Schijt aan de Grens, kunstfestival

De avond valt in….. Ik zit na een prachtige dag op mijn eigen plekje aan de bar en de windgong tingelt er heerlijk op los door de tafelventilator die me enige verkoeling brengt. Het was een warme, intense maar zeerrrrr verhelderende dag vandaag. Mijn fietsdoel en het thema van vandaag was de kunstroute “Schijt aan de grens” Geboren uit het gebrek aan samenwerking tussen 2 provincies als het gaat om het creatief uiting geven aan dat wat in een mens kan leven. Maar zeker ook over de psychologische grenzen van een mens , ook als het gaat om liefde, genot en zinnelijkheid.  Een thema wat wel aansluit bij mijn proces in het NU en dus besloot ik dat dit vandaag wat extra aandacht mocht krijgen en de kans om eens extra te onderzoeken waar mijn grenzen dan liggen.

Het zonnetje vandaag heeft zijn best gedaan om uiting te geven aan mijn innerlijke hitte en me voorzien van een licht rood tintje waar nog blanke huid zichtbaar was en een donkerrroodbruin kleurtje voor het meer geharde zonne deel in mij.

Terwijl ik naar de 1e kunstroute locatie fiets doemt de eerste vraag in me op. “WAT is grensoverschrijdend”? De afgelopen weken en maanden waren een aaneenschakeling van hormonen die meer en minder de pan uit rezen. Met als gevolg grensoverschrijdende emoties. En ja ik heb die ook grensoverschrijdend geuit. Het schaamrood voel ik nog op mijn kaken als ik er aan terug denk. En nee…. Dat is niet te verdoezelen onder mijn zongebruinde huid van vandaag . Ik mag me wel heeeel gelukkig prijzen met de bijzondere mensen om me heen die dat blijkbaar volledig begrijpen. En waar ze het niet begrijpen dus voor lief weten te nemen. Gelukkig heb ik niet aan alle emoties en gedachte uiting gegeven in woorden en wist een deel zijn weg te vinden via mijn creatieve energy. En dat is dan ook meteen wat zo herkenbaar aanwezig was op de route van vandaag. Kunstenaars die daar ieder op hun eigen wijze uiting aan wisten te geven. Inspirerend, herkenbaar, WARM als mijn interne hitte dus.

Vanuit de 1e locatie Geijsteren fietste ik door naar Overloon waar ik midden in een heel warm bad terecht kwam. WAT een sfeer, WAT een energy, WAT een mooie mensen!!! Bekende en onbekenden trof ik er en raakte aan de praat met ze. Mensen uit de tijd van voor mijn huwelijk van nu…… meer dan 30 jaar geleden trof ik ze en nu dus opnieuw, alsof het de dag van gisteren was, zo warm was hun groet en hand op mijn schouder…… wow….. Ik genoot van de creativiteit en openheid om me heen. Een speciaal onderdeel van de dag wist ik op voorhand zou een muzikaal intermezzo zijn op het programma. Allemaal liedjes en teksten die als centrale thema dus weer die grenzen opzochten van verleiding en zalige zonden. En ik wist dat mijn zeeerrrr gewaardeerde collega maar bovenal ook een van mijn grote muziekhelden daar onderdeel van zou zijn. Huub Janssen met zijn lied over een lang vervlogen puber liefde die weer even in beeld kwam. Huub…. Ik heb weer van je genoten!!! Het spatte er weer van af hoor!!! Dank je wel!!!

Ook liet ik me even gaan bij het schrijven van een ondeugend kaartje voor aan de slingers met verzwegen of slechts in stilte heimelijk gedachte zalige zonden…. En legde ik de kaartjes van het duiveltje in mij naast dat van het engeltje in mij. Het kaartje wat als basis er onder lag zo liet de man me zien was HOPE <3 Jaja…. Het komt allemaal GOED met mij  #grijnzzz ondanks… of misschien wel dankzij….  de dingen die op de kaartjes stonden, haha Self indulgence en Gratitude. Met andere woorden…..  (genotzucht en dankbaarheid) Oefffff dan staat me nog heeeeel wat te wachten dus ?!  Maar ik weet…… hoe spannend dingen misschien nog zullen zijn voor me….. ik ga ze met 2 handen aannemen en de grenzen opzoeken om ook daarin mijn leven te verrijken.

‘To let go of the past consciously, is to create your future consciously. Not necessarily the future you wished for or desire, but the one you know in your heart you’re destined to fulfill.’

Ik kijk terug op een turbulente en emotionele week. De 1e week met mijn stappen op een nieuw pad. De kogel ging door de spreekwoordelijke kerk, Ik wil alleen verder!! Maar tegelijkertijd ook de wens dat op een liefdevolle manier te doen, dat afronden van een levensfase. Het was een week van diepe gesprekken en diepe stiltes…. Van diepe emoties en diep nadenken. Het was een week van weinig uurtjes slaap en weinig goed gevulde borden. Want hoe zeer ik op mijn best deed… vaak kreeg ik geen hap weg en joeg de slapeloosheid in combinatie met een pijnlijke onderrug me het bed steeds weer uit. Ik probeerde wel goed voor mezelf te zorgen…. Maar dat lukt gewoon even niet iedere dag. Ik mag me gelukkig prijzen met de lieve vrienden om me heen. De een belt uren en uren met me zodat ik mn verhaal kwijt kan en geeft me goeie tips voor mijn TO_DO lijstjes. De ander vergezelt me op een dagje thermen om toch die broodnodige ontspanning te krijgen en ook hier kon ik opnieuw de kluwens aan gedachte en emoties wel kwijt. Ik merk hoe het me helpt mijn verhaal steeds opnieuw te vertellen, het schept helderheid,  als troebel glas in woelig water waar je echt niets meer door kan ontwaren of zien. Het glas wat langzaam boven water gehaald wordt en ontdaan van de nodige waterdruppels die het totaalbeeld nog steeds in stukjes breekt. Ik voel hoe ik me langzaam weer “heel” kan voelen. En de onzekerheid plaatst maakt voor een enorme rust en een “WETEN” dat het goed is. Ik weet wat is los laat, en ik weet deels wat ik er voor terug krijg. Ik weet dat het niet alleen mij ook verdriet zal doen en ik kan alleen maar hopen dat ik die ander niet TE veel verdriet zal doen om te dragen…… Ik weet niet wat de toekomst me gaat brengen, ik weet alleen wat ik hoop dat ik nog zal mogen leren en ontdekken. En ik vertrouw dat dat wat bedoeld is voor mij nog op mijn pad langs zal komen. Gevraagd en ongevraagd! Mijn ziel koos er voor dit leven zo intens als maar mogelijk te kunnen ervaren…. En ja….. ik ben daar zekerrrr nog niet meer klaar!!!

Vanmiddag las ik in een bericht van een bijzondere tempelpriesteres, Michelle Shanti hoe zij een intense ervaring had met hulp van weer een andere tempelpriesteres. De woorden die door haar gezegd werden wil ik hier graag herhalen. Want ze zijn niet alleen voor hen van toepassing maar zekerrr nu ook op dit moment voor MIJ. En ja…. Wie weet dus ook wel voor jou <3

‘To let go of the past consciously, is to create your future consciously. Not necessarily the future you wished for or desire, but the one you know in your heart you’re destined to fulfill.’

 

Vandaag was de eerste concrete stap op mijn nieuwe pad

Want ja…. Kiezen in je hart gaat eigenlijk best wel vanzelf, je hoeft er niets anders voor te doen dan te voelen en te luisteren….. naar jezelf. Je voert er natuurlijk wel gesprekken over, met je zelf, vanuit je hart, en je ziel en in je hoofd….. Maar verder gebeurt er buiten jezelf nog NIETS

Dan komt de stap dat je het gaat delen, je geeft woorden aan je gedachten en emoties. Je wikt, je weegt en maakt keuzes in hoe je de dingen wil vertellen en hoe je ook de dingen wil gaan doen. Maar nog steeds gebeurt er verder nog NIETS concreets buiten jezelf. Ja….. mensen gaan reageren… je hebt idd iets in beweging gebracht…… Als een rimpel in een enorme vijver door het inimini steentje wat je er zojuist in geworpen hebt. En of je het steentje er nu met een boogje in liet zijlen, heeeel zachtjes liet vallen of met geweld er ingooide….. de rimpel in is beweging gezet en niet meer te stoppen.

En van al die mensen die reageren is er eigenlijk maar EEN echt van belang. Je partner!!! Want samen met hem moet ik dit deel van het pad nog samen bewandelen. En wil ik dat doen op een manier die vooral nog getuigd van de liefde die we deelden de afgelopen 30 jaar.

En dan komt het tot de eerste concrete acties….. Na een aantal emotionele gesprekken samen weten we waar we staan en weet ik wat en hoe ik de dingen wil realiseren. Dus zorgde ik vandaag voor de inschrijving als woningzoekende, las ik de diverse websites van Mediators en maakt ik een afspraak met een van hen voor ons samen. En vroeg ik om hulp via mijn facebook. Want ja….. ik ga dit natuurlijk doen met hulp van mijn lieve vrienden, en 2 fantastische hulpverleners die op mijn pad kwamen. Ik hoef dit niet alleen te doen zoals ik vele dingen in mijn leven wel alleen deed. DAT is de grote les in het NU. De kar niet alleen te trekken…..

En morgen??? Morgen is er weer een nieuwe dag, met weer nieuwe dingen om op te pakken en uit te voeren. Eerst naar mijn werk en daarna dus een van die hulpverleners die er voor me wil zijn om me te helpen.

Dank je wel Universum!! Dank je wel spirits maar vooral ook dank je wel mensen-zielen in mijn leven nu dat jullie er voor me zijn.

Klokkenraadsel

Hier gebeurt echt iets geks in huis!!!!

Heel recent heb ik onze klok even goed onder handen genomen. Ik bestelde nieuwe uurwerkjes, wijzers EN nam nieuwe batterijen om onze klok weer een nieuw leven in te kunnen blazen. En ja, echt blij toen alles gewoon weer op tijd liep en betrouwbare informatie gaf om bv de trein nog te kunnen halen voor een weekend dagje op pad.

En ik weet ZEKERRRRR dat toen ik vanmorgen het huis verliet om een dagje te gaan uitwaaien op mijn fiets de klokken ook echt nog gewoon GOED stonden.

Laat in de middag was ik weer thuis en ging meteen in de weer voor het eten. Eenmaal klaar met koken EN eten nam ik de rust op mijn plekje aan de tafel-bar om te bedenken hoe ik invulling wilde gaan geven aan de avond. Dus keek ik even hoe laat het inmiddels was. En daar begint dus het raadsel!! Half 11 geweest????? NEEEEE dat KAN niet. Het is nog volop licht buiten toch??!! Ik kijk links van me op de magnetronklok. Inderdaad, dat klopt beter even voor half 8 nog.  Nieuwschierig naar de achterkant van onze mooie klok sta ik op om er op te kunnen kijken. Nou nee zeg!!!! Daar is het dus bijna kwart over 3!!! En ja….. ik weet wel dat het een heftige avond en nacht is geweest en dat de spirits volop rondom me aanwezig zijn…. Maar dit……. Heb ik nog nooiiiiit meegemaakt.

Natuurlijk denkt zelfs mijn brein dan niet alleen aan spirituele oorzaken hoor. Maar die kan ik dus domweg niet bedenken. Alles wat ik controleer technisch gezien klopt en zit gewoon goed!!

Ik wil hierover dus wel eens te raden gaan bij mijn spirituele medemensen die hier wat over kunnen of willen zeggen. Heb jij een zinnige of onzinnige verklaring voor me??? Laat het me dan weten!!

Thuiskomen bij mezelf,

Sinds een paar weken heb ik aan mijn lijstje met helden en heldinnen een nieuwe held toe mogen voegen. Mijn muziekheld(en) the Wanderer <3
Behalve een paar bijzondere oudere muzieknummers kwamen ze op dat moment ook met een nieuwe muziekvideo uit een serie Takes die duidelijk bedoeld waren als try-out voor het opnemen van een heuse nieuwe singel. Deze take 11B zoals ik hem noem sloot naadloos aan op de fase waarin ik me op dit moment in het leven bevind. Vandaag is die single officieel uitgekomen. We’re all going home.

In zijn verhaallijn op Facebook vraagt Nikos- The Wanderer om te vertellen wat voor jezelf de betekenis is van dit nummer en dat te delen met andere mensen. Dat wil ik vandaag op mijn blog dus doen.

Ik leef mijn leven al surfend op de golven van de Tzolkin en de maankalender van de Maya’s. In de wereld van de Maya’s zijn de spiralen van 4, 13 en 52 jaar en energy-golven van 13 jaar of 13 dagen om op mee te surfen. Ik ben een blauwe hand vanuit mijn geboortetegel. Het is 13 jaar geleden dat ik mijn leven rigoureus omgooide en begon met het maken van andere keuzes. Destijds wist ik nog niet dat die ommezwaai synchroon liep met de start van een 13 jarige golf binnen die Tzolkin dus. Het is ook daar dat mijn spirituele ontwikkeling echt begon. Inmiddels zijn we heel recent aan een nieuwe 13 jarige golf begonnen in het teken van witte tovenaar (26 juli) en zitten we nu in de 2e wave van 13 dagen. En ook nu weer zit ik in een enorme verandering van mijn leven. Ik sta letterlijk en figuurlijk op de drempel naar de 3e fase in mijn leven. Ik zit sinds een paar weken explosief en volop in de overgang. Niet alleen de hormonen bepalen dat ik als vrouw over zal gaan naar een nieuw en ander stuk vrouw zijn. Ook spiritueel gebeuren er bijzondere dingen voor en door mij. Niets gaat van de een op de andere dag, alles heeft zo zijn ontwikkel- en ontplooiings-tijd nodig. Ook een net geboren kind loopt en praat niet meteen.

De muziek van the Wanderer en met name DIT nummer is letterlijk mijn reddingsboei geweest in 4 afgelopen zeerrrr heftige weken die door woelige waters ging maar waar ik me wel staande wist te houden op mijn surfboard. Steeds opnieuw luisterde ik naar de boodschappen in de tekst van dit bijzondere lied.
Verwonderd merkte ik gisteren wel meteen op dat het nummer zoals het nu gereleased is toch anders is dan de Take 11B. Ik ging dus naar binnen om eens goed te voelen WAT er nu precies anders was. En ik had al snel in de gaten dat het tempo een ietsie pietsie sneller was. Maar wow wat een verschil is dat meteen zeg!! Het BRUIST als de schuimkoppen op mijn surfgolven. <3 En ook hier begreep ik meteen de boodschap uit de spirit wereld. Het is prima om wat sneller te gaan, zelfs als de hele wereld om je heen roept dat je TE snel gaat 😉
Het verleden heeft me gemaakt tot wie ik NU ben, en ik kan je vertellen dat ik blij ben met mij en trots op mezelf waar ik nu sta. En ik weet dat ik in deze derde fase pas echt helemaal bij mezelf thuis ga komen.