Ook dit deel wordt een LAAAAAAANNNGGGG verhaal, #grijnzzz
Als je deel 1 van mijn verhaal van de dag al gelezen hebt dan weet je hoe bibberig mijn dag startte en hoe bijzonder dat uitpakte op kantoor. En welke plek mijn gedachte al die herinneringen kon geven.
Net na de middag gingen mijn soulsister collega en ik ieder onze weg van die dag. Met een warm hart en vol van liefde voor dat wat IS en mag ZIJN soms. Ik stapte op mijn fiets en ging op weg naar Fysio, naar mijn kanjer Bart die echt als reddingsboei kan fungeren vaak. Niet alleen door Fysiek zijn Fysio toe te passen maar ook omdat ik om de een of andere reden hem geheeeeeel vertrouw. Mijn verhaal durf te vertellen en dat dat makkelijker lijkt dan er papieren woorden aan te moeten geven en het ritueel te verbranden. En bij het huiswaarts gaan besef ik opnieuw hoe wonderlijk de engelen op mijn pad zijn die me helpen dit leven te leven en eruit te halen wat er voor me IN zit!!! En ja…. Ik besef hoe lang de weg lijkt die ik nog te gaan heb… en ik besef hoe relatief dat is in de tijdsgeest van een leven en nog meer in die van een keten aan levens en incarnaties. Ik ben hem intens dankbaar voor wat hij voor me betekend en kan doen. Ik vertelde hem tijdens de behandeling van mijn plan die middag ….. om samen met vriendinnen gewoon ons haar maar te gaan knippen bij gebrek aan kapsalons. En nee, niemand van ons is echt kapster…. Maar ja…. Zo heeft ieder van ons zijn talenten he!!!!! En buiten dat….. IK had behoefte aan soulsister LOVE, dingen kunnen delen enzo…… En terwijl ik na mijn fysiosessie op de fiets naar huis zat besefte ik dat ik doodleuk had liggen vertellen hoe ik deze middag de 1 persoonsbezoekers regeling zou gaan overtreden….. uhmmmmm advies he…….. ok. Ik moest eigenlijk wel vreselijk lachen om mezelf en vroeg me af wat mijn fysioheld daar nu ECHT bij gedacht zou hebben…. Oeffff …. Ach ja…….
Eenmaal thuis was er slechts een paar minuutjes tijd voor een keto-broodje roomkaas en daar gingen we…. 3 giechelende en lachende dames richting knippende scharen, hahhahahha En wowwwww wat pakte dat bijzonder uit!!!! NOG meer engelen op mijn pad vandaag met veren en vlinders!!!!
Nou ja…. Ik zal een schildering in woorden geven van wat er zich daar die middag zo ongeveer afspeelde #grijnzzz
3 kids , deels in pyama, met tekenborden en trotse verhalen over hun creaties. 2 Honden die al snuffelend steeds meer onderdeel werden van het geheel. De verhalen, over onmacht en frustraties, over blijdschap en verwondering in het leven van het NU. DE laatste updates, de laatste nieuwtjes en een schaar…. Knipknipknipknip Het delen van lief en leed…. Verbolgenheid over veranderende dingen die echt op geen enkele manier passen in mijn/onze overtuigingen van een “goed zorgen voor elkaar en je kinderen”. We zijn niet slechts dames die elkaar hebben leren kennen via deze nieuwe realiteit….. we hebben gedeelde ervaringen in ons verleden en DAT is wat ons verbind!! En dat wordt deze middag zo mooiiii helder en duidelijk!!!!! WE zijn er voor ELKAARRR en doen de dingen die we voor elkaar kunnen doen, op basis van uitwisseling van energy. DE kindjes genieten van de aandacht, en wij laden op via elkaars positieve energy. Knipknipknipknip… mijn koppie is klaarrrrrr….. wowwwwww wat moooi man…. Of zal ik zeggen, wowww wat mooi vrouw!!! Womanpower deze middag!!! En wat blijkt dan…. Wat we van elkaar niet wisten…… en denk nu ff terug aan deel 1 van vandaag in deze blog….. we hebben allemaal onze boodschap in inkt….. een tattoo… een veer en vlinders….. en het is DAT wat maakt dat we ons enorm verbonden voelen, DIE ontdekking dus
