Categorie: Gedachtenspinsels

Gedachten, overwegingen en inzichten

Geplaatst op

Lente

1-3-2020

Deze meteorologische lente heeft wel een bijzonder mooie, intense, lieve en warme start gemaakt.  Ik ga er niet in detail over uitweiden maar het is weer een mega stap gezet op het pad wat ik bewandel. Dat levenspad wat zich al kronkelend door de lagen van het leven aan me ontvouwd. Dat pad wat ik steeds vaker vol van zelfvertrouwen durf te bewandelen. Dat pad wat steeds vaker ook allerlei bijzonder mooie verrassingen voor me in petto heeft. Dat pad wat me uitdaagt mijn grenzen te verleggen. Dat pad wat me zoveel moois van dit leven laat zien en ervaren, als ik er maar open voor durf te staan.

Soms is dat pad geplaveid met klinkers, om al hinkelend en spelend van 1 naar 2 naar 3 te springen. Mijn rechterknie gebogen, mijn kin een ietsje opgeheven, een hinkelliedje rolt over mijn lippen de wijde wereld in. Al spelend ga ik over dat stukje pad, samen met dat kind in mij.

Soms ook is dat pad verscholen onder een dikke laag modder. Waar ik met laarzen moedig mijn stappen zet. In de stromende regen als het moet, gewoon met een flinke portie moed om DOOR te gaan!!!! Mijn laars soms even vastgezogen in de plakkende laag van modder en klei, in een poging mij staande te houden en me het voortgaan te ontnemen. Koppig dit keer mijn kin ietsje geheven want opgeven staat niet in mijn woordenboek.

En soms is dat pad een fris groene strook van gras, waar vogels in een duikvlucht me even komen begroeten, waar vlinders voor een moment landen op mijn schouder en geheimen in mijn oren fluisteren. Geheimen alleen van mij of geheimen om te delen met degenen die even met me mee wandelt op dat mooie groene lente pad.. Waar witte wolkjes mijn uitzicht bepalen en de wind zacht blazend mijn huid streelt. Waar de zon mijn gezicht weet te verwarmen en de blos op mijn wangen nog weet te versterken en ik met mijn kin iets geheven geniet van iedere stap die ik zetten mag. Dan dwarrelt een veertje van zo’n vliegende vriend voor mijn voeten in het zachte groene gras, Een veertje om op te rapen en te weten dat ik niet alleen ben maar mijn immer aanwezig gids met me mee wandelt in die andere dimensie. Een goedkeurende knik vanuit die andere dimensie…. Ja E’Anna…. Zet de volgende stap maar weer…. Een traan rolt vanuit mijn ooghoek over mijn wang en valt zoutig op mijn lippen. Nee, geen traan van verdriet deze keer maar van innige dankbaarheid , dat ik mag ZIJN.

Lente in al zijn beloftes…… om intens van te gaan genieten met ME, MYself & I en die ander die mijn pad voor even gevonden heeft. Wees welkom en wandel met me mee <3 Wat is er nu mooier dan samen van het leven te kunnen houden en er van te kunnen genieten!!

Geplaatst op

samen spelen

Dit was/is het favoriete spelletje van Skinny, de dolfijn die ik leerde kennen in het dolfinarium. Ze was de oudste dolfijn van het Dolfinarium destijds en bij een VIP meeting zou ik haar gaan ontmoeten. Vooraf zat ik beneden achter de glazen wanden waar je dolfijnen kon zien zwemmen. Het zou een bijzondere dag worden met die VIP meeting wist ik… Maar daar beneden aan die dikke glaswand had ik al een bijzondere ervaring. Een dolfijn met een grote witte vlek achter haar vin kwam steeds naar me toe toen ik daar zo zat en duwde haar neus dan tegen het glas waar ik zat.  Dan zwom ze weer weg, blies bubbels in het water die groter en groter werden om er vervolgens door die steeds groter wordende watercircels heen te zwemmen. Prachtig om te zien ook!!! En dan kwam ze dus weer even naar de wand om haar neus tegen mij aan te duwen via het glas.

Een Vip meeting hield in dat je op een vlonder aan de waterkant mocht knielen en in vastgestelde posities je hand mocht uitsteken waar dan vervolgens jou VIP dolfijn zijn neus tegen te hand zou leggen.  Haha, De trainers hadden me vooraf al gewaarschuwd…. Skinny was nogal eens eigenwijs en geneigd de VIP party’s te rekken omdat ze ze zo leuk vond. Je begrijpt mijn verbazing toen ze de 1e keer bij de vlonder boven water kwam en ik de grote witte vlek bij haar vin zag!!!  Ze had eerder die middag allang gedaan wat nu opnieuw van haar gevraagd zou worden en op dat moment dus lekker NIET deed!!!! Ik mocht haar lekkere visjes geven en haar rubberachtige huid voelen. Ik was echt compleet verliefd op die prachtige oude dame. Voorjaar 2017 is ze over de regenboogbrug gezwommen. Maar ik heb nog regelmatig “contact”met haar en dan spelen we samen ons favoriete spelletje!!

Geplaatst op

Over naamsveranderingen enzo

Het ging wat minder goed met me met de start van 2020, In de loop van de 1e dag van dit jaar veranderde mijn wereld weer even in een nachtmerrie. Gelukkig heb ik behalve heel fijne vrienden die voor me klaar staan en bellen en zo ook een fantastische hulpverlener die op welk moment dan ook voor me klaar staat met Homeopathie, Acupunctuur en/of koffie en een diepzinnig gesprek. Na een paar dagen ellende dus vandaag Acu  en dat gesprek bij hem.

En DIT is dan mijn ervaring NA mijn bezoek aan zijn praktijk.

Wat was het stil in mij deze zaterdag….. Een hele kalme en vooral ook zachte stilte. Dus geen muziek, maar in stilte naar de maas zitten kijken tot het TE koud werd. Het leverde me wel weer wat input op zeg maar. Want eenmaal thuis ben ik via de laptop wat dingen gaan regelen. Want immers…. Wat ik niet meer wil ZIJN ga ik loslaten, ook die achternaam die ik het grootste deel van mijn leven gedragen heb. Waar ik voorheen dacht dat ik me daar mee identificeerde begrijp ik nu dat die dus juist bij dat oude stuk hoort en met name DAT stuk deze dagen zo’n enorm diep verdriet opriep. Dus heb ik al wat informatie helder wat en hoe te regelen bij gemeente, VGZ, verzekeringen, belasting etc etc Maandag weer op pad daarvoor dus ook.Ik ga dus voor de Schoenmakers2.0 en niet die oude van vroeger #grijnzzz

Daarna de stilte weer opgezocht in een lange wandeling.  Mijn keelchackra lijkt hypergevoelig. Zal misschien bij die stilte horen en dus houd ik mn mond maar braaf  en heb na thuiskomst zitten tekenen en schilderen. Tot mn vinger zo enorm bleef knakken dat ook dat dus klaar was voor deze dag. Eten lukte nog niet, kreeg het letterlijk niet weggeslikt, dus bleef het bij wat soep ivm de medicatie. Ach ja…. Als dat is waar ik me druk om moet maken he….. Ook mijn gehoor is hypergevoelig, het oorsuizen maar ook het geluid van de koelkast klinkt oorverdovend, en de buurman die de trap op en afrent bv, maar ook het klikken van mijn eigen hakken op de vloer, oplossing… schoenen uit he!!

En was er die ene prik aan de haargrens die wel bijzonder opmerkelijk was en letterlijk voor een ontlading zorgde. Ik vroeg me vanmiddag wel af of andere hooggevoelige mensen daar nu geen last van kunnen hebben die erna bij hem langs komen… Want het was echt letterlijk een ontlading . Of zou zoiets niet blijven hangen zoals je wel ziet/voelt met bv energie vanuit een ruzie, of de energie van een ernstig zieke die zo moe kan maken? Weet jij als lezer hoe dat zit misschien??

Geplaatst op

Vuurceremonie 2019-2020

2019 was een bijzonder en intens jaar. Met verdomd moeilijke momenten en dagen, maar ook dagen waarop ik intens gelukkig kon zijn. Zoals bv in mijn tijdelijke huisje  in het Lottumse met achter op de nu lege camping ruimte genoeg om in stilte te genieten van wandelingetjes die geweldige  foto’s opleverden. Of waar ik vanuit een fijne hangmat naar de sterren kon kijken of mediteren. En was het niet helemaal droog dan ging ik heerlijk onder het afdak van de vuurplaats zitten. Ik besloot dus dat dit bijzondere jaar dan ook op een bijzondere manier afgesloten mocht worden en het nieuwe jaar verwelkomt op mijn geheel eigen wijze. Ik wilde het Universum laten weten waar ik wel klaar mee was in 2019 en wat ik hoopte en droomde voor 2020. En de vuurplaats leek me een perfecte plek om oude schepen achter me te verbranden en mijn vurige verlangens aan het Universum te zenden.

Ik ben niet iemand die ieder jaar op 1 Januari aan een nieuw kalenderjaar begint met goede voornemens of nieuwe doelen. Tuurlijk heb ook IK wensen en verlangens want die hebben we allemaal….. maar hebben we dat niet iedere dag??? Toch is dit jaar “anders”……. Een heel nieuw levenspad ontrolt zich aan mijn voeten en het enige wat ik hoef te doen is het bewandelen en een beetje opletten of er misschien ook dingen voor me klaarliggen die ik op zou kunnen pakken. Net zoals vorig jaar het boek van Alex Kirchner “Dolen” op mijn pad kwam om te lezen. Zo werd Alex mijn grote inspirator toch ook zelf in de pen te klimmen en het verhaal te gaan vertellen wat verteld mag worden.  En in dat verhaal spelen een aantal zielen een belangrijke rol…… Mijn DOEL in 2020 is dus een boek met dat verhaal wat verteld mag worden!!!

Maar ik ga nog even terug naar 31-12-2019, want ik wil je nog wat meer vertellen over mijn vuurceremonie. Ik nam dus 2 grote wensballonnen ( ja natuurlijk geheel biologisch afbreekbaar!) De rode voor 2019 waarin ik in liefde een heleboel losgelaten heb. Met stift schreef ik er groot 2019 op en een aantal symbolen waarvan ik wist dat het wel klaar was!! De stormen, onweer en bliksem in mij die op een aantal dagen wel erg heftig geweest waren. Het huis wat ik achterliet om los te kunnen laten, alle pleisters op de wonden, alle tranen die vergoten waren. En mijn huwelijk waar ik met pijn in mijn hart afscheid van nam. Ik was hier allemaal wel klaar mee!!!
De witte werd voor 2020, blanco zoals ik het jaar wilde beginnen en gevuld met hoop en wensen. Een nieuw huis, mijn nieuwe weg, en heeeeel veel dingen om van te houden. De juiste balans ( Yin-Yang) en ook voldoende Qi om goed te kunnen zorgen voor mijn innerlijke Godin en Yoni. En dan natuurlijk dat boek  met die bijzondere zielen in mijn verhaal waar dus vlinder en dolfijn oa symbool voor staan.

Ik nam de wensballonnen mee naar de vuurplaats, net als groene E die ik als kerststuk gemaakt had en waar ik alle uitgenodigde bijzondere zielen uit mijn verhaal een symbolische plek gaf als witte vlinders. Vrij om bewust of onbewust aanwezig te kunnen zijn. En behalve een heleboel kaarsje nam ik ook mijn notitieboekje mee waar ik het afgelopen jaar zoveel in van me af heb zitten schrijven. Want ook dat  ga ik ANDERS doen. Het leven is er om geleefd te worden, doorleefd….”LEVEN “is niet voor niets het meervoud van LEF. Dus de mooie en bijzondere dingen die nu vaak eindigden in een klein noteboekje … ook daar ben ik klaar mee

Ik heb niet gewacht tot middernacht, immers op andere plekken van Moeder Aarde was het nieuwe kalenderjaar al begonnen. Nadat ik een mooi vuurtje gebouwd had liet ik eerst de rode wensballon op om uiteindelijk te verbranden ergens hoog en ver weg. Daarna verdween mijn noteboekje in het vuur en werden de bladzijden met woorden langzaam verteerd door de vlammen. In gedachte voerde ik intense gesprekken met de zielen uit mijn verhaal. En omdat ze elkaar nog niet allemaal kennen in deze dimensie en het NU had ik meteen de gelegenheid hen aan elkaar voor te stellen. Die details zal ik je besparen #grijnzzz Tja en wie weet, misschien zullen een aantal van hen elkaar wel echt gaan ontmoeten bij het uitgeven van mijn boek!! Dat zou pas gaaf zijn!
En met het vuurwerk op de achtergrond, mijn eigen vuurwerk in mijn innerlijk vuurtje en in het vuur van de vuurplaats nam ik tijd de witte wensballon met al mijn hoop en wensen het Universum in te sturen. Ik heb hem nagekeken tot ik hem niet meer kon zien, dus ik weet dat ie is aangekomen daarboven.

In dit videootjes wat beelden van het geheel

.

 

 

Geplaatst op

2019-2020

De meeste mensen beginnen een eindejaarstekst met “2019 wat was je mooi”

Dat wilde ik dus niet doen, want mooi is toch echt het verkeerde woord voor wat er in 2019 allemaal op mn pad kwam, verkozen en ook onverwacht….

2019 was Intens, bijzonder, onverwacht misschien ook wel, maar ook wel heel erg naar mijn wens en keuze. Het voelde bevrijdend en veelbelovend, al moest ik eerst door diepe dalen om daarna vanaf de heuveltoppen het prachtige nieuwe beloofde land te kunnen zien liggen.

2019 was afscheid nemen van wat al heeeel lang was en open staan voor nieuw, soms een enorme sprong in het diepe…. Maar steeds weer vol van vertrouwen. 2019 was een dankbaar afscheid van mijn verleden en een warm welkom aan mijn nieuwe toekomst waar in 2020 een belangrijke rol mag gaan spelen. De wereld ligt voor me open…. Mijn IK kijkt verwonderd om zich heen naar alle opties en mogelijkheden. Een van die nieuwe opties is mijn verhaal, mijn boek, wat er komen zal!!! Maar ook het inhoud geven aan nieuwe vriendschappen, niet alleen op zielsniveau….

En mijn oprechte dank gaat uit naar al die vrienden, vriendinnen, zielen en bijzondere connecties die iets bijdragen aan mijn ikke in het NU, maar ook naar alle verbindingen naar mijn ziel in andere dimensies.

31-12-2019 ga   op de vuurplaats hier een kleine ceremonie doen, met vuur en de boodschappen van 2019 waar ik wel klaar mee ben en de wensen voor 2020 die de ruimte mogen krijgen.  Ik weet dat er zielsverwanten zijn die iets soortgelijks doen en daar zal ik me dus zekerrrrr mee verbinden in spirit <3  …. Lets do this together <3 in spirit <3

Ik wens iedereen een geweldig mooie afsluiting van 2019 en een nog mooier begin van 2020

We will meet again <3

Ondersteund door WordPress