Bericht

Geplaatst op

13 manen toeval…

In de afgelopen 3 maanden heb ik hard gewerkt aan mezelf en mijn persoonlijk welzijn. Ik heb daarbij de hulp van mijn Haptonoom en werk thuis aan de thema’s die ik uit haar sessies met mij meeneem. Het toeval wil dat de thema’s synchroon lijken te lopen met een mooi boekje wat ik begin dit jaar ook kocht. 13 Manen, om je dromen waar te maken. Het Modron jaarboek. Toeval?? Of valt het me toe?? Of zegt dit vooral iets over de natuurlijke stroom in het leven?  In ieder geval is het een zeer prettige manier van werken met en aan mezelf.

Ook vandaag stond weer een afspraak met de haptonoom. Niet bewust zo gepland maar nu ik de puzzelstukjes aan het lezen en aan het leggen ben zie ik dat het einde van de week weer een nieuwe maan is. Tijd voor een nieuw thema dus en nieuwe opdrachten. De volgende stap in mijn proces.

Maar voor nu eerst even tijd om terug te blikken……

foto van Emmy Sijbers.

De afgelopen maan maand was de 6e in de grote cyclus van het jaar. De maan van de traan van de zon. Een blauwe maan deze keer net als in januari( blauwe maan= 2 volle manen binnen 1 kalendermaand)  Zon en maan waren vooral in mijn aandachtsgebied in het begin van deze maanmaand na mijn bezoek aan het bijzondere labyrint en huis van Didi Zegers in Dodewaard.
Het thema van deze maand ging over zachter zijn voor jezelf. En vanuit de Hapto liet mijn innerlijk kind zich zien en horen en vroeg om een arm om haar heen. En hoe begin je aan zo’n proces en vraag. Precies… bij jezelf. En dus zocht ik naar manieren om eerst zelf mijn innerlijk kind meer te omarmen en geduld te hebben met mezelf. Te spelen en te genieten. Het onvoorwaardelijk lief te hebben en mezelf te vergeven als er kleine fouten gemaakt werden.

Vandaag bij de sessie met de Haptonoom diende zich 2 thema’s aan waarvan ik met 1 ervan graag aan de slag wilde.  En eigenlijk passen deze nog prima bij afgelopen maan maand. Geduld hebben met mezelf en de dingen kunnen “LATEN”……… Even iets minder hard werken aan mezelf, even niet op zoek naar alle antwoorden. Even niet vooruit kijken welk van de 2 sporen het nu moet gaan worden mbt mijn werk. Oefenen in het ook af en toe sluiten van mijn ogen en gewoon alles te laten ZIJN wat is het IS, vanuit het vertrouwen dat alles op mijn pad komt wat kan en mag. En mis ik door die gesloten ogen even iets…. Geen probleem want dat komt het vanzelf wel weer terug op mijn pad voor een tweede maal.

Ik vroeg me natuurlijk ook af hoe dit thema ook zou gaan passen bij de volgende maan maand en dus pakte ik het 13 manen boekje erbij en begon te lezen.

En ik lees bij vandaag; “Heb je leven lief. Je hebt emoties, maar je bent ze niet.”
En ja…… het mag er zijn…..
Ik sla de bladzijde om en lees: “Je droom liefhebben….. ……… In de eigenheid van zomer”
“Sta open voor alle leven. “
“Iedereen geeft eigen waarde.”
En nog een keer sla ik de bladzijde om en  ik lees; “Zomer, zien, genieten, stralen.”
En een dubbele pagina aan ruimte om een zomerplan  te maken mbt mijn gezondheid, mijn werk, mijn passie en mijn mensen. DAT ga ik aankomend weekend dus doen met mijn nieuwe thema in gedachte!! En dan kom ik vanzelf tegen hoe de 7e maan van Havik daar bij past.

Geplaatst op

surfen

Het is alweer een jaar geleden dat ik een aantal onderzoeken en behandelingen onderging in Eindhoven in het Biologisch Medisch centrum. We ontdekte daar toen mijn voedsel intoleranties en allergieën. Ik ging anders leven en eten….. en was al begonnen met fietsen…. veel fietsen….. en ik viel af!!! Ik bouwde een heleboel medicijnen af, ook die door het centrum in Eindhoven werden voorgeschreven. Langzaam voelde ik hoe mijn lijf zich aan het herstellen was. En NEEE natuurlijk werd ik er niet ineens weer 18 van, hahahha. Ondertussen kampte ik ook met de overgang en speelde al die hormonen dus ook nog eens een rol. Ik ging ziek op vakantie, vierde mijn 25 jarig huwelijk , en kwam ziek weer thuis. De winter kwam voorbij…. een griepje waar ik minder ziek van was dan menigeen…. Ik ontdekte hoe mijn geest en lijf reageerde op al het overvragen en over grenzen gaan. Ik ging door een diep dal !!! En werd aan het werk gezet om mijn innerlijk kind te omarmen.

Inmiddels kan ik zeggen dat ik meer goeie dagen heb dan minder goeie!!! Dat ik geniet van mijn leven zoals het zich nu ontwikkeld. Ik doe weer steeds vaker de dingen waar ik HAPPY van wordt  En nee…. ik weet nog niet of ik mijn huidige werk blijf doen of dat ik ga switchen….. we zullen het zien!!. Mijn overtuiging dat als ik mag of moet switchen er ook iets op mijn pad gelegd wordt of komt. 2 sporen beleid waarin ik goed oplet of er iets voor me klaar gelegd is.

Voor het eerst in ruim 5 jaar is het me gelukt mijn reumatabletjes af te bouwen voor de zomerperiode!!! OOk de auto-imuum Sjogren wordt beïnvloed door mijn voeding en verbeterd dus sinds ik anders eet.
Dus ik heb er alle vertrouwen in dat als ik de juiste schoenen vind ik ook het lopen een klein beetje weer op kan bouwen!!!

In gedachte loop ik al de korte hikes en labyrinten daar in Amerika tijdens ons rondje Grand Canyon en door Navajo Land.
Als 2018 straks om is ga ik er van uit dat ik kan zeggen, 2018 was soms moeilijk, maar een TOPjaar !!! En ondertussen surf ik gewoon mee op de golven die aan komen rollen en geniet ik van wat IS!

Geplaatst op

Een zondagmiddag met een gouden randje

Met mijn stappers in de tas hoefde ik maar tot even na 2 uur te wachten om aan de terugreis te beginnen. De glazenwachthokjes op de perrons stroomde al snel vol met medereizigers want het was KOUD!! Maar achter glas en met het zonnetje er op was het wachten zeker geen straf. Ik genoot van een voorlezende moeder aan haar zoontje. Spannend verhaal in dat boek was het!! En van de dame die haar Engels sprekende gast naar de trein bracht en vertelde dat ze het dorp waar ze verbleven had zo anders vond dan ze gedacht had. Al was het dorp klein, ze had zich er in ieder geval niet eenzaam gevoeld zo vertelde ze. Een warm en geanimeerd gesprekje tussen zomaar 2 medereizigers dus. Een jong stel met koffers stond intiem dicht bij elkaar te fluisteren.  Maar de rest van alle wachtende was vooral stil …… In stilte stond een nog jonge griet te huppen van het een op het andere been om haar voeten warm te houden ( zo vertelde ze me later ) Koud is het he, zei ik tegen haar om een babbeltje te kunnen maken. En zo werden wij dus het volgende stel reizigers die stonden te babbelen om de wachttijd te doden.

Eenmaal in de trein was het echt lekker warm!! De huppende jonge dame kwam tegen me over me zitten en vroeg toen we eenmaal reden of ik even op haar spullen wilde letten zodat ze even naar het toilet kon gaan. Natuurlijk deed ik dat want ik weet maar al te goed dat dat een van de lastige puntjes is als je alleen reist. Toen ze terug kwam babbelde we natuurlijk vrolijk verder!!! En zo werd de reis vandaag een aaneenschakeling van mooie ontmoetingen en gesprekjes. Sommige gezellig maar oppervlakkig, sommige warm van hart en diepzinnig. Ja heus, al waren dat maar gesprekjes van 5 of 10 minuutjes.

Op station Zwolle had ik een overstap met wachttijd. Ik zocht een plekje op het perron wat uit de wind zou zijn want ik zag zo snel geen glazen wachthokjes hier. En ja hoor, net naast de liftdeuren stond ik met mijn rug tegen de muur van de liftschacht, mooi uit de wind en in het zonnetje. Genietend deed ik even mijn ogen dicht en voelde de zonnestraaltjes prikken op de huid van mijn gezicht. Toen ik mijn ogen weer open deed zag ik hoe een dame naast me was komen staan. Nou ja….. naast me,….. Ze stond aan de andere kant van de liftdeur, ook tegen de liftschacht aan en in het zonnetje. Ze glimlachte naar me en zei ”lekker he”!! En zo begon opnieuw een mooi en warm gesprek in een mooie ontmoeting met een mooi mens. Ja zei ik dus; BESTE plekje van heel het station he!!! We stapte even later in dezelfde trein en gingen natuurlijk gezellig bij elkaar zitten om verder te kletsen over fietsend en treinend Nederland. Heel wat mooie plekjes die we met elkaar deelden. Een schat aan nieuwe inspiratie dus voor beide om de zomer mee te gaan vullen. Een jonge student sloot zich bij ons aan en dat maakte de treinreis alleen nog maar aangenamer . Wat een mooi jong mens!! Gestudeerd aan de Universiteit in thuisland Duitsland, nu woonachtig in Deventer en onderweg naar zijn broer om samen te gaan kijken in Leuven waar hij medicijnen wilde gaan studeren. De dame in ons gezelschap arriveerde op haar eindstationnetje en maakte plaats voor een oudere schotse dame met bijzondere verhalen over Tanzania en Dementie. Iedereen die binnen gespreksafstand zat werd betrokken in onze bijzondere uitwisseling van verhalen en ervaringen. En daar waar we even niet op het Engelse woord konden komen of een woord niet begrepen keken we een ander aan die meteen bijsprong natuurlijk. Je begrijpt dat mijn terugreis van ruim 3 uur omvloog!!!! Het laatste stukje trein van Nijmegen naar Venray kroop ik even lekker in mijn coconnetje om na te genieten van mijn zondagmiddag. Met een mooi paar stappers en een aantal bijzondere ontmoetingen rijker stapte ik voor het laatste stukje op mijn fiets. Het was met recht een zondagmiddag met een gouden randje!

Geplaatst op

Op stap om stappen te zetten…

Het is druk in de trein! En dat is niet gek, want vandaag kun je gratis reizen met het boekenweek geschenk. Het is duidelijk dat veel vaste reizigers dit niet wisten. En het is ook meer dan duidelijk dat de boekenweek reizigers geen geoefende treinreizigers zijn. Een beetje chaos hier en daar dus en heeeeeel veel om naar rond te kijken, een babbeltje te maken of iemand wegwijs te maken. En dat is mooiiii want zo vliegt de tijd van mijn best wel lange reis naar Hoogeveen.
Ik hoor je haast denken….. Hoogeveen, of all places , wat moet ze daarrrrr nu weer? Nou dat zal ik je vertellen #grijnzzz
Zoals je misschien al gelezen hebt gaan we in September ons avontuur beleven in Amerika. En op ons pad liggen vele mooie en ook redelijk korte hikes variërend van 1 tot 4 a 5 kilometer. Ik wil dolgraag van gebaande paden af en via deze korte hikes ook genieten van wat de natuur te bieden heeft. Op eigen benen staan daar in de Grand Canyon, Zion, Navajo gebieden etc etc. Een van die korte hikes leidt bv naar “Belly of the dragon”. Een grot waarvan de lokatie in geen enkele reisgids staat. Zeg nou zelf!!….. klinkt dat niet als een avontuur wat je wil beleven?
Iedereen die me een beetje kent weet dat dat avontuur een grote uitdaging voor mijn voeten zal worden. En dus vraagt niet alleen de reis op zich voorbereiding en voorpret, maar ook mijn lijf en voeten vragen dat. Morgen krijg ik van mijn podoloog mijn nieuwe zooltjes, en vandaag volg ik haar advies op en koop ik goeie wandelschoenen in een trekking A/B klasse zoals ze dat noemen. Een hele zoektocht om dat te vinden in een damesversie maat 43 en er niet meteen de hoofdprijs voor te moeten betalen. En dus verdiepte ik me in marktplaats en vond er een levendige handel in precies dat wat ik zocht. Want wat in de winkel maar mondjesmaat tegen hoodprijzen te vinden is, is hier volop beschikbaar voor veel vriendelijkere prijsjes dus. Het aanbod varieert van “nieuw- verkeerde maat gekocht” tot “zo goed als nieuw – 1 wandeltocht gedragen”. Deze laatste ga ik dus vanmiddag met mijn #vrijreizen passen in Hoogeveen. En dan heb ik nog bijna een half jaar om mijn stappen te gaan zetten met misschien wel deze stappers!

Geplaatst op

De nieuwe maan energy van vandaag

Vanmiddag om 14.14 was het weer een nieuwe maan.
Met nog een klein stapje te gaan staan we aan de vooravond van een heel nieuw jaar met als start de lente equinox. Buiten was het koud en de wereld wit van sneeuw. Maagdelijk…. Heel even ….
Na een geweldige afsluiting van de maan-maand gisteren, stap ik vandaag op de nieuwe golf aan energy en surf mee in een super mooi en intense start van de nieuwe maan-maand. De afbeelding hieronder past dan ook heel mooi bij de energy die ik voelde en bij het thema waar ik mee aan de slag wilde vandaag.

 

 

 

Eigenlijk zit alles er in en vertelt het zo veel! Het is de 8 oftewel het oneidigheids symbool zoals dat in de tuin in Dodewaard ligt net naast het Labyrint. Het Labyrint met de vrouwelijke maan energy vortex die zo duidelijk voelbaar was en in en om het huis de mannelijke zonnen energy vortex. Gehuld in de sterren van ons Universum waarin Moeder Aarde voor ons van belang is om goed voor te zorgen met z’n allen samen.

Home alone had ik alle tijd en ruimte nog eens terug te  vliegen in gedachte naar het Labyrint in Dodewaard bij dat bijzondere huis en de bijzondere man die er woont. Met de bedoeling een tekening te gaan maken van wat ik er gezien en ervaren had. Maar zoals vaker lopen dingen soms anders dan je denkt of verwacht.
Ik liep naar de kast om daar mijn tekenblok, potlood en de doos aquarel potloden te pakken. Ik heb de kast niet eens open gehad!! Want mijn blik ging als vanzelf omhoog zodat ik boven op de kast de houten schijf zag liggen die ik eerder al eens had gebruikt voor string Art. Hmmmm dat is alweer een tijd geleden!!

 

 

 

 

De vortex die ik  toen gemaakt heb en hoe sterk deze voelde. Wat n mooi proces was dat!! Je keek letterlijk van de 3e naar de 5 dimensie en weer terug. Een hele reis!!En de volgende dag het 2e deel van de reis. Losmaken…….vrijheid …. Spiral art is bedoeld om op het hout te laten zitten…… DAT deed ik dus NIET.
En zonder het echt bewust eens te overwegen zat ik in no time aan tafel en snuffelde ik in de tas met restjes katoen.

Ik zat dus op mijn vaste plekje aan de keukenbar en besloot eerst in gedachte nog eens terug te reizen naar Dodewaard , het huis en de tuin met de vortexen en opnieuw eens daarin te gaan voelen.
De eerste in paars; heel even in de vortex zelf voelen.

 

 

 

De 2e opnieuw paars; een hart omvanuit liefde te starten.

 

 

 

Toen aan de slag met regenboogkleuren; de zon.

 

 

 

En daarna op zoek naar de maan…..

 

 

 

Ik weet nog niet of deze string Art wel op het hout zal blijven zitten…… ik zal het eens vragen dus of het fotootje er van voldoende is , of dat hij het origineel graag wil hebben, de bijzondere man in het lichte zonnehuis daar op dat heuveltje in Dodewaard waar een schitterend Labyrint de tuin siert rondom een enorme rode Beuk.

Ondersteund door WordPress