Blote knieën…..

Vandaag was een hectische dag op kantoor. Van alles door elkaar en tegelijk. En ja, dan ben ik helemaal op en top in mijn element want DAT is wat ik zo graag doe, ondanks hectiek zorgen dat alles reilt en zeilt.( zelfs als je maar 50% werkt  ) Onderdeel van die hectiek was een collega die aan het opruimen was geweest…. Ze gaat afscheid van ons nemen en ontdekken wat een nieuwe levensfase haar zoal te bieden heeft. Natuurlijk praat je daar dan over. En eigenlijk vond ik haar vandaag ook het belangrijkste ding van de dag!! En terwijl ze haar clientgegevens aan het opruimen was en we aan de praat waren natuurlijk, zag ik hoe ze met t grootste gemak door de knieën ging en er zelfs geknield voor de kast ging zitten. Geen kussentjes, geen dikke lange broek maar gewoon op haar blote knieën op de harde ondergrond.  Natuurlijk uitte ik mijn verbazing en gaf haar een mooi compliment, en vervolgden ons gesprek en werk. Ik vertelde natuurlijk zo ook wat dingen uit mijn eigen verhaal, en hoe gelukkig en rijk ik me voelde in de fase waarop ik me in MIJN leven bevind.

Onderweg naar huis ontmoette ik een oud samenwerkingspartner uit de tijd dat ik nog veel vrijwilligerswerk deed in mijn stichting “Anders Sterk”. Zo’n lief en gevoelig mens!!! Ik heb haar door de jaren heen nog diverse malen gesproken, steeds als we elkaar ontmoette. Maar nu was het meer dan een praatje. We stapte ook beide meteen van onze fiets toen we elkaar tegemoet reden en elkaar zagen. Een warme hug was het eerste wat we deelden, een mooi gesprek en een nog veeeeel warmere hug toen we weer opstapten om onze weg te vervolgen. Het komt GOED zeiden we tegen elkaar, ik met mijn schouders en nek, zij met de ballast die nu even op haar schouders en nek ligt.

En wat ik ook haar vertelde in ons gesprekje zo aan de kant van de weg, dat ik nog nooit van m’n leven zo intens gelukkig ben geweest. Natuurlijk heb ik klachten, ja…… maar dat kan en mag, en beïnvloed niet mijn geluksgevoel. En ja , natuurlijk maak ik me wel eens zorgen om manlief, of familie. Maar ook dat mag er zijn en kan ik zelfs soms gewoon even parkeren vanuit een grenzeloos vertrouwen “het komt GOED”. En dat maakt dat ik me dus ook zo grenzeloos gelukkig kan voelen met dat wat IS. En daar dank ik God op mijn blote knieën voor!!! Of de Godin….. Of welke andere goddelijke vorm dan ook #grijnzzz

Qi

Ik loop sinds de nieuwste ontwikkelingen de afgelopen week ( het voornemen een boek te gaan schrijven) met een aantal grote levensvragen waar ik wat dieper in wilde duiken in een poging misschien wat aan inzichten te ontvangen die licht werpen op mijn vragen en mogelijk zelfs antwoorden waar ik voor mezelf mee uit de voeten kan. Daarvoor bestelde ik oa een studieboek met een verzameling aan vertaalde teksten die een mooi geheel weergeven rondom de acupuntuur methode van Dr Tan. De behandelmethode die me in de afgelopen maanden al zo wonderlijk geholpen heeft. Niet dat ik mezelf denk te kunnen scholen als acupuntuur deskundige, maar meer om het gedachtegoed erachter beter te begrijpen en misschien ook wel andere verbanden te kunnen leggen. Verbanden die te maken hebben met de ziel, reïncarnatie en nog zoveel meer misschien.

Vandaag was ik een groot deel van de dag weer eens helemaal ALLEEN en dus bombardeerde ik deze dag tot studiedag!!! Het boek op blz 1 geopend, de laptop met een word bestand geopend, pen en papier om te kunnen schrijven, klaar voor een werkmiddag vol vuur en vertrouwen!! En terwijl een fris windje de kamer inblies aan de ene kant en het huis weer verliet via de achterdeur aan de andere kant werkte ik in opperste concentratie.

Een aantal uren verder heb ik het boek open liggen op blz 30. De deurbel haalt me uit mijn concentratie. Pakketdienst met een belangrijke levering voor zoonlief die ik aan zou nemen zoals afgesproken. Een mooi moment om te beslissen dat het genoeg was voor vandaag. Een aardig bestand in Word is zich aan het vormen, met al heel mooie inzichten, maar ook weer nieuwe vragen dus.  Vragen die ik misschien ook wel aan mijn acupunctuur held Rob kan voorleggen. Voor nu vraagt de innerlijke mens om aandacht ( lees… ETEN!!) en daarna ga ik een filmpje kijken in bad buiten. Even relaxen nog .
Eens kijken of ik een filmpje kan vinden over Lemuria ofzo….

Samsara

Zoals gewoonlijk op een werkdag stapte ik vanmorgen al vroeg op mijn fiets om richting kantoor te gaan. Heerlijk fris nog nu de warmte ook ’s nachts verdwenen is en alles ook echt weer af kan koelen. En ook zoals gewoonlijk zette ik voor vertrek eerst mijn Spotify aan voor de bijna dagelijkse workout met fiets en muziek. En nu was het idd Xavier die in mijn oren klonk en zijn muziekritme is er echt wel een van een flinke workout dus om het tempo bij te houden. Zoals vaker maak ik er dan dus ook een dansen op de fiets van, hahhaha. Ik heb geen abonnement bij Spotify en neem de reclame tussendoor voor lief. Soms is dat een welkome afwisseling om even iets rustiger aan te doen. Behalve reclame gooien ze ook met regelmaat andere nummers door je gekozen afspeellijst heen. Ook niets mis mee dus.  En dat laatste was vandaag precies de oorzaak van heeeeel wat commotie!!!!

Na butterfly van Xavier Rudd hoorde ik al aan de eerste tonen van het nieuwe nummer dat in mijn oren klonk dat dit zo’n niet-zelf-gekozen-nummer was. Maar na de eerste snaarklanken kwamen de klanken en tonen van de fluit die ik hoorde en die grepen me meteen aan, zo mooiiiiii…… zo intens…… en toen kwam die stem en zijn lied, een mantra. WOW Een enorme golf aan emotie ging door me heen, als een vloedgolf die me overspoelde. Ik remde dus af en stapte van mijn fiets, buiten adem en dat was zekerrrr niet van de workout!!!
Na een aantal coupletten in een taal die ik niet verstond taaltechnisch maar waarvan ik de betekenis volledig kon VOELEN ging de tekst over in het Engels en hoorde ik de mantra in een andere betekenis dan alleen via het voelen vanuit mijn ziel. En daar stond ik dus, in de berm langs de weg, als aan de grond genageld….. En het woord Samsara hing dikgedrukt in de lucht….zwevend… op ooghoogte, ietsje hoger… op de hoogte van mijn 3e oog dus. De bubble waar ik me in bevond loste pas op toen de laatste noten van de mantra wegstierven en ik een moment in het luchtledige en tijdloze leek te zweven. Ik was nog net op tijd om een link naar dit nummer op te slaan voordat Spotify verder ging in mijn gekozen speellijst van Xavier. Ik ontdooide uit mijn bevroren stand en stapte weer op de fiets. Helemaal onder de indruk werkten mijn radartjes op volle toeren en verdween de muziek van Xavier naar de achtergrond. Veel te snel kwam ik aan op kantoor en moest echt alles even naar de achtergrond.

Na mijn werk moest ik eerst naar het ziekenhuis voor de MRI van mijn nek en pas toen ik na het eten weer even tijd voor mezelf kreeg kon ik gaan googlen en naar de inmiddels wel helder geworden vragen. Welke taal is het die ik hoorde?? Wat betekend Samsara? En last but not least…. Waarom raakt dit nummer me zo enorm diep tot op zielsniveau???

De antwoorden heb ik inmiddels best wel al helder…. Maar dat is een verhaal voor een andere keer!!!

Hier in ieder geval de songteksten in de diverse talen

De 1e strophe in sanskriet:

शुद्धोसि बुद्धोसि निरँजनोऽसि सँसारमाया परिवर्जितोऽसि सँसारस्वप्नँ त्यज मोहनिद्राँ मँदालसोल्लपमुवाच पुत्रम्।

Suddhosi Buddhosi Niranjanosi

Samsāra Māyā Parivar jitosi

Samsāra svapanam traija mohan nidram

Nan janma mrityor tat sat svarupe

Suddhosi Buddhosi Niranjanosi

Samsāra Māyā Parivar jitosi

Samsāra svapanam traija mohan nidram

Nan janma mrityor tat sat svarupe

Suddhosi Buddhosi Niranjanosi

Samsāra Māyā Parivar jitosi

Samsāra svapanam traija mohan nidram

Nan janma mrityor tat sat svarupe

You are forever pure

You are forever true

And the dream of this world can never touch you

So give up your attachment

And give up your confusion

And fly to that space that’s beyond all illusion

You are forever pure

You are forever true

And the dream of this world can never touch you

So give up your attachment

And give up your confusion

And fly…

https://www.youtube.com/watch?v=7JQc5-6VXcw

1 Juli….. we zijn halverwege het pad in 2019

Toch voelt afgelopen weekend als oudejaar en vandaag als nieuwjaarsdag. Daarom gebruik in de afbeeldingen die ik op dat moment ook gebruikte. Ik weet nog dat ik niet zo’n uitgesproken nieuwjaars gevoel had. Geen grote wensen of plannen, geen goeie voornemens etc. Gewoon van een maandag over naar de dinsdag. En DAT voelt nu wel anders. Wel stroomde de creativiteit volop en was ik vooral aan het tekenen in Januari. Maar toen ook Januari afliep bleef een onafgemaakte tekening liggen. Vandaag voel ik hoe ik de draad daar op kan gaan pakken!!! Want voor mij is vandaag 1 Juli als een nieuw jaar. Vol van plannen, hoop en wensen. En ik  weet het……. Het is veeeeel te veel om allemaal te kunnen realiseren. Maar dat is niet erg. Ik zet de kluwen aan gedachte, emoties en beelden om in een aantal rode draadjes waaraan ik kleine stapjes kan verbinden. Stapjes die realiseerbaar zijn. En of die verschillende rode draden ooit samengevlochten worden??? Ik heb werkelijk GEEEN idee, maar ergens diep onderhuids in een verscholen hoekje van mijn hart en ziel weet ik dat het mogelijk kan zijn. De wens is er… het hoe is nog niet van belang.

Voor de lezer die zich nu afvraagt waar ik het toch in Gods naam over heb ….. een tipje van de sluier die over de rode draden ligt ????

  • Deze week ontvang ik een boek over Acupunctuur volgens de balans-methode van Dr. Tan. Ik wil niet alleen beter begrijpen waarom deze behandelmethode zo heilzaam is voor mij maar ben ook op zoek naar de verbinding die het heeft met iets wat ik NU nog niet onder woorden kan brengen…… maar deze eerste rode draad heeft te maken met de laatste in deze opsomming.
  • Ik ga mijn tekening afmaken die eind januari is blijven liggen….. want tekenen is een rode draad die in ieder geval verweven mag worden met die andere rode draad van het schrijven.
  • Die andere rode draad van het schrijven….. Ik heb me opgegeven voor een workshop middag met boek bij Michelle van Paris Books “Schrijf je boek in 1 jaar” want ja….. er is een verhaal te vertellen, al hoeft dat niet perse in 1 jaar.
  • En dat te vertellen verhaal is weer een andere rode draad, een die door vele levens heen loopt en die om nader onderzoek vraagt, net als het eerste rode draadje wat ik in deze opsomming noemde.

En zoals je ziet, dan lijkt een eerste cirkeltje al rond en de kluwen al een beetje ontward ????

Dus wens ik mezelf een gelukkig nieuw jaar en jou een hele fijne zomermaand die vandaag met wat aangenamere temperaturen begonnen is!!

Liefde

Vandaag stond geheel in het teken van menselijke liefde, liefde voor je medemens, zelfs als je elkaar eigenlijk niet eens echt kent.

Ik ging vanavond in mijn uppie met de trein naar Nijmegen om te gaan genieten van Xavier Rudd en zijn muziek. Jemig wat een energy weet die man los te maken zeg!!! En zijn teksten gaan dus over de liefde die ik hier boven zojuist benoemde. Een videocompilatie en fotootjes vind je in een ander berichtje  ????

Al op de heenweg zag ik een wat ouder stel worstelen met de kaartjes automaat. Ik bood mijn hulp en zo raakten we in gesprek. Ze gingen naar een dinertje in Nijmegen centrum en geen gedoe met auto, parkeren en wie is de bob leek de trein een goeie uitkomst. Toen de kaartjes gekocht waren kletste we nog wat in de schaduw op het perron. Dus ook vandaag begon mijn reis zoals vaker met het ontmoeten van leuke, bijzondere, aardige mensen!!

Ik was natuurlijk onderweg naar een heeeeel bijzonder mens en dus trappelde ik van ongeduld om van zijn muziek te gaan genieten, me er in onder te dompelen. Dus had ik op spotify zijn muziek al aangezet en genoot via mijn oordopjes al in stilte. Tot ik in de rij stond voor Doornroosje. Daar klonk uit diverse telefoons bekende muziek!! Buuf en ik konden hartelijk lachen dat we hetzelfde nummer net aan hadden staan!!! Ja DIJK van een nummer he besloten we samen. En dus besloot ik die van mij uit te zetten en mee te bewegen op de muziek die uit een andere telefoon schalde zonder oordopjes.

Zittend op het trapje voor Doornroosje kwebbelden we zo wat af!!! Tot ineens iedereen bedacht dat het tijd werd om te gaan staan en een rij zich spontaan vormde. Braaf, zonder geduw of getrek ontstond zo een slinger die om de hoek van t gebouw aan het oog onttrokken werd. 2 Belgische dames achter me vroegen me de oren van het hoofd, het was hun 1e Xavier concert en ze vonden het maar WAT spannend. Mooi koppel die 2 lady’s <3 Een maal binnen zocht ik mijn plekje aan de hoek van de bar aan de zijkant, lekker een leunplekje waar ik mijn rug vrij kon houden en niet in het gedrang of midden in de meute terecht kon komen. De hilarische situaties die zich daar gedurende de avond voor deden zal ik verder achterwege laten, ieder zo zijn eigen wijsheid zullen we maar zeggen ???? Helemaal doordrenkt met de energy van Xavier en zijn muziek kon mijn avond op geen enkele manier meer stuk.  En het slot was dus ook fenomenaal!!!!! WOWWWWW ( zie ander bericht)

Helemaal opgeladen en op de toppen van mijn zenuwuiteinden alsof ik op mijn tenen liep, wandelede ik terug naar het station. Ik besloot er nog een drankje te kopen voor de terugweg. Zo’n inimini flesje rosé, lekker koud!!! Naast me aan de kassa stond een jonge kerel met een bende snickers, ik hoorde hoe hij vertelde over zijn flitsend snelle overstap, maarrrrr hij kwam dus 25 cent tekort bij het afrekenen, oeiiiiiiiii. IK duwde hem een euro in de hand. Je had zijn reactie moeten zien; Hilarisch, ongeloof, blijdschap en een klapzoen!!! En meteen erna een excuus voor zijn vrijpostigheid. En ik zei: dubbel van genieten en NU rennen he!!! En weg was ie….

Met Xavier muziek in mijn oren en mijn inimini flesje rose stapte ik de trein in, en ja hoor!!!! Daar was het dinerkoppel ook voor de terugreis!!! Even een korte babbel en we zochten ons een plekje in de trein.

De kroon op deze avond was een korte chat via social media met een nieuw verworven vriend sinds kort. Iemand die me in heeeel korte tijd zeerrrrr dierbaar is geworden.  En daar zal vast meerrrr achter zitten….. maar dat is geen verhaal voor nu!! Een mooiere afsluiting van de avond dan mijn korte chat met Jelle kon ik me niet wensen. Wat was ik blij en trots wat ik las mbt zijn inzichten en nieuw verworven kennis na een bijzondere workshop die hij in Schotland gevolgd had. En wat ik al eerder vandaag zo helder had gezien en gehoord, dat het boek van Geert Kimpen zijn volgende puzzelstukje zou kunnen zijn…..

Eenmaal thuis ga ik graven bij mezelf…. Wie is die Jelle en wat maakt hij bij me los….. ik herken het…. Het ligt aan die ene tempel…. Daar…. Toen….. waar IK de priesteres was. Zijn het dromen of mijn fantasie??? Dat laat ik over aan de lezer om te beoordelen!! Ik ga er nog wel over in gesprek een keer met Jelle zelf #grijnzzz

Maarrrrr heel kort door de bocht dus, was vandaag Liefde…. Liefde voor de mens, liefde voor elkaar. Mooiiii toch!!!???