Info: Het Ħal Saflieni Hypogeum op Malta is een ondergronds complex, een Hypogeum dat als begraafplaats en waarschijnlijk ook als tempel dienst heeft gedaan. Hypogeum is Grieks en betekent “onder de aarde” . Het complex is aangelegd in de periode tussen 4000 – 2500 v. Christus en is daarmee ouder dan de Egyptische piramiden en ook ouder dan bijvoorbeeld de Minoïsche beschaving op Kreta. Het diepste punt van het Hypogeum ligt 10,6 meter onder de straat. Het gehele complex omvat meer dan 500 m². Het complex is bij toeval ontdekt in 1902 en staat sinds 1980 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Bron: Wikipedia
Over het Hypogeum in Malta wordt een heleboel verteld en geschreven. Ouder dan Stonehenge en de piramides, een tempel, heiligdom, overblijfsel van een oud godinnen geloof tot bakermat van de huidige mensheid via sterrenvolkeren. Ik trek niets in twijfel en sta voor alles open voorafgaand aan mijn bezoek vandaag.
Ik heb voor mezelf inmiddels wel helder wat t Hypogeum wel was…. en ook waarom ik daar als eerste naar toe moest en niet als hoogtepunt en afsluiting zoals ik in t begin even dacht… (mede omdat toegang hiervoor al maanden van te voren geboekt moest worden a 30,-p.p)
Bij binnenkomst werden ons apparaatjes uitgereikt die in de gewenste taal ons alle 10 tegelijk van punt naar punt zouden leiden onderwijl luisterend naar een toelichting op wat er te zien was met wat achtergrond informatie. Schitterend hoe destijds deze mensen een deel van het Hypogeum uit rotsen hebben gehouwen op dezelfde manier als een van de oude tempels die op bv Gozo gebouwd is van megalieten. Een wereld binnenste buiten , een negatief in kopie. De wereld voor hun doden want het was een onderaardse begraafplaats. Een plaats waar zielen los konden laten wat hen niet meer diende, het stoffelijk lichaam. Bij het binnengaan van het Hypogeum gebeurde er nog niets in of met me. Bij het afdalen naar de 1e diepere laag voelde ik hoe mijn benen steeds zwaarder werden en mijn hoofd steeds lichter. Ik was een beetje wiebelig dus. We liepen de volgende ruimte in….. Oracle room. Een kamer waarin geluid op n zeer lage toon vibreerde en resoneerde in alle onderaardse gewelven. Een “innerlijk WETEN” openbaarde zich aan me mbt muziek en trilling, maar dat is TE complex om hier in woorden te vervatten. Het zal iig NOG meer mijn kijk op – en beleving van- muziek en haar frequenties veranderen. …. Daar zo staande in oracleroom diende niet alleen t weten zich aan maar voelde ik ook hoe de zwaarte uit mijn benen moeder aarde in vloeide. Ik kon loslaten wat me niet meer diende….. nog niet mijn stoffelijk lijf maar wel een deel aan ballast. Heel even werd het nog lichter in mijn hoofd, toen werd alles dus ineens weer helder. HEEL helder . In de ruimte die ontstaan was gierde even heftige emoties van opluchting. Ik moest t gevoel onderdrukken in snikken uit te barsten, althans…. dat wilde ik dus onderdrukken maar lukte me maar nauwelijks.
