Vandaag heb ik me helemaal ondergedompeld in ART. In 4 verschillende musea , met alle sensoren zover mogelijk open, met al mijn beschikbare zintuigen, heb ik Kunst ervaren, geproefd, gevoeld, beleefd. En het was in 1 woord geweldig! Of toch verbijsterend, of misschien fenomenaal. Intens genieten zijn er 2 haha. Diep onder de indruk verlaat ik nu met n diepe zucht de grote stad. In de hoop dat iets eerder reizen ook iets minder druk betekent want ik ben erg moe. Moe van t lopen, moe van alle indrukken, moe van de grote stad. Een stad waar t krioelde van de politie, zo ook de op perrons in schiphol Air port en Amsterdam Arena. Ook hier torenhoge gebouwen die benauwen als ik naar buiten kijk. En ik bedenk me dat die hoge gebouwen en de massa politie die op de been is me beslist geen gevoel van veiligheid geven! Zou het komen dat ik doordrenkt van kunst nu extra sensitief ben??? Blij dat ik op weg ben naar de (schijn?)veiligheid van het platte land. Ons durrp tussen hei, veen en bossen 
waar ik morgen weer heerlijk op mijn fiets kan stappen om nog even na te mijmeren over de bijzondere ervaring met het virtual reality gedicht en de lezing. (Daarover in n ander berichtje meer…) Eenmaal in Utrecht stroomt toch de trein ineens weer vol met boekjes en de bijbehorende mensen. (Boekenweekgeschenk/ trein). Ik trek me lekker even terug in mezelf en sluit alle luiken heel bewust. Cocoonen in de massa 
