Categorie: Dagdagelijkse dingen

Geplaatst op

Hoofdletter M

Vandaag was de dag met hoofdletter M

Voor straks de M van bijna volle Maan en de energy die nu al zo duidelijk voelbaar is….

De M van Matthew, de kleine man waar ik dit weekend voor mag zorgen natuurlijk in het huis van mijn oudste zoon en zijn vrouw in een dorpje bij Arnhem. Groot genoeg om heerlijk naar het centrum te kunnen wandelen en klein genoeg om geen last te hebben van stadse drukte dus bv. Omdat het langzaam weer wat beter gaat met mijn voeten en reuma had ik zelfs van de week mijn stappenteller weer geactiveerd. En dus heb ik BEWIJS dat ik vandaag 9 kilometer wegstapte!!! Wooooowwww Trots op mezelf!!! En wat genoot die kleine man van onze wandeling!!

En terwijl papa en mama een weekendje weg zijn gaat zijn ontwikkeling natuurrrrrlijk gewoon door he. Als ze zondagavond terug zijn is hun in de achteruit versnelling kruipkind veranderd in een razend snel racemonster met grijpgrage handjes naar alles met kabels. WE hebben de playstation dus maar een etage hoger gezet alvast, haha. Nee hoor papa en mama, heeeeel even snel naar toilet of de keuken zit er NIET meer in voorlopig!! En ik voorspel dat binnen een week misschien de kniestukken op de kruipknieën  gezet kunnen worden hoor!!! Jammer dat het morgen zo regenachtig wordt, dus veel wandelen in de herhaling zit er niet echt in. En al is het een enorme uitdaging dit in energy ook echt te trekken…. Mijn hart stroomt met grote regelmaat over in enorme golven van liefde <3

In de afgelopen dagen/week was ik ook in de ban van een andere hoofdletter M , ook met van die golven, maar een beetje anders….. Liefde van een ander soort en kaliber, maar het is er niets minder om hoor. Ik geniet intens van dat hernieuwde gevoel, de vlinders die mee fladderen in die golven waar ik op mee probeer te surfen. Heel veel kopje onder gaan omdat ik van m’n surfboard flikker doe ik gelukkig niet, want steeds is daar die uitgestoken hand die me terug op m’n board helpt en er lachend taalgrapjes van maakt om het luchtig en easy te houden. Hij met zijn letters en afkortingen speelt deze dagen de hoofdrol in mijn alfabet, zijn letter M.

En tussen alle M bedrijven door speelde ik ook een spel met hem, over nog veeeeeel meer letters M…. Alleen deze kwamen niet naar MIJ toe zoals ZIJN M afgelopen week wel deed. Vandaar dat ik dus heerlijk wandelde en in die 9 kilometers al die Emmetjes verzamelde waar mee meteen opnieuw ALWEER een verbinding gelegd wordt tussen Em en M en al die MMen. Ik neem ze morgenavond natuurrrrrlijk allemaal mee naar hem en de MMen te delen met Em en M

Kun je het inmiddels NIET meer volgen misschien?

#Grijnzzzz…. PRIMA….. DAT was mijn bedoeling dus ook !

Geplaatst op

Alweer de 2e dag van deze maand en lente

2 Maart….. de maand en de lente is pas NET beginnen , maar is er al meer gebeurd dan je voor mogelijk kan houden in die 2 dagen oftewel 48 uur ongeveer!!!

Ik had mijn eerste ECHTE date en die was echt waar super fantastisch….. en nee nee…. Het was leuk, maar daar laten we het bij hoor Ik heb er van genoten, en ja voor herhaling vatbaar….. maar lieve mensen verwacht echt geen grote dingen van mij hoor wat dat betreft  Ik verwacht ze in ieder geval zekerrrr NIET van mezelf!!! Ach ja…. De marsen liggen hier op hem te wachten… en dan weet HIJ wel wat ik daarmee bedoel

Vandaag dus weer een doodgewone maandag zou je denken…… NIET dus!!! Ik leverde vanmorgen de sleutels in van mijn tijdelijke en super geweldige verblijf in Lottum. En er werd me verzekerd…. Ik was ten alle tijden van harte welkom, voor een praatje, voor een wandeling, whatever i wanted……

Vanmiddag ging ik aan het werk met het uitpakken van de nog aanwezige dozen. Ik pakte, ruimde, regelde, organiseerde er op los om tot een slim en doordacht opbergsysteem te komen in mijn inimini kleine huisje. Ik dronk nog even koffie met de heer en vrouw des huizes die me de oren van t hoofd vroegen over de door hen gesignaleerde date dus, hahhaha. Ik draaide mijn eerste wasje  en maakte van alle tapas restjes van gisteren voor 3 dagen mijn lunch salades, jammie!!!! Ik schreef nog een brief aan mn pen-pal Ozzy in USA en toen dus nog even deze blog.

Maar het aller belangrijkste van vandaag….. het meest avontuurlijke van DEZE 2e dag van de lente……  waren de tickets die ik boekte naar sicilie voor later deze maand. Een schrijversweek en een week having FUN, genieten van t zonnetje en mijn lijf even verwennen met wat extra warmte. Een dierbare vriend om mee samen te werken, samen te eten, samen te lachen, samen te genieten… een paar daagjes. Om het daarna verder af te kunnen met online contact en telefonische meetings om te komen tot het eindresultaat wat gewenst is. Alex jongen, dat boek Dolen deel 2 word nog veeeeeel beter dan deel 1 , dat weet ik zekerrrrrrr. Ik tel af!!! Kijk er naar uit!!! Ik ben blij en trots dat ik je kan en mag helpen!!! Jij gaat er een mega succes van maken he!!!

Geplaatst op

Over Tapas en Aardbeien met chocolade

Tja, wat kun je zoal doen op zo’n prachtige 1e dag van de meteorologische lente. Ik begon mijn dag iig met nagenieten van wat de nacht me zoal geboden had in die allereerste uren van deze lente in 2020. Samen op een bankje…… ik denk dat ik daar maar eens mijn favoriete bezigheid van ga maken dit jaar. Want al voor de 3e keer dit jaar bevond ik me op een bijzonder bankje met een bijzonder mens. En al voor de 3e keer was dat onovertroffen voortreffelijk, om NOOIT meer te vergeten en te kunnen ervaren hoe close je kan zijn met een medemens op zoooo veeel verschillende manieren.

Natuurlijk een wandeling op deze prachtige 1e lentedag, de eerste voorzichtige stappen langs de drassige en modderige Blakterbeek. Twijfel of we verder zullen lopen…. Uhh… JAaaa…. 2 stappen en toen toch maar rechtsomkeer gemaakt!! Dat pad bewaren we voor drogere dagen  Dus maar veilig en verstandig verder over de stoep van de Donckstraat tot daar het bordje stond, rechtsaf voor het …. Pad. En dat is dus het prachtige wandelpad wat ik vanuit mijn raam iedere dag kan zien. In elk licht wat de dag maar kan brengen. ’s Morgensvroeg in de geelroze schijnsel door de eerste wolken aan de horizon, of het grijsgroene licht net voor een van die flinke hagelbuien die we in de afgelopen dagen hadden.  En natuurlijk ook de volle oplichtende zon midden op de dag bij een bijna wolkeloze hemel, De belofte van de lente hangt dan uiteraard het sterkste in de lucht. En als ik het raam even opzet hoor ik de vogeltjes fluiten, net als tijdens onze wandeling dus. We lachen om de bijzondere teksten op de bankjes, proberen schapentaal uit te kramen en aanschouwen de zon die reflecteert in de beek waar ook daar de 1e bewijzen van het nieuwe groeiseizoen zichtbaar worden. De Lente is daar!!!

En verderop in deze mooie dag stond ik wat uurtjes in mijn nieuwe kleine keukentje om een lekkere tapas om mijn creatieve hocker tafel te kunnen zetten. O jongens , helemaal KETO uiteraard!!! En om de vingers letterlijk bij af te likken. Dus behalve een super gezellige zondag hebben we die af kunnen sluiten met het verwennen van onze innerlijke mens. Het toetjes was pas ECHT ultiem!! Aardbeien met nootjes en chocolade. Jaja…. OOK helemaal KETO hoor.

Intens gelukkig en dankbaar kijk ik moe terug op een weer bijzonder weekend. Wat is het toch geweldig fijn om gewoon te kunnen ZIJN.

 

 

Geplaatst op

Lente

1-3-2020

Deze meteorologische lente heeft wel een bijzonder mooie, intense, lieve en warme start gemaakt.  Ik ga er niet in detail over uitweiden maar het is weer een mega stap gezet op het pad wat ik bewandel. Dat levenspad wat zich al kronkelend door de lagen van het leven aan me ontvouwd. Dat pad wat ik steeds vaker vol van zelfvertrouwen durf te bewandelen. Dat pad wat steeds vaker ook allerlei bijzonder mooie verrassingen voor me in petto heeft. Dat pad wat me uitdaagt mijn grenzen te verleggen. Dat pad wat me zoveel moois van dit leven laat zien en ervaren, als ik er maar open voor durf te staan.

Soms is dat pad geplaveid met klinkers, om al hinkelend en spelend van 1 naar 2 naar 3 te springen. Mijn rechterknie gebogen, mijn kin een ietsje opgeheven, een hinkelliedje rolt over mijn lippen de wijde wereld in. Al spelend ga ik over dat stukje pad, samen met dat kind in mij.

Soms ook is dat pad verscholen onder een dikke laag modder. Waar ik met laarzen moedig mijn stappen zet. In de stromende regen als het moet, gewoon met een flinke portie moed om DOOR te gaan!!!! Mijn laars soms even vastgezogen in de plakkende laag van modder en klei, in een poging mij staande te houden en me het voortgaan te ontnemen. Koppig dit keer mijn kin ietsje geheven want opgeven staat niet in mijn woordenboek.

En soms is dat pad een fris groene strook van gras, waar vogels in een duikvlucht me even komen begroeten, waar vlinders voor een moment landen op mijn schouder en geheimen in mijn oren fluisteren. Geheimen alleen van mij of geheimen om te delen met degenen die even met me mee wandelt op dat mooie groene lente pad.. Waar witte wolkjes mijn uitzicht bepalen en de wind zacht blazend mijn huid streelt. Waar de zon mijn gezicht weet te verwarmen en de blos op mijn wangen nog weet te versterken en ik met mijn kin iets geheven geniet van iedere stap die ik zetten mag. Dan dwarrelt een veertje van zo’n vliegende vriend voor mijn voeten in het zachte groene gras, Een veertje om op te rapen en te weten dat ik niet alleen ben maar mijn immer aanwezig gids met me mee wandelt in die andere dimensie. Een goedkeurende knik vanuit die andere dimensie…. Ja E’Anna…. Zet de volgende stap maar weer…. Een traan rolt vanuit mijn ooghoek over mijn wang en valt zoutig op mijn lippen. Nee, geen traan van verdriet deze keer maar van innige dankbaarheid , dat ik mag ZIJN.

Lente in al zijn beloftes…… om intens van te gaan genieten met ME, MYself & I en die ander die mijn pad voor even gevonden heeft. Wees welkom en wandel met me mee <3 Wat is er nu mooier dan samen van het leven te kunnen houden en er van te kunnen genieten!!

Geplaatst op

Ozze Huub…….

Als teamondersteuner bij Proteion Thuiszorg bevind ik me als Nederlands sprekende collega in een smeltkroes aan dialecten. Want bij Proteion is het heeeeel gewoon dat er in iedere regio dialect gesproken wordt, om ook zo zo dicht mogelijk bij onze cliënten te staan. De afdeling waar ik voor sta is enigszins anders dan al die anderen….. Wij hebben geen verpleegkundige en verzorgende die gezamenlijk een wijk of regio verzorgen. Wij zijn van Thuisbegeleiding en we helpen mensen zo lang mogelijk in hun eigen thuissituatie te kunnen blijven wonen met de hulp die daarvoor nodig is IN hun thuissituatie. Of dat nu een multi-problem gezin is waar opvoedondersteuning nodig is, een dementerende oudere , of iemand met een psychiatrische problematiek…. We zijn van alle markten thuis zeg maar en komen bij de mensen van onder Roermond tot net onder Nijmegen. Je kunt je misschien voorstellen hoe groot de verschillen in dialect dus zijn bij ons als thuisbegeleiding. Tja, en IK ben dus van kantoor en probeer alles in het werk te stellen zodat de dames en heer hun werk zo goed mogelijk kunnen doen bij al die mensen thuis. Een soort spin in het web dus zeg maar, een TEAMondersteuner…. En de ene keer probeer ik het zuidelijke Limburgse taaltje te verstaan, de andere keer het Venlo’s en dan weer het dialect bij Nijmegen wat een zweem heeft van het Brabantse maar ook van het Gelderlandse van net boven de rivieren.

Ik heb dus zoals velen van jullie meegelezen hebben best een moeilijk jaar achter de rug waarin veel gebeurd is en waarin ik ook grote stappen heb gezet met alle hulp die ik daarbij kreeg van bijzondere mensen. Mijn “helden” zoals ik ze graag met een knipoog en stiekem heeel serieus dus ook noem!! Een van die mega stappen die ik zette was het overwinnen van een angst. En het was Coach Huub die me daar enorm goed bij geholpen heeft.  Huub kent niet alleen DAT stukje van mijn verhaal maar ook andere stukjes die veel betekend hebben in wie ik geworden ben. En nu ik weer redelijk stabiel met 2 benen op de grond in het leven sta kijk ik daar dankbaar op terug, want JA, het heeft me gemaakt tot wie ik NU ben, en ik kan zeggen dat ik trots ben op mezelf.

Recent vertelde ik aan een collega nog iets over oa die angst en dat de coaching erbij zo fijn was geweest van onze Huub. OZZE Huub werd er vervolgens verbaasd gevraagd!!?? . Jazekerrrrrr OZZE Huub herhaald ik haar dialect om vooral goed te onderstrepen dat ze de juiste man voor ogen had. Coach Huub is namelijk ook mijn zeerrrr gewaardeerde collega ICTer waarmee ik kan lezen en schrijven , en als t zou moeten ZELFS programmeren hoor!! #grijnzzz

Je zult het misschien bijna niet geloven , maar deze veelzijdige man is dus OOK nog een Sing&Song Writer en zingt in het, ja……. Dialect dus!!!!! Wansums in dit geval , hahaha En ozze Huub zingt ok nog us hiel moi!!! Dus toen er vandaag op faceboek weer iets nieuws van hem langs kwam heb ik heel geconcentreerd zitten luisteren, want Tja…. Wanssums is nou niet net mn tweede taal hoor En dat maakte meteen ook dat het nummer heeeeeel diep binnen kwam en een tere snaar raakte. Een die mijn waterlanders dan ook vrijwel direct wist te vinden toen hij eenmaal met zijn gezongen tekst begon…… Alsof hij over MIJ zong….. ja…..  De Zingende Coach Huub, ozze Huub!!

Dank je wel Huub…… Miene Huub!! Dat stukken van jou pad  soms zo dichts langs mijn pad lopen zodat we de handen kunnen uitsteken om elkaar te helpen.

 

Ondersteund door WordPress