Bericht

Geplaatst op

Uiltje en zonnewende

Vastbesloten om van deze dag een bijzondere dag te maken stond ik voor dag en dauw al naast mijn bed. En terwijl de maan pas net op was wachtte ik op de zon zodat de dag kon beginnen. Bij de eerste zonnestralen stond ik dan misschien niet op Stonehenge om de zon te begroeten op deze midzomerdag en zonnewende….. Maar ik stond wel in mijn tuintje toen ik de eerste zachte gloed aan de hemel zag gloren en even later de eerste zonnestralen de dag vrolijk en nog heerlijk fris aankondigde, en ik met mijn eigen ritueeltje de zon kon verwelkomen. Na de kortste nacht van 2017 was nu de langste dag dus aangebroken(5.19-22.04). Vandaag zal de zon zijn hoogste boog aan de hemel beschrijven. En samen met haar zou ook de maan de hele dag meereizen aan de hemel om pas vroeg in de avond weer onder te gaan.(3.45-18.35)

Op deze langste dag ga ik mijn bijzondere uiltje weer ontmoeten en mag ze met me mee naar huis.

Vanmorgen dacht ik dus nog een keer terug aan de dag waarop ik haar vond, nog warm en met een gebroken vleugel lag ze langs de kant van de weg. En terwijl de vrachtwagen langs raasden raapte ik haar op en nam ik haar dus mee. Ze was bij Peter in heel goede handen om haar prachtige vleugels te prepareren voor een nieuw leven met een nieuwe functie. Bij leven zweefde ze er op boven het Brabantse en Limburgse land. En net na haar vlucht over de regenboogbrug liet ik haar via mijn ogen haar geliefde land nog een keer zien zodat ze afscheid kon nemen nadat ze zo plots van het leven beroofd was.

Dus niet alleen de zon ontving vandaag mijn kleine ritueeltje, ook voor uiltje en haar vleugels was vandaag  tijd en ruimte voor bijzondere momenten.

Afgelopen week ontmoette ik weer een bijzonder mens, een soulsister. Ze is een echte dochter van de zon. En omdat ik een maanmeisje ben heeft het me aan het denken gezet, en het moment is daar  om naast de maan ook ZON meer ruimte te geven binnen mijn belevingen van dit leven. En dan bedoel ik niet alleen de zon op mijn huid als ik fiets bijvoorbeeld  😉 want dat doe ik al jaren, maar het leggen van de verbinding met ZON zoals ik dat al jaren met MAAN doe.  En Uiltje mag deze verbinding symbolisch voor mij gaan dragen met aan haar vleugels een zon en een maan steen.
Ik had nog een mooie minidrum liggen van de Nanai dag vorig jaar met een nog lege zijde om te beschilderen.  Een mooie klus dus om vandaag in mijn koele huis aan te beginnen. Het plaatje wat daarbij in mijn hoofd opkwamkreeg ik zowaar ook nog met potlood naar wens op het gespannen drum huidje. Tevreden kon ik beginnen aan de achtergrond en onderlaag van de dag en de nacht in de Yin-Yang van zon en maan. Met daartussen verweven de veren van uiltje.

Geplaatst op

Waves of LIFE

En zoals altijd gaan dingen in ups en downs, waves. En ik weet zo hoort het ook want in heel het Universum komen deze golven voor , in en om ons heen. Dus verbaasd het me ook echt niet dat er na  een intensieve verhuizing van mijn werk en een SUPER intens weekend er nu even pas op de plaats gemaakt moet worden. The Wave is going Down  ~~~

Bij een misstap en bijna, maar net geen val afgelopen zaterdag wist ik me staande te houden. Het moet er allesbehalve gracieus uit hebben gezien hoe ik met zwaaiende armen van links naar rechts stappend mijn verloren balans probeerde te hervinden voor ik ter moeder aarde zou storten daar zo voor het altaar in de Anna kerk. Maar gelukkig hoefde Moeder Aarde en de granieten vloer me niet op te vangen en wist ik me ter nauwer nood overeind te houden.  En dat was na 2 fysiek intensieve verhuisweken dus blijkbaar de druppel die de emmer deed overlopen voor mijn lijf. Ik voelde hoe een scheut door mijn schouderblad ging. Maar zoals al gezegd wist ik de balans te hervinden en maakte ik de bijzondere dag zonder echte problemen af. Pas toen ik ‘s avonds nog na resonerend thuis op mijn vertrouwde eigen plekje zat voelde ik hoe de pijn langzaam bezit nam van mijn lichaam. Als een warme golf verspreidde het zich vanuit mijn schouderblad. Te moe om er echt aandacht aan te besteden zette ik mijn “Pijnknop” dus op maximaal gesloten en sliep vervolgens als een BLOK.
Normaal wordt ik rond 5en wel wakker van het eerste licht en de vogels buiten, maar nu schrok ik dus pas even na 8ten wakker. Van het bed uitspringen was geen sprake vandaag en dus begon ik in tempo slow down and relax aan de nieuwe dag en ging ik weer op pad. In de trein merkte ik wel hoeveel pijn ik had en hoe sterk ik beperkt werd door stijve en pijnlijke spieren in arm, nek en rug. Tijd genoeg in de trein voor zelf behandeling, en ook de Reiki die middag hield me op de been. Mijn rechter arm gunde ik de rust en zo genoot ik ook van deze mooie dag. Tegen de avond werkte mijn pijnknop echter niet meer naar wens en wist ik dat het weer tijd was om echt actie te ondernemen. Pas op de plaats en hulp van een “echte” dokter en Fysio was het enige verstandige natuurlijk.

Na een zeer pijnlijke behandeling bij de Fysio en een advies wat ik inmiddels na jaren wel kan dromen ging ik vanmorgen weer naar huis. Maar al kon ik het advies dromen, voor het eerst kon ik er ook bij glimlachen en voelde ik me niet verdrietig of wat dan ook. Want immers, This is LIFE met al haar waves <3 En ik was weer even op de TOP geweest en een volgende TOP zou ook wel weer komen

Ik ga deze week in slow Motion aan de werkelijke verplichtingen voldoen. De verhuisrestjes laat ik aan anderen over. Mijn koelkast staat vol met zomerse salades dus ook de warme week ga ik overleven. En over een week hebben we samen een weekje vrij en gaan we relaxen in een wellness huisje in Ermelo. Wat wil een mens nog meer in het dal van een wave….. toch????

Geplaatst op

OHMpunctuur

Vanuit n diepe slaap schrok ik wakker. Ik moest me even oriënteren. …. Ja. .. ik lag in mijn bed. Ik hoorde de vogels buiten al volop fluiten, het moest dus al ochtend zijn bedacht ik. Toen ik mijn ogen open deed werd dat bevestigd door het licht wat door de spleetjes van het rolluik naar binnen sijpelde. Naast me zag ik heel even iets oplichten. Was dat mijn wekker? Was het al tijd om op te staan? In het schemerdonker pakte ik mijn telefoon en zocht naar het knopje. Wat vreemd… ik draaide de telefoon om en liet mijn vinger zoekend over het beeldscherm glijden. Ja, gevonden! Het scherm lichtte op maar veel kon ik er niet van maken zo zonder bril. Met mijn andere hand viste ik mijn bril van het plankje naast mijn bed. Verbaasd keek ik met de bril op mijn neus naar de telefoon in mijn hand. Niet zozeer omdat ik nu kon zien dat het even voor zessen was, maar omdat het de verkeerde telefoon was!!! Klaarwakker ineens besefte ik wat voor dag het was en dat mijn telefoon waarop de wekker was ingesteld beneden moest liggen. Niet dat die zo al af zou gaan hoor….. opgetogen zwaaide ik mijn benen het bed uit. Jaja vandaag was het dan zover! Een nieuw avontuur lag klaar om te ontrollen. De dag kon beginnen. Een uurtje later liep ik de deur uit om de bus te nemen voor het eerste stuk van mijn reis vandaag. Het was nog heel stil buiten op straat. Behalve de vogels was er niemand te zien nog. Deuren en ramen gesloten. Gordijnen nog dicht. Ondanks het vroege uur voelde ik de zon al warm in mijn gezicht, en samen met het frisse briesje beloofde het een prachtige dag te worden. Perfect weer voor de verjaardag van mijn soulsister dacht ik terwijl ik verder over de stille straten liep. Voor me op de stoep landde een ekster die vervolgens de hele straat vrolijk voor me uit huppelde, alsof hij wilde zeggen ” volg mij maar op het pad wat vandaag onder je voeten gaat ontrollen”. Een weg die als vanzelf ontstaat, het enige wat ik hoefde te doen is mijn voeten er op zetten en het avontuur te beleven en ervaren. Want vandaag ga ik met mijn #vrijreizen naar een bijzondere trainingsdag. Ohmpuctuur staat er op mijn uitnodiging. Goh en ik heb het de hele week Ohm resonatie genoemd…… Benieuwd naar de mensen die ik er ga ontmoeten ook want ik heb al zoveel over ze gehoord van weer een andere soulsister. Ik heb mamasan beloofd haar warme groet over te brengen.
En terwijl ik zo al mijmerend mijn berichtje schrijf zie ik dat we Utrecht alweer voorbij zijn. Time fly’s ….. net zoals ik me op vleugels gedragen voel.
Wordt vervolgd……

 

 

 

 

 

 

 

Terug in de trein na een bijzondere dag. Ik resoneert nog helemaal na en voor heel veel van wat ik voel en ervaren heb kan ik voorlopig de woorden even niet vinden. IK en mijn HART stonden vandaag centraal. Ik mocht vandaag weer een soulmate ontmoet, ik als maan meisje met haar als zus de zonnendochter. Ook dat is te groot voor te weinig woorden.
Ohmpunctuur betekend voor mij dat ik nog beter kan resoneren met mijzelf en de wereld om me heen, en mezelf kan en mag zijn om wie ik werkelijk BEN. Om van daar uit verder te gaan op mijn pad met alle steentjes die ik daarop tegen kom om op te pakken.
Mijn lichtwerk voor geld heb ik altijd moeilijk gevonden…. De reden dat ik met mijn praktijk stopte, en ik ging werken op basis van uitwisseling van energy en diensten met gesloten portomonees. Dat ga ik nu veranderen. De portomonees mogen open voor giften en bijdragen zodat ik volgend jaar de 1e module OHMpuntuur zal gaan doen.
Ik resoneert nog even na… en geniet van mijn terugreis, lekker in mijn coconnetje zie ik hoe de wolken als donkergroene vlekken over de velden glijden. Een ooievaar in het veld. Een ekster die door een open raam het station verlaat met zijn laatst gevonden hapje nog in zijn snavel. De tijd schiet voorbij en ik laat haar gaan….

Inmiddels zit ik op mijn vertrouwde plekje thuis aan mijn tafelbar. Ik resoneer nog steeds helemaal na op de voorbij gegane dag en hoe bijzonder deze was.
Heel zachtjes oefen ik het tegen mezelf zeggen van mijn naam tijdens een inademing om hem daarna weer te noemen bij het uitademen. Verdomd lastig hoor!! Emmy IN, Emmy UIT. En ik merk dat het makkelijker gaat als ik mijn zielennaam uitspreek… E’Anna IN , E’Anna Uit probleem loos. Probeer het maar eens met je eigen naam…….
In de stilte van mijn huis galmt ook de OOOoooHMmmmmmm, HARDOP!!! Voor het eerst in mijn leven durfde ik dat hardop vandaag met de rest mee, en ojeeeee wat voelde dat GOED Hoe sterk voelde ik de trilling van OHM door me heen gaan, durfde ik me te laten horen. Ik voelde me vandaag echt het huppelende ontdekkende kind wat danste en sprong
Ik loop door mijn huis en ruik de kaarsvetlucht uit de Annakerk ineens heel sterk, ik snuif eens goed en ruik ook de spray die gebruikt is in de kring… wat was het ook al weer voor spray??? Hmmmmmmm kan ik morgen dit bloesje nog een keer aan misschien denk ik…….
De Anna kerk, gisteren avond las ik nog van alles over haar ontstaan en geschiedenis, en alle wendingen die het kreeg nadat de laatste Katholieke priester er afscheid nam. Anna…. “mijn Anna” en toen ik binnen kwam vulde het gevoel mij dat deze eenmalige OHMpunctuurdag hier speciaal voor MIJ hier was <3 Peter Gouw had het over de honderden toeschouwers…. Ik kende er wel een paar van ja <3 Wat voelde ik me er THUIS en VEILIG.
Ik pak mijn briefje er nog eens bij een lees: Ik ben op aarde gekomen om VRIJ te zijn en te houden van alle mensen en alles samen te delen. Ik ben op aarde gekomen om mijn hart en intuïtie te volgen, spontaan, wat er ook maar binnen mag komen!!! En ik bedenk me dat ook al heb ik aan de andere kant mijn blokkades geschreven ( moeten bewijzen en aan verwachtingen voldoen bv naast al mijn lichamelijke beperkingen en blokkades) ik eigenlijk al heel trots kan zijn op mezelf. Want ik ben op de goeie weg!!! Ik leef, ik dans, ik geniet, ik reis en volg mijn hart. Ik durf te laten zien wie ik ben!! ECHT ben…. Naast alle aanpassingen en het “moeten”
En toen de HARTboodschap als een bom insloeg liet Peter Gouw me met een stethoscoop mijn eigen hart horen en voelen en de tranen van geluk rolden over mijn wangen…. Ja….. Ik BEN <3

http://www.ohmpunctuur.nl/

Geplaatst op

Ohm

Er resoneert iets in mij…… een onderbuik gevoel waar ik niet aan voorbij kan gaan…..en het heeft te maken met mijn weekend plannen!!
Ik heb me opgegeven voor een dagcursus Ohmpunctuur. en dat gaat over het resoneren met de Ohm trilling, de resonantie met Ohm dus.
Ik voel de aanrollende energy van een soort van storm, een vloedgolf…..
Dus ga ik zaterdagochtend al om 7 uur op pad zodat ik op tijd ben voor de dagcursus.
Ik kijk naar de dag energy van de Tzolkin en lees:
RODE SLANG
Beleef vandaag je passie. Doe eens iets anders, anders dan dat wat je gewoonlijk aan het doen bent. Gewoontes en routines doen je levensenergie afnemen. Doorbreek bewust je eigen routines. Luister naar je lichaam en vertrouw op zijn wijsheid. Maak je waarneming vlijmscherp, door heel bewust je zintuigen te gebruiken. Hierdoor leer je meer te genieten. Laat de ander dicht bij je komen en voel wat het met je doet.
Balans-energieën:
Om jezelf vandaag ten opzichte van de energie van de rode slang in balans te houden dien je integer te zijn (witte tovenaar), visie te ontwikkelen (blauwe adelaar) en je innerlijke leiding te volgen (gele krijger).
En ik vraag aan een vriendin wat de numerlogische betekenis is van deze zaterdag voor mij; Een 1 dag. Vernieuwing, nieuw begin, dag voor jezelf
 
Niet echt een overlap, meer een andere insteek bij het onderwerp wat allebei enorm lijkt te kloppen.
Ik ben benieuwd wat deze dag me gaat brengen!!!
Ik vind het spannend en kijk er naar uit!!
 
http://www.ohmpunctuur.nl/
Geplaatst op

ff wennen…

Vanmorgen al vroeg op de fiets. Ja…. dat doe ik natuurlijk vaker op mijn vrije dag #grijnzzz Maar vandaag ging ik richting werk, naar een kantoor wat nog vol stond met lege kasten en heeeeeel veel volle dozen!!Ik zat dus op de fiets al van alles te bedenken wat en hoe ik het wilde gaan doen vandaag om mijn nieuwe kantoor om te toveren in een fijne werkplek. Ondertussen moest ik even remmen voor de bus die ik iedere ochtend tegen kom als ik de Stationsweg opdraai. Ik keek naar het schermpje van mijn fietscomputertje en realiseerde me dat ik vergeten was de batterij op te laden. OK, dat worden dus geen extra fietsritjes tussen de oude en nieuwe locatie bedacht ik me. Niet nog ff dit of dat ophalen wat vergeten was. In gedachte was ik al bezig met het inrichten van de kasten. Ondertussen remmend voor passerend fietsverkeer wat niet af hoefde te draaien bij de grote kerk. Dwars over het plein even later ratelden de ringen van de fontein onder mijn wielen en zoals altijd zag ik voor me wat er zou gebeuren als ineens spontaan de fontein aan zou gaan. Terugkerend hilarisch momentje wat onderdeel is van mijn ochtend als ik ga werken 🙂 Nog 1 straat, ik was mooi op tijd, vroeg zeg maar eigenlijk. Ah!! gelukkig er stond al een fiets!! Dan hoefde ik niet met sleutel en code naar binnen!! En ineens……Als donderslag bij heldere hemel beseft ik dat ik naar het verkeerde kantoor gefietst was!!!

Ondersteund door WordPress