lenteperikelen

OK!!!! Het is weer weekend!!!! En wat een mooi weekend belooft het te worden he!! Met temperaturen die lonken naar de lente. De belofte van een nieuw jaar met nieuwe mogelijkheden. De lente die draait om groei en bloei. En oeffff wat lijkt dat soms ver weg in deze moeilijke corona tijden he…. Gelukkig prik ik daar doorheen en laat ik me niet vangen in DIE angst.

Ik stond 2 volle avonden in mijn keukentje om een heuse japanse Keto maaltijd in elkaar te draaien. Een spannend japans stoofpotje van rundvlees en lots of sushi dus. En omdat ik zoveel aan variatie wilde heb ik nu genoeg voor een mooie vriend, voor mijn eigen weekendje met een speciale gast en dan nog genoeg ook voor weer de zondagavond thuis ook nog.

Ik kijk uit naar fijne fietstochten ook dit weekend bij de prettige lente temperaturen. Ik zag ze vandaag al hoor, nu de sneeuw gesmolten is zie je ineens overal de opkomende krokkussen en sneeuwklokjes, zoooo moooiiii <3

 

 

 

 

 

De lente kriebelt …. Door mijn aderen en via mijn Chi energy banen. Het versterkt de vlinders in mij en de drang tot het creëren van nieuwe dingen. Het bubbelt en het bruist en dus was ik weer in de weer met zaadjes en opkweekspulletjes. Checkte ik de reeds gezaaide dingen en hield ik me weer bezig met de Tjeng Fui en I Ting voor huis en nieuwe tuin.

Oja die fietstochten…. Op dat pad ligt dus blijkbaar nog iets waar ik even aan wil gaan… Tuinbeelden in Liessel…. Heeelllll oosters ook!!! Sluit zoooooo mooi aan!!! Ik ga ff kijken dus!!! Welke zal ik kiezen???

Wat eten we dit weekend??? Verrassing!!!

Na een onrustige ochtend op kantoor ging ik aan de wandel….. Tijd om wat rust in mijn hoofd te krijgen!!! Pfff het weer slaat om en dat past wel bij de vlinders IN mij ???? Eenmaal thuis besluit ik mijn energy te steken in lekker koken. Ik heb van de week heeeel goed geluisterd en gehoord  wat hij aan tafel echt wel weet te waarderen. Dus ging de slow cooker aan en was ik uren in touw met het snijden van ingrediënten en het voorbereiden voor wat straks geheel Keto gaat voldoen aan de wensen. Morgen nog een paar uurtjes om de puntjes op de I te zetten en er ook echt een fantastische maaltijd van te maken dus. Wowwww ja, genoeg voor diner en lunch hoor ????

 

 

 

 

Dat wordt een culinair weekendje naar wens dus <3 Owwwww….  Je wil weten WAT het dan wordt??? Tja….. ik zou zeggen, kom na t weekend ff kijken wat ik erover geblogd heb, hahhahahha

Voor alles is een eerste keer

Ken je dat? Van die 1e keer dingetjes?? Groots in hun kleinheid soms…. Ik schreef er al eens eerder over hier. En ja… Die eerste keer momentjes lopen natuurlijk als een rode draad door je leven. En al komen ze het meeste voor in je eerste levensjaren, dat wil niet zeggen dat ze in de 2e helft van je leven niet meer voorkomen ???? En ik spreek uit ervaring Hahaha

Sinds ruim anderhalf jaar bewandel ik mijn pad weer alleen zonder huwelijkse partner naast me. Superrrrr blij met mijn keuze kwamen daarna wel weer wat meer van die 1e keer momentjes langs. Al waren dat ook wel van die hernieuwde 1e keertjes…. Opnieuw voor het eerst weer  verliefd worden. <3 Opnieuw voor het eerst weer belazerd worden ook ???? Ook waren er afgelopen jaar wel ECHTE 1e keertjes…. Zoals deelnemen aan een demonstratie bv!!! Yesss!!! Maar ook voor het eerst ECHT uit het leven willen stappen….. ☹

Vandaag kan ik iets ongelooflijk moois toevoegen aan mijn lijstje van 1e keertjes. Eigenlijk moet ik de verkleining er meteen maar afhalen en er een mega mooi en grote EERSTE keer van maken. De  manier waarop deze dag begon maakte het zo machtig mooi. Unbelieveble!!!!

Inmiddels zul je je wellicht afvragen HOE dan????? Ok ok ok…. Ik zal het je vertellen…. Maar er ging wel iets aan vooraf dus…..

Het is alweer een aantal jaren geleden dat mijn spirituele Ik van zich liet horen in mijn hart en ziel. Een van de manieren waarop ik daar gehoor aan gaf was het ontdekken van mijn zielennaam en begon om dit blog te vullen met mijn fluisteringen en meerrrrr. Het is dan ook hier op dit blog dat je een deel van mijn nieuwe avonturenpad kunt volgen en ik een inkijkje geef in wat er soms af speelt in mijn hart en ziel. Toen Coronatijden teveel van me opeiste werd het even rustig hier…… en stak ik meer tijd in Social Media zoals Facebook. Recent besloot ik daar al mijn privé gegevens , foto’s van mezelf etc weg te halen. Ik overwoog zelfs GEHEEL FB te verwijderen. Iets in mij fluisterde, “doe maar ff niet….” En zoals altijd luister ik dan naar dat stukje intuïtie, onderbuikgevoel of de stem van mijn innerlijke Ik, of gids. Geef het beestje maar een naam #smile. Ik bleef op FB als de strijder die ik nog steeds ben. En als lezer….. en het viel me op dat daar mensen door de tijdlijnberichten heen fietsten waar ik me in herkende…. Vele zielen maken grote vreugde en het vinden van gelijkgestemden werd iets waar ik weer meer belang aan begon te hechten na mijn strijd in en bij de demo’s.  Geen fysieke ontmoeten meer op het plein of het malieveld…. Maar online dus. Ook DAT geeft KRACHT . En ik begon weer mensen toe te voegen die ik in RL nog nooit ontmoet had.

Inmiddels vind je dat voorafje al wat te lang worden he??!! Hahaha Dat nieuwe eerste keer verhaal dus……

Ik wordt wakker van een vogeltje wat tegen mijn raam tikt. ER hangt daar zo’n halve kokosnoot gevuld met vet en zaad en omdat de vastgevroren sneeuw die erin zat inmiddels gesmolten is komen mijn vogelvriendjes weer aan mijn raam. Hoe fijn om zo wakker te mogen worden op een zondagochtend. Ik krul me nog even behaaglijk op onder mijn warme dekbed, doe een klein lampje aan, drink wat van mijn water en pak zoals gewoonlijk mijn telefoon om eerst maar eens de lach van de dag te kiezen die ik dagelijks post. Want zeg nu zelf…… Als we niet meer met een lach aan de dag kunnen beginnen is het triest gesteld met ons he!!! Ik open mijn telefoon en zie een Messenger rondje oplichten aan de zijkant van mijn scherm. Nieuwsgierig tik ik met mijn vinger op het rondje en een afbeelding opent zich en vult mijn scherm. Wowwwww Ik voel een warme golf aan dankbaarheid door me heen stromen. Ja…. Het is Valentijn!!!! En wowwww ja…… dit is de aller aller aller eerste keer in mijn leven dat iemand me een Valentijns berichtje stuurt!!!!!! Ik ken hem niet, hij kent mij niet…… Ja hij was me wel al opgevallen hoor, een van die nieuwe mensen waar ik me herkende in zijn geschreven woorden en  antwoorden op Facebook berichtjes… Een wakkkere zal ik maar zeggen…. Vind je het gek als ik je vertel dat we al snel daarna ruim anderhalf uur aan de telefoon hingen, hahahah Ik kijk uit naar een ontmoeting in RL om te ontdekken of samen koken echt leuk is of toch misschien niet ???? Ik kijk iig lachend naar de toekomst, niet alleen vandaag maar iedere nieuwe dag die nog komen mag!!!

Oooo…. Je wil eigenlijk dat berichtje ook nog wel even zien????

Vooruit dan maar #grijnzz

Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!!

Ik begon mijn dag NIET met een lach……
De afgelopen week was echt grof gezegd zwaar klote!!!! Heel wat traantjes gelaten. En ja ik ken die puzzelstukjes die daar allemaal zo hun rol in hebben. En ik weet…. Ik ben nog niet uitgepuzzeld ook.
Het mooie is natuurlijk wel dat als je je puzzelstukjes kent, je ze hier en daar een ander plekje in de puzzel kunt geven. Het is soms ff schuiven en passen en meten, maar uiteindelijk ga ik de puzzel compleet krijgen. En dan mag ie in een gouden lijstje!!! Of terug onder mijn putdeksel ???? en houd ik de mooie puzzelstukjes lekker dicht bij me.
Wat mij enorm helpt bij het spelen met die puzzel zijn de oude Chinese wijsheden. Behalve mijn neus in de Feng Shui encyclopedie dompel ik me onder in de I Ting kennis, symbolen en Magie. Deze I Ting ligt ook aan de basis van bv acupunctuur en die mocht ik dankzij een verwijzing gelukkig weer ontvangen vanmorgen. En het is daar waar vanmorgen na opnieuw weer tranen toch ook mijn lach weer door kon breken. En omdat ook het lopen weer langzaam beter gaat besloot ik op mijn spliksplinter nieuwe wandelschoenen vanaf de praktijk van mijn natuurarts terug naar huis te wandelen. Een ruime 6 kilometer. Inmiddels thuis is mijn glimlach zelf omgeslagen in een schamel inwendig lachje….. Om mezelf!!! Wat ben ik ook een tuttebol zeg!!! Dikke blaar op mijn teen!!!! Toen zag ik deze foto op de tijdlijn van John en de buren onder en naast me zullen zich wel afgevraagd hebben waarom ze me ZOOO hard hoorden lachen.