Na een schitterende dag aan zee keek ik vanavond vol verwachting weer uit naar haar komst. En toen de zon langzaam in zee zakte kwam ze boven de daken van Scheveningen te voorschijn. Onderweg naar huis vanavond met de trein is ze niet van mijn zijde geweken. Steeds weer als ik naar buiten keek was ze daar. Soms zoefde ze mee door boomtoppen. Soms speelde ze verstoppertje achter flatgebouwen.
Delft……Dordrecht ………Deurne….
En het laatste stukje door het autoraam al hoog aan de hemel tussen alle sterren. Wat een kracht en pracht!!
Eenmaal thuis staat ze me als vanouds ook op te wachten achter in mijn tuin. Moe zoek ik mijn slaapkamer op en daar baad ik me in het maanlicht die met al zn stralen door de vele kieren van mijn rolluik prikken. Ik zie en ik voel hoe de maanstralen dansen over mijn lijf. Heel even raakt het een godinnensplinter in mij. Die van de godin Baubo. Wat een genot om zo de dag af te mogen sluiten.
