Mijn handen….. ik koester ze 
Mijn handen, zo’n belangrijk onderdeel van mijn lijf, mijn IK en mijn wezen.
Mijn handen…. Ik schrijf er mee en geef zo uiting aan veel wat ik voel, ervaar of denk en kan zo een ander er deelgenoot van maken.
Mijn handen… ik liefkoos en streel ermee en deel zo de diepe liefde die ik voel.
Mijn handen…. Ik bewerk er speksteen mee en laat tevoorschijn komen wat verborgen was.
Mijn handen…. Ik handwerk ermee om de ander daarna met de zachtheid en warmte van de creatie te omhullen.
Mijn handen… ik kook ermee om zo ook de innerlijke mens een voldaan gevoel te schenken.
Mijn handen… ja , ik kan er ook mee genezen, magnetiseren en een beetje balans brengen soms.
Mijn handen…. Ik heb ze nodig om voor mijn ogen te slaan als de wereld om me heen soms even teveel voor me is…………
Mijn handen… ik wroet ermee in moeder aarde, liefkoos haar planten en geniet van de vruchten die via mijn handen mijn mond vaak wel vinden
Mijn handen… houden in liefde vast en laten vervolgens in liefde weer los……..
Mijn handen… die ik soms naar de hemel richt, naar maan en naar sterren en het Universum met open armen verwelkom in mijn leven.
Mijn handen… die soms verkrampt en pijnlijk zijn van de reuma maar me zelfs dan nooit in de steek laten!
Mijn handen….. hebben een rechtstreekse verbinding met mijn hart en ziel en zijn de rode draad in mijn leven!
Mijn handen… inmiddels vol van rimpels en glimmertjes, ik hou van ze
Mijn handen……..
