Ik begon mijn dag NIET met een lach……
De afgelopen week was echt grof gezegd zwaar klote!!!! Heel wat traantjes gelaten. En ja ik ken die puzzelstukjes die daar allemaal zo hun rol in hebben. En ik weet…. Ik ben nog niet uitgepuzzeld ook.
Het mooie is natuurlijk wel dat als je je puzzelstukjes kent, je ze hier en daar een ander plekje in de puzzel kunt geven. Het is soms ff schuiven en passen en meten, maar uiteindelijk ga ik de puzzel compleet krijgen. En dan mag ie in een gouden lijstje!!! Of terug onder mijn putdeksel ???? en houd ik de mooie puzzelstukjes lekker dicht bij me.
Wat mij enorm helpt bij het spelen met die puzzel zijn de oude Chinese wijsheden. Behalve mijn neus in de Feng Shui encyclopedie dompel ik me onder in de I Ting kennis, symbolen en Magie. Deze I Ting ligt ook aan de basis van bv acupunctuur en die mocht ik dankzij een verwijzing gelukkig weer ontvangen vanmorgen. En het is daar waar vanmorgen na opnieuw weer tranen toch ook mijn lach weer door kon breken. En omdat ook het lopen weer langzaam beter gaat besloot ik op mijn spliksplinter nieuwe wandelschoenen vanaf de praktijk van mijn natuurarts terug naar huis te wandelen. Een ruime 6 kilometer. Inmiddels thuis is mijn glimlach zelf omgeslagen in een schamel inwendig lachje….. Om mezelf!!! Wat ben ik ook een tuttebol zeg!!! Dikke blaar op mijn teen!!!! Toen zag ik deze foto op de tijdlijn van John en de buren onder en naast me zullen zich wel afgevraagd hebben waarom ze me ZOOO hard hoorden lachen.
