Bericht

Geplaatst op

In het oog van de storm

Vandaag stapte ik na diverse huishoudelijke klusjes in de vroege zondagochtend uurtjes op mijn fiets richting Deurne. Ik wilde naar de spirituele beurs in het hotelklooster daar om een knuffel te gaan halen en brengen aan mijn soulsister Eli. Tomtoma heb ik daar inmiddels niet meer bij nodig! Dus begeleid door mijn muziek-held in mijn oren, mijn neus in de wind en mijn allerbeste humeur in mijn denkbeeldige rugzakje ging ik op pad. Toen alle onbelangrijke muizenissen mijn hoofd uit waren geblazen bleef slechts 1 ding over. Centraal, helder en klaar stond daar mijn reeds gemaakte keuze. Ik kan er niet meer om heen. Ik WIL er niet meer omheen. Ze schitterde en straalt als bergkristal. Helder en puur. Maar ik weet dat ze in het oog van de storm staat, net als ik heel even in alle rust, gewoon mogen ZIJN.
Na een uurtje op de beurs stap ik opgewekt weer op mijn fiets. Ik ga weer terug naar dat lekkere rustige plekje in t oog van de storm. Af en toe stap ik af om mooie plaatjes te maken. Ik geniet intens van de rust op dit stukje van mijn pad nu. Ik denkt na over de randvoorwaarden die ik wil scheppen voor als de tijd daar is. Ik fiets langs een enorme boom die daar gewoon staat te staan.. te midden van wat eerst een enorme vijver was maar nu treurig opgedroogd rondom de boom gedrapeerd ligt. Ik stap af en bewonder de kracht en uitstraling van de boom temidden van de treurnis van die vijver. In gedachte kruip ik onder de laaghangende takken door en zoek een plekje tegen de enorme stam. Mijn rug daartegen sluit ik mijn ogen net als dat ik aan de andere kant in de berm dus ook doe, om zo de boom mee te kunnen nemen naar mijn plekje in t oog van de storm. JA… die had ik nog nodig!
Vanavond eens kijken of ik dit kan vangen in weer n mozaiekschaal! Nieuw creatief project ideetje geboren, moooiiiii

Geplaatst op

Ik Durf!

Ik ben een trouwe volger van Hans Stolp en kan intens genieten van zijn werk. Het geschreven woord maar ook zijn beeldende artistieke werk raakt me vaak diep in hart en ziel. Vaak maakt het iets bij me los en sluit het aan op de fase waarin ik mezelf op dat moment bevindt. Zo ook vandaag.

Ik las zijn gedicht  en voelde toen mijn woorden als een soort van antwoord opborrelen……

Ik durf,
Ik doe!,
En ja, ik faal ook af en toe,
Ik slik,
Ik durf opnieuw,
Ik voel de wijsheid,
in de grootsheid
van het klein mogen zijn.
Ik groei.

Hieronder dus het gedicht van Hans Stolp;

Hoe word je een wijs mens?

Een wijs en liefdevol mens worden, wie wil dat niet?
Bijna iedereen wil dat wel, dus dat is het probleem niet.
Het probleem zit hem meer in de vraag hoe je dat bereikt.
En toch is het, hoe moeilijk ook, tegelijk zo eenvoudig:
durf in alle kwetsbaarheid jezelf te zijn en wees echt.
Dan zal de ander geraakt worden door wat er van jou uitgaat:
door de kleur van je woorden, door de blik van je ogen
en door de openheid van je gezicht.
Durf maar!

Wees je bewust dat alle gebeurtenissen in ons leven
ons iets willen leren en een les bevatten.
Wie bereid is aan deze lessen te groeien en te rijpen,
hoe pijnlijk ze soms ook zijn,
die wordt een wijs mens van wie vrede uitgaat.
Wees eerlijk en overschreeuw jezelf niet.
Denk niet dat je een ander behagen of vermaken moet,
maar schenk de ander jezelf, zoals je bent.
Dan zal de ander van je houden om wie je bent
en niet vanwege je prestaties of de rol die je speelt.

Laat alles los wat jou van jezelf
en dus van je ware wezen vervreemdt.
Vermijd de mensen bij wie je niet jezelf kunt zijn.
Laat los wie en wat je naar beneden haalt
en je van je innerlijke rust berooft.
Pas dan zal je de nabijheid gaan ervaren
van die andere, die geestelijke wereld.
Realiseer je dat je niet altijd gelijk hebt
en wees bereid je fouten te erkennen.
Wie daartoe in staat is,
beoefent de ware deugd van nederigheid.
Word je bewust van de stille bron in jezelf
die zijn inzicht en zijn hogere weten
in jouw hart en ziel wil laten uitstromen.
Alleen dan word je een wijs mens,
een houvast voor anderen.
Durf maar en ga er voor!
Hoe vaak je ook faalt, het maakt niet uit.
Het gaat erom of je de moed
en het uithoudingsvermogen hebt
om er steeds weer voor te gaan.
Ga er maar voor!
Dan zal je ervaren hoe wij in al onze zwakheid
gezegend worden.

Hans Stolp

Bron “Verwachting”
info www.stichtingdeheraut.nl

1888

Geplaatst op

Een toast op het leven!

Vandaag werd me duidelijk hoezeer ik op de drempel sta van een nieuwe fase in mijn leven. Niet alleen de hormonen bepalen dat ik als vrouw over zal gaan naar een nieuw en ander stuk vrouw zijn.

Ook in de wereld van de Maya’s en de energy van de golven op mee te surfen zijn de spiralen van 4, 13 en 52 jaar. En ik ben heeeeeel recent nu in die 3e fase begonnen aan de 1e en 2e golf in weer een nieuwe periode van 13 jaar in het teken van witte tovenaar. Een nieuwe start las ik zelfs letterlijk.

Bij de indianen ga je na je 52e over naar de oude en wijze vrouw binnen de stam.

En numerologisch ligt dat dus tussen je 54e en 56e begreep ik vandaag.

Niets gaat van de een op de andere dag, alles heeft zo zijn ontwikkel- en ontplooiings-tijd nodig. Ook een net geboren kind loopt en praat niet meteen ????

Maar na deze dag met mijn bijzondere vriendin en soulsister te hebben gedeeld weet ik waar ik sta. Niet alleen de bijzondere lunch deelden we( gluten-lactose en soyavrij), ook de tarotkaart, een lach en een puberale grap, onze levensverhalen en belevingen en ook voor een traan was ruimte.  Ik voelde hoe gedurende de dag mijn zelfvertrouwen weer groeide, OK ik had dat dus GOED gevoeld!! OK ik had dat dus toch goed gezien!! OK, dit is dus niet raar maar LOGISCH!! OK, ik bewandel dus het juiste pad, het KLOPT!! We toastte op het leven met een heerlijk glas bubbels.

En die toast wil ik ook graag hier met jullie delen. Mijn vrienden en vriendinnen, familie, bekenden en geïnteresseerden. Mijn soulmates, zielenmaatjes en alle zilver-blauwe zielen onder jullie <3 Ik hou van het leven en ook van dit nieuwe deel ga ik weer iets bijzonders maken!! En als ik het even moeilijk mocht hebben…… herinner me dan gerust aan DIT moment ????

sulla vita, lechajiem, על החיים,
ad vitam, op het leven

Geplaatst op

Laat maar waaien….

Er waait een stevige maar warme wind buiten die de bomen heftig beroeren. In mij roert zich eenzelfde soort van storm. Warm door de interne hitte en met een stormachtige wirwar aan gedachten aangewakkerd door mijn emoties. Het zonnetje doet de rechterkant van mijn gezicht nog wat extra gloeien. Ik zit in de trein, onderweg naar Amsterdam. In Nijmegen stap ik over naar de
intercity die al klaar staat. Helemaal alleen in de 1e klas dankzij het vroege uur en de gratis upgrade besluit ik eerst maar eens mijn picknick ontbijtje te gaan eten. Een goed begin van je reis staat er op mijn koffie. Alleen en onderweg kan ik mijn gedachten dus ook de vrije loop laten. Ook nu hoor ik mijn muziek- held in mijn oren. Met de muziek en teksten die zo herkenbaar zijn en mijn
reddingsboei in de woelige waters waar ik in ronddobber. Hij zingt “We all want yellow fields of love”. Verdrietig luister ik verder, ja idd, dan moet ik nog even verder….. Verder met loslaten van wat was. En verder naar de vernieuwde IK die geduldig staat te wachten om van start te mogen. En ja ook nu bevestigd het nieuwe nummer in mijn oren mijn gedachten; It’s time to free our hearts, just take a little time.

In gedachte leg ik de recent ontdekte puzzelstukje op mijn pad op een rij. Ik weet dat ze bij elkaar horen, onderling verbonden zijn, naadloos aan zullen gaan sluiten…. Alleen niet rechtstreeks aan elkaar. Ik mis nog wat stukjes. Vol vertrouwen dat ook die me nog wel aangereikt zullen worden of op mijn pad zie liggen, gewoon om ook weer op te pakken.

Ondanks dat ik voel hoe ik in de golf onder 0 zit en verdrietig ben zie ik hoe ik niet alleen mijn reddingsboei van mijn muziek – held bij me heb maar dat er ook weer een life-line van (zelf)vertrouwen uitgeworpen is. En terwijl er toch een traan vanuit mijn ooghoek over mijn wangen biggelt glimlach ik. JA….. laat het maar gebeuren E’ Anna, het komt goed!

Geplaatst op

Mijn nieuwere versie die langzaam maar duidelijk zichtbaar wordt….

Vandaag zat ik al voor 7 op mijn fiets richting kantoor. Met mijn nieuwe muziek-held in mijn oren trap ik lekker door. Het is nog stil op straat. Ik zie de pakken hooi klaar liggen op de velden om door de boer opgehaald te worden. Ja….. het is alweer augustus!! En ik voel met een diepe zucht hoe dit jaar de zomer me door de vingers lijkt geglipt. Ik zat verwikkeld in en met mezelf in een strijd met mijn hormonen, de overgang. De afgelopen weken waren soms domweg alleen maar overleven. En gelukkig werd ik daarin oa bijgestaan door mijn acu-held. Maar zeker ook mijn soulsister!!! Haar troostende armen om me heen en haar handen op mijn schouders om me een beetje van haar kracht te geven. Ik kan volledige openheid geven over alles wat in me leeft en ze hoort me aan zonder ook maar een sprankje oordeel. Het helpt me, want immers… als ZIJ niet oordeelt over mij, dan hoef ik ook niet te oordelen over mezelf!

Ik gebruik mijn analytisch denkvermogen samen met mijn diepe voelen om helder te krijgen waar ik sta en welke stappen ik te zetten heb. Ik zie en voel hoe niet alleen mijn hormoonhuishouding over gaat naar een andere fase, ook IK als mens wordt opnieuw uitgelijnd naar een nieuwere versie van mezelf. Tja dat gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot. Mijn ziel heeft er voor gekozen dit leven intens te willen ervaren en dat is dus ook wat ik als mens in dit 3D leven doe. Met alles erop en eraan zullen we maar zeggen 😉 Dus zit mijn afvoerputje in de basis chakra nog al eens verstopt, en lukt het me niet altijd ook goed te aarden. Gelukkig draagt moeder Aarde me toch wel onvoorwaardelijk, ook als mijn wortels even losgekomen zijn. Mijn hartchakra kan enorm hoog zingen in haar trilling en fladdert soms alle kanten op als een zwerm vlinders in mijn borstkas. Gelukkig heb ik mijn eigen watermeditatie waarin ik steeds opnieuw de rammelende reeks aan chakra’s uit kan lijnen en opschonen.

Zo werden de afgelopen weken dus aaneen geregen met diepe dalen, hoge pieken en af en toe wat rustmomentjes op een 0 lijn van rust en stilte in mij. Ik heb erg sterk de behoefte alleen te zijn, gewoon met ME, Myself & I en me volledig E’Anna te voelen die in gedachte de Emmy een aai over haar bol geeft. Het Universum zorgt ERG goed voor me en ik wordt bedolven onder wellness vouchers om me bijna iedere week wel ergens terug te kunnen trekken in een Thermen.

Ik, die altijd zo makkelijk geeft, flexibel meebuigt en voegt naar wie dan ook, die IK is even wat minder flexibel. Ik voel hoe mijn centrale IK en gevoel even bloot gelegd wordt en hoe ik even geen rekening kan en wil houden met anderen. Met mijn hoofd probeer ik me nog flexibel op te stellen, maar met mijn hart lukt me dat even niet. Ik ben minder buigzaam en voeg me niet in alles naar die ander. En ook dit gegeven neem ik voor wat het is, en sta mezelf toe ook hierin gewoon te ZIJN.

Mijn droomwens van een aantal jaar geleden , naar Santiago de Compostella met de fiets, leek weggezet als niet gewenst en onmogelijk maar komt in deze fase weer volop in beeld. De concessie die ik deed en het plan aanpaste naar het Pieterpad fietsen is niet meer voldoende als alternatief. Zou het liefst vandaag nog aanfietsen…. En ik vraag mezelf af of dit dan zo’n ding is wat wil manifesteren? Of dit een van die puzzelstukjes is die ik tegen kom in de beschrijvingen van de Maya golf Energy ook. Net als het verhaal wat verteld mag worden in boekvorm? Er worden geweldige dingen op mijn pad gelegd. Al wat ik hoef te doen is de puzzelstukjes te herkennen en ze op te pakken. Het de kans geven om te manifesteren. Ik hoor hoe mijn gidsen en helpers af en toe lachen om mijn menselijke worstelingen en hoe ik de raadsels en puzzeltjes het hoofd bied. Geheel op eigen wijze. Vanuit mijn creatieve energy samen met toch ook weer dat analytisch denkvermogen wat soms ruim de bocht uit schiet en zo out of the box terecht komt #grijnzzz

Het weekend staat weer voor de deur. Morgen weer treinen… naar A’dam!! Waar weer een andere soulsister vast vandaag al in de keuken staat om weer een fantastische lunch in elkaar te toveren die aan al onze dieetwensen voldoet. Ook benieuwd waar we o.a met haar Numerologie gave en kennis bij uit komen en welke handvaten me dat zal opleveren om ook dan weer stappen te kunnen zetten. Mijn zelf vertrouwen terug op te bouwen en balans te hervinden in die nieuwere versie die langzaam maar duidelijk zichtbaar wordt.

Ondersteund door WordPress