Bericht

Geplaatst op

Het Lindersstraatje

Het huisje waar ik nu woon ligt in Sevenum. Het is een klein maar fijn appartementje in een verbouwde schuur die ooit aan het woonhuis lag van de familie Linders. Een familie die al generaties in deze boerderij woont. Zoooo lang in ieder geval dat het pad wat naast het huis loopt door de gemeente ooit gedoopt is tot het Lindersstraatje.

Nadat in een aantal spectaculaire achtervolgingen 3x auto’s het huis met pui en al binnen gereden waren heeft de huidige familie Linders besloten te gaan verbouwen en het voorhuis te verlaten. Ze wonen nu mooi en riant in de verbouwde schuur. Alles echt zelf gedaan met hulp van familie en bekenden. Ieder jaar iets he!!! Zo ook de appartementjes die ze op de zolder van die enorme schuur gerealiseerd hebben en waar ik er dus eentje van heb.  Van alle gemakken voorzien die noodzakelijk zijn ????

Eenmaal verhuisd ben ik nu mijn draai aan het vinden en de omgeving aan het ontdekken.
Afgelopen zondag wandelde ik al langs de Blakterbeek met mijn date en genoot van het uitzicht en de bijzondere bankjes langs het wandelpad. Vandaag bewandelde ik het hele Lindersstraatje in de namiddagzon en genoot van wat daar te zien was!!! Zie fotootjes!!!

Morgen weer een nieuwe dag <3

Geplaatst op

Alweer de 2e dag van deze maand en lente

2 Maart….. de maand en de lente is pas NET beginnen , maar is er al meer gebeurd dan je voor mogelijk kan houden in die 2 dagen oftewel 48 uur ongeveer!!!

Ik had mijn eerste ECHTE date en die was echt waar super fantastisch….. en nee nee…. Het was leuk, maar daar laten we het bij hoor Ik heb er van genoten, en ja voor herhaling vatbaar….. maar lieve mensen verwacht echt geen grote dingen van mij hoor wat dat betreft  Ik verwacht ze in ieder geval zekerrrr NIET van mezelf!!! Ach ja…. De marsen liggen hier op hem te wachten… en dan weet HIJ wel wat ik daarmee bedoel

Vandaag dus weer een doodgewone maandag zou je denken…… NIET dus!!! Ik leverde vanmorgen de sleutels in van mijn tijdelijke en super geweldige verblijf in Lottum. En er werd me verzekerd…. Ik was ten alle tijden van harte welkom, voor een praatje, voor een wandeling, whatever i wanted……

Vanmiddag ging ik aan het werk met het uitpakken van de nog aanwezige dozen. Ik pakte, ruimde, regelde, organiseerde er op los om tot een slim en doordacht opbergsysteem te komen in mijn inimini kleine huisje. Ik dronk nog even koffie met de heer en vrouw des huizes die me de oren van t hoofd vroegen over de door hen gesignaleerde date dus, hahhaha. Ik draaide mijn eerste wasje  en maakte van alle tapas restjes van gisteren voor 3 dagen mijn lunch salades, jammie!!!! Ik schreef nog een brief aan mn pen-pal Ozzy in USA en toen dus nog even deze blog.

Maar het aller belangrijkste van vandaag….. het meest avontuurlijke van DEZE 2e dag van de lente……  waren de tickets die ik boekte naar sicilie voor later deze maand. Een schrijversweek en een week having FUN, genieten van t zonnetje en mijn lijf even verwennen met wat extra warmte. Een dierbare vriend om mee samen te werken, samen te eten, samen te lachen, samen te genieten… een paar daagjes. Om het daarna verder af te kunnen met online contact en telefonische meetings om te komen tot het eindresultaat wat gewenst is. Alex jongen, dat boek Dolen deel 2 word nog veeeeeel beter dan deel 1 , dat weet ik zekerrrrrrr. Ik tel af!!! Kijk er naar uit!!! Ik ben blij en trots dat ik je kan en mag helpen!!! Jij gaat er een mega succes van maken he!!!

Geplaatst op

Over Tapas en Aardbeien met chocolade

Tja, wat kun je zoal doen op zo’n prachtige 1e dag van de meteorologische lente. Ik begon mijn dag iig met nagenieten van wat de nacht me zoal geboden had in die allereerste uren van deze lente in 2020. Samen op een bankje…… ik denk dat ik daar maar eens mijn favoriete bezigheid van ga maken dit jaar. Want al voor de 3e keer dit jaar bevond ik me op een bijzonder bankje met een bijzonder mens. En al voor de 3e keer was dat onovertroffen voortreffelijk, om NOOIT meer te vergeten en te kunnen ervaren hoe close je kan zijn met een medemens op zoooo veeel verschillende manieren.

Natuurlijk een wandeling op deze prachtige 1e lentedag, de eerste voorzichtige stappen langs de drassige en modderige Blakterbeek. Twijfel of we verder zullen lopen…. Uhh… JAaaa…. 2 stappen en toen toch maar rechtsomkeer gemaakt!! Dat pad bewaren we voor drogere dagen  Dus maar veilig en verstandig verder over de stoep van de Donckstraat tot daar het bordje stond, rechtsaf voor het …. Pad. En dat is dus het prachtige wandelpad wat ik vanuit mijn raam iedere dag kan zien. In elk licht wat de dag maar kan brengen. ’s Morgensvroeg in de geelroze schijnsel door de eerste wolken aan de horizon, of het grijsgroene licht net voor een van die flinke hagelbuien die we in de afgelopen dagen hadden.  En natuurlijk ook de volle oplichtende zon midden op de dag bij een bijna wolkeloze hemel, De belofte van de lente hangt dan uiteraard het sterkste in de lucht. En als ik het raam even opzet hoor ik de vogeltjes fluiten, net als tijdens onze wandeling dus. We lachen om de bijzondere teksten op de bankjes, proberen schapentaal uit te kramen en aanschouwen de zon die reflecteert in de beek waar ook daar de 1e bewijzen van het nieuwe groeiseizoen zichtbaar worden. De Lente is daar!!!

En verderop in deze mooie dag stond ik wat uurtjes in mijn nieuwe kleine keukentje om een lekkere tapas om mijn creatieve hocker tafel te kunnen zetten. O jongens , helemaal KETO uiteraard!!! En om de vingers letterlijk bij af te likken. Dus behalve een super gezellige zondag hebben we die af kunnen sluiten met het verwennen van onze innerlijke mens. Het toetjes was pas ECHT ultiem!! Aardbeien met nootjes en chocolade. Jaja…. OOK helemaal KETO hoor.

Intens gelukkig en dankbaar kijk ik moe terug op een weer bijzonder weekend. Wat is het toch geweldig fijn om gewoon te kunnen ZIJN.

 

 

Geplaatst op

Lente

1-3-2020

Deze meteorologische lente heeft wel een bijzonder mooie, intense, lieve en warme start gemaakt.  Ik ga er niet in detail over uitweiden maar het is weer een mega stap gezet op het pad wat ik bewandel. Dat levenspad wat zich al kronkelend door de lagen van het leven aan me ontvouwd. Dat pad wat ik steeds vaker vol van zelfvertrouwen durf te bewandelen. Dat pad wat steeds vaker ook allerlei bijzonder mooie verrassingen voor me in petto heeft. Dat pad wat me uitdaagt mijn grenzen te verleggen. Dat pad wat me zoveel moois van dit leven laat zien en ervaren, als ik er maar open voor durf te staan.

Soms is dat pad geplaveid met klinkers, om al hinkelend en spelend van 1 naar 2 naar 3 te springen. Mijn rechterknie gebogen, mijn kin een ietsje opgeheven, een hinkelliedje rolt over mijn lippen de wijde wereld in. Al spelend ga ik over dat stukje pad, samen met dat kind in mij.

Soms ook is dat pad verscholen onder een dikke laag modder. Waar ik met laarzen moedig mijn stappen zet. In de stromende regen als het moet, gewoon met een flinke portie moed om DOOR te gaan!!!! Mijn laars soms even vastgezogen in de plakkende laag van modder en klei, in een poging mij staande te houden en me het voortgaan te ontnemen. Koppig dit keer mijn kin ietsje geheven want opgeven staat niet in mijn woordenboek.

En soms is dat pad een fris groene strook van gras, waar vogels in een duikvlucht me even komen begroeten, waar vlinders voor een moment landen op mijn schouder en geheimen in mijn oren fluisteren. Geheimen alleen van mij of geheimen om te delen met degenen die even met me mee wandelt op dat mooie groene lente pad.. Waar witte wolkjes mijn uitzicht bepalen en de wind zacht blazend mijn huid streelt. Waar de zon mijn gezicht weet te verwarmen en de blos op mijn wangen nog weet te versterken en ik met mijn kin iets geheven geniet van iedere stap die ik zetten mag. Dan dwarrelt een veertje van zo’n vliegende vriend voor mijn voeten in het zachte groene gras, Een veertje om op te rapen en te weten dat ik niet alleen ben maar mijn immer aanwezig gids met me mee wandelt in die andere dimensie. Een goedkeurende knik vanuit die andere dimensie…. Ja E’Anna…. Zet de volgende stap maar weer…. Een traan rolt vanuit mijn ooghoek over mijn wang en valt zoutig op mijn lippen. Nee, geen traan van verdriet deze keer maar van innige dankbaarheid , dat ik mag ZIJN.

Lente in al zijn beloftes…… om intens van te gaan genieten met ME, MYself & I en die ander die mijn pad voor even gevonden heeft. Wees welkom en wandel met me mee <3 Wat is er nu mooier dan samen van het leven te kunnen houden en er van te kunnen genieten!!

Geplaatst op

02022020 The Wanderer

I had a blissful weekend. And because I was talking, reading, writing AND thinking in English almost the entire weekend I will write this blog in English also.

Not so long ago I found myself an online dating site, Ourtime. Maybe you already read about that in one of my earlier blogs. After meeting someone special there with a very nice smile I put my account on hold and we started chatting… in English because he is not Dutch by birth. Just living and working here. Reading and writing to him started me also thinking in English, haha. I made him a special hash tack because he makes me smile a lot #smile. Shopping and chatting the whole Saturday made it a great start of this new month. Today, Sunday the second promised only being even more blissful than that first day because of a few important reasons. Not only it’s a palindrome date with special meaning, it is also the day I was going to meet The Wanderer again. My birthday present for myself 🙂 Looking forward to this since the last moment i saw them. Uhhmm that’s less than 4 weeks ago, hahaha #grijnzzz These guys meaning a lot to me, something like to the moon & back ♡

Listen for yourself and you will feel and understand yourself.

So on my way to Amersfoort again 2 special things happened to me!! While APPing with my Ourtime guy my oldest sister appt me telling me she was on her way home again after her visit with our brother. And you don’t believe!!!! We were in the same train at the same time!!!! So we could have a short talk and hug. Loved it!!♡ Still wondering about that wonderful moment a guy with enormous suitcase got in the train. So i moved over one seat to give him the space he needed for himself and his suitcase. We got talking and he told me about his study time in Eindhoven as a designer engineer. Designing smarter things for our future in relation to milieu and surroundings. He told me he was going home to India this Sunday. So loooong trip ahead for him. Meeting him and having that talk was another little star in my blissful weekend and the reason me writing this blog today in English. I gave him my blog-url and yes he can translate it by himself… but i think it’s also fun doing it in English today. Especially me thinking in English now the entire weekend ♡ If my sister hadn’t been on the same train with her dog , i would never have met this special young man doing such a great job creating a better future for all of us by designing smarter things…..

I had a blast at the concert in the yoga school with The Wanderer and his music brothers Joost and Victor. Nikos again got me in tears with the song “we’re all going home”. This time because of the deeply felt gratitude and knowing now my “home ” is inside myself. I can live life for the fullest being just ME. Maybe it’s because of the energy in the yoga school and us sitting or lying on yoga mats, but i never before saw such beautiful and intense performance and not alone from music but from energy and their aura’s. Acting and reacting on each other in such beautiful and special way, like small universes around them. Those beautiful and special people sharing all that with us, their audience. Never ever before I felt such intense energy exchange and flowing of the golden energy sparkles from Nikos coming from his halo and spreading like a fountain. Telling his story’s in the healing songs. And i am sooooo great full I could be part of that today. If there could be a way to film what happened before my eyes, al 3 of them 😉 , it would become an oscar worthy movie. I am so happy he will be part of my book and story to tell (which I am writing now… this year). The fact that I was in connection with my English spirit soooo much this weekend was also the reason that songs texts came in deeper. Words finding their way to my soul.

Now I am on my way home in so many ways….. writing my weekends story and hoping that story will be finished with a chat again … and ending this beautiful day and weekend with a special #smile.

Ondersteund door WordPress