E'Anna

Wauw!!! Wat een bijzondere dag was dat vandaag!!
Vanmorgen even na half 7 ging de wekker en meteen klaarwakker stond ik naast mijn bed om aan deze mooie dag te beginnen. Om half 8 zat ik op de fiets richting station. In t ochtendzonnetje moest ik nog even wachten op de trein en zat dus even lekker op een bankje.
Misschien weet je wat Orbs zijn …. en ken je ze van foto’s? Daar begon deze bijzondere dag dus mee. T was me al opgevallen in de afgelopen dagen dat ik heel af en toe ineens een orb zag, ZONDER mn fototoestel. Heel kort, net aan de rand van mn blikveld, in een soort zilveren schittering. Toen ik zo op dat bankje zat vielen ze me weer op. Alleen waren t er nu meer dan een enkeling voor een moment. Sommige bleven even “hangen” voor ze verder vlogen zodat ik ze in al hun pracht kon bewonderen. Wat een prachtig spel aan lijnen!! En de kleuren, een soort zilverpastel. Nu achteraf denk ik “zou t iets met de dolfijnen te maken hebben” ???? Na een rustige maar lange reis kwam ik nog voor de middag aan in t Dolfinarium waar ik me moest melden bij de receptie. Daarna liep ik in alle drukte tussen de mensen door naar t binnen gedeelte waar je de dolfijnen achter glas kan zien zwemmen. Duidelijk dat mensen allemaal nog volop door t park liepen en van show naar show want t was nog heel erg rustig beneden. Ik ben dus lekker in een hoekje tegen t raam gaan zitten om van de dolfijnen te genieten. Natuurlijk was t reuze leuk het pasgeboren dolfijntje met mama te zien zwemmen. In groepjes kwamen soms duidelijk nog jonge dolfijnen langs die allerlei spelletjes wisten te doen door waterbubbels te blazen, of ringen van 1 luchtbel waar ze dan vervolgens met hun snuit in gingen. Maar af en toe kwam er ook een dolfijn langs die mijn aandacht trok. Ze was een beetje anders….. en in gedachte knoopte ik een gesprekje aan met deze mooie dolfijn. Ze was duidelijk veel donkerder grijs dan de anderen en ze had een grote witte vlek bij haar rechter vin.
Uiteindelijk werd t binnen wat drukker en besloot ik buiten bij t bassin te gaan kijken naar de trainingen en het spelen.
Om half 2 was t tijd om naar de VIPafspraak te gaan. Spannend!! Na een duidelijke uitleg en t ontsmetten van onze handen gingen we naar t bassin. Skinny heettte de dolfijn die we zouden gaan ontmoeten, een jonge dame van 52 jaar!! De oudste van het dolfinarium ( en heel Europa). Een bijzondere oude maar nog heel fitte dame die nog volop mee deed in alle programma’s. Kun je je mijn verbazing voorstellen toen het dus die mooie donkergrijze dolfijn bleek te zijn waar ik al “contact” mee had gehad binnen!!! We zouden allemaal 3 dingen mogen doen, de dolfijn aaien, een visje geven en op de foto. Maarrrr t moest wel in allemaal rap tempo want we moesten klaar zijn voordat ook de rest van de buitenshow klaar was, zo werd ons verteld. (om te voorkomen dat alle dolfijnen naar de laatste plek zwommen met zn allen voor de visjes) Dus bood ik aan als laatste te gaan omdat ik wat minder snel ben in t wisselen. ( hahaha, ja ja ouwe taart he)
Zo gezegd zo gedaan, en inderdaad in hoog tempo werden de opdrachten en foto’s uitgevoerd door Skinny. Totdat ik aan de beurt was  Ik mocht haar meteen aaien en ook t visje ging erin als zoete koek, maar toen….. leek Skinny er wel klaar mee. Poseren voor de foto wilde ze dus niet. Met een open bek, als in een BIG smile nam ze steeds weer ff afstand , snaterde af en toe even en keek mij en de trainer aan. Dan zette ze weer even aan en kwam dichterbij. Maar aan de opdracht om met haar snuit tegen mijn hand aan te komen voldeed ze niet. Ik werd er een beetje onzeker van…… Maar de trainer deed alsof er NIETS aan de hand was en ging gewoon door  En ja hoor, de aanhouder wint. Ook de foto kon gemaakt worden.
Opgelucht ging ook de trainer staan en wilde t laatste visje en ijsklontje naar Skinny gooien, echter…. zat ook t rode kommetje nog in de emmer, en vloog dus met een boog het water in. Ohhh en in koor gelach van andere trainers klonk om ons heen. Want dat was pas een echte speeluitdaging voor de dolfijnen die ook in t bassin zwommen  Mooi om te zien hoe toch t kommetje terug werd gebracht na een opdracht in gebarentaal.
Na de show stond ik te trillen van top tot teen, WAT een energie was er door me heen gegaan!! Ik vroeg ik de trainer waarom Skinny nu zo moeilijk deed bij de laatste opdracht, de foto. En hij vertelde me lachend dat DAT een spelletje was van haar. Ze had geteld en wist dat ik de laatste was en stond bekend om haar uitdagende gedrag  (Wat mij dus langer de tijd samen met haar heeft gegeven)
Dank je wel lieve Skinny voor deze bijzondere ontmoeting!!