Vuurceremonie 2019-2020

2019 was een bijzonder en intens jaar. Met verdomd moeilijke momenten en dagen, maar ook dagen waarop ik intens gelukkig kon zijn. Zoals bv in mijn tijdelijke huisje  in het Lottumse met achter op de nu lege camping ruimte genoeg om in stilte te genieten van wandelingetjes die geweldige  foto’s opleverden. Of waar ik vanuit een fijne hangmat naar de sterren kon kijken of mediteren. En was het niet helemaal droog dan ging ik heerlijk onder het afdak van de vuurplaats zitten. Ik besloot dus dat dit bijzondere jaar dan ook op een bijzondere manier afgesloten mocht worden en het nieuwe jaar verwelkomt op mijn geheel eigen wijze. Ik wilde het Universum laten weten waar ik wel klaar mee was in 2019 en wat ik hoopte en droomde voor 2020. En de vuurplaats leek me een perfecte plek om oude schepen achter me te verbranden en mijn vurige verlangens aan het Universum te zenden.

Ik ben niet iemand die ieder jaar op 1 Januari aan een nieuw kalenderjaar begint met goede voornemens of nieuwe doelen. Tuurlijk heb ook IK wensen en verlangens want die hebben we allemaal….. maar hebben we dat niet iedere dag??? Toch is dit jaar “anders”……. Een heel nieuw levenspad ontrolt zich aan mijn voeten en het enige wat ik hoef te doen is het bewandelen en een beetje opletten of er misschien ook dingen voor me klaarliggen die ik op zou kunnen pakken. Net zoals vorig jaar het boek van Alex Kirchner “Dolen” op mijn pad kwam om te lezen. Zo werd Alex mijn grote inspirator toch ook zelf in de pen te klimmen en het verhaal te gaan vertellen wat verteld mag worden.  En in dat verhaal spelen een aantal zielen een belangrijke rol…… Mijn DOEL in 2020 is dus een boek met dat verhaal wat verteld mag worden!!!

Maar ik ga nog even terug naar 31-12-2019, want ik wil je nog wat meer vertellen over mijn vuurceremonie. Ik nam dus 2 grote wensballonnen ( ja natuurlijk geheel biologisch afbreekbaar!) De rode voor 2019 waarin ik in liefde een heleboel losgelaten heb. Met stift schreef ik er groot 2019 op en een aantal symbolen waarvan ik wist dat het wel klaar was!! De stormen, onweer en bliksem in mij die op een aantal dagen wel erg heftig geweest waren. Het huis wat ik achterliet om los te kunnen laten, alle pleisters op de wonden, alle tranen die vergoten waren. En mijn huwelijk waar ik met pijn in mijn hart afscheid van nam. Ik was hier allemaal wel klaar mee!!!
De witte werd voor 2020, blanco zoals ik het jaar wilde beginnen en gevuld met hoop en wensen. Een nieuw huis, mijn nieuwe weg, en heeeeel veel dingen om van te houden. De juiste balans ( Yin-Yang) en ook voldoende Qi om goed te kunnen zorgen voor mijn innerlijke Godin en Yoni. En dan natuurlijk dat boek  met die bijzondere zielen in mijn verhaal waar dus vlinder en dolfijn oa symbool voor staan.

Ik nam de wensballonnen mee naar de vuurplaats, net als groene E die ik als kerststuk gemaakt had en waar ik alle uitgenodigde bijzondere zielen uit mijn verhaal een symbolische plek gaf als witte vlinders. Vrij om bewust of onbewust aanwezig te kunnen zijn. En behalve een heleboel kaarsje nam ik ook mijn notitieboekje mee waar ik het afgelopen jaar zoveel in van me af heb zitten schrijven. Want ook dat  ga ik ANDERS doen. Het leven is er om geleefd te worden, doorleefd….”LEVEN “is niet voor niets het meervoud van LEF. Dus de mooie en bijzondere dingen die nu vaak eindigden in een klein noteboekje … ook daar ben ik klaar mee

Ik heb niet gewacht tot middernacht, immers op andere plekken van Moeder Aarde was het nieuwe kalenderjaar al begonnen. Nadat ik een mooi vuurtje gebouwd had liet ik eerst de rode wensballon op om uiteindelijk te verbranden ergens hoog en ver weg. Daarna verdween mijn noteboekje in het vuur en werden de bladzijden met woorden langzaam verteerd door de vlammen. In gedachte voerde ik intense gesprekken met de zielen uit mijn verhaal. En omdat ze elkaar nog niet allemaal kennen in deze dimensie en het NU had ik meteen de gelegenheid hen aan elkaar voor te stellen. Die details zal ik je besparen #grijnzzz Tja en wie weet, misschien zullen een aantal van hen elkaar wel echt gaan ontmoeten bij het uitgeven van mijn boek!! Dat zou pas gaaf zijn!
En met het vuurwerk op de achtergrond, mijn eigen vuurwerk in mijn innerlijk vuurtje en in het vuur van de vuurplaats nam ik tijd de witte wensballon met al mijn hoop en wensen het Universum in te sturen. Ik heb hem nagekeken tot ik hem niet meer kon zien, dus ik weet dat ie is aangekomen daarboven.

In dit videootjes wat beelden van het geheel

.

 

 

2019-2020

De meeste mensen beginnen een eindejaarstekst met “2019 wat was je mooi”

Dat wilde ik dus niet doen, want mooi is toch echt het verkeerde woord voor wat er in 2019 allemaal op mn pad kwam, verkozen en ook onverwacht….

2019 was Intens, bijzonder, onverwacht misschien ook wel, maar ook wel heel erg naar mijn wens en keuze. Het voelde bevrijdend en veelbelovend, al moest ik eerst door diepe dalen om daarna vanaf de heuveltoppen het prachtige nieuwe beloofde land te kunnen zien liggen.

2019 was afscheid nemen van wat al heeeel lang was en open staan voor nieuw, soms een enorme sprong in het diepe…. Maar steeds weer vol van vertrouwen. 2019 was een dankbaar afscheid van mijn verleden en een warm welkom aan mijn nieuwe toekomst waar in 2020 een belangrijke rol mag gaan spelen. De wereld ligt voor me open…. Mijn IK kijkt verwonderd om zich heen naar alle opties en mogelijkheden. Een van die nieuwe opties is mijn verhaal, mijn boek, wat er komen zal!!! Maar ook het inhoud geven aan nieuwe vriendschappen, niet alleen op zielsniveau….

En mijn oprechte dank gaat uit naar al die vrienden, vriendinnen, zielen en bijzondere connecties die iets bijdragen aan mijn ikke in het NU, maar ook naar alle verbindingen naar mijn ziel in andere dimensies.

31-12-2019 ga   op de vuurplaats hier een kleine ceremonie doen, met vuur en de boodschappen van 2019 waar ik wel klaar mee ben en de wensen voor 2020 die de ruimte mogen krijgen.  Ik weet dat er zielsverwanten zijn die iets soortgelijks doen en daar zal ik me dus zekerrrrr mee verbinden in spirit <3  …. Lets do this together <3 in spirit <3

Ik wens iedereen een geweldig mooie afsluiting van 2019 en een nog mooier begin van 2020

We will meet again <3

weekendje IJsseldal, Skinny en lachen met Alex ;-)

Vanmorgen zag ik de zon weer opkomen boven de IJssel en zat op tijd op mijn fiets om te gaan relaxen bij de Veluwse bron. Pen en papier in mijn tas mee want ik heb gemerkt dat ik ongelooflijk veel inspiratie op doe in al die relax momentjes en er ook heeeel gemakkelijk schrijf in de rustpauzes. Ik fietste langs een enorme nog lege parkeerplaats en kwam via een andere parkeerplaats aan bij het hoofdgebouw. Duidelijk dat ze hier niet berekend zijn op fietsers, haha, geen fietsenstalling en geen fietsrekken bv. Laat staan een oplaadpunt. Maar dat was niet erg, had geen oplader nodig .

De ochtend gebruikte ik om de hele wellness te verkennen en mijn favorieten alvast te bepalen zodat ik die in ieder geval mee zou nemen in mijn sauna rondjes. Na een heerrrrlijke ochtend genoot ik van het lunch buffet waar van alles op lag wat keto- en ook Emmy-proof was.

Na de lunch zocht ik een stoel waar ik even lekker diep in weg kon kruipen om te schrijven en het eten te laten zakken. I

Ik kijk naar m’n glas wijn naast het tafelnummer… 29…. Haha, weer veel zeggend die 11.  Het zijn vandaag met name flarden en losse stukjes die ik schrijf, omschrijvingen van details die door mijn hoofd gaan   en hun weg naar woorden vinden. Een voorbeeld daarvan zijn de zo kenmerkende gekleurde aders die ik in de aura’s zie van die groep mensen die ik “herkend heb” en waar mijn boek dus oa over gaat. Toch zijn er kleur en tint verschillen in wat ik tot nu toe benoemde als mijn zilverblauwe zielengroep. Het zijn die kleur en tint verschillen die ik vandaag dus oa omschrijf. Ook wordt het me duidelijk dat die mensen met die bijzondere zielen voor mij in hun dagelijks leven dingen doen die aansluiten op de taken die ze destijds uitvoerden in Lemuria op MU. Tenminste…. Als ze ook nu werkelijk de dingen doen  waar hun hart en ziel ook werkelijk ligt. Aantekeningen over die taken werk ik vandaag daar in die stoel dus wat verder uit. En waar ik het met Alex gisteren nog lachend had over wat schrijven kan betekenen en met je kan doen en ik lachend zei: “Maar jou verhaal heeft een erotisch sausje van Seks en dat heeft mijn verhaal niet”. Dat zal ik dus maar terug nemen…… Hahahaha. Neeeee, niet dat daarmee het verhaal van Alex zijn sausje verliest, maar ook mijn verhaal krijgt een hoofdstuk met een bijzonder sausje #grijnzzz, bijzonder intens <3 ( Alex is de schrijver van de trilogie Dolen, zeerrrrr de moeite waard overigens als je van avontuur en vrijheid houd)

Waar zo’n schrijf en relax weekend al niet toe kan leiden, haha, ja… naar tafeltje 29  en spontane reismomentjes in mooie sauna’s en rustruimtes. En na deze lange schrijf pauze ga ik de middag afsluiten met nog wat sauna rondjes en mijn eigen watermeditatie ergens in een rustig hoekje van een van de vele baden binnen en buiten . Ik zie wel dat het flink drukker is geworden en er geen stoel vrij is hier binnen dus ik zal maar eens plaats maken voor anderen he

Ja die watermeditatie dus…. En ik maar denken dat ik die gewoon zelf bedacht had he…. Ook dat is gewoon simpel een herinnering aan daar en toen. Een soort van liefdes dans die ik uitvoerde onder water met mijn geliefde dolfijnen en andere waterwezens daar. Maar ook daarover meer in mijn boek dus , haha Toen ik hem vanmiddag in gedachte dus nog eens speciaal met Skinny deed liet ze me wel merken dat ze nog steeds van grapjes houd.  ( Heb Skinny leren kennen in een VIP meeting in het Dolfinarium, 24 aug 2014 ze was de oudste dolfijn daar maar inmiddels overleden 2mrt 2017)

Ik nam dus veeeel eerder dan gedacht lachend om Skinny afscheid van de Veluwse bron, het werd me er ECHT TE DRUK!!!. En de parkeerplaatsen die niet groot genoeg bleek bevestigde mijn gevoel van TE.

De terugweg leverde weer prachtige plaatjes op en een ondergaande zon bij aankomst bij mijn hotelletje. Nu lekker verder schrijven dus….

Hoe dichtbij en ver weg tegelijk iets kan zijn….

Ok…… ik was oa hier gekomen in dit kneuterige hotelletje in een dorpje van niks om de rust te vinden en aan mijn boekt te werken. Schrijven dus!!!

Vanmiddag heerlijk gefietst door het Ijseldal , een natuurgebied. Maar ik zal er geen lange verhalen van maken, de fotootjes spreken voor zich <3

Nou heel even kort dan toch, want ik moet je toch eigenlijk ook wel iets hylarisch vertellen hoor!! Soms ben ik zooooo’nnnn MUTS he!!!

Mijn hele leven ben ik bezig geweest met het plannen en voorbereiden van dingen. Vooraf me overal in te verdiepen , op en uit te zoeken en te regelen zodat er niet al teveel mis kan gaan. En natuurlijk ben ik niet ineens 180 graden om…… dat zou raar zijn immers… Maar dit weekendje weg had ik alleen de sauna geboekt en dit hotelletje dus in de middle of nowhere. Heb even  maps erbij gehad en gezien dat het tussen Deventer en Zwolle lag en dus niet verder gekeken dan mn neus op dat moment lang was. Ik zou wel ergens uitstappen met mn fiets en dan eerst een paar uur gaan genieten van de frisse lucht en de natuur. Dus nadat ik zo’n 25 km gefietst had en op hakken het kleipad gelopen had besloot ik dat het hoteltijd was. Hahahaha, wat een smeerboel zeg!!! Goed dat de grond op vele plaatsten door de vorst hard en bevroren was. Maps erbij gepakt en die vertelde me dat ik slechts de Ijsel over hoefde te steken en dat kon!! Nou……… dat bleek niet helemaal waar……  Zomers misschien ja….. want dan moet het hier echt mega druk en toeristisch zijn met al die fietsknooppunten en wandelpaden door heide, velden en bossen, met overal van die wildpoortjes……. En  dan liggen er op diverse plaatsen wel fiets en voet veertjes. Maar na 2x mn neus te hebben gestoten en aan een verlaten fiets en voetveer oversteekplaats te zijn aangekomen zocht ik in maps de optie om veer uit te zetten. Oeps…… toen was het ineens geen 6 km maar 39!!!! Oeffff Ik had er al ruim 25 op zitten en t was toch ook wel koud enzo….  Maps vertelde me dat ik OF via Zwolle kon gaan, OF via Deventer. Tja…. Welke zou ik kiezen he….39 km via Deventer, of 41 via Zwolle? Geheel tegen de logica in koos ik op gevoel de langste route Dus ik fietste vol goeie moed richting Wijhe 5 km verderop in de hoop dat de locals daar me konden vertellen of dat echt de enige optie was. En ja hoor…. Ook nu wordt er weer prima voor me gezorgd en een fietsroute van nog eens 40 km me bespaard. Er was in Wijhe inderdaad nog een autoveer. De enige zo bleek tussen de 2 grote steden in, dat dan weer wel….. Ik had er dus goed aan gedaan naar mn onderbuik gevoel te luisteren en de lange route voor lief te nemen. Want dat betekende nu dat ik na het pondje nog maar 5 km hoefde te trappen over de dijk om bij mn hotelletje te komen. Vanuit mijn kamer met uitzicht zag ik dat ik precies tegenover de toren van de oude steenfabriek stond die ik vanmiddag bezocht had. Hoe dichtbij en ver weg iets dan tegelijk kan zijn he <3 Zekerrrr als je dus onvoorbereid op pad gaat zoals ik vandaag, hahaha

2019-2020

2019 ik kijk er voor nu even op terug….

2019 was verrekte moeilijk!!! Intens….Hard werken, veel huilen, vol van hoop en goeie moed, mooie plannen en vertrouwen, grote beslissingen en grote veranderingen, een hart vol van emoties die alle kanten op mochten gaan.

2019 was als los zand en moeras waar ik niet altijd wist of ik wel vaste grond onder mijn voeten had en waar ik me aan vast kon klampen.

2019 was het jaar waarin ik vele soulmates mocht ontmoeten, met alle kleurtjes van de regenboog in hun aura’s die voor mij zo herkenbaar waren

2019 was het jaar van creativiteit, muziek en Art

2019 was met name ook een chinees samenkomen van wat ik al wist en wat ik nog wilde leren en vooral meeneem naar 2020

Maar bovenal was 2019 het jaar van de liefde, het loslaten ervan en het omarmen van alle nieuwe soorten van liefde, in de ontmoeting, de kennismaking, de herkenning enzooooveel meer, vanuit mijn hart en ziel

Ik neem waardevol en respectvol afscheid van 2019 en kijk vol van verwondering en hoopvol uit naar een nieuw jaar, 2020 , vol van Magie en belofte!!

Nog een paar dagen om af te tellen, te genieten, terug te kijken EN vooruit te kijken, in alle rust vanaf mijn inimini kneuterige hotelletje op de Veluwe