Afgelopen week hadden we weer een superrr Full moon en ja, die bekeek, ervaarde en doorleefde ik deze week in het zuiden van het land. Want jajjajajja… ik ben op vakantie!!! Een welverdiende vakantie na 2 maanden van werk en Corona stress, even op zoek naar mezelf, naar rust, naar innerlijke vraagstukken, naar ontspanning en nog veeeeeeel meer!!! Ik heb last minute mijn vakantie plannen aangepast van noord naar zuid en heb echt een geweldig wellnesshuisje in Walem, een dorpje wat tegen Schin op Geul aan ligt.
Kijk hier hoe mooi dat vakantie huisje er uit ziet!!!
Op het pad van mijn fiets kwam ik de meest wonderlijke dingen tegen. Sommige dingen kende en herkende ik wel… maar sommige dingen waren echt een raadsel voor me. Zoals bv de huilende bomen…… Tja… zul je je nu misschien wel weer afvragen, WAT zijn huilende bomen nu weer!!!??? OK, ik vertel het je!!!! Het was dus echt stralend mooi weer de afgelopen dagen he!!! En een strak blauwe lucht met echt geen enkel regen wolkje toch!!!??? En toch schrok ik me een ongeluk toen ik even met mijn fiets stil stond op het knooppunten fietspad en verrast werd door een koude natte druppel op mijn arm. Heel even dacht ik zelfs dat het een verdwaalde vogel geweest moest zijn die iets had laten vallen ….. nat en plakkerig. Iiiieeekssss Maar al heel snel had ik door dat er iets anders aan de hand moest zijn!!! Ik stond daar onder die bomen en keek om me heen, ik keek omhoog en zag hoe de verschillende deeltje zich verplaatste door de lucht. Kris kras door elkaar. En jaaaaa…… ik weet dat ik dan soms dingen waarneem die anderen niet zien, en deels zijn dat dan dingen die je dan weer WEL vangt soms met een digitale camera. En dus pakte ik die erbij en maakte wat opnames. Verrassend wat ik daar achteraf op terug kon zien…… Bizarrrrr In mijn hart, mind& soul ontvouwde zich een verhaaltje, ik noemde het de huilende boom….
De meeste van ons kennen wel het symbool van de Tree of life…. Terwijl ik daar zo met mijn fiets onder die druppende bomen stond bedacht ik hoe ik als een soort van tree of life tussen die bomen kon gaan staan… om deel te worden van wat die bomen daar zijn… Een stukje op ons Moeder Aarde waarin ze in gezamenlijkheid zorgen voor de cyclus van het leven… Het omzetten van de voor ons zo noodzakelijke zuurstof die we diep in kunnen ademen en zo tot in het puntje van onze longen kunnen voelen hoe de energy diep kan doordringen en trillen die de natuur voor ons geschikt en beschikbaar maakt. Zelfs in de bosrand aan de rand van een stad als Valkenburg dus. En daar sta ik dan als zijnde life-tree, levensboom om mee te delen in dat wat IS……. In de puntjes van mijn wortels maar ook in de uiteinden van mijn takken met bladeren voel ik hoe de corona stress zich genesteld heeft, als een soort van Mot-besmetting die in spinnenwebachtige draden vastgeplakt zitten aan mijn ZIJN…. Het omwikkelt me, omhuld me…. En ik doe mijn best te zoeken naar de stukjes waar de Mot nog niet de gezonde boel overgenomen heeft en ik nog gewoon kan ADEMEN en gewoon kan ZIJN. In dit geval is vakantie mijn medicijn om deze MOTaanval te bestrijden!!! Water, wellness, sauna, frisse lucht, fietsen, BBQ allemaal onderdelen van mijn medicijn ja….. En ja , ik neem dat medicijn met alle plezier, geniet ervan, proef de smaak ervan op t puntje van mijn tong waar het weldadig zoet is, maar via mijn gehemelte waar ik de soms spannende kleine details proef die zoveel meer vertellen dan dat je een smaak in woorden uit kan drukken. Ik geniet en zie en voel hoe langzaam de Motdraden verdwijnen, versmelten met een lichte en klare licht en lucht laag die weldadig voelt. De versmelting levert een bijzondere sapstroom op die zich door mijn hele wezen weet te verspreiden. Via al mijn takken ( aderen) en bladeren( lichaamsdelen als handen en voeten) En daar sta ik dan als Wellnessboom en laat alles wat niet meer hoeft te ZIJN los als druppels vanuit mijn bladeren. Mijn tree of life mag even huilen……huilen om wat WAS…..
Dan stap ik weer op mijn fiets en zoek mijn schitterende vakantie verblijf weer op in het zuiden van ons prachtige landje….. en het valt me ineens op hoe de klokken daar zo hun eigen verhaal vertellen…. Op de een is het ochtend, de ander verteld me dat het middag zou kunnen zijn, en bij weer een volgende is de vraag is dit nu een nachtelijk uur of de late namiddag???? Na mijn life tree ervaring eerder die dag bedenk ik dat dit perfect aansluit als een soort van dag buiten de tijd…. Net als in de Maya kalender in de zomer is dit nu MIJN dag buiten de tijd hier zo begin mei 2020 op de dag van zomaar een super full moon….