Het is stil in mij…..

Het is stil in mij….. vreemd stil…..  want dit is een ander soort stil in mij dan ik ken.
Tot vandaag kende ik alleen het stil in mij als een soort van ZEN toestand, niet hoeven denken… rust, en dat voelde altijd weldadig goed!!!

De stil die ik nu voel  is het gevolg van mijn acu-behandeling bij Rob vandaag. Na een rollercoasterweek met vooral fysieke kenmerken van de overgang, volgde een diepe emo golf gisteren en vandaag waar ik erg van geschrokken ben.

De geplande afspraak van vandaag was dus ook noodzakelijk om dingen weer richting balans te coördineren. En Rob zou Rob niet zijn als hem dat niet zou lukken natuurlijk. Ondanks mijn eigen angsten, verdriet en onmachtgevoelens zag ik hoe hij als Arts keihard aan het werk was voor me. Alle info paraat op zijn bureau, opengeslagen boeken en op zijn beeldscherm. Ik zag hem soms zelfs letterlijk achter de oren krabben of zijn kin tussen zijn vingers houden. Ik was zwaar mismoedig binnen gestapt, de wanhoop letterlijk nabij…… En het is niet dat ik fluitend naar buiten liep hoor!! Maar ik kon het consult voor mezelf iig afsluiten met een anekdote die ik nog wilde delen met hem en voelde me figuurlijk zeker 100 kilo lichter ook!!

En nu, vanavond, thuis voel het dus stil in mij. Stil op een manier die ik eigenlijk alleen maar uit kan leggen als de afwezigheid van de emotie. Geen blijheid maar ook geen pijn, verdriet of boosheid meer op mezelf. Zoonlief en mijn lief lijken het wel op te merken…. Ze vragen me waarom ik toch zo “moeilijk kijk”. Ik heb geen idee wat ze dan aan me zien, ook voor hen zal het gezicht wat bij mijn huidige binnenkant hoort nieuw zijn neem ik dan maar aan.

Ik vermaak me met het leggen van nog een golfje mozaïek en beloof mezelf een fijne nachtrust straks. En al lijkt het dan heel vlak en plat met dat nieuwe soort van stil…… Ik voel me wel veilig. Zeker met de Homeopathische “nood” korreltjes die Rob me meegaf. Het vertrouwen in mezelf zal misschien wat meer tijd nodig hebben om te herstellen. Maar ook DAT komt vast en zekerrr weer goed. Ik VOEL me dan misschien wel “stil”en heel alleen, ik BEN het niet.

Glimlachjes toveren, mijn wedstrijdjes van vandaag en allemaal drieën….

Met mijn grote muziekhelden in mn oren stapte ik vanmorgen al vroeg op mijn fiets. Nog even genieten van wind en frisse lucht langs mijn opnieuw verhitte lijf nu de buitentemperatuur nog aangenaam is.  Het fietsdoel was de vlindertuin Klein Costa Rica in Someren.

Terwijl ik luister naar ED, Xavier, Passenger, Nakho en natuurlijk ook The Wanderer voel ik een golf aan enorm geluksgevoel door me heen stromen en denk ik terug aan de vele concerten die al mocht beleven van deze talentvolle artiesten met hun mooie zielen. Ik weet dat ook dit sterke gevoel onderdeel is van de golf waar ik op mee surf dit moment. Het kan geen kwaad dus ik geniet van mijn geluk in het moment.

Ik passeer  vele fietsers en wandelaars , en iedereen krijgt een begroeting van me, een glimlach, een knikje of een vrolijk Morge!!! En ja hoor, zoals altijd levert het vele mooie en warme glimlachjes op. Heerlijk om zo je licht te laten schijnen en de lach van de dag als een rimpel in het water te laten verspreiden. <3

Ik houd wel van een uitdaging , dus ook vandaag ging ik er weer eentje aan #grijnzzz , met de Google maps dame Tomtoma. Voor vertrek liet ze me zien dat de route van vandaag 35 km zou zijn. Nou…… dat kan korter dacht ik eigenwijs!!! En dus nam ik hier en daar een andere afslag dan wat er in mijn oor geadviseerd werd door Tomtoma. In mijn oren hoor ik hoe ze niet zomaar 123 opgeeft….. Maar ik volg mijn eigen wijsheid totdat ze het opgeeft en wijselijk haar mond weer even houd en me niet meer herhaaldelijk maant om te keren.  En ik won mijn eigen weddenschap!! 33,3 km Haha

De terug weg zal ik naar haar luisteren….. of toch niet??? Terug bleek dat ze van me geleerd had, route 32 km las ik. Ok… Ik deed braaf wat ze in mijn oren zei… tot op n punt dat ik dacht huh??? Rechtsaf??? Echt niet!!!! Opnieuw volgde vele pogingen me terug op t rechte pad te krijgen. Maar ik gaf niet op, en mijn route was uiteindelijk 31,7 haha 0,3 korter dus!!! Het is wat met al die drietjes vandaag.

Maar  niet alleen de wielrenners in Frankrijk houden zich bezig met het fietsen van hun Tour de France… Ik had vandaag mijn eigenste Tour de  Limbrabia  en naast de kilometer uitdaging van Tomtoma stond er ook een “fiets m eruit” op het programma bleek  op diezelfde terugweg ???? Mijn tijdrit van vandaag. Fiets m er uit!!!  Ik fiets natuurlijk wel meer dan gemiddeld en jaja ik heb natuurlijk trapondersteuning, en dat triggert mannen heb ik al vaker gemerkt!! Iets in ze verteld ze blijkbaar dat ze toch echt harder kunnen trappen dan die middelbare vrouw die daar net voor hen fietst. Zo ook vandaag dus weer. Ik “voel” hoe iemand in mijn kielzog fietste, keek om en zag dat ik gelijk had. Een man van een jaar of 40 schat ik zo. Hij bleef achter me “hangen” tot een moment waarop ik afremde om rekening te houden met een ander fietsend paar weggebruikers. DAT was het moment dat de man achter me de sprint inzette!!!! Hij suisde langs ons 3 heen en sneed een bochtje af waardoor ik NOG meer op de rem moest. Ik glimlachte en dacht, hahah daar heb je er weer een #grijnzzz Als de man geweten had dat mijn trapondersteuning laag stond zou hij het vast niet gedurfd hebben ???? Ik zette hem een standje hoger maar niet maximaal, en zette de achtervolging in. Zin in een lolletje ging ik dus niet meteen naar mijn maximum, oooohhhhh gemeen he ???? Ik ging dus in ZIJN kielzog hangen.  Hij fietste dus alsof de duivel hem op de hielen zat, en in de bochtjes keek hij steeds achterom of hij me er al uit gefietst had. NIET dus!! Het toeval wil dat hij blijkbaar dezelfde route had als ik, van Someren naar Deurne via Asten en Ommel en Vlierden. Een achtervolging dus van zo’n 15 kilometer. Net voor Deurne heb ik hem toch maar gewoon ingehaald want ik wist dat ik na het spoor rechtsaf wilde gaan ???? Ik keek om nadat ik hem ingehaald had, schonk hem nog een lach en zag hoe hij gestopt was met trappen.

Zo werd mijn euforie surf golf van vandaag dus prachtig omgezet in fiets energy!! En kom ik zonder kleerscheuren of gekke dingen weer veilig thuis in een golffase van rust zonder pieken. Tijd om in alle rust en enige balans mijn verhaal in ieder geval weer te kunnen doen hier???? <3

Transformatie en geboorte

Ik hield het niet heel erg lang vol in de vlindertuin vandaag , de combi met mijn innerlijke hitte was een beetje teveel van t goeie. Maar ik was er blijkbaar toch op precies t goeie moment om de geboorte van een vlinder mee te maken. Ik zag hoe ze zich uit haar pop worstelde, schrok even toen ze ineens naar beneden viel, en gaf een zucht van opluchting toen ik zag hoe ze zich staande hield en opkrabbelde. Ik voelde de worsteling en herkende het als de mijne. Alleen al voor DAT moment fietste ik vandaag met liefde en plezier mijn 65 kilometer. Eenmaal thuis was ik toch wel heel benieuwd welke vlinder dit nu precies was. En ik geloofde mijn ogen niet toen ik haar vond met google en las: Blue Moon Butterfly. Dat is wel heeeeel symbolisch dacht ik deze transformatie. Ik heb van het beeld materiaal een kort minifilmpje gemaakt en mijn eigen Koshi Air gong gebruikt als achtergrond muziekje.
 

Kijken wat er boven water wil komen …

Het lijkt wel alsof ik in de afgelopen weken veranderd ben van het water en maan meisje naar een vuur wezen. Zo enorm sta ik af en toe in vuur en vlam op de vele manieren die passen bij deze uitdrukking. En of het nu om de euforie gaat, de innerlijke felheid van het kacheltje inside  of het vuur in mijn sloffen waarmee ik mezelf er probeer uit te lopen en voor te blijven zodat ik geen domme dingen doe……. Het is al met al een verhitte strijd met vooral mezelf.  Ik zoek naar manieren mijn vuur te temperen. Ik ontdekte hoe ik met een watermeditatie invloed kan uitoefenen, maar ja….. kan onmogelijk halve dagen in bad gaan hangen he!!! Gekscherend zei ik tegen mezelf, stel je gewoon een ijsgrot voor om in te schuilen #grijnzzz of een koele zee vol water om in te zwemmen ????. Creatieve ideetjes genoeg he!! Oja…. Creativiteit, DAT helpt me idd ook, door de creatieve energy te laten stromen raak ik minder mezelf kwijt in de waan die de hitte soms veroorzaakt.

DUS bestaat dit weekend uit een nieuw creatief project, in Mozaïek, om te kunnen spiegelen, of mezelf gewoon af en toe onder te dompelen in dat denkbeeldige water terwijl ik mezelf recht in de ogen kan kijken. JA, !!!! GOED plan. Dank je wel creatieve ikke, ik ga er mee aan de slag <3

En dus ging ik de zolder op, op zoek naar bruikbaar materiaal. Ik vond een mooie lijst.
Tja…. En als ik al niet weer in een euforische bui was dan zou je het er wel van worden toch?!!
Samen met mijn lief liep ik in het centrum alle winkels af, op zoek naar mijn spiegelmaan die straks een belangrijke plek gaat krijgen in het geheel. In de 1e winkel werd ons gevraagd of ze me kon helpen….. Ja hoor!!! Zei ik, Ik zoek een spiegeltje, rond, van 10 centimeter doorsnee. Geen rare vraag dacht ik in een drogisterij. Nou ja….. ook DAT zal dan wel aan mijn euforische bui gelegen hebben, want ze keek me toch een partij moeilijk…. Ze keek me met grote ogen aan en zei ”nou…… dat is wel ERG specifiek!!!”

Misschien heb jij het al lezende allang geraden en begrijp je dat we winkel na winkel met lege handen naar buiten kwamen. Sommige spiegeltjes waren 3, 5 of zelfs 10x vergrotend, sommige domweg te klein OF te groot dus. En van sommige zag ik meteen dat ze niet “te slopen” waren voor mijn doel. Mijn lief had de moed al lang verloren en probeerde me te overtuigen concessies te doen. Maar daar wilde ik uiteraard absoluut NIET van horen zo midden in mijn puberale bui. Nee nee, als het niet ergens in de winkel hier ligt dan ligt t gewoon ergens anders was mijn logica. Tja zegt ie dus, dan ga je dus gewoon ff naar Taiwan. Nee antwoord ik meteen, dan komt Taiwan naar mij ????

De laatste winkel die we inliepen was de Xenos. Thuis had ik in de grote lijst gekeken hoe de verhouding zou moeten zijn, en dat deed ik met een blik soep van 10 cm doorsnee. Dus toen we een spiegeltje zagen wat aan bijna alle eisen voldeed (sloopbaar, gewone sterkte en misschien net ietsje groter??? ) zochten we dus naar een blik soep om de afmeting in te kunnen schatten en vonden een blik ravioli die voldeed Jaja …. Ik weet het….. Xenos heeft ook linialen enzo ????. Hmmm het spiegeltje bleek toch bij nader inzien ruim groter te zijn dan ingeschat zonder dat blik ravioli. Bijna had ik het terug gezet toen ineens een beeld voor mijn ogen verscheen van dat ene spiegeltje met een randje van Mozaiek. PERFECT idee!!!!!

En nu zit ik er dus klaar voor om te beginnen!! Kijken wat er boven water wil komen ????

Mijn bubbles in Universe

In de afgelopen weken heb ik behoorlijk lopen worstelen met mezelf, mijn Innerlijke IK, mijn hormonen en mijn fysieke lijf. Ik werd door een dierbare soulmate er aan herinnerd dat ik anders naar mijn Ik kon kijken in een bubbel van het ZIJN. Dat inspireerde me om hier ook creatief uiting aan te geven. Vandaag maakte ik mijn inspiratie werkstuk af.

Mijn eigenste Universum met daarin IK, in de armen van mijn beschermengel die me hoe klein en kwetsbaar ik soms ook ben er altijd voor me is en waar ik me veilig en geborgen kan voelen.

Links de open hand, om te ontvangen, maar ook om los te laten.

De Qi als symbool voor de levensenergy die ongeacht wat altijd stroomt al is er hier en daar soms een blokkade …… Net als Ohmmmm , het innerlijke punt van rust en stilte waar ik steeds weer naar terug kan gaan, de oorsprong.

Het sanskriet voor moksha/moxa, wat staat voor heel veel betekenissen, een er van is gedroogde bijvoet wat bij acupuntuur gebruikt wordt en je Jing energy een boost kan geven. Voor mij nu even niet nodig of verstandig, heb nu ff een overschot aan Jing ???? Maar het symbool staat dus bv ook voor de eeuwige circel en de bevrijding van de emotie uit die eeuwig durende kring, en ja die is dan weer heel herkenbaar bij momenten….

En last but not least, mijn logo voor E’Anna, mijn zielennaam, onder die naam schrijf ik mijn Blog. En deze blog draagt die naam omdat ik daar vanuit mijn ziel wil laten zien wie ik ben en hoe ik mijn leven beleef. Het logo wat ik ervoor getekend heb ik dus de schrijfveer die vanuit het spirituele de inkt laat vloeien naar het aardse.