Vrijdagavond, half 6. Het is me gelukt!!! Het is weekend in de tandartsenpraktijk. Ik ben de week doorgekomen zonder hen te bellen. Ik zit er aan vast!!!! Ik kan er met geen smoesje meer onderuit!!!!
Waar heeft ze het nu over zul je als lezer misschien denken #grijnzzz
Nou …… over mijn angst voor de tandarts dus.
Ik heb een schooltandartstrauma overgehouden aan mijn lagere schooltijd. En omdat ik al heeeeel vroeg op eigen benen mocht staan (14 jaar) was er niemand die me in mijn pubertijd of als jong volwassene naar de tandarts stuurde. Maar ook niemand die in de gaten had dat ik geen tandarts bezocht. Totdat ik moeder van 2 jonge kinderen was en ik me steeds dieper begon te schamen dat ik ze door mijn angst dus tekort deed. Ze kwamen immers niet net als alle andere peutertjes al bij de tandarts om te wennen. En ik was er vast van overtuigd dat ik mijn angst op ze over zou brengen als ik WEL met ze zou gaan. We vonden een mooi compromis. Hubbie ging met de kids alleen en ik zou ook alleen gaan dan. Ik zal niet uitwijden over de weg die ik ging om weer heeel langzaam vertrouwen te krijgen in de mens die tandarts heet 🙂 . Tot een aantal jaren geleden het echt helemaal mis ging bij het trekken van een verstandskies waarvan die onmens die tandarts heette dacht dat wel ff zelf te doen 🙁 . Mijn trauma was in volle hevigheid weer terug.
Maar ja…… omdat ik graag 100 wil worden……. Dan snap ik natuurlijk wel dat dat niet gaat lukken zonder een gezond gebit en dat ik dat niet in mijn uppie kan zonder die mens de tandarts. Brrrrrr Dus stapte ik over naar een andere praktijk, legde mijn verhaal voor en was in de afgelopen 3 jaar vooral bezig vertrouwd te raken met de mondhygiëniste. Na het eerste jaar kwam een tandarts even kijken…… Na het 2e jaar keek ie weer en zei, tja…. Er moeten toch wat aan die vullingen gedaan worden….. En na het 3e jaar herhaalde hij dat dus maar weer eens. Ik besloot dus de stoute schoenen aan te trekken en maakte een afspraak voor 1 kleine kies met kleine vulling. Stap voor stap zei ik, please……… En al ruim 3 jaar maak ik dus mijn afspraken op de maandagochtend zodat ik minimaal de kans heb af te bellen met een smoesje om er onderuit te komen als de dag des oordeels steeds dichterbij komt. En voor mijn afspraken met de mondhygiëniste werkte die tactiek prima!!! Maar nu er een afspraak stond voor de tandarts merkte ik de hele week dat de ene smoes na de andere me door het hoofd schoot. Soms waren de smoesjes ZO sterk dat ik ze bijna zelf ging geloven!!!
Maar nu is het dus officieel weekend, kan ik met geen enkel smoesje meer afbellen en ben ik maandagochtend als 1e aan de beurt. Dus als heel de wereld de dag begint met het uitkijken naar de grote zonsverduistering, DE gebeurtenis van de eeuw…… onderga ik mijn zonsverduistering . Haha, en verlaat ik daarna trots en blij dat het achter de rug is ( hopelijk) de praktijk.
