Flashback

Vandaag op de fiets naar mijn werk. Heerlijk met een fris windje, een beetje minder warm dan de afgelopen dagen. En dus fiets ik met de wind door mijn haren en geniet van het vroege ochtend zonnetje wat in mijn ogen schijnt. Ik kom bij Castenray de bocht om en stop even met het trappen op de pedalen om schuin de bocht te kunnen nemen op het fietspad langs een aantal weides. In de 3e weide staan een aantal paarden. Ze staan er vaker, soms met 3, soms met 6. Vandaag is er een nieuweling. Een zwart wit gevlekt paard ligt lui in de hoek van de weide. Ik nader de weide en zie hoe de wind speelt door de manen en terwijl ik langs zoef zie ik hoe de manen golven in die wind, En door die golven wordt ik opgenomen….. Als in vertraging zie ik de lange wimpers over de oogleden glijden, een knipoog in vertraging. En terwijl ik deze details registreer glijd ik van de realiteit in het nu naar de herinnering uit een vorig leven.
Dit is niet nieuw voor me…… Ik heb al meerdere ervaringen met flashbacks en herbelevingen uit vorige levens. En ja…. Die paarden… dat is wel een ding hoor!!! IK, die in dit leven zo bang is voor paarden, en tegelijk ook zo onder de indruk van de klasse en grootsheid van dit prachtige dier.
Een andere herinnering en herbeleving met een paard in het toen op de fiets in het NU kun je hier lezen: https://eanna.info/23-augustus-2015-paard-fiets/

Maar voor nu verder met mijn verhaal van vandaag. Ik fiets dus daar langs die weide en in een split second zie ik mezelf in dat andere leven, rijdend op een paard, de wind door de manen en mijn lange haren. Door een vallei. Ik voel de vrijheid borrelen, en ik zie hoe ik ga staan en alleen met mijn knieën mezelf vastklem op de rug van mijn paard. Vanuit mijn buik welt een oerkreet omhoog en schalt mijn stem door de vallei. Mijn vrijheidskreet!! Met mijn kin omhoog en opgeheven armen omarm ik de weidsheid van al wat is. Ik omarm het Universum in al zijn grootsheid en ik voel hoe de energy me doorstroomd.
In dezelfde splitsecond ben ik weer in het hier en nu. Ik heb de weide gepasseerd, ik kijk om en zie hoe het zwart wit gevlekte paard op staat uit de liggende positie en zich schud, en als in antwoord hinnikt….. En alles in mij voelt het kippenvel….. WOW

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *