Een nieuwe categorie op deze blog.
Met gewoon allemaal leuke momentjes of gedachtenkronkels die bol staan van de humor, te raar om waar te zijn en meerrrrrrr
What the Heck…. doe eens gek !!!
Het MENS-ZIJN spel
De afgelopen nacht had ik een diepgaand gesprek met een bijzondere soulsister. Ik zat zo enorm in de knoop in mijn centrum dat ik haar om hulp vroeg. Ze hielp me herinneren dat alles in dit leven en deze wereld eigenlijk simpelweg terug te brengen is naar je eigen IK. En dat je de wereld dus ook alleen maar hoeft te beleven vanuit dat IK, en niet meer dan dat. Ze noemde het “het MENS-ZIJN spel”. En dat vind ik werkelijk een prachtige benaming Ze hielp me herinneren dat ik in de bubbel van mijn eigen beleven mag genieten van welke gedachte dan ook die langs komt. Dat daar altijd sterke armen zullen zijn die me koesteren en waar ik me veilig kan voelen. En dat ik in mijn eigen bubbel die energy zo intens mag voelen als maar mogelijk is alsof het even de enige realiteit is.
Het is prima als ik me soms TE kwetsbaar, klein, gevoelig en TE puur voel, zolang ik er als de storm is gaan liggen maar om kan lachen ook.
Toen ik vanmorgen wakker werd keek ik inderdaad met een warme glimlach terug in de bubbel van vannacht. De grootste onrust is tot rust gekomen. Toch ben ik er nog niet mee klaar. Ik besluit dat het hoog tijd is om een andere uitlaatklep ook te gebruiken in dit hele proces. De uitlaatklep van mijn eigen creativiteit. Door alle fysieke klachten is het alweer even geleden dat ik de potloden vast had. Ik zet een grote bubbel op papier want ik heb daar zo’n mooi plaatje gezien… eens kijken of dat in pastel wil stappen vandaag en morgen. Als we dan toch thuis blijven… en niet naar Paradiso gaan, dan creëer ik maar mijn eigen Paradijs. ???? (en kan iemand anders genieten van Nahko met onze kaartjes die ik met een hart vol van liefde gewoon afgegeven heb vandaag.) De middag verloopt in alle rust en een voor een verschijnen de bubbels op het papier, de grootse met de sterke armen om in te mogen kruipen en die me koesteren. Een bubbel de open hand, om in te kunnen ontvangen maar ook los te kunnen laten. Een bubbel met het symbool voor innerlijke kracht, een bubbel met een YinYang, een bubbel met Ohm, een bubbel die als Qi mijn levens energie symboliseert. En als laatste een bubbel voor het symbool van mijn Ziel en IK; E’Anna. De schrijfveer in het Universum die zijn boodschap met spirituele inkt laat vloeien naar het aardse.
Voor nu alleen nog maar in potlood.
Morgen eerst weer naar Acu-balance om Qi te helpen in de ononderbroken stroom van etherische golven weer mijn vrijheid en balans te kunnen ervaren.
Dan komen de kleuren ook vanzelf 😉
Hmmmm ….. What the Heck- doe eens gek!!!! Ik denk dat ik me aan een mixed Media ga wagen met dit project!!
Energy is shifting again
Moeder Aarde roert en schud zich, een vulkaanuitbarsting in Italië, aardbevingen bij Los Angeles
California. Ook vandaag trilt ze volop na. Ik zie het nieuws voorbij komen en voel compassie, niet alleen met mogelijke slachtoffers maar zeker ook met Moeder aarde. En als ik op mijn fiets zit tussen bossen en velden valt ineens t kwartje. Een hele spaarpot vol zeg maar gerust! Gisteren de enorme golf aan pijn die vandaag nog na trilt door mijn langzaam weer in balans komende wezen. Ik vroeg me serieus af wat ik toch verkeerd deed, voelde wanhoop en paniek en werd beroofd van mijn vertrouwen. En vandaag besef ik dat ik helemaal niets verkeerd doe. Oja…. er zal vast en zeker een fysieke oorzaak zijn! En hopelijk kan de neuroloog aankomende week daarin helderheid bieden…… Maar ik besef dat ik net als moeder aarde me schud en roer om in en op de juiste energie golven mee te kunnen surfen. “Energy is shifting again” kwam als boodschap bij me binnen. Ja natuurrrrrlijk dacht ik meteen. Wat wil je ook zo tussen 2 eclipsen in. In het 3luik van Vader Zon, Moeder Aarde en Grootmoeder Maan. Tja, ik wist dat wel….. maar t kwam nog niet zo binnen die helderheid #grijnzzz. Ook de vele blaasjes in mijn mond en het ontstoken ooglid… dat heb ik vaker als de zonne-energy na een uitbarsting in de aardse regionen neerdaalt. Straks toch eens ff opzoeken of Vader Zon idd ook in die rol meespeelt.
En terwijl ik heerlijk in de schaduw geniet van mooder Moas, mijn meegebrachte boeken en dit stukje op de tablet typ, passeert een agent in functie mijn tafeltje, kijkt me aan met een prachtige volle lach en zegt ” Wat is t leven toch verschrikkelijk moeilijk hè. En na een vette knipoog vervolgt hij breed lachend zijn weg. Niet alleen mijn buitenkant lacht met hem mee. Ook mijn innerlijke weegschaal schommelt van plezier. Of ik nog pijn heb?… JA! Of me dat beperkt?… JA! Of ik daardoor nog uit balans ben?…. NEE! Nouja…. Misschien n beetje….. Maar het vertrouwen is terug samen met het plezier, de lach en mijn geluksgevoel. Ik kijk terug op n week met enorme pieken en dalen, bijzondere ontmoetingen en heeeeeeel veel licht en ik geloof dat ik wel weer n nieuwe golf om op mee te surfen gevonden heb! Op de valreep geeft ook mijn studieboek een mooie belofte in de laatste hoofdstukken; de specifieke acupunctuur methode biedt niet alleen pijnbestrijding, maar er worden ook resultaten behaald bij fysieke blokkades als n hernia. Het enige noodzakelijke is het herstellen van mijn Qi
De paniek rover
Gisteren avond werd ik weer overvallen door een enorme golf aan pijn.
Pfff en dan komt in een evengrote golf dus ook de paniek he!
Hoe goed ik ook weet dat dat niet nodig is. Het overvalt me en beroofd me van het vertrouwen. Na een nacht slecht slapen en een heleboel ontspanningsoefeningen, gebruik van de CBD olie en toch weer het hervonden vertrouwen begin ik aan deze nieuwe dag!! Ergens diep in mijn buik rommelt nog wel die rover die me zo graag uit balans lijkt te zien. Voor nu heeft ie me alleen beroofd van het gevoel in mijn linkermiddelvinger. Maar ik steek de andere middelvinger naar hem op hoor 😉 Het wordt prachtig weer dus ik fiets straks lekker naar een terrasje aan het water. Even kijken waar het niet al te druk is. Boek mee en wie doet me wat he!!! Ja…… die rover zal misschien een poging doen, maar ik weet dat ie zit te loeren dus…….
Blote knieën…..
Vandaag was een hectische dag op kantoor. Van alles door elkaar en tegelijk. En ja, dan ben ik helemaal op en top in mijn element want DAT is wat ik zo graag doe, ondanks hectiek zorgen dat alles reilt en zeilt.( zelfs als je maar 50% werkt ) Onderdeel van die hectiek was een collega die aan het opruimen was geweest…. Ze gaat afscheid van ons nemen en ontdekken wat een nieuwe levensfase haar zoal te bieden heeft. Natuurlijk praat je daar dan over. En eigenlijk vond ik haar vandaag ook het belangrijkste ding van de dag!! En terwijl ze haar clientgegevens aan het opruimen was en we aan de praat waren natuurlijk, zag ik hoe ze met t grootste gemak door de knieën ging en er zelfs geknield voor de kast ging zitten. Geen kussentjes, geen dikke lange broek maar gewoon op haar blote knieën op de harde ondergrond. Natuurlijk uitte ik mijn verbazing en gaf haar een mooi compliment, en vervolgden ons gesprek en werk. Ik vertelde natuurlijk zo ook wat dingen uit mijn eigen verhaal, en hoe gelukkig en rijk ik me voelde in de fase waarop ik me in MIJN leven bevind.
Onderweg naar huis ontmoette ik een oud samenwerkingspartner uit de tijd dat ik nog veel vrijwilligerswerk deed in mijn stichting “Anders Sterk”. Zo’n lief en gevoelig mens!!! Ik heb haar door de jaren heen nog diverse malen gesproken, steeds als we elkaar ontmoette. Maar nu was het meer dan een praatje. We stapte ook beide meteen van onze fiets toen we elkaar tegemoet reden en elkaar zagen. Een warme hug was het eerste wat we deelden, een mooi gesprek en een nog veeeeel warmere hug toen we weer opstapten om onze weg te vervolgen. Het komt GOED zeiden we tegen elkaar, ik met mijn schouders en nek, zij met de ballast die nu even op haar schouders en nek ligt.
En wat ik ook haar vertelde in ons gesprekje zo aan de kant van de weg, dat ik nog nooit van m’n leven zo intens gelukkig ben geweest. Natuurlijk heb ik klachten, ja…… maar dat kan en mag, en beïnvloed niet mijn geluksgevoel. En ja , natuurlijk maak ik me wel eens zorgen om manlief, of familie. Maar ook dat mag er zijn en kan ik zelfs soms gewoon even parkeren vanuit een grenzeloos vertrouwen “het komt GOED”. En dat maakt dat ik me dus ook zo grenzeloos gelukkig kan voelen met dat wat IS. En daar dank ik God op mijn blote knieën voor!!! Of de Godin….. Of welke andere goddelijke vorm dan ook #grijnzzz