Na een heftige nacht vol van zwarte gaten en flarden van energetisch werken werd ik om half 6 wakker. Doodop!! Maar ik besloot het onder de douche van me af te spoelen en op tijd de wereld van realiteiten in te stappen. Ruim voor 7 zat ik dus al op de fiets en trapte de dreigende alles opschonende energy uit mijn lijf terwijl ik de donderwolken en het onweer tegemoet fietste.
Alsof de duivel me op de hielen zat, en de dikke druppels ontwijkend kwam ik binnen een half uur aan bij kantoor. Nog stil op straat en niemand aanwezig natuurlijk! En jaaaaaa , ik had gewonnen van de bus #grijnzzz want ik was sneller J. Amper binnen in een leeg en warm kantoor barste het onweer los. Ik zette mijn raam open om te genieten van het briesje wat met de buien mee gekomen was. Ineenkrimpend bij donder en knal, voelde ik wel hoe enorm dit opluchtte, schoon waste…
Om de stilte op kantoor te doorbreken en de donder in de kiem te kunnen smoren zette ik op spotify de nieuwe CD van Xavier Rudd aan Storm Boy. Past perfect toch??? De muziek schalde door het kantoor en ik kon even verdrinken in de tonen en klanken.. Maar goed, na een nummer of 2 moest ie toch echt zachter. Er konden immers andere mensen binnen komen om te werken , of ik kon bv mijn eerste telefoontjes krijgen. Werk aan de winkel dus!! Maar eerst ff een kaarsje aan steken….. voor pap……
Even na 9 kreeg ik een appje van mam…. De operatie gaat door……
Zoals een aantal van jullie wel weten krijg ik vaak veel door aan beelden, info etc van de spirits above. Maar ik weet uit ervaring dat hoe dichter de dingen bij je eigen IK staan, hoe moeilijker het is zuiver te blijven voelen en zien. Mijn eigen emoties en angsten worden dan onderdeel van alle signalen. Toch blijf ik stug positieve energy sturen terwijl ik weet dat pap de chemo blaasspoeling ondergaat in de ochtend, en ook in de middag als de tumor en nier verwijderd wordt. In gedachte blijf ik doorgaan met het spoelen in Energy.
In de avond neem ik een uitgebreid bad om zelf te reinigen en zet storm boy op repeat…. Ik maak letterlijk en figuurlijk mijn borst nat voor wat komen gaat….. En wacht ik op telefoon van mam.
En terwijl ik wacht klopt Marianne aan.. mijn overleden schoonzus en beste maatjes met pap tijdens haar leven. Ze laat me weten dat ze klaar staat pap te verwelkomen in heavenly sferen, maar dat het voor NU nog niet zo ver is…….. Ik zucht meer eens diep……. Want hier in het aardse is volgens mij niets moeilijker dan afwachten, onmachtig zijn…..en de dingen te laten ZIJN zoals ze ZIJN. En wat komt dat komt….Go with the flow…. Pffffff diepe zucht.
Ik wacht dus maar op dat telefoontje om dan vervolgens het nieuws wat er is te verpakken in woorden die mijn lieve wederhelft kan behappen, t is immers zijn pa…….. Ik hou van beide, ze lijken zo op elkaar die 2 <3 ……
