Dag: 11 augustus 2019

Geplaatst op

In het oog van de storm

Vandaag stapte ik na diverse huishoudelijke klusjes in de vroege zondagochtend uurtjes op mijn fiets richting Deurne. Ik wilde naar de spirituele beurs in het hotelklooster daar om een knuffel te gaan halen en brengen aan mijn soulsister Eli. Tomtoma heb ik daar inmiddels niet meer bij nodig! Dus begeleid door mijn muziek-held in mijn oren, mijn neus in de wind en mijn allerbeste humeur in mijn denkbeeldige rugzakje ging ik op pad. Toen alle onbelangrijke muizenissen mijn hoofd uit waren geblazen bleef slechts 1 ding over. Centraal, helder en klaar stond daar mijn reeds gemaakte keuze. Ik kan er niet meer om heen. Ik WIL er niet meer omheen. Ze schitterde en straalt als bergkristal. Helder en puur. Maar ik weet dat ze in het oog van de storm staat, net als ik heel even in alle rust, gewoon mogen ZIJN.
Na een uurtje op de beurs stap ik opgewekt weer op mijn fiets. Ik ga weer terug naar dat lekkere rustige plekje in t oog van de storm. Af en toe stap ik af om mooie plaatjes te maken. Ik geniet intens van de rust op dit stukje van mijn pad nu. Ik denkt na over de randvoorwaarden die ik wil scheppen voor als de tijd daar is. Ik fiets langs een enorme boom die daar gewoon staat te staan.. te midden van wat eerst een enorme vijver was maar nu treurig opgedroogd rondom de boom gedrapeerd ligt. Ik stap af en bewonder de kracht en uitstraling van de boom temidden van de treurnis van die vijver. In gedachte kruip ik onder de laaghangende takken door en zoek een plekje tegen de enorme stam. Mijn rug daartegen sluit ik mijn ogen net als dat ik aan de andere kant in de berm dus ook doe, om zo de boom mee te kunnen nemen naar mijn plekje in t oog van de storm. JA… die had ik nog nodig!
Vanavond eens kijken of ik dit kan vangen in weer n mozaiekschaal! Nieuw creatief project ideetje geboren, moooiiiii

Geplaatst op

Ik Durf!

Ik ben een trouwe volger van Hans Stolp en kan intens genieten van zijn werk. Het geschreven woord maar ook zijn beeldende artistieke werk raakt me vaak diep in hart en ziel. Vaak maakt het iets bij me los en sluit het aan op de fase waarin ik mezelf op dat moment bevindt. Zo ook vandaag.

Ik las zijn gedicht  en voelde toen mijn woorden als een soort van antwoord opborrelen……

Ik durf,
Ik doe!,
En ja, ik faal ook af en toe,
Ik slik,
Ik durf opnieuw,
Ik voel de wijsheid,
in de grootsheid
van het klein mogen zijn.
Ik groei.

Hieronder dus het gedicht van Hans Stolp;

Hoe word je een wijs mens?

Een wijs en liefdevol mens worden, wie wil dat niet?
Bijna iedereen wil dat wel, dus dat is het probleem niet.
Het probleem zit hem meer in de vraag hoe je dat bereikt.
En toch is het, hoe moeilijk ook, tegelijk zo eenvoudig:
durf in alle kwetsbaarheid jezelf te zijn en wees echt.
Dan zal de ander geraakt worden door wat er van jou uitgaat:
door de kleur van je woorden, door de blik van je ogen
en door de openheid van je gezicht.
Durf maar!

Wees je bewust dat alle gebeurtenissen in ons leven
ons iets willen leren en een les bevatten.
Wie bereid is aan deze lessen te groeien en te rijpen,
hoe pijnlijk ze soms ook zijn,
die wordt een wijs mens van wie vrede uitgaat.
Wees eerlijk en overschreeuw jezelf niet.
Denk niet dat je een ander behagen of vermaken moet,
maar schenk de ander jezelf, zoals je bent.
Dan zal de ander van je houden om wie je bent
en niet vanwege je prestaties of de rol die je speelt.

Laat alles los wat jou van jezelf
en dus van je ware wezen vervreemdt.
Vermijd de mensen bij wie je niet jezelf kunt zijn.
Laat los wie en wat je naar beneden haalt
en je van je innerlijke rust berooft.
Pas dan zal je de nabijheid gaan ervaren
van die andere, die geestelijke wereld.
Realiseer je dat je niet altijd gelijk hebt
en wees bereid je fouten te erkennen.
Wie daartoe in staat is,
beoefent de ware deugd van nederigheid.
Word je bewust van de stille bron in jezelf
die zijn inzicht en zijn hogere weten
in jouw hart en ziel wil laten uitstromen.
Alleen dan word je een wijs mens,
een houvast voor anderen.
Durf maar en ga er voor!
Hoe vaak je ook faalt, het maakt niet uit.
Het gaat erom of je de moed
en het uithoudingsvermogen hebt
om er steeds weer voor te gaan.
Ga er maar voor!
Dan zal je ervaren hoe wij in al onze zwakheid
gezegend worden.

Hans Stolp

Bron “Verwachting”
info www.stichtingdeheraut.nl

1888

Ondersteund door WordPress