De spiralen dacht ik , terugdenkend aan de spiralen die ik in Hypogeum gezien had. Langzaam werd ik via de spiralen opgenomen in de tempel energy, totdat mijn hele wezen ermee gevuld was. Ik voelde me licht en pijn en moeheid waren verdwenen. En ergens verbaasde dat me niet eens, dit was immers niet de eerste keer dat zoiets gebeurde. Ik gaf me er geheel aan over, zette alle luiken open en liep vol vertrouwen nu onder de koepelrand door het tempel complex binnen. Langzaam liep ik over het pad om het tempelcompex heen, genietend van de bijzondere energy. Ondertussen nam ik wat foto’s en nam kleine details in me op. Details die als lichtgevende puzzelstukjes leken op te lichten. Een steen, een hoopje kiezels naast een rommelig gat in de grond, een schaduwvlak op de grond versterkt door lichtinval aan de andere kant. Het spel van licht door binnenvallende zonnestralen is prachtig! Toen ik zo driekwart van het pad om de tempels heen gelopen had kon ik het pad inslaan wat dwars door de tempel is heen gelegd. Ik stopte even, haalde diep en bewust adem en voelde hoe de spiraal energy in mij hier op reageert door een golf aan tintels door me heen te sturen van kruin naar beneden en weer terug. Ik stond te trillen op mijn benen en voelde hoe mijn knieën knikten.
Ik voelde me opgetogen, blij en…. thuis. Er rolde een traan over mijn wang toen ik me dat realiseerde. En zo stapte ik dus de tempels binnen. Genoot van doorkijkjes en het gewoon er kunnen ZIJN. Terwijl ik zo langzaam het pad volgde en hier en daar stil stond voelde ik hoe de spiraal energy in me sterker werd, totdat het een sterk zoemend geluid vormde waardoor ik de omgevingsgeluiden niet meer hoorde of waarnam. Ik ging er zo in op dat het me niet eens verbaasde toen ik vrouwen zag lopen met volle manden in hun armen in de tempel ruimtes, buiten het pad dus. Ik schudde even met mijn hoofd om te kijken of het beeld daarmee verdween. Maar nee, het werd scherper en kreeg meer kleur. Ik keek om me heen en zag ook daar vrouwen zitten, staan en lopen. Sommige met elkaar in gesprek. Het zag er warm en veilig uit, gemoedelijk bijna met vrouwen die duidelijk op hun gemak waren. Ik keek verder rond en draaide me om en zag dat er ook een ruimte was die niet gevuld waren met bedrijvigheid, maar sereen stil alsof een onzichtbaar schild daar de geluiden van bedrijvigheid buiten hield. Langs de randen zag ik banken waar een enkele vrouw met gesloten ogen zat. Toen ik me afstemde op deze ruimte hoorde ik hoge muzikale klanken van noten op een instrument wat ik niet herkende en toch bekend klonk. Ik kan nauwelijks woorden vinden voor wat zo helder tussen deze muren klonk. Deze klanken resoneerden met de spiraal energy in mij. Het gonzen werd weer sterker en in een flits was alles weg. Ik stond weer alleen op het houten pad met mijn echtgenoot naast me geduldig wachtend. Met een diepe zucht keek ik nog eens om me heen…… nog steeds vol van spiralenergy en zag ook hier de spiralen op de stenen. Verbaasd zag ik dat de ruimte waar de vrouwen gezeten hadden helemaal geen bankjes had…… Langzaam liepen we verder over het houten pad, en voelde ik de energie zwakker worden. Het lichte gevoel bleef. Aan het eind van het pad draaide ik me nog even om en keek nog een keer naar het hele complex. Zoveel meer dan een tempel… het hart van een gemeenschap gewone maar bijzondere vrouwen.
Ook nu kan ik, net als de muziek van de carnac stenen, me waar dan ook opnieuw verbinden met de tonen in Tarxien, ook zo zuiver maar weer heel anders dan in Frankrijk. En terwijl ik dit schrijf bedenk ik me dat ik nog niet geprobeerd heb of ik ook deze onderling kan verbinden zoals ik de diverse megalieten tonen in Frankrijk kon verbinden. Dat laat ik open voor een ander moment.
Info: Het Ħal Saflieni Hypogeum op Malta is een ondergronds complex, een Hypogeum dat als begraafplaats en waarschijnlijk ook als tempel dienst heeft gedaan. Hypogeum is Grieks en betekent “onder de aarde” . Het complex is aangelegd in de periode tussen 4000 – 2500 v. Christus en is daarmee ouder dan de Egyptische piramiden en ook ouder dan bijvoorbeeld de Minoïsche beschaving op Kreta. Het diepste punt van het Hypogeum ligt 10,6 meter onder de straat. Het gehele complex omvat meer dan 500 m². Het complex is bij toeval ontdekt in 1902 en staat sinds 1980 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Bron: Wikipedia
Over het Hypogeum in Malta wordt een heleboel verteld en geschreven. Ouder dan Stonehenge en de piramides, een tempel, heiligdom, overblijfsel van een oud godinnen geloof tot bakermat van de huidige mensheid via sterrenvolkeren. Ik trek niets in twijfel en sta voor alles open voorafgaand aan mijn bezoek vandaag.
Ik heb voor mezelf inmiddels wel helder wat t Hypogeum wel was…. en ook waarom ik daar als eerste naar toe moest en niet als hoogtepunt en afsluiting zoals ik in t begin even dacht… (mede omdat toegang hiervoor al maanden van te voren geboekt moest worden a 30,-p.p)
Bij binnenkomst werden ons apparaatjes uitgereikt die in de gewenste taal ons alle 10 tegelijk van punt naar punt zouden leiden onderwijl luisterend naar een toelichting op wat er te zien was met wat achtergrond informatie. Schitterend hoe destijds deze mensen een deel van het Hypogeum uit rotsen hebben gehouwen op dezelfde manier als een van de oude tempels die op bv Gozo gebouwd is van megalieten. Een wereld binnenste buiten , een negatief in kopie. De wereld voor hun doden want het was een onderaardse begraafplaats. Een plaats waar zielen los konden laten wat hen niet meer diende, het stoffelijk lichaam. Bij het binnengaan van het Hypogeum gebeurde er nog niets in of met me. Bij het afdalen naar de 1e diepere laag voelde ik hoe mijn benen steeds zwaarder werden en mijn hoofd steeds lichter. Ik was een beetje wiebelig dus. We liepen de volgende ruimte in….. Oracle room. Een kamer waarin geluid op n zeer lage toon vibreerde en resoneerde in alle onderaardse gewelven. Een “innerlijk WETEN” openbaarde zich aan me mbt muziek en trilling, maar dat is TE complex om hier in woorden te vervatten. Het zal iig NOG meer mijn kijk op – en beleving van- muziek en haar frequenties veranderen. …. Daar zo staande in oracleroom diende niet alleen t weten zich aan maar voelde ik ook hoe de zwaarte uit mijn benen moeder aarde in vloeide. Ik kon loslaten wat me niet meer diende….. nog niet mijn stoffelijk lijf maar wel een deel aan ballast. Heel even werd het nog lichter in mijn hoofd, toen werd alles dus ineens weer helder. HEEL helder . In de ruimte die ontstaan was gierde even heftige emoties van opluchting. Ik moest t gevoel onderdrukken in snikken uit te barsten, althans…. dat wilde ik dus onderdrukken maar lukte me maar nauwelijks.
Ik zal je eerst in grote lijnen wat achtergrond info geven over Glastonbury en een paar kenmerkende dingen.
Door Glastonbury lopen 2 leylijnen, de Marylijn- vrouwelijk en Michael lijn- mannelijke lijn. Die 2 leylijnen omlijnen letterlijk de heuvel waar TOR op staat en komen daar samen in wat men noemt de hartchakra van moeder aarde in/op TOR dus. De heuvel is de hartchakra.
Op ieder van de lijnen ligt een bron, White spring, de mannelijke bron en Chalice Well de vrouwelijke bron. 2 heel verschillende soorten water, de een met een witte afzetting in de kom waar t water stroomt, en de ander rood door een zeer hoog ijzer gehalte. T water uit Chalice well smaakt sterk prikkelend en tintelend, uit White spring zwaar en moeilijk te omschrijven. Als je de waters samenvoegt heb je een heerlijk verfrissend zacht water. Mijn opdracht in 1 zin was de mannelijke en vrouwelijk energieën samen te laten komen en te laten versmelten met elkaar en zo eenheid te vormen in Gaia en het universum. Doorstroming. Onderaan het artikel de tekst van de 2 meditaties die ik daarvoor samen stelde.
We bezochten dus White spring en gingen daarna naar de tuin van Chalice well met al zijn bankjes en verborgen plekjes om je terug te kunnen trekken en bv te mediteren. Daar zagen we heel bijzondere dingen in de kleinste dingetjes. Zoals bv een vogeltje met maar 1 pootje wat maar voor onze voeten op en neer bleef scharrelen in de bladeren. Een plek waar we de energie heel duidelijk door ons heen voelde gaan. De meditatie die we daar deden versterkte dat gevoel natuurlijk enorm en vol tintels hebben we daarna nog genoten van de tuin en de bomen. Prachtige en bijzondere foto’s heeft dat ook opgeleverd. Een mooie heldere kristal die onderdeel was van de meditatie/ritueel heb ik achtergelaten in de muur bij de Well in een uitsparing die er voor gemaakt leek te zijn.
Het terrein van de Abby is een verzameling van ruïnes en overblijfselen van een enorme kathedraal uit de middeleeuwen ( mannelijke energie) en een kleinere kerk/kapel ter ere van Maria, de Ladychapel (vrouwelijk). Ook hier in dit kerkje lag een bron….. Mijn vriendin voelde zich er enorm door aangetrokken maar wist niet dat DAT dus Ladychapel was. Het heeft veel emoties losgemaakt waar we ook healing bij ontvingen. Zonder enig hulpmiddel kon ik voelen waar de leylijnen liepen en de krachtbronnen van energie die vervolgens op die plekken heel sterk vanuit de aarde door je heen stromen en je opladen met….. energy….
Ons voornemen was om de zondagochtend voor zonsopgang op te staan en t pad vanaf B&B Spiral naar boven te lopen, Tor op om daar onze volgende meditatie/ritueel te doen. Dat werd een verhaal apart!!!
6.00 We liepen vanaf onze B&B Spiral dus t pad in naar boven. Het eerste stuk nog gewoon verhard, tussen wat huizen en bomen. Na t laatste huis werd t een natuurpad zonder enige verlichting, aardedonker en drassig door de nachtelijke regen die gevallen was na een wolkeloze schitterende zaterdag. Met t licht van onze mobieltjes (met zaklamp-app) liepen we voorzichtig verder. Maar al bij de derde stap ging t mis. Ik gleed uit en ging keihard onderuit. Plat op mijn bek zeg maar gerust met een enorme klap kwam ik languit terecht in de modder. Je snapt wel dat t me meteen duidelijk was, “dit is niet t juiste pad!!”
Voorzichtig ben ik opgestaan en we hebben ons resoluut omgedraaid om terug te gaan. We hadden geen idee van andere mogelijke wegen of paden… daar hadden we niet naar gekeken of gezocht vooraf…. Dus zijn we in de auto gestapt en hebben geheel op intuïtie onze weg gezocht. Hier links, daar rechts etc. Een bordje met “TOR voetpad” Die weg in… nee niet goed!! In de achteruit en terug en verder. Na ruim een kwartier kwamen we tussen weilanden uit bij een ander pad. Dat was waar we moesten zijn!!! Een verhard pad wat overging in een verharde trap na de laatste rand met beschutting van bomen keken we uit op het laatste stuk door de omhooglopende velden met gras en daarboven dus TOR. Het waaide enorm daarboven en t was nog steeds donker. Door de bewolking ook geen maan of sterren. We wilde beginnen aan t laatste stuk van t pad met trap naar boven waar ik ineens enorm duizelig werd en weer bijna viel. Ok ok boodschap was duidelijk. HIER stoppen!!!! In de luwte van de bomen stond een hekje om tegen aan te leunen en daar zijn we gaan staan voor de meditatie/ritueel. In mijn ene hand t kristal en in de andere de tablet met de MP3 meditatie erop. Na de eerste zin werd t ineens windstil !!!! en kwam de energie met hulp van de meditatie in volle lagen door en over ons heen. Wauw!! Wat een krachten!!! T bleef windstil toen de meditatie afgelopen was en zagen we voor onze ogen van alles gebeuren daar op de berg bij en rondom Tor. Ik heb letterlijk door de nevelen mogen kijken. Zag mensen lopen, gehoornde, elfen, en druïden. Zag de oude kerk in zijn geheel zoals die ooit was en waar de toren Tor nu alleen een overblijfsel van is. Maar uit de tijd daarvoor zag ik dus ook de bomen en de optocht van mensen in een ceremonie. Ik zag een soort van vuurwerk, sparkels van licht die alle kanten op schoten en terwijl t langzaam licht werd zag ik de aura van moeder aarde over de hele heuvel golven in al zijn kleuren en pracht, stralend. Ook de toren Tor straalde alsof er een groot vuur in brandde wat licht gaf. Ik voelde me geheel opgenomen in deze energie, alsof ik er middenin stond , t ging door de kern van mijn wezen en maakte enorm veel emoties los. Ik heb dus ook staan huilen als een klein kind. Zelfs nu ik erover schrijf welt t weer in me op, zo sterk was het. Na ruim een uur was het helemaal licht en voelde we langzaam dat het weer waaide en wij eigenlijk vaststelden dat we verkleumd en koud waren. Tijd om terug te gaan en warm te worden met een warme douche en ontbijt met koffie!!!
Op de terugweg kwamen we nog een zuil tegen met een Keltisch teken en een soort van bel. Tussen 2 bomen met in steen 3 zwanen gegraveerd. We voelde beide dat dit een zeer sterk symbool was maar kende het niet. Zelfs toen ik thuis op internet ben gaan zoeken heb ik er geen verklaring of uitleg van gevonden, behalve t verhaal van de zwanen en slecht 1 fotootje van een ander die er geweest was…
Na douche, ontbijt en uitchecken zijn we terug gegaan naar de tuin van Chalice well en hebben daar in alle rust genoten van al wat er was gebeurd. Een uurtje eerder dan de planning besloten we alvast aan de terugreis naar Bristol vliegveld te beginnen. Om de vele smalle binnenweggetjes niet weer tegen te komen ( zoals op de heen weg) hadden we navraag gedaan wat een goeie route zou zijn om via de borden te volgen. Wells-Cheddar-Bristol dus.
Zo gezegd zo gedaan hebben we die borden gevolgd. Na Wells stond er een bord Cheddar links af, de Tomtom die ook aan stond zei rechts…. Ik zei dus zo meteen links af he… maar ze ging dus rechts terwijl ze me met grote ogen aan zat te kijken. “Wat doe ik nu” zei ze toen…. Tja, je gaat dus rechts af…. zei ik. Omdraaien? vroeg ze me…. Nee zei ik ,rijd maar door, zal wel zo moeten. En zo kwamen we op een slingerweg tussen hoog opgestuwde rotsen met hier en daar bomen en steile wanden waar grotingangen soms zichtbaar waren. Het wemelde er van de schimmen en er hing een heel onaardse energie. Op een inham met parkeerplaats zijn we gestopt om dit alles te bekijken en op ons in te laten werken. Heel bijzonder!! Achteraf heb ik met Google Earth gezocht en de weg gevonden. Cliffroad heet het en is een omweg om ook in cheddar te komen. Een smal gebied vol steile rotswanden die ooit door aardlagen omhoog gestuwd zijn in een verder glooiend gebied met veel gras en bossen doet daar vreemd aan. Slechts 1 slingerweg door dit smalle gebied wat zo anders is. Nog steeds onder de indruk zijn we in Cheddar gestopt voor fish and chips en we voelde hoe de energie van dit dorp ook heel sterk was maar anders…. T gaf een gevoel van omhuld worden door tintelingen, maar aan de buitenkant dus van de benen op de huid etc. en niet door ons centrum. Behoorlijk uitgeput kwamen we mooi op tijd aan op t vliegveld en hebben daar gewacht op vertrek. Alles verliep vlekkeloos, ook t laatste stuk met de trein naar huis nog vanaf Schiphol. Zonder haasten of rennen haalden we de trein en onze overstaps.
Onderstaande tekst en meditaties voor Glastonbury had ik ingesproken en als MP3 op de tablet gezet zodat we ze terplekke als geleide meditaties konden volgen en mee beleven. Ze zijn ontstaan door delen die ik op internet vond samen te voegen, aangevuld met influisteringen van de spirits.
De kristallijnen healing meditatie ( in Chalice well garden), bij beide bronnen laten we een bergkristal achter. Chalice well en de White spring.
Het helen van een krachtplek kan gebeuren door je af te stemmen op de plek vanuit liefde en integriteit. Het kan zijn dat je beelden krijgt van wat er in het verleden is gebeurd. Heling betekent het eren en waarderen van dat wat er is, zonder oordeel. Hierdoor kun je instrument zijn voor liefde en openheid, zodat het ‘water van de ziel’ weer kan stromen.
Ik nodig je uit voor deze Kristallijnen meditatie. op elk moment dat het beste bij je past. Vind een stille, rustige plek, Ga comfortabel zitten om diep adem te kunnen halen. De zeven maal zeven ademhalingen kunnen worden gescheiden door intervallen van comfortabele ademhaling om jezelf voor te bereiden op de komende ronde. Het is een aangename, rustige methode. Voel geen behoefte om iets te forceren, gewoon ademen en zo laat je de stroom dieper en dieper in je kristallijn toe. Jij bent het die dan schijnt.
De eerste zeven inademingen en uitademingen gaan over de voorbereiding van je lichaam. Elke inademing nodigt genezing uit, het wissen van trillingen in je systeem, terwijl je uitademt stuur je alles mee wat je niet meer kan dienen in je lichaam, geest en hart. Aan het einde van de eerste zeven ademhalingen creëer je een Gouden Bubble om je heen zodat je beschermt bent met de hoogste en meest beschermde trillingen.
Met de tweede zeven diepe in- en uitademingen opent je je hart naar het Hart van Moeder Aarde. Iedere diepe langzame ademhaling verdiept de verbinding.
De derde zeven ademhalingen verbinden je met het Hart van het Universum. Stuur je liefde voor het Universele centrum met iedere uitademing en voel hoe iedere inademing de eeuwige verbinding verdiept.
De vierde zeven opent je fysieke lichaam naar de Kristallijnen Licht codes om naar het centrum van je lichaam komen te uit het hart van het heelal, door het Licht van de Zon. Met deze zeven ademhalingen open je je hele lichaam voor deze meest bijzondere trillingen. Ze komen naar beneden door je chakra’s, door je fysieke lichaam. Dit is volledig doorlopen aan het einde van de zevende inademing, terwijl je 7euitademing alles perfect afsluit.
Voor de vijfde ronde verlaat je in gedachte je lichaam, om de hele planeet van bovenaf te kunnen zien. Onze geliefde kleine blauwe parel die onze hulp nodig heeft en zich graag in staat stelt om zichzelf te openen voor de komende Kristallijnen Licht golven van het Hart van het Universum. Met de inademing mag je een enorme hoeveelheid energie nemen van dit universele licht, terwijl je uitademt stuur je het naar het hart van de planeet. Aan het einde van de zeven ademhalingen, die via ons de energie verzonden heeft zie je hoe een Kristallijn Witte glimmende bol gevormd wordt rond Gaia.
Voor het zesde zeven ademhalingen gewoon comfortabel ademen. Je vindt jezelf terug in je lichaam en je kunt voelen hoe deze mooie glimmende witte bol langzaam een persoonlijke sluier om je heen vormt, rond het silhouet van je fysieke lichaam. Uw gereactiveerd Kristallijnen Lichaam is in perfecte afstemming met het kristallijnen lichaam van de planeet.
De zevende zeven ademhalingen trekt het kristallijnen lichaam dichter bij het fysieke. Het inademen helpen je fysieke cellen om het kristallijnen licht te ontvangen, terwijl je ademt wordt het kristallijnen veld rond je sterker, het aansluiten met de prachtige glanzende witte bol over de hele planeet en allen die het al eerder ontvingen. Gewoon ademen en laat de stroom dieper en dieper toe in je kristallijn. Jij bent het die nu schijnt. Neem de tijd met rustig ademhalen om weer helemaal terug te komen in het hier en nu, in de tuin van Chalice Well.
“De heilige wateren van Glastonbury (de rode en witte veren op de aarde) waren ons grootste gereedschap voor dit werk”. Glastonbury is een zeer belangrijke plaats vanaf het begin van de menselijke geschiedenis. De speciale energie van deze heilige plaats – gesymboliseerd door alle gerelateerde mythen en legenden hier-, is een levende bibliotheek door eonen van tijd voor veel van onze oude wijsheid. Dit is een van de meest krachtige plaatsen op aarde met betrekking tot de Goddelijke Vrouwelijke energieën. Dit is inderdaad een plaats met sterke Lemurische trillingen. Chalice Well, de zeer speciale veer, de Rode veer in Glastonbury vertegenwoordigt de Goddelijke Vrouwelijke in een van de meest pure vorm. Het samenvoegen van deze twee speciale veren activeert de Lemurische energie. Her-vereniging versterkt het Goddelijke Vrouwelijke en zal een speciale Lemurische etherische bibliotheek openen voor ons allemaal. Er is een levende bibliotheek die wacht om te worden geactiveerd in Glastonbury. Dit is een heilige bibliotheek vol met wijsheid uit de oudheid over het volledige spectrum van het Goddelijke Vrouwelijke daar. Deze etherische informatie is na eeuwen van rust klaar om ieders hart te raken, en klaar om zijn speciale vibratie en licht uit te stralen naar onze geliefde Gaia. Het was gesloten en alleen toegankelijk voor enkele tot deze tijd, totdat er genoeg harten bereid waren door middel van hun meditaties hierom te vragen.
Je kunt dit doen door in je meditatie je hart te laten versmelten met de Grote Centrale Zon Crystal in het centrum van de Aarde. Je kunt deze verbinding maken door middel van ademhaling en het verzenden van je liefde, stuur je licht en liefde naar de Grote Centrale Zon. Met deze bewuste re connectie ben je er klaar voor om te gaan waar je maar wilt. Je wordt dan uitgenodigd om terug te komen naar het Heilige Centrum van het Goddelijke Vrouwelijke en om de unieke energie van deze plek te voelen. Er is een Heilig Vuur in het heilige centrum. Het is een regenboog vuur waar alle zeven heilige vlammen in te zien zijn en kan worden gevoeld. Met bewuste ademhaling kun je je hart laten samensmelten met de heilige vlammen, stuur je liefde voor elk van hen. Voel hoe de zeer speciale trilling van hen een ‘dans’ met het centrum van je hart start. Voel de diepe vreugde en lichtheid. Nodig de genezende empowerment energie van de vlammen in je hart uit. Het is belangrijk om nu een zeer diepe maar zachte ademhaling toe te passen. Wanneer je hart is gevuld kun je terugkeren naar het centrum van je lichaam.
En nu komt een volgende deel van deze meditatie. Je hebt een heleboel van deze speciale energie in je hart van het Heilige Centrum. Eerst gaan we energetisch de twee bronnen verbinden. Stuur je liefde en licht het eerst naar de rode bron. Zie de heilige bron met deze speciale veer in het hart van het heilige Centrum van het Goddelijke Vrouwelijke. Dan neem je liefde en licht en breng ze naar de Witte bron van Glastonbury. Door onze pure en met liefde gevulde intentie, zullen de twee heilige wateren samen voegen tot eenheid in onze meditatie. In het pad van dit goddelijke samenvoegen kunnen we beroep doen op de krachtige zeven heilige vlammen uit het heilige centrum. We zien het als een grote vlam van de Zeven Stralen verschijnen. Onze liefde en bereidheid brengt deze vlam naar de oppervlakte, ze beginnen te schijnen boven de samengevoegde bronnen in hun zuiverste vorm. Dan kunnen we visualiseren dat deze enorme prachtige regenboog vlam, als een symbolische slang naar de heuvel vloeit, tot aan de Tor, Tor is een van de zuiverste en het sterkste symbool van het Goddelijke mannelijke. Deze symbolische beweging zal helpen om de langverwachte goddelijke Balans terug te brengen in ons hart en door ons hart terug in de Kristallijnen Grid en door het rooster terug in onze geliefde Gaia en door Gaia terug in het hart van het heelal. Zie de regenboogvlammen, als ze hun kostbare vrouwelijke kracht uitstralen. Zie de enorme vlam die de grootte van St Michael Tower heeft op de top van de Tor nu. Visualiseer hierin hetzelfde soort regenboog vlam zoals u hebt gezien in de Heilige Centrum, Stuur uw liefde en licht erheen en zie hoe het steeds sterker wordt door je intentie. Zie hoe door de regenboogvlammen de mannelijk en vrouwelijke energie zich vermengd. Tenslotte zal in deze enorme regenboogvlam een symbool zichtbaar worden, een speciaal Eternity Symbool. We zien hoe dit VIOLET gekleurde symbool via het kristallijnen raster versmelt met Gaia. En via Gaia ontvang je het weer terug in je hart. Je hart wordt het centrum van deze oude formatie. Voel de sensatie in je hart, de verbinding met het hart van de planeet. Je voelt het pulseren in je hart. Alsof je hart is aangesloten op het elektriciteitsnet door middel van het symbool. Je hebt nu recht om binnen te treden in de heilige etherische bibliotheek via het midden van het eeuwigheid symbool kun je de deur ernaar toe in het midden van je hart openen. Glastonbury opent zijn oude Lemurische bibliotheek naar je hart, en voor de planeet. Met een paar keer diep adem aan het eind kom je weer helemaal terug naar je lichaam. Open je ogen en voel in je hart wat zojuist gedaan is door ons samen. Bewaar deze trilling in je hart, de hele dag lang. En stuur je liefde de hele dag lang aan de regenboogvlam. Hart van de Kosmos is nu verbonden met het Hart van onze geliefde Moeder Aarde. De mannelijke en vrouwelijk energie zijn hier op deze bijzondere plek in de hartchakra van moeder aarde samengekomen en versmolten tot 1.
info van website: Earth & Beyond is een groot bewustzijnsevenement dat jaarlijks in juni wordt gehouden in de Jaarbeurs te Utrecht. Het evenement trekt nationale en internationale sprekers aan die bijzondere onderwerpen naar voren brengen. Onderwerpen die niet alledaags zijn. Niets voor niets luidt de slogan van de beurs: Waar andere conferenties stoppen, begint Earth & Beyond.
Earth & Beyond gaat over graancirkels, buitenaards contact, wetenschap & spiritualiteit, transformatie, archeologische (on)waarheden, financiële zaken, dimensies en (inter) dimensioneel contact, ufo’s, het universum en over gezondheid & genezing. Aardse en hemelse zaken dus!
Het was n bijzondere dag op Earth and Beyond. En over de afsluiting wil ik jullie graag even meenemen in mijn ervaring. Het was variatie op een Egyptische hoogmis oftewel een samen ervaren van het Numen. De Egyptische priesteres (dat was ze voor mij althans ) Femke Bloem leidde ons met 2 van haar muziekstukken; “Beyond en Earth “en haar zang naar de bijzondere ervaring van het Numen. Het eerste stuk had veel hele lage maar ook veel schrille hoge klanken. Het bracht me in een staat van die, die overheerst werd door t gevoel tussen de sterren te zijn, ver en diep in t Universum. De randen van mn schedel tintelden en voelde aan als die sterren in kleine miniexplosies van energy. Ook mn kruin was op die manier erg actief en liep over van diezelfde sprankelende energy. Het koste me moeite in t NU op mn stoel te blijven. Maar zoals Femke had aangegeven hielp het door bij mn ademhaling te blijven. T was duizelingwekkend. Enorm en GROOTS. Op enig moment was er mijn tintelende schedel en mijn ademhaling. Mijn stoel en lijf voelde ik niet meer en zwom in een donkerte die vol van kleuren was. Het duurde even om aan het eind van t stuk om in totale rust en stilte terug te keren in dat lijf en langzaam ebte de kleuren en sterren weg.
Toen pakte ze haar harp om het Earth lied te zingen. WoW!! Al bij de eerste tonen op haar harp brak het licht door achter mijn gesloten ogen. Ik voelde een voor mij herkenbare druk op mn neusbrug en wist dat dit mn 3e oog zou activeren. Maar anders dan anders bleek al snel. Ik voelde hoe 2 randen langs mn schouderbladen heel warm en licht werden en hoe mijn bovenlichaam zich tussen schouders en die randen vulde met licht. De randen begonnen onaangenaam te kriebelen en prikken. Alsof er spontaan vleugels zouden gaan groeien. Heel groot en breed. Zwaar van het licht. Zoveel licht dat mn schouders er erg veel pijn van deden. Maar dankzij de aandacht bij mijn ademhaling was dat goed te handelen. Ondertussen gebeurde er ook in mn gezicht vanalles. Vanuit de druk op mn neusbrug verspreidde zich via tintels en prikkels strakke lijnen. Eerst boven mn wenkbrauwen rond mijn ogen weer terug naar t 3e oog. Het bovenste paar vleugels. Langs mn neus naar beneden ontstond onder mn 3e oog een soort vlinderlijfje waarlangs de lijnen via de randen van mn jukbeenderen weer uit kwamen bij t 3e oog. Het onderste paar vleugels. De vlinder in mijn gezicht was al wat ik nog voelde. Ook die gehuld in licht met n zware druk van de lijnen. Ik voelde met mn handen even voorzichtig aan mn gezicht en voelde ineens mn bril op mn neus die in mijn beleving geheel verdwenen was. Ook nu zacht in licht terug naar de zaal. In stilte…. WOW
info van website: Earth & Beyond is een groot bewustzijnsevenement dat jaarlijks in juni wordt gehouden in de Jaarbeurs te Utrecht. Het evenement trekt nationale en internationale sprekers aan die bijzondere onderwerpen naar voren brengen. Onderwerpen die niet alledaags zijn. Niets voor niets luidt de slogan van de beurs: Waar andere conferenties stoppen, begint Earth & Beyond.