On my way….

On my way….
Vanmorgen even na 7 stapte ik op mn fiets richting station. Het is echt duidelijk Herfst. Het is nog kil en klam en de schemer doet erg hard zijn best om over te gaan naar helderder daglicht. Het eerste stuk van mijn pad vandaag voert me door het bos. Het licht van de straat lantaarns gaat bijna geheel verloren in het groen en geel gekleurde bladerendek. Maar eenmaal door dit donkere stuk wordt ik verwelkomt door het ochtendgloren tegen een blauwgrijs met roze getinte wolkendek. Zonder me al te veel te haasten sta ik n klein half uurtje later mooi op tijd voor m’n trein op het juiste perron. Ik verbaas me hoe druk het al is op dit vroege uur van een vrije dag. De rugzakken en het soort schoenen vertellen me dat de meeste van hen wandelaars zijn die net als ik op pad zijn voor een dagje ontspanning.
Mijn 1e overstap is een easy one. Ik spring zo de trein uit naar de aan de overkant klaar staande trein. Dat zou echt iedereen kunnen in die 3 minuten overstaptijd! Ook in deze trein is het gezellig druk en zitten groepjes mensen lekker te babbelen en lachen. Ja…. Een fijne sfeer om deze dag mee op pad te zijn. Terwijl ik mijn tekst hier op mijn tablet typ klinkt een klaterende lach van n jonge vrouw en even later een vriendelijke conducteursstem door de luidsprekers. Een opgetogen kind die van mama blijkbaar even mag bellen met hun reisdoel over aankomsttijd. En een salvo aan welkoms groeten en geknuffel als de groep voor me aangevuld wordt met nog 2 reizigers die op het nieuwe station waar we zojuist stopten zijn ingestapt. Heel even zijn de 2 nieuwe reizigers het middelpunt van de groep en worden de laatste nieuwtje uitgewisseld. Maar al snel vervalt de groep in vele vrolijke gesprekjes en gelach.
Ik richt mijn aandacht weer even op mezelf en bedenk dat over een week mijn vakantie echt begonnen is. Met op vrijdagavond eerst het concert van de Wanderer, op zaterdag een dagje stad en op zondag vertrek richting de park-sleep-fly in Brussel om op maandagochtend naar New York te vliegen. Ik moet nog even gaan kijken of mijn reisblog nog ergens in bijgewerkt moet worden. Misschien straks op t strand eens even naar kijken. En onze versie van n roadbook vraagt nog wat puntjes op de welbekende I ook….
In Breda stroomt de trein echt VOL. Nog n uurtje, dan sta ik op t strand bedenk ik opgetogen. Mijn interne hitte door de hormonen is vandaag erg hoog, dus ik kan wel n wat frisser zeebriesje gebruiken. Ik vermoed dat de drukke en hectische week die ik achter de rug heb van invloed was bij het opstoken van dat interne vuurtje. Ik ben trots op mezelf en waar ik nu sta… nog werk zat aan de winkel hoor…. maar vandaag even niet. Eerst weer even mijn balans herstellen Eens kijken of een dagje chillen aan t strand daar aan bij kan dragen
I’m on my way

 

Strand en VIS|SCH

Zooooo , en nu is het tijd voor weekend!!!!

Na een lange en drukke werkweek trok ik vandaag de deur van kantoor voldaan achter me dicht. Ja!!! Ook werken gaat weer lekker. Fijnnnn. En met prive ook nog veel geregel en gebel was het met recht soms wel ff een gekkenhuis. Maar voor NU even helemaal NIETS wat MOET, maar alles wat kan, mag, gewenst of gewoon FIJN is. Nog een week af te strepen op de kalender voordat mijn vakantie begint. En ga ik dit weekend maar eens “oefenen” met het in vakantiestand komen. Dus ga ik morgen weer lekker op pad!! Het beloofd een prachtige nazomerse herfstdag te worden, droog met een zonnetje en een graad of 14. Ja zelfs aan zee zal t niet echt waaien met windkracht 2. Dus besluit ik gewoon NOG een keer een middagje strand te doen!! In de haven van Scheveningen is een foodfestival. En wel een heel bijzondere. VIS|SCH En ik weet zeker dat ik daar morgen vast wel allerlei Keto & E’Anna-proof hapjes zal vinden #grijnzzz

Maar bovenal zal ik op het strand zelf te vinden zijn. Ik heb met socialdeal een mooi strandbed en scherm “geregeld”. Iets te lezen mee en laagjes kleding aan morgen zodat ik voor ieder weertype klaar ben. En mocht t onverhoopt TOCH tegenvallen….. ach joh dan kruip ik ergens achter glas wel weg en vermaak me even goed!!

En als ik dan morgenavond terug ben op mijn eigen plekje hier, dan ligt de koelkast vol met Keto snelle hapjes en wacht me een zondag chillen op de camping , hahaha

Over aftellen enzo…….

Aftellen….. ja er is nu echt zoooo enorm veel om naar af te tellen dat ik soms niet meer weet… hoeveel nachtjes nog naar wat!!!???

En waar tel ik dan zoal allemaal naar af???

Nog 1 nachtje slapen….. dan ligt de akte van scheiding via de post in mijn bus ter ondertekening. Wowwwww wat is dat snel gegaan zeg!!!

Nog 2 nachtjes slapen en dan ga ik weer een dagje strand doen in Scheveningen, #grijnzzz , jaja op mijn inmiddels vaste plekje daar de loungebank op t strand die ik 30 jaar oversloeg.

Nog 7 nachtjes slapen en dan ga ik mijn laatste werkdag voor de vakantie invullen!!!

Nog 7 nachtjes slapen en 1 nachtje wakker liggen!!! En dan ga ik naar het concert van The Wanderer. In een intiem zaaltje in Hilversum waar ik niet alleen Nikos ga ontmoeten maar ook zijn 2 bandleden!! En na een paar fijne knuffels en een warme en muzikale avond ga ik dan slapen in een hotelletje vlak bij <3 Nagenietend natuurlijk van mijn avontuur.

Nog 10 nachtjes slapen dan vertrekken we naar Brussel om ons klaar te maken voor een vertrek naar new York in de Park-sleep-fly

Nog 11 nachtjes slapen voor onze aankomst in New York City, the city that NEVER sleeps!!!!

Nog 15 nachtjes slapen voor we aan boord gaan van de Meraviglia!!!!

En nog 18 nachtjes slapen voor ik mijn zusje Marijke weer ga zien!!!!!!

 

Minipizzaatjes, Keto EN Camping Proof

Vandaag heb ik me gewaagd aan een nieuw recept, de Keto- pizza!!!

En om hem camping-proof te maken , maakte ik er de mini-pizza versie van.

Ik nam een bakje bloemkoolrijst uit de vriezer wat ik na ontdooien in een handdoek even flink uitkneep om wat minder vochtige pulp te hebben. Ik nam een bol buffelmozzerella en sneed die zo fijn totdat het een roomkaas leek. Daarbij deed ik 1 ei en 1 lepel glutenvrij pannekoekmeel. Als laatste voegde ik nog een flinke kneep basilicum puree toe en wat Italiaanse kruiden van Jonnie Boer Fungi Trifolatie.

Ik vulde de kleine aluminium schaaltjes met op maat geknipt bakpapier en deponeerde daarop een lepel van mijn “deeg” en maakte dat met de bolle kant van een lepel tot een plat geheel. De poging om een pan met deksel om te toveren tot een nep-oventje mislukte en dus nam ik de airfryer ( en de stroomkosten op de koop toe ) Ik bakte ze per 2 steeds 10 minuten per zijde. Maakte een mooie topping en bakte ze in 5 minuutjes af. En ze zien er misschien niet uit, maar ohhhh wat waren ze lekker!!!! Een basis van ongezoete tomatenpuree ( AH) met kastanjechampignons, kalkoenspekjes en oude italiaanse kaas. Eigenlijk was t plan er ook tonijnpizzaatjes van te maken….. maar ja….. als je geen blikopener hebt he… Whahahahaha

Soms zit t mee….. en soms zit t tegen.

Na een korte en onrustige nacht was het nog pikkedonker buiten toen ik klaar wakker overeind zat in mijn bed. 5.00 op de klok….. Tja…… dan maar eruit dus om er het beste van te gaan maken vandaag he, dacht ik. 24 uur van misverstanden en miskleunen…. en dat had zich dus gisterenavond al ingezet….. vandaar die korte slechte nacht. En dat mijn vrije dag nog zooooo druk en hilarisch zou worden had ik vanmorgen zo vroeg dus ECHT niet kunnen bedenken!!

Ik startte mijn dag in slowmotion met het maken van mijn keto ontbijtje. Pancakes met blauwe bessen die aan al mijn eisen voldeden ( lacto-, soja-, tarwe-vrij en ketoproof) ik hoorde hoe net voor de dagenraad de vogels begonnen te fluiten en langzaam werd de wereld om de caravan heen lichter en voelde ik hoe ook mijn innerlijk IK ook wat lichter werd. En met de verfrissende douche daarna spoelde ik de laatste restjes zwaarte weg en sprong ik op mijn fiets richting mijn voormalige woonplaats. Ik nam mijn werklaptop mee om tijdens het draaien van een wasje ter plaatse wat te kunnen werken. Dat lukt op de camping niet door het wisselvallige bereik. Met mijn muziekhelden in mijn oren waren de bijna 15 kilometer ook zo weer afgelegd en stond ik veeeeeel te vroeg aan de gesloten poort van mijn voormalig adres. We hadden deze ochtend een afspraak samen bij de bank, dus mijn ( nog steeds) lief wist dat ik zou komen. Eenmaal achter bij de gesloten poort appte ik hem dus met de vraag of hij achter even open wilde maken. OK!! Was zijn antwoord…… maar het duurde en duurde en duurde. Dus ik appte NOG maar een keertje…. “ik sta er al he…” oeps , ja DAT had hij dus niet begrepen. Hahahhaha

Omdat we nog meer dan een uur hadden tot onze bankafspraak besloot ik alvast op mijn werklaptop in te loggen en zo al iets te kunnen doen….. Terwijl de was dus al draaide zette ik de laptop aan om te beginnen. Maar ja….. met een lege batterij in mijn werktelefoon is inloggen geen optie, hahahha. Tja…. Soms lopen dingen dus anders……. Na 2% batterij bleek OOK nog eens een update echt dringend EEERST te moeten gebeuren…. Pffff ja….. EN had ik een muisje wat dus beslist niet goed werkte!!!  Dan maar eerst een rondje dorp voor de bank.

Je begrijpt dat er als eerste een nieuwe muis gekocht werd zodat ik bij terugkomst toch zeker aan het werk kon!! Daarna in de richting van een nieuwe zaak waar vanalles mogelijk was mbt leer. Ook het herstellen van oude schoenen dus. Het lopen wil weer ff niet zo goed lukken en zelfs met mijn nieuwe steunzolen kreeg ik het niet voor elkaar dit jaar de juiste pas erin te vinden. Dus was ik blij dat ik het advies van de Podo therapeut nog niet had opgevolgd en mijn oude schoenen nog werkeloos in een hoekje stonden en niet in de kliko!! En nu bracht ik die oude getrouwen dus naar die leerzaak met de vraag ze nog voor 1 stadwandelvakantie op te lappen en de ingescheurde stukken te herstellen. Dan kunnen ze daarna weg, mijn wandelwolkies zei ik….. Wegggg zei hij….. waarom??? En ik liet hem zien dat ook de zolen erg dun waren en scheef afgesleten hier en daar. Hij trok zijn wenkbrauwen op en keek me opgetogen aan. Maarrrr mevrouw….. zei hij , ook DAT kunnen we verhelpen hoor!!!! Verbaasd keek ik hem terug aan en zei, maar dat zijn toch van die zolen die je niet KAN verstellen??!! Hij lachte en keek me vrolijk verder aan, maarrr natuuurrrrrlijk wel!!! Ik vermoed dat het zijn vrouw was die achter in het atelier aan het werk was want anders was ik spontaan gevallen voor deze man met zijn krullende grijs haar en zijn mooie grijze ogen en zijn volle sprankelende lach!!! Hij begon me uitgebreid te vertellen HOE hij die zolen voor me kon herstellen, kijk… gewoon tot daar alles eraf, en dan bestel ik hele nieuwe zolen … en een beetje lichter ook zodat je NOG makkelijker loopt zegt ie….. OEFfff ja, toen was ik OM he!! Ik liet mijn schoenen daar, kreeg een mooi groen bonnetje mee en heb een “date” met hem voor volgende week woensdag, op afhaaldag ????

En nu zou je denken…. Ze heeft alweer een A4tje volgekletst t zal wel bijna klaar zijn….. maar niets is minder waar!!!

Door mijn uitgebreide gesprek met de leer-meester waren we echt maar kantje boord om op tijd bij onze afspraak bij de bank te zijn. Even stevig doorstappen dus het centrum door en werden we vriendelijke ontvangen door de balie medewerker van de bank, 1 minuut voor tijd, pfffjewww. Goede morgen, zei hij vriendelijk, U heeft vast een afspraak om 10.00 he!! We keken elkaar verbaasd aan en zeiden dus , ja inderdaad. Al snel kwam er een andere jonge man aan die zich voorstelde en ons meenam naar een spreekkamertje. Nu achteraf kan ik met zekerheid vaststellen dat dit een van zijn eerste klantgesprekken geweest moet zijn, misschien zelfs wel zijn allereerste!!!! En kan ik ook met zekerheid zeggen dat waar ik zo hartelijk om kon lachen en nog steeds, de jonge man zich waarschijnlijk heeeeeeel ongemakkelijk heeft gevoeld, Ochermmmmm.
Ik zal niet teveel in details treden maar bij het opheffen van de gezamelijke en/of rekening ivm de scheiding dus moesten natuurlijk wat officiële stukken gemaakt worden om te ondertekenen. Ipv de datum van vandaag stond er bv de geboortedatum van mijn ( nog steeds) lief. Oepssss….. maar goed dat ik ff GOED las. Tja en dan dat doorlopend krediet he….. kon dat wel mee over op 1 naam??? Haha hadden we vooraf al gegrapt…. Tja ze mogen het ook houden hoor ???? Maar ok, toen hij na overleg de gespreksruimte terug in kwam was het moeilijk moeilijk tot ik zei, zullen we die dan gewoon even op onze 2 namen laten staan, die gaan we toch aflossen als het huis geregeld is…. Weer zo’n kip-ei verhaal he!! Zijn ogen werden groot….. ooo… uhh…. Jaaaa , Dat is dan wel een goed plan zei hij!! Ach ja meneer zei ik vergoelijkend, ik begrijp dat niet alle scheidende mensen hier zo makkelijk met elkaar omgaan hoor. Toen de fout hersteld was, en alle benodigde documenten getekend hadden we nog 1 vraagje…… Toen hij het antwoord op zijn scherm wilde laten zien door dat scherm te draaien ging er dus een half glas water wat ik eerder gekregen had om en liep over tafel zo op mijn lange broek dus. Hahahahha wat een paniek om wat water zeg!!! Ochermmmmm…..  En als kers op de taart bleek ook nog eens bij “thuis”komst dat hij iets vergeten was te regelen en alle rekeningennummers uit de app verdwenen waren. OEFFFFF. Nog maar een keer terug dus om dat nog even te regelen. Hahahahah. Ja ik kan er nog steeds om lachen!! Ik kon daarna dus echt lachend wat werk verzetten aan mijn laptoppie.

Wat begon als een zware dag kreeg in ieder geval op vele manieren een lichtere staat van ZIJN.

En baas boven baas was ik ook nog eens 5 minuten voor de start van een buiige namiddag gewoon weer lekker op mijn eigen plekje. Met weer tijd ZAT voor dit mooie verhaaltje.