Maan Amethist Geode
De laatste loodjes…. En ja…. Ze wegen spreekwoordelijk ZWAAR
Mijn spieren reageren loodzwaar met alle gevolgen van dien. Ik zal je de details besparen… oeffff
Vandaag kon mijn fysio daar gelukkig wel e.e.a in betekenen al voelde dat niet echt heel fijn op de pijnbank bij hem, nog een OEFFF. Hij gaf me een goed advies wat ik meteen opgepakt en uitgerold heb natuurlijk. Morgen een extra sessie acupunctuur en vrijdag nog een keertje Fysio massage. Het zijn echt fantastische hulpverleners die samen met mij het onderste uit de kan weten te halen in de loop naar mijn verhuizing. Mijn eigen plekje, mijn Zen rustpunt wat ik daar kan en mag gaan creëren!! DE plek waar vrienden mij kunnen ontmoeten in verbinding maar waar ik ook als dat gewenst is de wereld buiten kan sluiten.
En ja…… de laatste loodjes zijn dus LOODzwaar……
Maar OEFFFF wat zal ik me op enig moment op dat nieuwe plekje vederlicht mogen gaan voelen!!!! En JAAA ik weet wat ik in het verschiet heb liggen. Ik kijk terug op 2 zware jaren…. Met het einde van een zwervende periode in zicht. Al bracht het afgelopen jaar bij de familie Linders wel al veel vreugde ook. Klein maar fijn waar ik kon en mocht wonen ja.
En wat heb ik naast mijn eigen traject veel geleerd van de wereldwijde maatschappelijke situatie!!!! Wat heb ik een boel enorm mooie nieuwe mensen leren kennen zeg!!!!! En niet alleen nieuwe… Nee Joh…. Er kwam zelfs een oud buurjongetje langs die allang geen jongetje meer is natuurlijk maar waar ik wonderlijke overeenkomsten mee lijk te hebben ook….. over licht enzo gesproken, hahah
Voor nu geniet ik deze avond nog even van muziek in mijn oren…. Nee geen klosje leeggehaakt vandaag!!! Unalome en lotus halverwege dus ja (1.25m)…… zeker nog ruimte voor Ohm ook in dit ligbeddek.
Welterusten voor vandaag, morgen weer een nieuwe dag!!!!
Slaapbankje eruit en logeerbed erin #smile
Ik heb op de diverse FB marktplaats groepen de fotootjes gezet van het gratis af te halen slaapbankje. Ik hoop dat er deze week iemand blij mee zal zijn!!!
En om alvast voor te sorteren op de toekomst heb ik dus dat luchtbed gekocht. Natuurlijk weet niemand wat de toekomst zal brengen…. I know….. Maar ik weet wel welke keuzes ik ga maken in mijn nieuwe huisje. Ik heb straks 2 (slaap)kamers….. Maar slechts 1 wordt ingericht om er ook daadwerkelijk te slapen!!! Met een volle maan en een heuse sterrenhemel. Ik ben van plan al eerder dan de daadwerkelijke verhuizing te blijven overnachten daar. “S avond nog een muurtje verven bv en in de ochtend met een pruttelpotje koffie gewoon lekker verder gaan ipv steeds weer op en neer te moeten fietsen. Voor mijn lijf is het dan wel van belang dat ik fatsoenlijk kan liggen en slapen zodat ik niet op dag 3 al boven mijn enkels af ga breken. Hahaha. Neee ik ga GOED voor mezelf zorgen hoor!!! Dus een echt goed luchtbed is wel belangrijk!!! En dan snijd het mes daarna aan 2 kanten, want immers… ik ben niet van plan een logeerkamer te gaan inrichten. Als er eens ooit iemand wil blijven slapen kan dit luchtbed prima in de huiskamer op de grond bv. Onder de tempelpoort die ik op de muur ga schilderen zal het voor een logeetje goed toeven zijn hoor. En mocht je het voor elkaar krijgen onder mijn sterrenhemel de nacht naast me door te brengen…… dan heb je aardig je best gedaan ????
Lelietjes van Dalen
Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Ik had die ochtend mijn 1e communie gedaan, en mijn peetante was er ook!!! Tante Mia. Ik was DOL op haar <3 Ze had een speciaal bosje bloemen voor me meegebracht om in mijn gevouwen handjes te kunnen dragen tijdens die 1e communie. Een minibosje Lelietjes van Dalen. Oefff wat voelde ik me mooi en trots. Veeeel te jong verliet mijn favoriete tante uit de Hofstad het aardse bestaan ☹ en de herinnering aan haar leeft voort in mijn Lelietjes van Dalen.
Bij het huis wat Wilbert en ik kochten zo’n 25 jaar geleden pootte ik dus ook mijn eigen lelietjes om ze zo ieder jaar opnieuw te zien opkomen en in bloei komen. En ieder jaar kwamen er meer bij op de meest verrassende plekjes. De een zal dat als woekeren benoemen, ikzelf vond het ieder jaar weer een verrassing waar ze zouden verschijnen. En zo hebben mijn lelietjes dus jaren die ondergrondse dans gemaakt om mij steeds weer die diepe zielenglimlach te gunnen waarbij ik steeds weer aan mijn bijzondere tante Mia mocht denken. Het vorig voorjaar van 2020 was dat wel vaste prik om te gaan kijken in de voortuin naar de lelietjes als ik even in Venray was, maar ik heb er dus niet dagelijks van kunnen genieten. En ja het was zekerrrr 1 van de dingen die ik ERG miste bij mijn voormalige thuis.
Nu ik binnenkort de sleutels van mijn nieuwe thuis ga krijgen en de lelietjes zich weer verrassend lieten zien besloot ik dat het vandaag HOOG tijd was een heel klein deel ervan met me mee te nemen. Voorzichtig heb ik ze met een spade en mijn blote handen uit de voortuin verwijderd om ze met al mijn liefde die in mij is een nieuw plekje te geven in een plantenbak. En terwijl ik daar ijverig mee bezig was voelde ik dat kleine meisje, die Emmeke in mij dansen en springen van blijdschap.
Voorlopig ga ik er weer iedere dag van genieten, als de ondergrondse dans moeten inboeten aan vrijheid. Maar daar komen we wel uit samen, die lelietjes en ik.