Ongevraagde media momentjes

Ik kijk al meer dan 10 (15?) jaar geen TV en geen journaals meer. En dat is niet omdat ik geen nieuws zou (willen) weten….. maar om niet ongevraagd bedolven te worden onder allerlei nieuws uit allerlei hoeken. Een niet aflatende stroom van ( vaak) angstaanjagers en emotie beïnvloeders. Nog niet gesproken over de bewuste en onbewuste indoctrinaties etc etc.

Ik kijk dus graag naar mooie films en docu’s en verkies mijn eigen moment en mediaverstrekker om me te informeren over de stand van zaken op Moeder Aarde en haar b
evolking 😉

Zoals de meeste die me kennen wel weten ben ik een veelvuldig gebruiker van Facebook en deel ik daar lief en leed. Het heeft mijn wereld groter gemaakt en daar kan ik alleen maar blij om zijn. Bijzondere ontmoetingen die op FB hun vervolg konden hebben. Zielenmaatjes en bijzondere vriendschappen die ik anders niet gekend zou hebben en die mijn leven verrijken.
Maar vanmorgen merkte ik hoe FB niet alleen mijn persoonlijke wereld vergroot heeft, maar toch ook de deur van de Media verder heeft open gezet naar mij dan dat ik in de gaten had. Vandaag ( voor het eerst) las ik op FB iets over het wereld nieuws wat ik nog niet in mijn eigen mediamomentje gelezen of gehoord had…….. En terwijl die eye-opener langzaam steeds helderder binnen druppelde besefte ik ook hoeveel verder dit ging dan alleen dit ene nieuws berichtje. En wordt ik ongevraagd toch weer bedolven onder indrukken en wereldnieuws op momenten die ik niet zelf verkies en dus niet bewust genoeg om kan gaan met de binnenkomende info en wat het met me doet.

Tja…. nu kan ik zeggen “weg met FB”……. maar dan neem ik ook mezelf iets af wat ik waardevol vind. En dus ga ik op zoek naar manieren om FB op mijn wensen in te stellen. En dat gaat verder dan het blokkeren van een aantal ongevraagde berichten. Ook het delen en meelezen op de tijdslijnen van FB vrienden waarin getoond wordt waar je inhoudelijk op hebt gereageerd, of waar je een van de beschikbare emoticons aangeklikt hebt om je mening mee te weergeven.
Als ik niet passief bedolven wil worden onder “nieuws” zal ik zelf actief daar iets aan en mee moeten gaan doen. Dat betekend dus bv dat ik niet meer in mijn tijdlijn ga zien waar jou of iemand anders dag vandaag om draaide, wat je beleeft of ervaren hebt. Mijn uitdaging is om alleen te lezen waar ik graag in mee WIL lezen en wat ik dus actief zelf op zal zoeken in mijn vriendenlijst. Ik ga een poging wagen te onderzoeken of DAT mogelijk is.

Oma

Mijn Oma, 115 jaar geleden werd ze geboren. Op 27 Januari 1902. In een compleet andere wereld dan we nu kennen. Ruim een eeuw geleden. Maria werd ze genoemd. En ook al is zij, en later ook haar gezin in het Haagse stadsleven grootgebracht de roots van haar moeder Mieke lagen in Meerlo. En ik kan me de verhalen herinneren hoe ze als kind wel eens op bezoek gingen bij de familie in het Limburgse.

Jaaaaaren geleden heb ik me verdiept in mijn eigen roots en ben ik een tijd heel fanatiek in de stambomen van mijn ouders gekropen. Van tak naar tak, van verhaal en avontuur naar het volgende avontuur. Ik blader nog wel eens door de boekjes die ik er toen van gemaakt heb. Ook als ik zomers door Meerlo fiets denk ik aan die voorouders en alle verhalen die zelfs terug gaan tot in de 16e eeuw.

Ze werd begraven op haar 103e verjaardag. En ook al is dat alweer een aantal jaar geleden, ik denk nog vaak aan haar en ervaar soms ook haar aanwezigheid. Ze is namelijk een van mijn beschermengelen die zich liefdevol bemoeid met alle familiezaken die er spelen en ik om hulp vraag . Een aantal jaar geleden toen ik nog in de ontdekkende begin fase van mijn spirituele leven zat kwam ik er achter dat ik haar dus dingen kon vragen, hulp, advies etc etc…. en op een dag vroeg ik haar iets wat met een stukje diep spiritueel beleven te maken had. Toen zei ze “Kind!, dat moet je me niet vragen hoor! Je oma weet alles van familiezaken, maar dit….. nee kind, daar moet je mee bij een ander te rade….” En alleen al de toon en het gebruik van “Kind!!!” bracht me terug naar mijn kinderjaren, want JA, zo sprak mijn oma dus

Het zijn mooie herinneringen, al was ze bij leven een oma op afstand in die grote stad Denhaag. In de afgelopen jaren is ze me alleen maar dierbaarder geworden en voel ik me echt verbonden met haar spirit. En dus gedenk ik vandaag haar geboortedag, niet als verjaardag maar als eerbetoon aan de ziel en bijzonder mooie spirit die ze is. Dank je wel Oma , dat je er steeds weer voor me bent.

Stilte

De stilte hangt als een dikke warme deken in huis. Ik heb geen zin in een film of in een boek. Geen zin in haken of creatieve bezigheden. Ik geniet van de stilte en dompel er in onder. Ik kijk en lees en surf wat op FB en internet Een wiebelend been maakt meer geluid dan ik gewend ben. Het tikken van mijn vingers op het toetsenbord klinkt als muziek, Het ruisen van de laptop hoort daar bij als achtergrond koortje. Het klikken van de muis als een soort drumsolootje. En in mijn oren hoor ik het ruisen van de zee. #grijnzzz
Wat een weldadige RUST
Tevreden kijk ik terug
Vol vertrouwen kijk ik naar de toekomst
Natuurlijk heel wat uitdagingen te gaan nog en misschien zullen sommige nog verrekte moeilijk gaan worden…….. maar dat is niet erg!!!
 Ik hou van het leven

Over pizza enzo…

Wow WAT een dag!!! Eerst druk op het werk met alle nieuwe dingen en collega’s en toen om 2 uur als een speer naar huis voor soep en pizza service voor de filmploeg. Nog even genieten van een super enthousiaste jonge crew en cast.
En met name de pizza werd werd heel bijzonder ontvangen #grijnzzz Midden in haar verhaal viel de actrice in een “PIZZA!!!” gevolgd door de hongerige stilte… hahahaha Superrrrrr Geweldig. En terwijl ze met de hele bubs in een koud en donker bos wederom iets moois creëren, denk ik na of ik wel alles in huis heb voor een doeltreffend ontbijt voor eenieder voordat morgenvroeg ieder zijns weegs weer gaat. alhoewel…. morgenVROEG???? misschien eerder rond de middag zal zijn, want dit is dus nachtwerk he  ach….. als er maar koffie is he……

Gaande weg al dat gemijmer besef ik ook dat manlief weer gaat werken en zoonlief morgen ook zijns weegs gaat….. en ik de aankomende 5 dagen ALLEEN ga eten. Hmmmm , tijd om de kerstzalmzijde uit de vriezer te halen en op zoek te gaan naar bijzondere receptjes  en als ik dan even fantaseer zonder officieel receptje denk ik aan verse spinazie met een restje knoflookgekruide cremefraice met zalm en een frisse salade , jammieeeee!!!

Maar voordat het etenstijd is morgen eerst nog ziekenhuis, kapper en werken op de agenda. let’s Gooooooo for it  !!!

Een weekje nog….. en het wordt langzaam toch een beetje tandvleeswerk……
Terwijl hij al ruim een week in bezit is van de sleutels van zijn nieuwe woondomein maakt onze jongste zoon morgenvroeg de grote stap. Hij verhuisd!! Zijn broer gaat hem helpen. En hoe vaak ik ook vraag of ik mee kan helpen, steeds weer is het antwoord, “nee mam” Dus heb ik hier thuis maar geholpen met het vullen van tassen en koffers. Niet alleen kleding maar ook voer voor de innerlijke mens staat klaar voor vertrek. Ik heb er alle vertrouwen in!!!
Blij ook dat het even weekend is!! Want ook op het werk lijkt het even een uitputtingsslag en voel ik me soms echt in spagaat. De nieuwe collega’s in beeld…. met hun werkwijze wensen, en mijn vertrouwde manager nog op haar plek met HAAR wensen en eisen. Slalom en roeien met de riemen die er zijn….. Meer dan mijn best kan ik niet doen!!! Klaar voor de toekomst
En binnen al die storm en commotie is het de kunst gewoon rustig bij mezelf te blijven, te genieten van de kleine dingen
Ik zit alleen beneden, “mijn mannen” zijn naar bed en slapen…. De wasmachine draait nog op volle toeren om de laatste dingen morgenvroeg schoon en droog mee te kunnen geven.
Ik wil de dag nog niet afronden en afsluiten en mijmer nog even na, geniet van de stilte ( met wasmachine geluiden op de achtergrond). Vanaf morgen woon ik hier alleen met manlief. Een heel half leven trekt aan me voorbij en nagenietend denk ik aan de vele momenten terug. Wat voel ik me RIJK.