Zoals gewoonlijk op een werkdag stapte ik vanmorgen al vroeg op mijn fiets om richting kantoor te gaan. Heerlijk fris nog nu de warmte ook ’s nachts verdwenen is en alles ook echt weer af kan koelen. En ook zoals gewoonlijk zette ik voor vertrek eerst mijn Spotify aan voor de bijna dagelijkse workout met fiets en muziek. En nu was het idd Xavier die in mijn oren klonk en zijn muziekritme is er echt wel een van een flinke workout dus om het tempo bij te houden. Zoals vaker maak ik er dan dus ook een dansen op de fiets van, hahhaha. Ik heb geen abonnement bij Spotify en neem de reclame tussendoor voor lief. Soms is dat een welkome afwisseling om even iets rustiger aan te doen. Behalve reclame gooien ze ook met regelmaat andere nummers door je gekozen afspeellijst heen. Ook niets mis mee dus. En dat laatste was vandaag precies de oorzaak van heeeeel wat commotie!!!!
Na butterfly van Xavier Rudd hoorde ik al aan de eerste tonen van het nieuwe nummer dat in mijn oren klonk dat dit zo’n niet-zelf-gekozen-nummer was. Maar na de eerste snaarklanken kwamen de klanken en tonen van de fluit die ik hoorde en die grepen me meteen aan, zo mooiiiiii…… zo intens…… en toen kwam die stem en zijn lied, een mantra. WOW Een enorme golf aan emotie ging door me heen, als een vloedgolf die me overspoelde. Ik remde dus af en stapte van mijn fiets, buiten adem en dat was zekerrrr niet van de workout!!!
Na een aantal coupletten in een taal die ik niet verstond taaltechnisch maar waarvan ik de betekenis volledig kon VOELEN ging de tekst over in het Engels en hoorde ik de mantra in een andere betekenis dan alleen via het voelen vanuit mijn ziel. En daar stond ik dus, in de berm langs de weg, als aan de grond genageld….. En het woord Samsara hing dikgedrukt in de lucht….zwevend… op ooghoogte, ietsje hoger… op de hoogte van mijn 3e oog dus. De bubble waar ik me in bevond loste pas op toen de laatste noten van de mantra wegstierven en ik een moment in het luchtledige en tijdloze leek te zweven. Ik was nog net op tijd om een link naar dit nummer op te slaan voordat Spotify verder ging in mijn gekozen speellijst van Xavier. Ik ontdooide uit mijn bevroren stand en stapte weer op de fiets. Helemaal onder de indruk werkten mijn radartjes op volle toeren en verdween de muziek van Xavier naar de achtergrond. Veel te snel kwam ik aan op kantoor en moest echt alles even naar de achtergrond.
Na mijn werk moest ik eerst naar het ziekenhuis voor de MRI van mijn nek en pas toen ik na het eten weer even tijd voor mezelf kreeg kon ik gaan googlen en naar de inmiddels wel helder geworden vragen. Welke taal is het die ik hoorde?? Wat betekend Samsara? En last but not least…. Waarom raakt dit nummer me zo enorm diep tot op zielsniveau???
De antwoorden heb ik inmiddels best wel al helder…. Maar dat is een verhaal voor een andere keer!!!
Hier in ieder geval de songteksten in de diverse talen
De 1e strophe in sanskriet:
शुद्धोसि बुद्धोसि निरँजनोऽसि सँसारमाया परिवर्जितोऽसि सँसारस्वप्नँ त्यज मोहनिद्राँ मँदालसोल्लपमुवाच पुत्रम्।
Suddhosi Buddhosi Niranjanosi
Samsāra Māyā Parivar jitosi
Samsāra svapanam traija mohan nidram
Nan janma mrityor tat sat svarupe
Suddhosi Buddhosi Niranjanosi
Samsāra Māyā Parivar jitosi
Samsāra svapanam traija mohan nidram
Nan janma mrityor tat sat svarupe
Suddhosi Buddhosi Niranjanosi
Samsāra Māyā Parivar jitosi
Samsāra svapanam traija mohan nidram
Nan janma mrityor tat sat svarupe
You are forever pure
You are forever true
And the dream of this world can never touch you
So give up your attachment
And give up your confusion
And fly to that space that’s beyond all illusion
You are forever pure
You are forever true
And the dream of this world can never touch you
So give up your attachment
And give up your confusion
And fly…
Opgewekt stapte we na de middag dus in de auto om naar ons volgende reisdoel van die dag te gaan. En nog maar net op de snelweg zag ik dat mijn fietsapp op mijn telefoon totaal de weg kwijt was!!!! Haha ik raasde blijkbaar met grote snelheid over de weg. Nadat ik de fietsapp op pauze had gezet dacht het Universum blijkbaar dat ik letterlijk op pauze wilde want we kwamen in de file terecht, en traag stroomden we mee in de rij auto’s die allemaal over het asfaltlint probeerden te komen waar ze wilden zijn. Met een half uurtje extra op de klok kwamen we toch waar we wezen wilden. Bij familie en het wereldwondertje.