We're all going home

Vandaag ging ik na mijn werk op kantoor nog even langs bij de plek die ik heel binnenkort mijn woonplekje mag noemen. Ik zou er nog even binnen gaan kijken in een chaletje. En terwijl de campingbeheerders nog even volop genoten van hun lunch ( jammie…. Verse aardbeitjes op brood ) nam ik plaats en ontstond er een mooi gesprek en verdere kennismaking. Ja…. Het is me inmiddels wel duidelijk… HIER moet ik gewoon even een stukje van mijn leven ZIJN!! WAT een overeenkomsten zeg!!! En ook hier loopt autisme als een rode draad door het verhaal. Goh…..
Maar er was meerrrrrr…… Al toen ik hun website en Facebook bekeek viel het me op wat een gezellige activiteiten ze organiseren, met name ook voor de 10- kids. Maar ook hun thema feesten en de saamhorigheid van die kleine gemeenschap daar raakte me….. Ik had het wel al in de sfeer geproefd vorige week, en de foto’s en verhalen op internet versterkten dat dus ook zekerrrr wel, maar na vandaag staat t als een paal boven water. Ik MOET daar dus gewoon even ZIJN.

Na dat mooie gesprek wandelde ik met Bea de camping op om een blik te werpen IN het chaletje. Ja…. Echt superrr mooi en zoals ik verwacht en gedacht had ook!!! Fijn om dat even bevestigd te krijgen voor mezelf. JA, hier wilde ik heel graag tijdelijk wel wonen!! Terwijl we terug liepen noemde ze terloops dat ze ook een caravan in de verhuur hadden. En ik zei, ach ja… natuurlijk!! Dat heb ik immers gisterenavond gezien op de website en had me voorgenomen daar naar te vragen!!! Maar he… dat was weer ff vergeten, goed dus dat je het nu noemt. Ja, die wilde ik ook wel even zien natuurlijk!!

En ja…. Ik was al verliefd op dat kleine chaletje… maar he!!! Die caravan… JAAAA dat is pas ECHT een mooie tijdelijke plek voor me!!! Het enige dingetje wat daar nog op wat losse schroeven stond was de aansluiting van het gas voor de verwarming. Want om de winter daar goed door te komen was flesgas niet echt een goeie optie. En het was nog niet helemaal zeker of deze gasaansluiting nog voor de winter haalbaar was….. OEFFFF. En dus deed ik een schietgebedje naar “boven” vandaag of ze daar niet ff de helpende hand uit willen steken, haha

En zoals stukjes uit de tekst van mijn reddingsboei liedje , “we’re all going home” van The Wanderer

I’ll keep my fingers crossed

We’re all going home

Listen to the beat of your heart when you don’t know where to go

We’re all going home

Listen to the song that’s playing on your own souls radio

Change will come, change will go

I’m on the right track but a different road

I’m gonna go where the wind blows

Till the end, till my heart knows

Till I find the place called home

And what I need, I never lost